arch/ive/ief (2000 - 2005)

Een analyse van StopUSA
by Het Rooje Nest Wednesday January 08, 2003 at 04:01 PM

Beknopte analyse van StopUSA.

Een analyse van StopUSA, de radicale tak van de Belgische anti-oorlogsbeweging

(Waarschuwing: Het Rooje Nest is niet op de hoogte van wat zich achter de ‘officiële' schermen afspeelt van de gehele anti-oorlogsbeweging. We baseren ons hier op basis van informatie op Indymedia. In vorige tussenkomsten hadden we het steeds over de onzin van platforms en voor een deel denken we dat nog steeds. Als optimisten geloven wij nog steeds in de broodnodige eenheid. Dat kan volgens ons op basis van een minimum platform of program. StopUSA gaf volgens ons een piste in die richting.)

Eigenlijk zijn er grosso modo twee grote stromingen in de huidige Belgische anti-oorlogsbeweging. Enerzijds heb je de radicale anti-oorlogsbeweging van het coördinatiecomité StopUSA (http://www.stopusa.be) met de PVDA en de AEL als voortrekkers, anderzijds heb je de meer gematigde anti-oorlogsbeweging van het coördinatiecomité Geen Oorlog (http://www.geenoorlog.be), gedomineerd door bewegingen uit het zogenaamde ‘middenveld'. StopUSA neemt een duidelijke anti-imperialistische positie aan. Ze kiest duidelijk kamp voor de anti-imperialistische standpunten van het Iraakse regime, waardoor ze nogal gemakkelijk het etiket ‘pro-Saddam' krijgt opgeplakt. Verschillende mensen van StopUSA, onder andere de initiatiefnemers (vb. De Belgisch-Iraakse Vriendschapsvereniging), hebben Irak al bezocht en hebben met betrekking tot de problematiek van het embargo, de oorlogsdreiging, de positie van het regime, etc… een zekere expertise. Zij baseren zich niet enkel op VN-rapporten, persartikels, en andere mediakanalen, maar ook op gesprekken met Iraakse burgers, met Iraakse intellectuelen, dokters, overheidsmensen, etc… Een gebrek aan kennis van zaken kan StopUSA dus niet verweten worden (1).

Hierbovenop komt nog dat StopUSA de kern van het probleem in vraag stelt: het afschuwelijke VS-imperialisme. De al dan niet mogelijke aanwezigheid van massavernietigingswapens, de ‘enorme wreedheid' van Saddam Hoessein, de wapeninspecties, de niet-naleving van resoluties, en dergelijke meer… het zijn allemaal voorwendsels voor een oorlog om de strategische controle over de olie- en gasvoorraden van Irak. De VSA wil geen sterke Arabische staten die haar belangen in de weg staan. De VSA wil geen staten die een onafhankelijke koers varen, die hun eigen bondgenoten kiezen en hun eigen economie opbouwen. Alle middelen worden ingezet om staten die niet willen meestappen in de VS-logica te criminaliseren. Steevast worden de leiders van die staten dan afgeschilderd als dictatoriale monsters, als onmensen, als groteske criminelen. De commerciële media worden dan ingeschakeld in een smerig propagandaspel. De waarheid is dan van geen tel meer. Het gaat dan over zaken als ‘humanisme', ‘democratie' en ‘mensenrechten'. StopUSA legt deze leugenachtige propagandamachine bloot in haar analyses.

