arch/ive/ief (2000 - 2005)

Bernardin Mbuku, 49, en zijn vrouw Odette (36 jaar oud en vijf maanden zwanger) zijn in hun flat aan de Rue de l'Aiguille overvallen door twee politie-mannen van Anderlecht. Dat was in de nacht van zondag 2 op maandag 3 februari, omstreeks 1 uur ‘s ochtends. De agenten belden eerst aan de voordeur. Voor de bewoners de tijd hadden om zich te kleden voor de kou en van de derde verdieping naar beneden te gaan, stonden de agenten al boven. Ze forceerden de deur van het appartement en sommeerden Bernardin en zijn vrouw om mee te gaan naar het politie-commissariaat. De enige uitleg die ze gaven, was dat Bernardin een auto-ongeval had veroorzaakt en een verklaring moest afleggen. De agenten lieten geen enkel officieel document zien.

Bernardin wist niets van een auto-ongeval en vroeg om uitleg. Maar de agenten duwden hem en zijn vrouw de trap af. Hun kind van twee jaar moesten ze achterlaten. Buiten kwam binnen enkele minuten "versterking" opdagen, twee of drie combi's met nog meer agenten. Ze brutaliseerden Bernardin en zijn vrouw, eerst op de trottoir, nadien in een combi. De twee bewoners werden de armen op de rug gewrongen. Ze kregen handboeien aan.

Tegelijk begonnen de vernederingen. Odette speelde in het tumult haar pagne (wikkelrok) kwijt. Ze zegt dat ze zich naakt voelde. Agenten zeiden dat ze de pagne niet nodig had, "parce que tu n'es pas jolie". Een agente trok de jas van Odette over haar hoofd en dreigde haar te verstikken. Met een matrak op de keel werd haar de adem afgesneden.

Odette en Bernardin werden in aparte combi's naar het politie-commissariaat (Demosthenes-straat 36, 1070 Anderlecht) gebracht. Daar werden ze in een kelder in afzonderlijke cellen gestopt. Er was daar geen verwarming. In de cel van Bernardin hing een camera. Hij bleef tegen die camera praten en uitleggen dat hij niets wist van een auto-ongeval en dat hij de behandeling schandalig vond. Hij riep ook om te weten waar zijn vrouw was. Zo hoorde hij dat ook zij opgesloten was.

Na een tijd moest hij in een bureau bij een zekere Alain (een commissaris ?) een verklaring ondertekenen. Hij weigerde. Hij vroeg om zijn bril. Daarvan waren de beide glazen gebarsten. Ook zijn horloge was stuk. Op een tafel lagen wel zijn auto-papieren en sleutels. Bernardin bleef weigeren elke verklaring te ondertekenen, ook toen hem een tweede versie werd voorgelegd. Voor een derde versie was er volgens de agenten "geen papier" meer.

Odette kreeg aan haar cel het bezoek van een zekere Van de Hoot (?, volgens haar een politie-inspecteur). Die vroeg wat er gebeurd was. Dat gesprek werd onderbroken door een "stevige", blonde agente die zei dat haar collega geen verantwoordelijkheid droeg. De "inspecteur" liep daarop lachend weg. Vooral de blonde agente was zich in de combi al aan racistisch gescheld te buiten gegaan.

Ook van mannelijke agenten kregen Odette en Bernardin puur-racistische opmerkingen te horen, zelfs in het Lingala ! Dat ging van "Sâle Noire" tot "Vous n'êtes pas dans le pays de Kabila ici" en - toen ook zij weigerde een verklaring te ondertekenen - "Olala, elle refuse de signer. La guerre n'est pas encore gagnée". Wat dat ook moge betekenen ?!

Rond 4 uur maandagochtend gaf de "inspecteur" aan Odette haar tweejarig zoontje terug. Hij zei dat hij opdracht had gegeven om het kind in haar huis te gaan halen. Maar wanneer was dat gebeurd ? hoelang was het kind alleen thuis gebleven ? en hoe was het in het commissariaat behandeld ? was het soms mishandeld ? Dat weet Odette niet. De politie-mannen hadden het jongetje in zijn pyjama in een deken gewikkeld. Toen Odette (nogmaals : ze is vijf maanden zwanger) haar kind terughad, werd ze buitengegooid. Blootsvoets, zonder jas, en met een kind op de arm moest ze door de kou terug naar huis.

