arch/ive/ief (2000 - 2005)

19 oktober 2001 was mijn start van ongeveer een jaar deelname aan Indymedia. Daarmee wilde ik mijn steen bijdragen aan iets dat naar mijn geloof nog steeds ons belangrijkste gevecht is: het recht op eerlijke, genuanceerde informatie voor iedereen.

Die informatie, en daar geloof ik ondanks alles nog steeds heilig in, komt niet voort uit een blinde weergave van de feiten. Indymedia heeft het naar mijn oordeel bij het juiste eind dat informatie niet waardenvrij kan zijn, dat elke journalist zijn eigen mening neerschrijft in de selectie van zijn nieuws. Correcte informatie vraagt volgens mij de confrontatie tussen alle individuele feiten en gedachten. Zoals het boek geschiedenis van uit de humaniora: naarmate je ouder wordt, ontdek je nuances in de geschiedenis die steeds andere lichten werpen op de feiten. Wat ooit vanzelfsprekend lijkt, wordt nu zeer twijfelachtig. Alles wordt twijfelachtiger naarmate je meer te weten komt, zoals het oude adagium ‘hoe meer je weet, hoe meer je weet dat je niks weet'.

Correcte informatie is een onschatbaar iets. Het is zo moeilijk te bereiken, dat de zoektocht ernaar je ganse leven kan innemen.

Maar ondertussen draait de wereld voort op zijn steeds snellere tempo, en nu worden we geconfronteerd met een media die het in mijn ogen ook niet weet. Toch worden journalisten betaald om neer te schrijven wat waar is. Wat in de krant staat, wordt als juist aangenomen. Gebrek aan tijd en ruimte om alles te duiden maakt dat we meer dan ooit een versnipperd beeld krijgen van de werkelijkheid. 3000 dode Amerikanen worden belangrijker dan 30000 dode kinderen per dag en domineren meer dan een jaar het nieuws. De duiding gaat verloren onderweg.

Omdat ik geloof dat het nodig is dat een onafhankelijk mediakanaal zélf op zoek gaat naar de missing links in de nieuwsgaring, ben ik tot Indymedia toegetreden. Het doel is van levensbelang. Immers: op basis van verkeerde info kan je nooit juiste oordelen nemen. Veel alledaags racisme (zie de vele artikels van de laatste dagen hierover) is afkomstig van een dergelijke verkeerde interpretatie van de feiten.

Maar goede journalisten studeren jaren om hun job te begrijpen en werken dan een heel leven elke dag lang om ook maar een beetje te vatten wat ze doen. Ik vind het verkeerd dat wij onderweg ergens de arrogantie hebben opgepikt dat wij het, als amateurs, allemaal beter weten, dat wij zo maar eventjes achter ons scherm kunnen kruipen en alles correct weergeven waar de grootste wijzen doodgaan zonder het te weten.

Indymedia wil naar eigen zeggen de ‘verdrukten bijstaan'. Dat doet het door middel van actieverslagen enzoverder. Heel duidelijk zie je de polarisatie ‘wij tegen hen', de goeie tegen de slechten. Ook al zie je duidelijk dat meer dan 99% van de mensen het goed meent met de medemens, toch keert de site maar al te vaak de feiten om, en wordt het een kleine minderheid die de plicht heeft om de rest van de wereld te overtuigen dat ze het verkeerd hebben.

Indymedia had ook nog een andere piste kunnen inslaan. We hadden ook in alle nederigheid naar de algemene media kunnen stappen en hen zeggen dat wij hen zouden helpen in iets wat voor hen ook steeds moeilijker wordt: de waarheid blootleggen. Honderden media-activisten die zonder beloning de stenen omdraaien en een correcter beeld op de wereld verkondigen. Zoals Subcommandante Marcos het vraagt, de geschiedenis herontdekken en bekend maken.

Dit zou geen ‘wereldrevolutie' teweegbrengen. Maar het zou wel mensen bevrijden, hen sterken, hen vertellen dat zij het recht hebben om de waarheid te zoeken in plaats van het klakkeloos over te nemen van Bush of Sharon. ‘Don't hate the media – be the media'.

Ik ben met mijn gezicht keihard tegen de muur gewandeld wat betreft mijn zoektocht eerlijkheid van informatie op Indymedia. Enkelen op deze site vinden het de eerste bedoeling om propaganda te verspreiden, dat zeiden ze letterlijk, om zo mensen tot actie aan te zetten. De ‘tegenpartij' deed het, dus waarom zij niet?

In het verloop van een jaar tijd heb ik gezien dat deze filosofie een ongelooflijke verschraling van de inhoud van de site teweegbracht. Om informatie juist te beoordelen, moet je het volgens mij van alle kanten integer bekijken. Vanuit de ogen van een migrant, een anarchist, een communist, een nationalist, een realist,… Schrappen wat de confrontatie niet overleeft, en je hebt iets waarmee je kan werken. Je groeit er trouwens zelf ook door.

Een eeuwige botsing tussen propaganda en waarheid heeft de site verschraalt omdat steeds meer mensen die mijn filosofie aanhingen, lang voor mij Indymedia gedag hebben gezegd. Geen mensen uit een zelfde ‘partij' als mij, ik ben geen lid van welke partij dan ook. Nee, iedereen met andere visies, waarvan ik via deze site contact heb gelegd en van wie ik veel geleerd heb. Voor de anciens, een lijstje vrienden in persoon of in gedachten die ik amper nog de revue zie passeren, ook al gaven ze vaak schitterende nieuwe denkpistes aan: Tuc, Pinkje, Gunther Lippens, Jan Dumolyn, JPE, Pim, Stijn Oosterlinck, Herman Luycks. Een anarchist, een ecologist, een homoseksuele activist, een KP'er, een onafhankelijke zoeker naar de waarheid in de volste zin van het woord, een jonge activist met een eigen mening, een Attac'er, een ABBV'er. Allemaal onschatbaar voor hun individuele meningen, die de site tot een pareltje maakten soms.

Ze zijn weg of bijna, en ik volg.

Toen ik begon met Indymedia, hoopte ik dat we er linkse nationalisten bij konden krijgen, NGO'ers, niet politieke maar goedmenende mensen ook. Wat we nu hebben gaat de andere richting uit.

Indymedia profileert zich als de spreekbuis van het Vlaamse activisme, en ja, het had het ooit kunnen worden, indien men had vastgehouden aan respect voor andere meningen als onmisbaar in het besef dat de eigen mening onvolledig en dus verkeerd is. Vandaag blijft de profilering, maar zijn er ontelbare andersglobalisten die zich niet meer herkennen in de site. Hun stem is niet gehoord.

WAAROM DEZE TEKST?

Op 30 december ontdekte ik het artikel dat me aanzette tot deze tekst, een schrijven van een AEL'er aan het antiglobalisme. Van een organisatie die zich ziet als de spreekbuis van alle moslims tot een collectief dat zich ziet als de spreekbuis van de Vlaamse andersglobalisten, waar ze beiden in feite slechts kleine maar belangrijke nisjes van uitmaken.

