arch/ive/ief (2000 - 2005)

Nederlands /
Het personeel heeft sinds 1995 vragen gesteld over de komst en de rol van de Zwitsers. Tot op het einde was duidelijk dat zij niet de belangen dienden van onze maatschappij Sabena en van de Belgische meerderheidsaandeelhouder. Niemand was bereid om te luisteren. Integendeel, er werd ons zelfs verweten dat wij de toekomst van onze maatschappij op het spel zetten.
Ondanks het feit dat het nu meer dan duidelijk is dat de Zwitsers de Belgische overheid alsook Sabena hebben bedrogen, blijft de verantwoordelijkheid van de Belgische Ministers, van de Belgische bestuurders alsook van het management dan ook zeer groot.
Op geen enkel moment blijkt dat de bevoegde Ministers alsook de leden van de Raad van Bestuur de nodige zorgvuldigheid aan de dag hebben gelegd om de belangen van Sabena en van de Belgische meerderheidsaandeelhouder, de Belgische staat te beschermen. Evenmin werd in de Raad van Bestuur uitleg gevraagd over het hoe en het waarom van een aantal beslissingen. Blijkt eens te meer dat de Belgische meerderheidsaandeelhouder gewoon naar de pijpen van de Zwitserse minderheidsaandeelhouder danste.
Door het stilzwijgen van de Belgische meerderheidsaandeelhouder, bij monde van haar Belgische bestuurders zijn zij ontegensprekelijk medeverantwoordelijk voor het debacle.
Hieruit blijkt ook eens te meer dat de Belgische overheid Sabena liever kwijt dan rijk was.

M.b.t. wie nu uiteindelijk de doodsteek toebracht, is de CCOD van oordeel dat de Belgische politieke verantwoordelijken, Minister Daems, Minister Vandelanotte en Premier Verhofstadt een zeer grote verantwoordelijkheid dragen. Ook zij zijn op geen enkel moment opgetreden als goede huisvader. Zij hebben op geen enkel moment de belangen van Sabena verdedigt. Op basis van welk onderzoek sluit Minister Daems het fameuze januari-akkoord 2001 af?
De staalharde garanties dat Swissair zijn afspraken zou nakomen zijn nooit hard gemaakt. Nochtans begin 2001 moet het reeds duidelijk geweest zijn dat dergelijk akkoord moeilijk
uitvoerbaar was, als gevolg van de penibele financiële situatie van de Zwitsers. De Belgische overheid ondernam niets.

Vandaag is toch duidelijk dat het Astoria-akkoord, afgesloten door Verhofstadt en Vandelanotte, een doekje voor het bloeden was.
Elkeen wist op dat moment dat de Zwitsers geen betrouwbare partners waren en dat ze in zware financiële moeilijkheden zaten. Het was ook reeds bekend dat de Zwitsers plannen hadden om een nieuwe maatschappij op te richten op de grondvesten van de kleine rendabele Zwitserse maatschappij, Crossair. Het was bekend dat velen, w.o. belangrijke Zwitserse personaliteiten geen cent meer gaven voor Swissair.
Toch wordt met deze mensen een akkoord gesloten. Het vertrouwen is blijkbaar zelfs nog zo groot dat er zelfs geen bankgarantie wordt gevraagd! Onbegrijpelijk!

Alhoewel de onderzoekscommissie een bijdrage heeft geleverd tot het blootleggen van een deel van de waarheid over het Sabena debacle, moet toch worden vastgesteld dat heel wat vragen onbeantwoord blijven. Echte verantwoordelijken worden niet genoemd!

De CCOD hoopt dat het gerechtelijk onderzoek meer duidelijkheid zal scheppen over de rol van het management en van de bestuurders.
Ook van de curatoren wordt verwacht dat zij onderzoek plegen naar de verantwoordelijkheden van het bedrijf en van de leden van de Raad van Bestuur en dat zij, indien nodig, gerechtelijke stappen ondernemen.

