arch/ive/ief (2000 - 2005)

Op zaterdag 18/01 zaten Guy Verhofstadt en Patrick Dewael samen in Terzake en op het eerste zicht leek dat de zoveelste promotie-babbel voor beide heren. OK, ze werden wel geconfronteerd - via een straalverbinding - met de in Kortrijk vertoevende CD&V-voorzitter Stefaan De Clerck (waarvan het beeld op het eind nog uitviel ook). En er kwamen enkele journalisten in korte interviews vertellen dat deze regering zich toch heel veel met de pers moeit. Yves Desmet (De Morgen) probeerde het nog allemaal te vergoelijken ("vroeger was het veel erger") maar met name Knack-man Rik Van Cauwelaert was bijzonder scherp. (Voor de inhoud van hun kritiek: zie het artikel uit NRC-Handelsblad in DIOGENE(S) 33).

Tijdens de uitzending van Terzake reageerden Verhofstadt en Dewael met kwinkslagen in de stijl van: "als journalisten mij hun gedacht mogen zeggen, dan mag ik hen toch ook mijn gedacht zeggen" (dixit Verhofstadt). En de brave Ivo Belet liet het daarbij. Hij vroeg niet dieper door. Hij was zo poeslief voor beide excellenties, dat het een teleurstellende bedoening werd, teleurstellend omdat beide mooipraters de kritiek van zich af lieten glijden als water van het glimmende verenpak van vette eenden..

Maar na het einde van de Terzake-uitzending viel het masker, zo vernamen we in De Standaard van dinsdag 21/01. In het rubriekje 'Reflex' (pagina 3) stond het titeltje 'Woest'. Daaronder lezen we eerst over hoe moeilijk het is om Verhofstadt en Dewael voor Terzake te strikken. "Villa Politica', dat wel, "waar ze met fluwelen handschoenen aangepakt worden. Maar in het hardere Terzake, dat was niet vanzelfsprekend."

Het lukte dan toch. "Maar het zal lang duren voor de twee nog terugkomen" stelde de anonieme schrijver.

"Na afloop van de uitzending waren ze woest. Omdat de beelden - o schande - van een 'stagedivende' Dewael in de intro zaten. Omdat ze - hoe durft de VRT - geconfronteerd werden met oppositieleider Stefaan De Clerck op de straalverbinding. En omdat - helemaal al een schande - enkele journalisten van de schrijvende pers zich kritisch hadden uitgelaten over de manier waarop de twee heren met de pers omgaan.

Na afloop van de uitzending zijn de twee wit van woede de studio uitgelopen. En, wat 'nooit gebeurt', de woordvoerder van één van de heren heeft de journalisten ('stelletje amateurs') de huid volgescholden. Terzake, zo was te horen, moet de volgende maanden niet meer rekenen op Dewael en Verhofstadt. Zo gaan de excellenties dus met de pers om. Quod erat demonstrandum."

Wedden dat Ivo Belet de volgende keer nog wat braver uit de hoek zal komen ? Vandaag maandag 27/01 vernemen we immers dat het intern bij de VRT 'rommelt' over dat interview. Meer info daarover later hopelijk.

En voor wie bovenstaand stukje niet zou kunnen geloven - het heeft inderdaad meer weg van het gedrag van een paar verwende pubers, dan van volwassenen - zelfs De Morgen begon op zaterdag 25 januari zijn verslag van de VLD-nieuwjaarsreceptie als volgt: "De glimlach van de premier was nog breder dan anders. De minister-president schold enkele journalisten de huid vol. En de partijvoorzitter hield een gloedvolle speech." En dat allemaal door Zwart Wardje. Naarmate de spanning in het VLD- huishouden tijdens de verkiezingscampagne zal stijgen, mogen journalisten zich aan nog wat meer dan scheldpartijtjes verwachten.

Het schijnt bovendien dat de politici op de zevende dag zo zacht worden behandeld, omdat ze anders niet meer naar de studio willen komen.
En dan?
Misschien kunnen dan andere, interessantere mensen eens het woord nemen. Misschien is er dan tijd om de 'andersglobalisten' of de migranten een stem te geven op t.v.. En je zult zien: de politici zullen snel terug komen. Want zeker in deze tijd zijn ze helemaal afhankelijk van de media en van hun imago. Iemand die niet op t.v. komt, scoort niet.