Het onderwerp: een mogelijke alliantie om het boze Empire omver te werken, met welke middelen dan ook. Lees het na, het zegt zelfs dat je, als je wordt aangevallen, gewoon kan terugslaan en dan pas nadenken. En dat je, als de aanval brutaal is, zelf even brutaal mag terugslaan.

Ik was gechockeerd door de woorden, maar nog meer door het gebrek aan negatieve reacties dat deze woorden kregen, gericht als OPEN BRIEF AAN DE ANDERSGLOBALISTEN, dus aan ons allemaal.

Voor mij is het oorlogsstokerij. Als ik het lees, waan ik me niet in dit land waar het al bij al vrij goed leven is, maar in een oorlogszone als Belfast of Grozny. Ik voel me geen man die zich inzet om iets te proberen opbouwen dat de moeite waard is voor de toekomst, maar iemand die wordt opgeroepen om zonder na te denken de wapens te richten op iemand die ik niet ken.

Racisme, daar gaat het artikel over. Maar wat is racisme? Voor mij gaat het niet over kleur, maar over de essentie van wat hierboven staat: op basis van vooroordelen anderen ophemelen of afschrijven. Het is het zwart en wit afschilderen van onze wereld in goeden en slechten, alle gewone mensen vergetend. Elke Amerikaan wordt een imperialist, elke inwoner van Palestina een nobele verzetsheld. Dit is niet de waarheid en zal dat nooit zijn. Eerder is het levensgevaarlijk om deze woorden neer te schrijven, en nog gevaarlijker ze te geloven.

Mensen, aub, een beetje voorzichtigheid in het oordelen! Wij zijn God of Allah niet. Wij zijn kleine mensjes die het ook niet allemaal weten. Dit is onze wereld, en we kunnen hem scheppen zoals we dat willen, als we met genoeg volk resoluut voor een filosofie gaan. Als die filosofie gevaarlijk is, leid je velen naar een gevaarlijke toekomst. Is die intolerant, dan maak je de toekomst intoleranter.

Wat we hier doen heeft zijn implicaties. Volgens mij zijn de gevolgen van onze woorden veel kleiner dan we zelf zouden willen, maar de gevolgen zijn er. Ik zie het niet gebeuren dat Indymedia zal beslissen of AEL een lid wordt van het andersglobalisme of niet. Ik zie het wel gebeuren dat enkele kortzichtige journalisten in kranten blokletteren dat een groepering die door vele Vlamingen wordt bezien als intolerant tegenover bijvoorbeeld homoseksuelen, lid wordt van een groepering die door veel Vlamingen wordt bezien als een duistere groep vandalisten. Pas dus op met het ‘vertegenwoordigen' van zovelen wiens stem niét wordt gehoord. Misschien denken ze er wel anders over na. Dat maakt hen niet per sé tot tegenstanders.

Wat nu? Persoonlijk heb ik deze vele kostbare uren energie niet in het andersglobalisme gestoken, in een poging correctere beeldvorming te verkrijgen en nieuw denkvoer, om nu te zien dat het risico bestaat dat we ofwel in sociale fora alle nuances blijft herkauwen, ofwel een groep die aanzet tot haat en propaganda spuwt. Er is veel ruimte tussen! Originaliteit in acties gebaseerd op ijzersterke principes als geweldloosheid heeft al meer goeds bereikt dan we ooit met oorlogsstokerij zullen kunnen verkrijgen.

Denk na over de gevolgen van wat je neerschrijft in de bewering dat je meer mensen dan slechts jezelf vertegenwoordigt. Niemand vertegenwoordigt mij. Oordeel dus niet over mij en geef anderen ook geen stof om me verkeerd te beoordelen. Dit is een vrij mediakanaal, gebruik het met respect voor elkaar en voor de wereld. Andersglobalisme moet bouwen, niet afbreken.

Dag Maarten,

Bedankt voor je artikel. Ik sluit mij aan bij jouw visie aangaande de open brief van AEL aan de andersglobalisten.
Ik heb zeer zeker sympathie voor hun kernboodschap, maar er zijn toch wel een aantal zaken die een mogelijke samenwerking met de andersglobalisten in de weg kunnen staan. Ik stel me een aantal vragen omtrent hun pluralisme en democratische ingesteldheid, maar dan wel gemeten aan de strenge criteria van onze beweging en niet aan die van het mainstream politieke bedrijf of de commerciële pers.
(Het recente non-interview in Humo met Dewinter en Degucht was wat dat betreft een afknapper). Ook dringt zich een discussie over hoe breed de waaier van de diversiteit van technieken is die onze beweging ondersteunt.

Wat mijn aanwezigheid op deze site betreft: ik ben er nog steeds, maar veel minder of vroeger. Een 'probleem' is ook dat ik/wij geen propagandisten zijn en dus niet de behoefte voelen dezelfde boodschap eindeloos te herhalen in de hoop dat mensen het uiteindelijk als de enige echte waarheid aannemen. De maatschappelijke transformatie die wij nastreven zal veel meer tijd vergen (altijd onaf in feite), is veel onzekerder en moeilijker, maar zal des te bevredigender en fundamenteler blijken te zijn.

Keep up the good work,
Stijn

"Elke Amerikaan wordt een imperialist, elke inwoner van Palestina een nobele verzetsheld" waar in de AEL tekst lees je dit? hoe kunnen we een open brief richten naar de anti-globalisten in Europa en de VS als wij geloven dat alle amerikanen imperialisten zijn en alle Europeanen racisten. Waarom dit gebrek aan intelectuele eerlijkheid? how kunnen zo krotisch zijn tegenover onze regeringen in de Araisch wereld inclusief Arafat als we geloven dat ieder palestijn een verzets held is? neen dat geloven we ook niet.
Trouwens je bent te veel bezig met wat de vlamingen denken en zien. We zijn bezig met andere zaken, namelijk een strijd voor het overleven. Niemand heeft een patent op het anti-globalistisch beweging, er is geen structuur, de sociale forum is het ook niet daar heb je gelijk in. het strijde tegen de globalisering zoals dat we het vandag kennen is gaande, en de volkeren van de derde wereld en meer bepaald van de Araisch wereld staan als eersten aan de barikaden. Straks bombardeert de globalisering mijn volk in Iraq, straks zal de iraqeze volk los van wat zijn regering doet of niet doet zijn land verdedigen tegen de globalisering.... dat is de realiteit.
In solidariteit
Nadia
AELer

Nadia,
stop ermee: "Straks bombardeert de globalisering mijn volk in Iraq, straks zal de iraqeze volk los van wat zijn regering doet of niet doet zijn land verdedigen tegen de globalisering.... dat is de realiteit. "

