arch/ive/ief (2000 - 2005)

"Ya Basta ! - Globalisering van onderop"

"Ya Basta!' is volgens de achterflap het eerste oorspronkelijk Nederlandstalig werk over de 'anders-globalisten', geschreven door basisactivisten uit die beweging zelf. Het is duidelijk dat de auteurs de diversiteit van wat zij de anders-globalisten noemen ook in hun werk naar voren proberen te schuiven. Naast een aantal inhoudelijke hoofdstukken die elk een ander thema behandelen zijn in deze bijzonder mooi verzorgde uitgave ook een hele reeks citaten, interviews, gedichten, cartoons en foto's opgenomen die elk hun bijdrage leveren aan het caleidoscopische beeld. Toch blijft het geheel een persoonlijke benadering, iets wat de auteurs ook zelf herhaaldelijk benadrukken, met een sterke nadruk op de antikapitalistische strijd.

Los van de diverse bijdragen van derden valt het boek ruwweg op te splitsen in drie delen. In de eerste drie hoofdstukken, 'de opkomst van het neoliberalisme', 'de mythes van de markt' en 'tussen Scylla en Charybdis' wordt het ruime kader geschetst waarbinnen en waartegen de anders-globalisten actievoeren.
Voor aardewerkers is misschien vooral het derde hoofdstuk interessant omdat daarin de link tussen de anders-globaliseringsbeweging en ecologische bekommernissen wordt gelegd. Als intro is er een fragment uit de Odysseus van Homeros opgenomen waarin Circe aan Odysseus een beschrijving geeft van de klip met daarop het zeskoppige monsters Scylla en de klip met daaronder de alles verslindende draaikolk Charybdis, de onmogelijke keuze die Odysseus moet maken wil hij zijn weg verderzetten. De Scylla en Charybdis -impasse is een veel gebruikte metafoor voor de onmogelijkheid om binnen het huidige bestel zowel de sociaal-economische Noord-Zuidkloof (Scylla) als de milieucrisis (Charybdis) te vermijden. In tegenstelling tot meer gematigdere anders-globalisten zoals Noreena Hertz die eerder voor een veralgemening van de welvaart pleit, volgt er hier, na een rationele analyse, de conclusie dat een grondige herziening van de westerse consumptieniveaus vereist zal zijn. Voor milieu-activisten blijft de analyse hier wel een beetje steken omdat er, buiten de opmerking dat we moeten streven naar een duurzame steady-state economie, nergens dieper wordt ingegaan op de vraag hoe we deze herziening op een breed maatschappelijk niveau kunnen doorvoeren. (Odysseus koos er voor om zijn weg wel verder te zetten. Om niet iedereen te verliezen offerde hij zes van zijn mannen op aan Scylla, maar dit geheel terzijde.)

Een tweede deel van het boek beschrijft de opkomst van de anders-globaseringsbeweging en is opgebouwd rond de gebeurtenissen in Seattle.
'Sporen naar Seattle' handelt over de intergalactische conferentie van de Zappatisten, de Europese marsen van 1997, het ontstaan van ATTAC in Frankrijk, de keldering van het MAI-verdrag en de participatieve democratie in Porto Allegre. Volgens de auteurs allemaal gebeurtenissen die aantonen dat de protestbeweging die een gezicht kreeg in Seattle, gedragen wordt door basisbewegingen overal ter wereld.
In het volgende hoofdstuk 'het spook van Seattle' worden verschillende aspecten van de eigenlijke gebeurtenissen in Seattle toegelicht zoals de WTO-conferentie als aanleiding, de onverwachte bondgenootschappen tussen actievoerders met zeer uiteenlopende achtergronden en de directe actiemethodes. Ook het gebruik van materieel geweld door sommige sub-groepen wordt besproken. De auteurs keuren dit geweld zelf af maar ze proberen het wel te kaderen en ze hekelen de overroepen media-aandacht voor dit aspect van de beweging.
'Echo's van Seattle', geeft een overzicht van de gebeurtenissen na Seattle. De inmiddels bekende reeks Davos, Götenborg, Genua, Washington,... en een aantal minder bekende gebeurtenissen passeren in een sneltempo de revue. Persoonlijk vond ik het intermezzo "De slag om Genua - A true story..." het meest beklijvend. Door persoonlijke ervaringen te combineren met citaten en getuigenissen van derden is dit een aangrijpende en geloofwaardig beschrijving van de zeer bedenkelijke rol van de politie en de media.