De meeste anti-oorlogsactivisten zijn het volgens ons eens over de kern van de huidige oorlogsproblematiek: de imperialistische arrogantie van de VSA! Wat een deel van de anti-oorlogsactivisten weerhoudt om het platform van StopUSA te tekenen (of zelfs gewoon mee te stappen) is in feite de dominante aanwezigheid van de PVDA en de AEL in die coördinatie. Zij verwijten deze twee partijen/bewegingen sectair te zijn of zelfs electoraal geïnspireerd te zijn. Wat het sectaire betreft: het platform van StopUSA is ons inziens een minimumplatform dat puur op basis van inhoud door de meeste anti-oorlogsactivisten kan ondertekend worden. Het al dan niet sectaire karakter van de PVDA is volgens ons hier van ondergeschikt belang. Die discussie herinvoeren leidt tot immobilisme langs alle kanten. Wat het electorale betreft: het klopt dat de PVDA en de AEL in kartel naar de verkiezingen gaan, maar of dit de ultieme reden is om een aparte coördinatie op te richten lijkt ons niet echt juist. Wat opvalt is dat de PVDA blijkbaar de enige politieke partij in België (van enige betekenis) is die echt tegen de oorlog mobiliseert, die campagne voert tegen de oorlog, die acties op touw zet. In het Geen Oorlog-platform zitten de partijen NVA, Spirit, Agalev en SP.A. Wij hebben tot nu toe geen weet dat deze politieke partijen echt aan mobilisatie doen bij hun achterban, laat staan zelf acties op touw zetten. Zullen deze partijen actie voeren in het parlement? Zullen zij neen blijven zeggen tegen de oorlog ook als die uitbreekt onder VN-resolutie? Zullen zij daar een breekpunt van maken voor de verkiezingen? Wij vrezen dat op al die vragen een NEE zal komen. Voor Agalev en SP.A is het vrijwaren van de regeringspositie prioriteit nr. 1, voor de NVA is de Vlaams-Nationalistische dorpspastoor van Wezembeek prioriteit nr. 1, voor Spirit is – dat we het niet eens weten- prioriteit nr. 1.

Volgens ons is het belangrijk dat iedereen zijn vooroordelen wat opzij schuift en wat meer naar de standpunten van StopUSA luistert. Zij zijn volgens ons geen notoire Saddam-aanhangers. Zij kiezen alleen in huidige oorlogscontext kamp voor de juiste standpunten van het Iraakse regime, namelijk dat de VSA oorlog willen tegen Irak omwille van de oliereserves en de militaire controle. Omdat zij weten dat er op dit moment geen enkel geloofwaardig democratisch alternatief is voor het regime van Saddam Hoessein, gaan ze dus ook niet blindelings Ni Bush, Ni Saddam roepen. Dat zou pas een gevaarlijke keuze zijn, want een machtsvacuüm in Irak zal zeker leiden tot een burgeroorlog tussen een hopeloos verdeelde oppositie. Laten we ook niet vergeten dat voor heel wat Arabieren Saddam Hoessein op dit moment wordt aanzien als het boegbeeld van het verzet tegen de VS-arrogantie. Behoedzaamheid in het formuleren van ordewoorden is dus vereist (wat niet moet beletten – en dit is een punt van juiste kritiek vinden wij – om kritisch te staan ten opzichte van het Iraakse regime).

Nemen wij hier nu de verdediging mee op van de PVDA en de AEL? Welneen, wij nemen het hier op voor de anti-imperialistische redenering van StopUSA (waar trouwens meerdere bewegingen in zitten) en wij laten ons in onze analyses niet meeslepen in een al dan niet blinde anti-PVDA of anti-AEL-houding, wat een aantal organisaties kennelijk doen of gedaan hebben. Van de huidige top van het zogenaamde middenveld (vakbonden , NGO's) moeten we niet beter verwachten, dat is de Belgische gang van zaken, maar dat radicale progressieve organisaties nog in de huidige VN (met haar resoluties en haar wapeninspecties) geloven (en dus gedeeltelijk het verhaal van de VSA ondersteunen) is toch wat bizar.(2)

Ondanks deze positieve analyse van StopUSA blijft het Rooje Nest alle anti-oorlogsactivisten oproepen om op de verschillende data met de verschillende platforms te gaan betogen tegen de imperialistische barbarij, tegen het VS-hegemonisme met al haar leugenachtige campagnes om landen in de pas te doen lopen.

Het Rooje Nest
(8/01/03)

(1) al is er nog onduidelijkheid over wat het standpunt is van StopUSA over heel wat bewezen misbruiken van het Iraakse regime
(2) lees de inhoud van het Geen Oorlog-platform er nog eens op na