De realiteit is anders en dat wil je niet zien! tienduizenden doden door mostaardgas van Saddam Houssein, Kurden en Arameers uitgemoord. 1 miljoen doden in de oorlog tegen IRAN. Maar dan zeg je niets en zwijg je in alle talen ook je arabisch. Je zwijgt evenzeer over het 1-2 miljoen uitgemoorde animisten en christenen in Soudan en door wat je noemt "mein Volk"

hoi maarten,

ik ben er ook terug bij, zij het veel minder dan vroeger. Een half jaartje geleden was ik het kotsbeu dat wat ik wou zeggen, door een groepje mensen op deze site steeds onderuit werd gehaald. Op een manier die weinig te maken had met het zoeken naar beelden, inzichten, 'waarheden'.
Intussen is het winter, en heb ik terug al wat meer eelt gekregen, en ben ik ook beginnen te beseffen dat dit groepje die-hard kritikasters in feite een zeer kleine minderheid betreft (zij het dat zij zich graag als 'woordvoerders' profileren - typisch voor grote bekken - één van de grootste misverstanden uit onze wereldgeschiedenis, I guess, is het feit dat zovele zwijgers en luisteraars nog steeds denken dat de grootste roepers ook het grootste volk achter zich hebben).
Anyway, jouw pen is veel te mooi en te scherp om hem stil te leggen. En ik heb ook nog wat tegenstroom-inspiratie.
Ik heb mij voorgehouden om in 2003 niet in te gaan op teveel giftig-verbale provocaties, maar op een waardige manier mijn visie mee te delen, en in discussies te trachten helder mee te denken, zonder er mijn onderbuikgevoel bij te verliezen. . Mijn ziel verlangt ernaar te strijden, te denken, te dromen rond een betere wereld, niet om al mijn energie te laten afpakken door achterhoedegevechtjes. En Indymedia is en blijft in potentie een allerkrachtigst medium, één waar onze voorvaders enkel maar van konden watertanden
So, tot op de Indy-AV?

I wish you a very inspiring year, dear Maarten
steven

Nadia

Ik heb ten zeerste respect voor je zaak. Check enkele van mijn vorige artikels (stuur me een mailtje en je krijgt er enkele toegezonden), en je zal zien dat ik wat betreft je strijd om te overleven aan jouw kant sta.

Maar wat wil je van me, één miezerig lid van het andersglobalisme?

Ik heb voor mij slechts één taak opgenomen binnen de beweging: diegene die hier boven staat neergeschreven. Voor de rest probeer ik een goed leven te leiden, één waarin ik tracht meer positieve dan negatieve dingen te doen. Je kan niet verwachten dat ik uit engagement mee ga vechten. Dat is mijn taak niet, dat is de jouwe. Mijn taak is precies wat jij zegt dat ik teveel doe: werken aan hoe de Vlaming de wereld ziet. Dat doe ik door steeds weer de feiten om te draaien om te zien of we geen fundamentele dingen vergeten. Bijvoorbeeld het feit dat er ook ontelbare goeie Israëli's zijn, en de vraag of het globalisme een strikt geplande vernietiging is, dan wel een blind proces door blinde mensen, neutraal in zijn bedoeling maar slecht in de gevolgen, niet slecht in de bedoeling in sé. Ik heb geen antwoord, maar het is een fundamentele vraag die je niet zomaar kan passeren. En als je het niet weet, is voorzichtigheid geboden om geen deuren te sluiten die open hadden kunnen blijven.

Wat we als andersglobalisten kunnen doen tegen de oorlog in Irak is duidelijk: de politici en de beeldvorming bespelen in ons eigen Vlaanderenlandje. Wij kunnen geen Bush tot verandering brengen, het hoogste wat wij kunnen bereiken in Vlaanderen, is dat ons land neen zegt tegen het bloedvergieten, en dat internationaal verdedigt.

In realiteit is onze beweging echter verdeeld. Talloze mensen staan aan de kantlijn, met sympathie voor wat we proberen, maar angstvallig omdat ze het moeilijk hebben met de meer radicale kantjes. Je moet aan de bakker niet vragen om banken in elkaar te slaan. Wat hij wil doen, is je petitie tekenen, als je het goed uitlegt. Het is niet veel, maar het is voldoende als je een miljoen handtekeningen hebt.

In realiteit is de betoging tegen de oorlogsdreiging gebotst op interne verdeeldheid van de Vlaamse andersglobalisten. Er waren twee betogingen in plaats van één, beiden zonder goede woorden over de andere. Ikzelf was één van de mensen die thuisbleef omdat ik het moe was dat die partijen hun verdeeldheid niet opzij konden zetten. Die energie ging verloren waar die ook in een grotere mobilisatie kon worden gestoken.

Nee, wat ik hier doe is de grens van wat ik wil doen. Het is mijn droom om journalist en schrijver te worden, en daar voorbij stopt mijn ambitie. Als je me morgen aanbied wereldleider te worden, ik zou passen, ook al kon ik dan misschien ingaan tegen Bush. Ben ik nu laf, of ben ik een gewoon persoon die voelt dat het met de wereld in de verkeerde richting gaat? Geloof je niet dat ik meer kan bereiken als ik ga voor mijn droom in alle nederigheid, dan dat ik ja zou zeggen om al dat opzij te zetten voor een verdere polarisatie?

Je kan veel commentaar hebben op 'rechtse mensen', maar veel Vlaams Blok stemmen komen ook van mensen die vinden dat het de verkeerde kant uitgaat. Als je ziet dat het Oost-Vlaamse Herzele geen Vlaams Blok zetels heeft omdat het links LEEF! met een volwaardig alternatief kwam, merk je dat het voor veel van hen geen zaak is van links of rechts, maar een van verandering. Er lopen ontelbare mensen rond in de straten die een oorlog in Irak onrechtvaardig vinden, wat ook hun mening. Geef hen een integere visie op de feiten en respecteer hun mening, en misschien geven ook zij dan wel enkele uren per week op voor idealisme. Misschien meer dan slechts die petitie.

En die duizenden NGO-vrijwilligers en vakbondslui staan voor een reformistische visie op de samenleving. Dat uit zich onder andere in stakingen en sociale fora. In plaats van die als waardeloos te zien, kan je naar hen toestappen en hen pogen verder te gaan dan enkel gepraat. Ikzelf probeer waar ik kan binnen NGO-kringen kleine veranderingen teweeg te brengen, en heb hetzelfde geprobeerd met jeugdbewegingen. Toch zie ik dat ik daar quasi alleen sta. Waar zijn al diegenen die zoveel commentaar hebben op NGO's? Waarom gaan ze de dialoog niet aan?

Volgens mij komt dit voor uit een verkeerd beeld op de ander, op een te sterk vasthouden aan de eigen dogma's, en jarenlange vervreemding en miscommunicatie. Aan beide kanten. Ik vind het een beter gevecht om te proberen beide groepen aan te zetten om de verschilpunten los te laten en te focussen op de kern van de zaak, in plaats van te propageren dat het wij versus hen zou zijn.

