arch/ive/ief (2000 - 2005)

Op het forum gaven Sison's advocaten uitleg bij de rechtszaak die ze aanspannen bij het Europees Hof in Luxemburg. Ze vragen niet meer of niet minder dan de annulering van de beslissing van de Europese Raad om Sison op de ‘terroristenlijst' te plaatsen. Daarnaast willen ze ook 100.000 euro voor de morele en materiële schade die hun cliënt geleden heeft. Hij krijgt immers al maanden geen enkele sociale uitkering meer in Nederland, waar hij als vluchteling recht op heeft.
Jose Maria Sison zelf kon niet aanwezig zijn: de EU-beslissing beperkt immers ook zijn bewegingsvrijheid, hij mag Nederland niet uit. Coni Ledesma van DEFEND las dan maar een verklaring van Sison voor. Louie Jalandoni, vice-voorzitter van het Nationaal Democratisch Front (NDF), benadrukte de cruciale rol die Jose Maria Sison speelt als belangrijkste adviseur van het NDF bij de vredesonderhandelingen met de Filippijnse regering. Hij moest dan ook besluiten dat het op de ‘terroristenlijst' plaatsen van Sison "bedoeld was om de vredesonderhandelingen te torpederen".
De bekende Filippijnse advocaat Romeo Capulong zei dat alle beschuldigingen van terroristische of criminele activiteiten tegen Sison al in Filippijnse rechtbanken waren afgewezen, omdat ze op pure speculatie berustten. Waarom wordt Sison nu dan toch weer een ‘terrorist' genoemd? "De Verenigde Staten willen opnieuw militaire basissen in de VS", legde Capulong uit, "en ze beschouwen de progressieve beweging als het belangrijkste obstakel daarvoor." Jose Maria Sison wordt aanzien als de meest gerespecteerde theoreticus en als de historische leider van die beweging, vandaar.
Meester Capulong vaarde uit tegen de Europese Raad: "In de beslissing tegen Sison is de Raad tegelijk indiener van de beschuldiging, valse getuige, aanklager, rechter en uitvoerder van de straf. Elke normale rechtsgang is met de voeten getreden: mijn cliënt is niet op de hoogte gebracht van de beslissing, is niet geconfronteerd met zijn aanklagers, heeft de kans niet gekregen de beschuldigingen te weerleggen, en er is geen onpartijdige rechtbank aan te pas gekomen."
Meester Jan Fermon noemde vier redenen om de EU-beslissing aan te vechten. Ten eerste is ze genomen zonder enige motivatie, tenzij dat "het wenselijk is een nieuwe lijst aan te nemen" met daarop de naam van Sison. "Wenselijk waarom, waarvoor, voor wie?" vroeg Fermon zich af. "Daar wordt niets over gezegd. Gewoon: het is wenselijk." Ten tweede maakt de Raad een zware beoordelingsfout door elke bijdrage aan de strijd voor nationale bevrijding gelijk te stellen met terrorisme. Ten derde is het beginsel van proportionaliteit, van evenredigheid geschonden. "Het blokkeren van de bankrekeningen van Prof. Sison gaat niet over belangrijke geldtransferten. Neen, het gaat om de schamele 201 euro die mijn cliënt elke maand ontving als bestaansminimum voor een asielzoeker. Als dat de bedragen zijn waarmee aan terrorisme wordt gedaan", lachte Fermon, "dan kunnen we allemaal op onze beide oren slapen."
Dit boeiend forum werd bijgewoond door een brede waaier van geïnteresseerden. Naast heel wat Filipino's uit België en Nederland (en van de Filippijne ambassade!), zagen we o.a. Gust Haverbeke (ACOD-Limburg), Bernadette Van Zuylen (Entraide et Fraternité), Cécile Coyez (Association européenne pour la défense des droits de l'Homme FIDH-AE), Boudewijn Deckers (PVDA) en Els Van der Sypt (Filippijnengroepen). Pierre Galand was verontschuldigd.
Voor de protestactie aan de Europese Raad kwam daar nog Agalev-Kamerlid Ferdy Willems bij (zijn collega Leen Laenens moest wegens ziekte verstek geven). Met Coni Ledesma en Bert De Belder van DEFEND vormde hij een kleine delegatie die kort werd ontvangen door Mr. Constantin Chalastanis, de verantwoordelijke Buitenlandse Zaken van de Permanente Vertegenwoordiging van het Grieks Voorzitterschap van de Europese Unie. Coni Ledesma overhandigde hem een brief van DEFEND en niet minder dan 27.600 handtekeningen onder een petitie voor Sison, uit 34 landen. De actievoerders beloofden de campagne voor de rechten van Prof. Sison te zullen voortzetten, met de hulp van zoveel mogelijk democratische en progressieve organisaties en personaliteiten.