Het laatste deel van het boek tenslotte gaat grotendeels over de beweging zelf, haar toekomst en de problemen waar ze voor staat.

In 'Oude wijn in nieuwe zakken?' gaat men op zoek naar wat nu het eigene van de beweging uit maakt maar zoals er in de inleiding van het hoofdstuk al wordt gesuggereerd, worden hierbij vooral meer nieuwe vragen geformuleerd: hoe nieuw is de manier van actievoeren?, kan de beweging zonder leiders?, hoe moet men de hedendaagse 'klassenstrijd' interpreteren?, wat is de impact van de beweging op de publieke opinie?... Elk van deze vragen is interessant en de zoektocht naar mogelijke antwoorden verdient eigenlijk meer ruimte dan dat er plaats is in dit overzichtswerk.

De verhouding tot de vakbonden, de traditionele sociale bewegingen, wordt in een apart hoofdstuk 'Arbeiders en andersglobalisten: één front?' besproken. Na een scherpe kritiek op een belangrijk deel van de arbeidersbeweging wordt er uiteindelijk toch gepleit voor een samenwerking.

Tot slot komt in 'Wat te doen in tijden van postmodernisme' de gemeenschappelijke eisen en strategieën aan bod maar ook de breuklijnen die door de anders-globaliseringsbeweging lopen. Er worden ruwweg drie stromingen onderkend: de deglobalisten, de neokeynesianen en tenslotte de postkapitalisten die op zich ook nog eens in een aantal te onderscheiden groepen kunnen worden opgedeeld. Vermits de anders-globaliseringsbeweging bestaat dankzij datgene wat al deze groepen bindt is het logisch dat deze breuklijnen pas op het einde van het boek besproken worden.

"Ya Basta!" is verkrijgbaar in een aantal boekhandels of via de website http://www.yabasta.be. Op deze website kan je naast recensies en aankondigen van activiteiten ook de proloog en het derde hoofdstuk "Tussen Scylla en Charybdis" terug vinden.

Ilse

DESSERS David, DUMOLYN Jan en JONES Peter Tom, "Ya Basta ! - Globalisering van onderop", Gent, Academia Press, 2002.

Celà fait des mois que les auteurs de 'Ya Basta' publient sur ce site chaque article qui parle de leur bouquin ... C'est écoeurant cette autopromotion narcissique. Ils sont d'ailleurs vraiment les seuls à s'abaisser ainsi, heureusement pour les utilisateurs de Belgium Indymedia.
Les administrateurs du site devraient retirer ce genre de pub! Faut pas pousser, quand même!

Over profileringsdrang gesproken. Je zou bijna denken dat ze de 'waarheid' proberen te verkopen en andersglobaliseringsbeweging in een bepaalde richting willen sturen. Ik voel me als individu en autonoom denkend wezen meer en meer in het nauw gedreven door al die mensen die hier op Indymedia mij hun verhaal willen opdringen. :)

Bekijk het eens zo beste commentaarschrijvers: die drie mensen hebben hard aan dat boek gewerkt en als schrijver ben je dan maar wat content dat er iemand over je boek bericht. Dat is hard nodig voor de verkoop van zo'n boek en wie daar wat ervaring mee heeft - ik geef zelf boeken uit en dat is een bijzonder moeilijke job als je de grote publiciteitsmachines niet achter je hebt - weet hoe moeilijk dat zo'n linkse boeken op de kleine Vlaamse markt verkopen.

De vorige bespreking van Ya Basta op de site hebben zij hier overigens niet opgezet maar ik, de auteur van die recensie.

Een beetje linkse verdraagzaamheid dus, het zal u sieren.

Is het de bedoeling dat ze rijk of 'bekend' worden of zo?