Ik ben niet bezwaard met het vooroordeel dat je het niet goed zou menen, Nadia. Jouw mening is belangrijk. Maar ik geloof heilig in het principe van de democratie, en dat betekent dat er ruimte moet zijn om samen te praten en tot conclusies te komen. Klein-links kan leren van de ervaring van NGO's, NGO's kunnen veel verloren energie en radicaliteit terugvinden door klein-links. Het is een enorm potentieel dat we vergeten aan te wenden, dat we onderweg vergeten zijn. Ondertussen worden de tegenstellingen steeds scherper, en de kans bestaat dat verdere oorlogsstokerij deze mogelijke verzoening en versterking voor eeuwig zou uitbannen.

Ik heb mijn eindwerk geschreven over de Koude Oorlog. Mijn these was toen dat die oorlog niet nodig was geweest indien beide partijen open hadden gestaan voor de merites van de andere. De USSR had weinig werkloosheid en katapulteerde zichzelf in 50 jaar van achterlijk boerenland naar de eerste staat die een mens in de ruimte kreeg. De USSR kon alles als het dat wilde. De Westerse wereld schiep de liberale principes van persvrijheid en democratie, en bracht de rijke wereld tot een hoge welvaart door middel van vrij ondernemersschap. Hadden we die twee visies verzoend in plaats van tegen elkaar opgezet, wie weet waar hadden we dan gestaan. Maar ergens onderweg zijn we vervreemd, hebben politici de angst voor de ander gebruikt voor eigen stemmengewin en macht, en heeft de mens toegestaan dat de grote principes van Marx of Mill eindeloos verkracht werden tot ze vandaag slechts een schaduw zijn van wat ze hadden kunnen zijn.

Onze grootste strijd is volgens mij het heroveren van de principes die in staat zijn om de mens vrij te maken. Mijn strijd daarin is niet meer dan een kleine poging om mensen ertoe aan te zetten zélf na te denken en af en toe 'stop!' te zeggen. Of liever: om te zeggen dat ze iets anders willen. Indien democratie terug een zaak wordt van de mensen, via zeer bescheiden plaatselijke beslissingen en zo naar boven in plaats van top tot bottom zoals nu, zou er geen oorlog tegen Irak mogelijk zijn. Dat is de fundamentele, structurele strijd.

En nu kan je zeggen: dit is een utopie. Wellicht is het een werk van zéér lange adem, en ik zal mijn tijd hebben verspild als er niet meer mensen achter die 'utopie' gaan staan. Maar voor mij is het gevaarlijk en totaal contraproductief dat we deze utopie zomaar door de riool wassen in de vage hoop dat hardere confrontaties een rechtvaardigere wereld zouden kunnen scheppen. Zoals Boudewijn De Groot het zei: 'meneer de president, droom maar van uw grote vredesideaal, dat nog nooit met bloedig moorden is verkregen, droom maar dat het u wel lukken zal ditmaal'. Maar al te waar.

Al wat de welvaart van de mensen beschermt, is een bundeltje papier met als titel 'de Universele Verklaring van de Rechten van de Mens'. Daarin staat onder andere dat het het recht is van elk verdrukt volk om de wapens op te nemen tegen verdrukking, indien er geen andere pistes meer zijn. Maar voor dit werk dit zegt, heeft het wel eerst de basis gelegd voor principes van vrijheid en rechtvaardigheid, dingen die we als andersglobalisten eerst moeten durven verdedigen voor we afkomen met een streven naar een gewapend conflict. Immers: de eerste kogel is moeilijk, daarna gaat het vanzelf, en dan is geen dialoog meer mogelijk. Dan zijn onze kansen verkeken.

En wat nu met Irak? Als je land wordt aangevallen, wel, verdedig je dan maar. Dat is jouw taak. Wat ook jouw taak is, is ons duidelijk maken hoe belangrijk het wel is dat wij onze taak opnemen, namelijk ervoor zorgen dat de Belgische regering niet aan zo een oorlog deelneemt. Daarnaast is het vooral de taak van de Amerikanen om hun regering tot andere gedachten te brengen.

Maar dat laatste zullen diezelfde Amerikanen nooit doen als ze niet beseffen wat er aan de hand is. Zoals Chomsky het zei: in de VS heerst het principe van 'manufacturing consent': mensen hebben het recht op de vrije meningsuiting, maar de grenzen van de discussie worden afgemeten. Onderwijs en media geven niet alle meningen, communisme en anarchisme zijn er des duivels . Ze mogen hun mening zeggen, maar de informatie wordt beperkt, zodat de oordelen kunnen worden gestuurd. Als een referendum waarin mensen enkel 'ja' of 'nee' mogen zeggen. Zover ik er een juist zicht op heb tenminste...

Wat wij hieraan in Vlaanderen kunnen doen, is door middel van Indymedia onze eigen kranten aanzetten om een breder beeld op de samenleving weer te geven - of het zelf doen. Dit alles in de hoop dat die informatie doorsijpeld naar andere landen, zoals de VS.

En daarna? Dan moet de taak pas beginnen.

Evenzeer in solidariteit.

Maarten

ook in nederland is een discussie over de brief:

http://indymedia.nl/nl/2002/12/8242.shtml

De oorlogsretoriek in de AEL-brief deed mij teruggrijpen naar een hoofdstuk uit Peter Sloterdijks 'Kritiek van de cynische rede', nl. 'Het cynisme van het krijgswezen'. Ik ben zo vrij om het einde over te typen :