Jan Coolbrandt, secretaris

+++++++

Français

Dès 1995, le personnel a commencé à s'interroger sur le rôle des Suisses. Ceux-ci n'ont manifestement jamais eu l'intention de servir les intérêts de notre société Sabena ou de l'actionnaire majoritaire belge. On a toujours refusé de nous prêter l'oreille. Au contraire, on nous a reproché d'hypothéquer l'avenir de notre société. Même s'il est clair aujourd'hui que l'autorité belge ainsi que la Sabena ont été trompées par les Suisses, force nous est de constater que les ministres belges, les administrateurs et le management en Belgique, ont eux aussi une très grande responsabilité.
A aucun moment, les ministres compétents ou les membres du conseil d'administration n'ont eu la préoccupation de préserver les intérêts de la Sabena et de l'actionnaire majoritaire, l'Etat belge. Autre constat : on n'a jamais posé au conseil d'administration des questions sur le comment et le pourquoi de certaines décisions. Il est clair que l'actionnaire majoritaire belge a toujours dit amen à tout ce que faisait l'actionnaire minoritaire suisse.
L'actionnaire majoritaire belge, représenté par les administrateurs belges, n'ayant pas réagi, il a incontestablement une part de responsabilité dans la débâcle. Cela démontre une fois de plus que l'autorité belge ne répugnait pas à se débarrasser de la Sabena.

Quant à la question de savoir qui a donné le coup de grâce à la société, la CCSP estime que les responsables politiques belges, notamment le ministre Daems, le ministre Vandelanotte et le Premier ministre Verhofstadt, ont eu une très large part de responsabilité. Ils ne se sont jamais comportés en bons pères de famille. A aucun moment, ils n'ont défendu les intérêts de la Sabena. Prenons le fameux accord de janvier 2001 : sur quelle étude s'est basé le ministre Daems pour conclure cet accord ? Qu'est-il advenu des garanties solides que Swissair allait respecter ses engagements ? Début 2001 pourtant, il doit avoir été clair qu'il serait difficile d'exécuter cet accord, étant donné les difficultés financières des Suisses. Mais l'autorité belge n'a pas réagi.

Aujourd'hui, il ne fait aucun doute que l'accord de l'hôtel Astoria, conclu par Verhofstadt et Vandelanotte, n'était qu'une manœuvre destinée à dorer la pilule.
Nul n'ignorait que les Suisses n'étaient guère des partenaires fiables et qu'ils étaient confrontés à de graves problèmes financiers. On savait aussi que les Suisses envisageaient de créer une nouvelle société à partir de Crossair, la petite société suisse rentable. On savait qu'ils étaient nombreux (e.a. des personnalités suisses importantes) à refuser toute aide financière à Swissair.
Et pourtant, c'est avec ces gens qu'on a décidé de conclure un accord. Et la confiance était grande, puisqu'on n'a même pas demandé de garantie bancaire ! Incroyable !

Même si la commission d'enquête a contribué à dévoiler une partie de la vérité sur la débâcle de la Sabena, de nombreuses questions restent sans réponse. En outre, le rapport omet de nommer les vrais responsables !

La CCSP espère que l'enquête judiciaire pourra projeter plus de clarté sur le rôle du management et des administrateurs.
Les curateurs, quant à eux, devront également enquêter sur les responsabilités de l'entreprise et des membres du conseil d'administration et prendre, le cas échéant, les démarches judiciaires nécessaires.
S'il devait apparaître de la poursuite de l'enquête qu'il y a un soupçon de fraude, d'intentions de fraude, … la CCSP se portera partie civile au nom du personnel. Son souci premier est que la vérité paraisse et que les responsables soient punis.

Jan Coolbrandt, sécrétaire

Wat heeft de CCOD gedaan om het faillissement te vermijden?
Wat heeft de CCOD gedaan om delegee Maaike Seghers binnen te houden?
Hoe heeft de CCOD het personeel gemobiliseerd?
Waar was de democratie van het personeel t.a.v. de problemen?
Waarom werd er een betoging (begrafenisstoet) georganiseerd als het kalf al verdronken was?
Wanneer werden er personeelsvergaderingen georganiseerd?
Waarom zijn de regeringspartijen nooit aangevallen?
Waar was de CCOD de dag na het faillissement als 3000 personeelsleden bijeenkwamen in de vertrekhal?
Waarom is Inge Vervotte zo naar voor geschoven?
Wat is de verantwoordelijkheid van Coolbrandt?
Wie beschermde wie?
Waarom?....

Deze en andere vragen zou het CCOD (en ook het ABVV) beter eens beantwoorden vooraleer ze na datum grote verklaringen afleggen