Marco Camenisch in hongerstaking!

Marco Camenisch werd in April 2002 uitgeleverd aan Zwitserland, na een gevangenisstraf van 12 jaar te hebben uitgezeten in Italië voor sabotage-acties tegen electiciteitsmasten en het verwonden van een politieagent. In Zwitserland zal Marco nog eens acht jaar moeten uitzitten voor een veroordeling tot 10 jaar die hij daar opliep in 1981 voor aanslagen tegen de nucleaire industrie. Bovendien zal hij moeten terecht staan voor zijn ontsnapping uit de gevangenis, en voor de moord op een douanier.
Immers, eind 1981 weet Marco samen met 5 medegevangenen te ontsnappen uit de gevangenis van Regensdorf, daarbij wordt een bewaker gedood. Aanvankelijk werd Marco van de moord beschuldigd, maar uit het onderzoek bleek overduidelijk dat Marco die moord niet heeft gepleegd. In 1989, Marco leeft ondergedoken in Italië, wordt een douanier doodgeschoten aan de Zwitsers-Italiaanse grens. Marco zou gesignaleerd zijn in de regio in die periode, het gerecht en de media schuiven onmiddellijk de moord in zijn schoenen…

De vervolging van Marco begint op een ware vendetta te lijken. Het saboteren van energiecentrales die een machtig industrieel systeem voeden, is onvergeeflijk in dit rijke deel van de wereld.
Het onderzoek is in handen van onderzoeksrechter Claudia Wiederkehr, zij is de dochter van de directeur van NOK (Nordostschweizerische Kraftwerke), één van de grootste energiebedrijven in Zwitserland dat door Marco's acties zware schade had opgelopen…
Sinds zijn terugkeer naar Zwitserland is zijn situatie er steeds op achteruit gegaan. Ook na het afsluiten van het onderzoek bleef Marco geïsoleerd van zijn medegevangenen en van de buitenwereld , zelfs zijn vrouw en zijn advocaat moeten voortdurend vechten om contact met hem te krijgen, zijn briefwisseling en telefoon worden streng gecensureerd, … Op 12 december werd hij overgeplaatst van de gevangenis van Pfäffikon naar die van Thorberg, een oud kasteel nabij Bern dat werd omgebouwd tot een gevangenis en bekend staat om de slechte behandeling van de gevangenen. Marco wordt daar onder het hoogste veiligheidsregime vastgehouden. Het bezoek – ook dat van de advocaat – gebeurt achter glas, hij krijgt nu ook geen boeken meer en geen politieke geschriften, zelfs zijn kleren werden hem afgenomen en de kleren die hem door de gevangenis werden gegeven kunnen hem niet beschermen tegen de koude.

Het is daarom dat Marco op 6 januari in hongerstaking gaat voor een periode van 30 dagen.
Het is daarom dat wij iedereen oproepen om op 17 en 18 januari, ieder op zijn/haar manier, te participeren aan de internationale actiedagen in solidariteit met Marco Camenisch.

De criminalisering van Marco (de beschuldigingen van moord) moet gezien worden als een poging om de aandacht af te leiden van de politieke aspecten van de zaak: de strijd tegen de nucleaire energie en tegen het allesvernietigende kapitalisme, tegen de multinationals en de onderdrukkende staten is gerechtvaardigd, en kan nog steeds op veel sympathie en steun rekenen bij brede lagen van de bevolking.
De isolatiefolter waaraan Marco nu wordt onderworpen, is een poging om Marco's politieke wil en identiteit te breken, om zijn vastberadenheid, zijn blijvend engagement en strijd te ondermijnen. Ondanks al die jaren in de gevangenis weigert Marco nog steeds om met het gerecht samen te werken en is hij actief gebleven. De sterke banden die hij is aangegaan met de Mapuche indianen in Patagonië en hun strijd zijn daarvan één voorbeeld.

De internationale solidariteit met Marco Camenisch is groeiende. Op 13 september vorig jaar werden in meer dan 20 steden solidariteitsacties georganiseerd, in Italië, Zwitserland, Spanje, België (Gent), Argentinië, … Op 14 december ll. vond een steunbetoging plaats rond de gevangenis van Thorberg.

Begin december schreef Marco nog een brief aan de beweging die we hieronder in vertaling weergeven:

Bericht van Marco uit de gevangenis van Pfäffikon
"Nogmaals, maar nooit genoeg, groet en omhels ik jullie allen en allen van jullie afzonderlijk. Ik ben zeer onder de indruk en ontroerd door jullie vele initiatieven in solidariteit en jullie kostbare inzet voor ons, politieke en sociale gevangenen, door jullie duidelijke en moedige stellingname voor een radicaal verzet, waarbij jullie ook op een duidelijke, moedige en consequente wijze eisen dat wij, de gevangenen, tot dat globale verzet gerekend worden.
Deze initiatieven zijn belangrijk omdat zij een teken zijn van de kracht en vitaliteit van ons solidair verzet, omdat zij ons, gevangenen uit het verzet, verbinden met jullie in jullie veelheid, waar wij allen bijzonder maar gelijk zijn. Zij zijn belangrijk omdat zij ons verenigen ondanks de muren, kettingen en omheiningen waarmee men ons wil scheiden.
Deze belangrijke initiatieven brengen ons terug onder jullie om samen te marcheren in de nog belangrijkere gevechten van het globale verzet, de strijd tegen oorlog, tegen bezetting, verovering en volkerenmoord, tegen racisme, sexisme en vreemdelingenhaat, tegen uitbuiting en sociale afbraak, tegen de vernietiging van de natuur, tegen het WEF met de moordenaars met hun heiligentronies in Davos en overal, om maar enkele van de deelstrijden te noemen.
Deze verzetsstrijd kan alleen maar radicaal zijn, anders gaat het niet langer om verzet, maar verwordt het uiteindelijk tot onschadelijke bijstand van en medeplichtigheid aan de uitbuitende, altijd gewelddadige en vernietigende, werkelijk extremistische essentie van het patriarchaat, het militarisme, het industrialisme en het kapitalisme, wiens enige doel en enige wil de volledige heerschappij is.
Ik heb jullie allen en ieder van jullie lief, wij zijn de schoonheid, en samen zijn we sterk."
Marco, Pfäffikon, begin december

Je kan Marco schrijven op het volgende adres (ook als is het niet zeker of hij je kaarten/brieven zal ontvangen):

Marco Camenisch
Kant. Strafanstalt
3326 Krauchtal
Zwitserland

arch/ive/ief (2000 - 2005)