"Door de moderne politiek zijn wij eraan gewend geraakt een gigantische folie à deux aan te zien voor het summum van realiteitsbewustzijn. De manier waarop twee of meer grote mogendheden elkaar wederzijds, in spitsvondige interactie, gek maken, geeft de mens van onze tijd zijn realiteitsmodel. Iedereen die zich aanpast bij de tegenwoordige maatschappij zoals ze is, past zich in laatste instantie aan bij dit paranoïde realisme. En omdat er waarschijnlijk niemand is die dit niet op zijn minst onbewust en op een 'moment van inzicht' begrijpt (...), zit iedereen verstrikt in het moderne militaire cynisme -wanneer hij zich niet met zoveel woorden en bewust daartegen verzet. Wie zich verzet, zal zich nu en waarschijnlijk nog een hele tijd moeten laten uitschelden voor dweepzieke dromer, iemand die, oké, misschien wel geleid door goede bedoelingen (...), de werkelijkheid is ontvlucht. Maar dat is niet zo. Het begrip 'werkelijkheid' wordt meer dan enig ander verkeerd gebruikt. Wij moeten juist vanuit de gesystematiseerde paranoia van onze dagelijkse wereld vluchten nààr de werkelijkheid.
Hier begint zich, midden in deze militair-politieke overwegingen, een therapeutisch probleem af te tekenen, een probleem dat zowel politieke als spirituele dimensies bezit. Hoe moeten machtssubjecten die lijden onder wantrouwen -en toch realistisch zijn- hun destructiviteit en hun projecties op de vijand kwijtraken zolang de interactie van deze systemen tot nu toe bewezen heeft dat zwakheid ten overstaan van de vijand altijd misbruikt is voor een 'dolkstoot in de rug'? Elk ziet zichzelf als in wezen defensieve kracht en projecteert zijn agressieve potentieel op de ander. In een dergelijke structuur is ontspanning a priori onmogelijk. Onder omstandigheden van achterdocht aangaande de vijand blijft het 'realistisch' om gespannen en strijdvaardig te zijn. Geen der partijen zal zijn zwakte kunnen tonen zonder bij de ander krachtsvertoon te provoceren. Eindeloos moeizaam moeten de partijen een klein terrein afbakenen waar zoiets als zelfbeperking mogelijk wordt -dat wil zeggen zwak worden met het bewustzijn van sterkte, toegeven met gevoelens van onbuigzaamheid. Dit minieme terrein van de zelfbeperking is tot op heden het enig bruggehoofd van de rede in de militair-cynische ontwikkelingen. Alles zal afhankelijk zijn van de uitbreiding van dit terrein. Voor de mens is het al zo moeilijk geweest te leren vechten, en alles wat hij tot nu toe bereikt heeft is een uitvloeisel van zijn functie als strijder die op uitdagingen inging en daardoor tot zelfontplooiing is gekomen (...)
Maar het zal nog moeilijker zijn te leren niet te vechten, omdat dat iets geheel nieuws zou zijn. De krijgsgeschiedenis van de toekomst zal worden geschreven aan een totaal nieuw front: de plaats waar de strijd om het achterwege laten van strijd wordt gestreden. Beslissend zullen de veldslagen zijn die niet worden uitgevochten. Daar zullen onze strategische subjectiviteiten en onze defensieve identiteiten een einde vinden."

Waarmee ik niets rechtstreeks wil zeggen in verband met Irak of Palestina. Wel dat het de moeite loont om kritisch te blijven als we opgeroepen worden om alles vanuit één zelfde oorlogslogica te gaan beschouwen. Ook bij ongewapende conflicten.

De "Open brief" van de AEL werd door de Nederlands IS (Internationale Socialisten) geplaatst op de "aktielijst". De open brief verdient serieuze reacties, die op de Nederlandse Indymedia site nogal spaarzaam zijn. Ik vraag me sowiso af of Indymedia wel het geschikte medium is voor deze discussie - in de praktijk vervalt het al snel in gescheld, en mensen die termen als "zionazi's", uSSa en dergelijke gebruiken.

Onderstaande reactie schreef ik aan De Internationale Socialisten, maar natuurlijk ook aan de AEL.
---

reactie op "THE RESISTANCE SHOULD RISE TO MAKE THE EMPIRE COLLAPSE" (tekst AEL), verspreid door de Internationale Socialisten op de aktielijst.

Via de aktielijst stuurden jullie een "open brief aan de anti-globaliseringsbeweging" rond, afkomstig van de Arabisch Europese Liga (AEL). Het valt me de laatste tijd op dat jullie kritiekloos de AEL promoten. Voor een socialistische organisatie vind ik dit vreemd. Ik wijs de criminalisering van de AEL af, net als de belachelijke paniekzaaierij over de oprichting van een mogelijke afdeling van de AEL in Nederland. Maar dat betekent niet dat ik de AEL als vanzelf als een bondgenoot zie in de "strijd tegen de globalisering". Op basis van wat ik van de AEL weet, en wat ik zie op hun website, is arabisch nationalisme het overheersende thema, en is etniciteit de belangrijkste verenigende factor. Zowel anarchisme als socialisme zijn internationalistisch van karakter; etniciteit of nationaliteit, laat staan religie, worden vanuit anarchisme/socialisme niet als factoren gezien die de basis vormen voor samenwerking of solidariteit.
Let wel, ik wil graag verbreding van de "anti-globaliseringsbeweging", maar deze beweging heeft voor mij wel een internationalistisch en vooral anti-kapitalistisch karakter. Dat kapitalisme een probleem is, kom ik in de open brief van de AEL niet tegen (het wordt niet eens benoemd). Zionisme wordt echter wel als groot probleem gezien. De anti-globaliseringsbeweging kan volgens de AEL niet exclusief marxistisch/anarchistisch zijn, maar wat is de AEL dan precies?

Een paar punten wil ik uit de open brief lichten:

1. Het beperkte gebruik van het begrip "globalisering". In de open brief van de AEL gaat het bij globalisering toch vooral om het boze Amerika, bijgestaan door de multinationals. Tezamen met de "zionisten" vormen deze dan het modieuze begrip "the empire", waar de strijd tegen gericht is.
Globalisering is een veel complexer begrip dan wat hieruit naar voren komt. Niet alle facetten van globalisering zijn af te wijzen, en mensen kunnen niet simpelweg verdeeld worden in daders/slachtoffers van de globalisering. Kapitalisme is een systeem dat niet alleen internationaal en nationaal zorgt voor uitbuiting en onderdrukking, maar dat ook op allerlei niveaus de sociale verhoudingen tussen mensen bepaalt. Niet alleen in het boze Amerika, ook in Europa en in Arabische landen zijn er mensen en bevolkingsgroepen die profiteren van het kapitalisme, of die er slachtoffer van zijn. Kan de AEL eens uitleggen waarom zij zichzelf zien als een "anti-globalist movement by definition?"

2. In de strijd tegen de globalisering/"the empire" moet volgens de AEL ook samengewerkt worden met "progressieve nationalisten" en "gematigde religieuze revolutionairen". Dit alles in het kader van de noodzakelijke verbreding. Het lijkt mij niet zo aantrekkelijk om samen op te trekken met nationalisten of religieuzen, ook al zijn die "progressief" en zijn ze tegen de "globalisering". Het mag wat achterhaald klinken, maar ik wijs nationalisme af en zie religie hooguit als een persoonlijke hobby, die mensen maar voor zich moeten houden. Ik zie trouwens in de AEL tekst dat er bewonderend wordt gesproken over "gewelddadige en extreme uitingsvormen van arabische strijd, die werden uitgevoerd door volksorganisaties, niet door staten". Wordt hier soms gedoeld op de zelfmoordaanslagen, vnl. uitgevoerd door religieuze fanaten? Of zijn dat ook "gematigde religieuze revolutionairen"? Of moeten we deze verschillen vergeten, want: "we are at war". Voor deze strijd is men bereid het leven te geven, "want de islam leert ons dit". Dit spreekt mij niet zo aan.