Dat ze gewoon hun boek op internet zetten in een simpel word of pdf bestandje en dan zijn ze van al die miserie verlost of hebben ze nog een hele zolder vol boeken die ze (nog) niet kwijt raken?

Bolleke, ik begrijp jouw eerste posts toch nooit hoor.
Waar wordt jij hier een bepaalde richting uit gepusht?
Waar kan jij als autonoom denkend wezen niet mee om?

Of is dit jou manier om alles wat niet tussen jouw ideologische lijntjes kleurt af te breken? Is dat dan 'autonoom'?

Trouwens, wie gaat er schuil achter 'KaM'? Is dat een nick die je bent gaan gebruiken om je meest venijnige commentaren te posten? Ben jij een van hen die wel eens smerig uit de hoek durven komen maar dat liever niet meer doen met bekende nicks? Jij zit anders wel vaak te reageren.

En waar blijven de Indy's die iedereen vragen om het bekendmaken van hun identiteit als ze onder de gordel trappen? Of is het een collusie die hier gaande is?

Ooit zei je eens "ik ben niet van de PVDA hoor." Wel, een geoefend Indymedia'er leidt hieruit af dat de betrokken persoon wel eens goed van de PVDA kan zijn. Op zich nog steeds niet zo'n groot probleem, hoor maar op minst verlaag je dan niet tot slagen onder de gordel...

groeten,
TUc

ja, we zitten weer op hetzelfde treintje...

Een boek is iets anders dan een tekst op een computerscherm die je dan als een pak papier kan afprinten Tom.

Ya Basta is heel mooi uitgegeven, in een handig formaat. Het ligt hier al een tijdje op mijn bureau; is een referentiewerk.

Leer dat werk van het uitgeven van boeken én de waarde daarvan voor de lezers aub waarderen.

Lol,...

Al wie geen TUc koekjes lust is vanaf nu van de PVDA ;-)

Het is eens iets anders.

Wat is het probleem Tuc, kan je niet tegen een beetje humor? Als mensen met ons lachen moet ik daar volgens u tegen kunnen maar als ik een keertje een (onschuldig) grapje maak over die recensie dan kan dat volgens u niet.

Ik dacht dat het nochtans duidelijk was dat het om een grapje ging, of is uw ideologie zo eng dat je dat niet ziet. :)

Als mensen dingen zeggen die in uw kraam passen dan is dat maar normaal en is er geen sprake van profileringsdrang of 'indoctrinatie' maar als partijen als de PVDA of anderen iets zeggen op Indymedia dan beginnen mensen als u onmiddellijk te klagen dat we de beweging proberen te recupereren of dat we 'autonome' mensen proberen te beïnvloeden.

Het is net alsof we een besmettelijke ziekte zijn die jullie op alle mogelijke manieren moeten bestrijden want ze zouden wel een keertje andere mensen kunnen overtuigen om lid te worden of om actief te worden binnen een partij/organisatie en dat kunnen jullie niet hebben want zo verdraagzaam zijn jullie wel.

Ik denk dat het duidelijk is uit een aantal postings op Indymedia dat veel mensen alles willen doen om de invloed van die ouderwetse en dogmatische 'communisten' op de beweging te beperken. Dat is dan hun visie over verraagzaamheid en tolerantie tov anderen.

Ik ben trouwens geen lid van de PVDA maar van de even autoritaire en dogmatische LSP. We hebben trouwens een aantal nieuwe rode vlaggen besteld, nu nog een aantal mensen recupereren om ze ook te dragen. :)

Sorrie dat ik niet doorhad dat het een mopje fopje was. Geef toe, het lag in de lijn van jouw eerdere posts. Ik was niet de enige die het niet door had zo blijkt.

Ten tweede kan ik wel tegen humor. Jonas was bijvoorbeeld best grappig.

Ten derde zal ik de eerste om te protesteren zijn als men oppert dat de PVDA van Indymedia moet gegooid worden (of de LSP bijv.). Beter dus geen hoopjes maken van diegenen waarmee je het niet eens bent.
Niet zinvol, onbruikbaar.

vriendelijke groeten,
TUc