Bernardin werd een uur later "gelost". De hele tijd had hij handboeien moeten dragen. Toen die werden losgemaakt, was zijn rechter-voorarm buitengewoon gezwollen. Hij had geweldige pijn. Rond de middag stelde zijn huisarts verwondingen aan zijn arm en op zijn rug vast. Hij stuurde Bernardin naar het ziekenhuis, omwille van "violence policière". In de Clinique Sainte Anne - Saint Remi - Saint Etienne (Jules Graindor-laan 66 in Anderlecht) constateerde de orthopedist dat de rechterarm gebroken is.

Dinsdag diende Bernardin's advocaat, meester Moke, voor onderzoeksrechter Jean Coumans klacht in tegen X. Woensdagnamiddag moest Bernardin in het ziekenhuis nieuwe radio-grafieën laten maken. Mogelijk moet hij aan de arm geopereerd worden.

Bernardin - die voluit Mbuku Iwangi Sung heet - animeert een Congolese culturele kring, met een lokaal in de Curo-Hall aan de slachthuizen van Anderlecht. Hij werkt daarvoor samen met het Anderlechtse gemeentebestuur. Hij heeft nooit problemen gehad met de politie. Hij begrijpt totaal niet waarom Anderlechtse politie-agenten hem en zijn vrouw uit hun woning hebben gesleurd.

Bernardin en Odette zijn zwaar aangeslagen. De affaire van het Nigeriaanse meisje Semira Adamu (gewurgd door rijkswachters in een vliegtuig waarmee ze gedeporteerd zou worden) spookt hen door het hoofd.

Gelukkig kenden ze een Congolees die op zijn beurt enkele journalisten kent. Die Congolees heeft ook een racistisch incident beleefd in hetzelfde politie-kantoor aan de Demosthenes-straat, waarbij vermoedelijk dezelfde "stevige" blonde agente betrokken was. Hij heeft over de mishandeling van Bernardin en Odette ook gebeld met RTL-TVi, maar kreeg daar als antwoord : "mijnheer, wij zijn een TV-station, geen sociale dienst".

Tot slot : waarom die straffeloosheid in het politie-kantoor aan de Demosthenes-straat ? hebben sommige agenten zich eens lekker racistisch willen uitleven, wel wetende dat het al heel erg moet zijn voor een politie-man vanwege racistische misdaden wordt gestraft ? wat is er daar aan de hand ? Bernardin gelooft nog in de Belgische rechtsstaat. Hij zal pas gelijk krijgen wanneer over de politie van Anderlecht de waarheid aan het licht komt.

(Bij de video-still : Politie-agenten van Anderlecht hebben de rechterarm van Bernardin Mbuku gebroken ******* Copyleft : you may copy or redistribute these pictures solely for non-commercial use under the terms of the GNU General Public License as published by the Free Software Foundation. See : http://www.fsf.org/copyleft *******)

nog bronnen waar info te vinden is over deze zaak?

Als ze niet uitzien, krijgen ze nog een factuur toegestuurd met 'kostprijs' van de combirit: 100 euro/persoon! (cfr. Gent, Mechelen, ...?)

Dit gedrag is absoluut niet te tolereren, maar helaas geen alleenstaand geval (evenmin is het de 'altijd en overal gangbare praktijk'). Vele zaken blijven echter ongekend. Bij deze een oproep om ze steeds te rapporteren en breed te verspreiden! + aan de Liga voor Mensenrechten, het centrum voor racismebestrijding ('Leman') e.a. doorspelen.
Voor zover ik weet, is er ook een soort 'klachtenbank' bij de AEL. Zij proberen racisme bij de politie in kaart te brengen, en indien mogelijk (voldoende documenten) ermee naar comité P te stappen. Als onafhankelijke, niet-gesubsidieerde, emancipatorische drukkingsgroep zijn ze een interessant alternatief.
Pas als je die zaken niet laat passeren, pas als je de druk verhoogd en blijft uitoefenen, pas als je je niet laat doen, is er kans op verandering. (push it!)

Hun verhaal kwam zonet op VTM nieuws, het parket heeft een onderzoek geopend. Wordt ongetwijfeld vervolgd...