3. Wat vindt de AEL nu ècht zo erg aan het "empire"? Ergens aan het einde van de tekst komt de aap uit de mouw: empire "in its most brutal form" is het zionisme. Dus wordt er gesproken over de "zionistische bezetting" van Palestina door de "zionistische staat" (mensen die tegen het bestaan van Israël zijn spreken altijd over de zionistische staat, of de "zionistische entiteit"). Ik vind het altijd bezwaarlijk als groeperingen oorlogsterminologie als "zionistische bezetting", "zionistische agressors" etc. gebruiken in politieke stukken. Net als veel mensen binnen de linkse/anarchistische beweging in Nederland ben ik tegen de bezettings- en nederzettingenpolitiek van de Israelische staat, maar ik moet niks hebben van het felle anti-Israel sentiment dat uit het AEL stuk spreekt. Ik ben ook niet per definitie solidair met alle Palestijnse/arabische groeperingen die tegen Israëlische bezetting strijden. Dat ligt er maar niet aan vanuit welke ideeën, en met welke alternatieven ze dit doen. En dat geldt ook voor groeperingen die tegen "de globalisering" strijden.

David

(Eurodusnie collectief, Leiden, Nederland)

Beste Nadia,

Op uw vraag "Elke Amerikaan wordt een imperialist (...), waar lees je dat?" volgt hier jouw antwoord:

Op de website van de AEL - waarvan jij de teksten als AEL-er ongetwijfeld reeds gelezen hebt - stond letterlijk geschreven: "Wij steunen iedereen die strijdt tegen Amerika". Jammer genoeg werd dit artikel (dat ging over de pro-Palestijnse betogingen in Brussel) reeds af de website gehaald. Het letterlijke citaat kan ik je later meedelen, evenals de juiste URL zodat je het met je eigen ogen kan lezen.

Waar het AEL volgens mij voor moet oppassen, is dat mensen uit protest voor extreem rechts gaan stemmen. Het zou zonde zijn dat een kleine groep extremistische AEL-ers (want geef toe, erg gematigd zijn jullie niet echt) Filip Dewinter en trawanten nog populairder zou maken dan ze nu al zijn. De meerderheid van de moslimgemeenschap (en nu spreek ik uit eigen ervaring) blijkt immers niet ongenuanceerd achter de standpunten te staan van de charismatische, intelligente maar sluwe Jahjah. Geen assimilatie maar integratie, daar ga ik (en velen met mij denk ik) volledig mee akkoord. Maar een onvoorwaardelijke strijd zonder nadenken (daar kan ik nog steeds niet bij!) zal NOOIT tot vredevolle oplossingen komen.

Over Indymedia nog even dit: ik ben een absolute bleu hier, en ik moet eerlijk toegeven dat ik het erg moeilijk heb met de manier waarop hier soms gereageerd wordt. Ik vind het vrij kortzichtig mensen met een andere mening dom en onverstandig te noemen (zie de reactie op de open AEL brief), en niet eens te willen luisteren naar andere argumenten. Het grootste bewijs van intelligentie is proberen te begrijpen waarom sommige mensen er een andere mening op na houden - wat niet wil zeggen dat je die mening moet overnemen!

Persoonlijk ben ik geen uitgesproken andersglobalist, heb ik geen communistische overtuiging, ben ik vrijzinnig, maar wil ik wel een open dialoog voeren over politieke, wereldlijke zaken waarvoor ik mij interesseer. Zodra ik merk dat ik op deze website een ongewenst buitenbeentje ben, zal ik mij hier ook niet meer laten zien. Voorlopig wacht ik nog even af. Al beloven de commentaren van Maarten en Pinkje niet veel goeds. We shall see.

Dis schrijft "Waar het AEL volgens mij voor moet oppassen, is dat mensen uit protest voor extreem rechts gaan stemmen."
Wel Dis, AEL zal niet de oorzaak zijn van een eventuele stijging van het VB:
1. al jaren stijgt het VB, ook zonder AEL
2. zolang niets deftigs structureels en met lange termijn visie wordt ondernomen om de discriminatie + het onbegrip en de angst van de verschillende groepen in de samenleving weg te nemen, zal het VB blijven stijgen en -wat veel erger is, en reeds een zichtbare trend- het VB-gedachtengoed mainstream worden.
De AEL probeert volgens mij de ommekeer in dat laatste maar wat te bespoedigen (want de tijd dringt!!!)

Zozo, dus Dis kent 'de meerderheid van de moslimgemeenschap'?! (Maar als ik het goed lees, staan ze wél achter de AEL, zij het niet altijd ongenuanceerd.)
Ik kan het niet nalaten er het volgende bij te denken: er al eens bij stilgestaan dat het (voor velen) een 'overlevingsmechanisme' is van de 'onderdrukte' (al dan niet bewust) om met hun 'onderdrukker' in de taal (niet letterlijk bedoeld) van die 'onderdrukker' te spreken? Misschien is die AEL-taal wel die van 'binnenshuis'?...

Nog een vraagje: zijn voor jou alle AEL-ers extremistisch? In mijn ogen zijn ze radikaal (wat iets anders is!), en daar is niets verkeerds mee (daarvan zijn er in het westen naar mijn mening te weinig!).

Vaststelling 1:
De vs onder bush bestempelen heden ten dage heel veel verzetsgroepen (en andere) of zelfs een aantal staten (schurkenstaten) als 'terroristen' teneinde hen (gemakkelijker,efficienter) te bestrijden. Zij hebben een hele lijst van 'terroristen'.

Vaststelling 2:
Zij die zich daartegen verzetten (of anderen) zeggen dat er ook zoiets bestaat als staats'terrorisme', bvb vanwege de staat israël, de vs, enz.

De vraag:
bestaat er voor ael en/of pvda terrorisme die voor zowél het verzet als voor gevestigde machten (op de eerste plaats israël,de vs) af te keuren is, of zelfs eventueel moet worden bestreden (op welke manier laat ik open)?

Zelfde vraag anders gesteld:
kunnen de gevestigde orde en het verzet zich vinden in een bepaalde deelverzameling van wat we 'absoluut terrorisme' zouden kunnen noemen?

een noot: sommigen, (waaronder han), zeggen dat ze niet meer reageren op comments die anoniem worden gepubliceerd. daarover: mijn hoofdreden is dat ik niet wil dat op een bepaald moment mijn kind wordt geconfronteerd met heethoofden van welke strekking dan ook die het in hun bol krijgen om mij thuis lastig te vallen. Ik hoop dat die keuze wordt gerespecteerd.

Een reactie uit Nederland, laat ik vooropstellen dat ik alle nuances van de Belgische situatie niet ken:

In de aanvankelijk prima genuanceerde kritische reacties op de AEL beginnen zich m.i. toch wat badinerende toontjes af te tekenen waarvan ik me wel kan voorstellen dat men er pissig van wordt (nog even los van de subplot die zich hier begint te ontspinnen met de strekking van laten we elkaar flink schouderklopjes geven en wat zou indymedia toch een mooi platform zijn als... [vul hier uw favoriete indymedia-fantasie in].) Het gaat me niet om voor of tegen de AEL zijn, dat weet ik zo net nog helemaal niet. Wel heeft een aantal van hen hier zich krachtig verweerd tegen enkele aantijgingen aan hun adres, een verweer waar m.i. vooralsnog te weinig op wordt ingegaan.

Ten eerste: Zoals al terecht opgemerkt door enkele AEL'ers, was hun brief getiteld "Open brief aan de antiglobaliseringsbeweging", niet "Sollicitatiebrief: mogen we ajb met jullie meedoen". Open brieven schrijf je elkaar op basis van gelijkwaardigheid, sollicitatiebrieven vanuit een ondergeschikte positie. Het is vreemd te noemen dat sommige kennelijk westerse activisten hun brief in de laatste zin denken te moeten uitleggen.

Er bestaat geen anti- of andersglobaliseringsbeweging met lidmaatschap, centraal comité of partijlijn. Er bestaat hooguit een veelheid aan groeperingen die zich, met al hun verschillen, op globaal dezelfde terreinen begeven en daarom (contemporain-) historisch het etiket "beweging" opgeplakt krijgen, zo gaat dat nu eenmaal, vanuit de behoefte van de mens de complexe werkelijkheid begrijpelijk en vatbaar te maken of zoiets. (Zowel de AEL als sommige kritikasters zou het wat dat betreft niet misstaan zich te realiseren dat pakweg de naoorlogse buitenparlementaire radicale beweging niet vandaag, noch in Seattle is ontstaan; een goed deel van de lopende discussie is dan ook veeleer eigen aan die beweging en speelt al veel langer lijkt me.) Ik kan de brief van de AEL niet anders lezen dan dat ze zich *al* als deel van die beweging *verstaan* en vanuit die gedachte de dialoog aangaan, dat lijkt me alleen maar toe te juichen, dat zouden meer clubs mogen doen zeg maar. Dat sommigen van hen in hun verweer tot nu toe zich niet al te genuanceerd hebben uitgelaten, nou ja dat kun je van meer schrijvers hier zeggen.

Ten tweede valt men over het nationalisme in het Arabische nationalisme van de AEL. Dat verhindert een aanvankelijk kritisch-genuanceerde schrijver hierboven niet om te stellen dat verzet tegen een oorlog in Irak zelf een zaak is van Arabieren en moslims (sic! Niet zomaar van Irakezen, nee van alle Arabieren en moslims ineens), terwijl Vlamingen zich best toeleggen op verzet in Vlaanderen en Amerikanen in Amerika etc. Ik snap de gedachte wel, maar ik vind het toch een wat bevreemdende nationalistische redenering vanuit een kennelijk linkse mond. Hoe zat het ook alweer met internationalisme en zo?

Om nog wat punten op een rijtje te zetten:

-- Er is gesteld dat de AEL een ronduit oorlogszuchtige oproep tot mondiaal gewapend verzet heeft gedaan. Terecht heeft men hier tegen ingebracht dat dit gewoon niet in hun brief staat; er staat slechts dat je je moet verzetten zoals de omstandigheden dat verlangen en met een scherp oog voor de heersende verhoudingen, men breekt alleen een lans voor gewapend verzet onder onmogelijke en onmenselijke omstandigheden. Dat is hoe je het ook bekijkt altijd een punt van discussie -- en deels praktijk -- geweest binnen de radicale buitenparlementaire beweging, niets nieuws onder de zon dus.

(Terzijde en ja ook ik vind Gandhi en zijn geweldloze verzet inspirerend, maar gaande deze discussie werd ergens gesteld dat Gandhi's verzet binnen "enkele jaren" (of korte tijd of zoiets) tot de Indiase onafhankelijkheid leidde. De werkelijkheid ligt wel iets genuanceerder; Gandhi's strijd van pakweg een halve eeuw maakte deel uit van een veel langere en bredere verzetsbeweging tegen de Britse heerschappij, waaraan zeker ook de vele gewapende of terroristische Indiase verzetsgroeperingen een belangrijke bijdrage hebben geleverd; zijn succes voor zover daar sprake van is moet gezien worden in een context waarin het sowieso uit zwang raakte om er kolonieën op na te houden; en de Indiase onafhankelijkheid en de Partition van 1947 was concreet het gevolg van een overhaaste daad door een ontoerekeningsvatbare Brit, met naar schatting een kwart tot een half miljoen doden als gevolg, zeer tot Gandhi's frustratie, die hiervan ten slotte zelf het slachtoffer zou worden zoals u zich misschien herinnert.)

-- De AEL keert zich expliciet tegen veel Arabische regimes en gaat zoals ik dat zie op zoek naar inspiratiebronnen binnen de eigen, deels seculiere, deels religieus geïnspireerde, radicale traditie, zoals die zich globaal parallel ontwikkelde aan de klassieke westerse socialistische en aanverwante stromingen. Dat lijkt me in eerste instantie aan te moedigen, wat trouwens niet wil zeggen dat je niet met elkaar in debat mag gaan of elkaar zelfs in de haren mag vliegen. Maar eigenaardig in het westen is dat men er alles aan heeft gedaan om die traditie om zeep te (helpen) brengen, en als er dan alleen maar verdwaasde gekken en fanatici overblijven wordt er geroepen: Zie je wel, het zijn allemaal fanatici! Het Arabisch nationalisme kan historisch gezien gewoon niet gelijkgeschakeld worden met islamisme en extremisme of fundamentalisme zoals dat woord tegenwoordig zo gemakkelijk in de mond wordt genomen. Overigens ontstond de islam zelf als revolutionaire egalitaire reactie op autocratische regimes, misschien dat ze mede daardoor nog steeds een inspirerende functie heeft voor jonge moslims (los van dat men zich er cultureel mee identificeert natuurlijk -- of ermee wórdt geïdentificeerd!)

Tussen twee haakjes het gedoe over homo's en vrouwen wat wel degelijk een punt is, is het al iemand opgevallen dat de AEL zijn standpunten daarover *juist* is gaan nuanceren in reactie op die kritiek? Iets dergelijks zagen we in Nederland gebeuren met betrekking tot Haselhoeff. Dat lijkt me nu juist het fijne van een dialoog, dat je door met elkaar te praten tot nieuwe inzichten komt. Kritiek vanuit de "beweging" op homo- en vrouwvijandigheid is natuurlijk wenselijk en noodzakelijk, maar hoed je ervoor je eigen radicale kritiek verward te zien met de als zodanig vermomde behoudendheid van het establishment of de goegemeente die nog steeds een beroerte krijgt als zoon- of dochterlief uit de kast komt.

-- Nog eens over dat nationalisme: Ik ben de laatste om te roepen dat wij als westerse blanken hierover niet mogen oordelen, maar toch is het nogal makkelijk om vanuit je positie in een gedurende enkele eeuwen vergaand geseculariseerde samenleving te oordelen over mensen met een achtergrond waar zich een andere ontwikkeling heeft voorgedaan. Natuurlijk zullen "wij" ons verzet niet snel formuleren binnen een etnische identiteit (maar al veel makkelijker als een identiteit ontleend aan een levensbeschouwelijke overtuiging overigens), omdat die identiteit alleen maar als onderdrukkend kan worden ervaren, nooit als bevrijdend -- áls we hem al ervaren. Maar wanneer je je in de eerste plaats aangetast ziet in je etnische, culturele, religieuze of linguïstische identiteit, natuurlijk zul je dan je verzet in die termen formuleren. Als je daarmee niet wil praten, zul je al snel weinig meer te praten hebben, zeker niet met zich verzettende inheemse volkeren, lokale groeperingen etc. (De Zapatistas om maar eens een voorbeeld te noemen.) Juist door een dialoog aan te gaan en op gang te houden kun je proberen aan zulk lokaal of nationalistisch verzet een radicale, democratische, egalitaire invulling te geven. En dat zal met vallen en opstaan gaan ja. Het is ook historisch onjuist om te zeggen dat zulk identiteitsgebonden verzet per se fout is of moet worden. Overigens, misschien spreken wij liever van autonomie, maar is dat in wezen niet hetzelfde streven? Wat is, en waar ligt, jouw autonome identiteit?

Blijft staan dat de AEL-brief nogal wat ronkende retoriek bevatte. Tja dat ken ik wel van meer komende en gaande radicale clubjes denk ik dan. Het is ook een kwestie van PR lijkt me, met zijden handschoenen zwengel je nou eenmaal geen radicale discussie aan. De AEL weigert ten minste nog langer te zeggen "kijk eens wat een aangepaste Belgen (of Nederlanders) we zijn", vandaar ook die overspannen officiële reactie op hen natuurlijk, vergis je niet. De AEL is hier van terechte repliek voorzien en het lijkt me wenselijk dat ze daar nuchter en serieus op ingaan. Het zou interessant zijn te weten hoe zij zich een bevrijdende "islam van het volk" voorstellen. Of wat voor strategie ze voor zich zien om (hun versie van) de islam in overeenstemming te brengen met een wereld waarin -- en echt niet alleen in het westen -- óók vrouwen, óók homo's en weet ik wie voor hun rechten opkomen (desnoods met geweld, hèhè. Geheel geoorloofd volgens hun eigen uitleg.) Daarvoor zul je toch verder moeten gaan dan schoorvoetend toe te geven "oké dan tolereren we homoseksualiteit bij blanke westerlingen, maar van de islam mag het niet". Maar het is wel een eerste stap. Ook zou een goed doordachte economische analyse (het zionisme als onderdeel en uiting van het kapitalisme, niet te wijten aan één bepaald volk, om maar iets te noemen) hen kunnen behoeden voor de populistische en gemakzuchtige oplossingen van bepaalde extremistische islamitische groeperingen. Ik heb goede hoop dat juist door een constructieve dialoog er een vruchtbare kruisbestuiving kan ontstaan tussen verwante geesten.

Groet,

Pieter
Amsterdam

Maarten, ik ben een lezer, geen schrijver. Ik ben wel selectief in wat ik lees. Artikels vol met scheldwoorden, oorlogstaal en een gebrek aan nuance laat ik met graagte aan mij voorbijgaan. Laat staan dat ik erop reageer. De open brief van de AEL heb ik wel gelezen, ondanks hun gebrek aan nuance ( ik moet een kant kiezen en wel NU - hetzelfde good-and-bad verhaaltje van Bush ). Wel, die brief heeft tenminste één voordeel : hij is duidelijk. En als vrijzinnige/of ongelovige weiger ik een kant te kiezen, maar blijf ik bereid te luisteren.
Ook ik ben in de loop van het jaar steeds minder artikels op Indymedia gaan lezen. De reden hiervoor is dat ik steeds minder bijdragen van jouw hand en die van de andere mensen die je in je artikel vernoemt terugvind. We dreigen hier met andere woorden in een vicieuze cirkel terecht te komen.
De reden dat ik de laatste tijd weer meer op deze site vertoef is vreemd genoeg de AEL. Ik vond de combinatie d'Orazio en Han van Indymedia langs de ene kant en de nationalisten van het AEl langs de andere kant tijdens de eerste anti-oorlogs betoging in Brussel zo vreemd, dat ik er het fijne wou van weten. Mijn voorlopig besluit : een grote actie-bereidheid waarbij geweld nooit helemaal uit te sluiten valt en een en een zwart-wit denken waar ik soms niet goed van word ( de mensen die kritiek hebben op het AEL zijn racisten - niet Han ) zijn blijkbaar sterke bindende factoren. Deze soap kan me echter niet blijven boeien, vandaar Maarten, Pinkje, JPE en nog enkele anderen :
Keep up the good work.

De discussie rond deze brief is heel interessant, en iedereen heeft wel ergens gelijk. Ikzelf had eerst ook een ongemakkelijk gevoel bij de tekst, vooral waar geweld ter sprake kwam. Maar wat we er ook van denken, we mogen niet de fout maken van de traditionele media door ons te focussen op één controversieel element in de tekst, en dan maar het kind met het badwater weggooien.

Ik heb de tekst nog eens grondig geanalyseerd, en heb mijn mening wat moeten bijsturen: het eerste gedeelte is vooral gericht op de Arabische wereld, en mensen van Arabische origine (met een duidelijke verwijzing naar het verzet in Libanon, wat me doet vermoeden dat de tekst geschreven is door een vroegere Libanese verzetsstrijder, en dat verklaart natuurlijk zijn standpunt over gewapend verzet), de tweede helft richt zich tot de antiglobalistische beweging.

Ik haal er nog eens kort de zaken uit die volgens mij belangrijkst zijn:
- "The Anti-Globalisation movement should be that of the resistance against oppression and dispossession, for equality and justice regardless of the analysis one makes to fight these noble goals...."
- "The resistance is divided, unstructured, confused, and losing ground. This must change... The way towards freedom is the unity of all fighters against the common ennemy and for the common good. Let that lesson be remembered. We are not saying that people cannot differ on these issues and that they should necessarily melt into one ideological framework. We are saying that we should not allow these differences to weaken our solidarity and by doing that strenghtening our ennemy. Any democrat who is willing to fight for justice, freedom and equality everywhere should be among us. Just as the aggression is globalising, the resistance must also globalise...
- "When we are faced with a more subtle form of war, we should react as subtly and intelligently, and resist with words and ideas and demonstrations and elections and strikes and civil disobedience wherever we get the chance to do so.
- "The anti-globalist movement is now facing a choice... and there is no other time to make that choice. That fraction of a second separating recuperation and independence is now, the empire is showing its teeth, the resistance must do the same or fall."

Alle discussies bewijzen dat de schrijver van de tekst gelijk heeft: er is een grote verdeeldheid binnen de anti-globalistische beweging, en als we eerst alle meningsverschillen willen wegwerken, is het hele Midden-Oosten allang platgebombardeerd voor we kunnen samenwerken. We moeten NU één front vormen (StopUSA is wat dat betreft zeker een stap in de goede richting). We moeten ons verenigen rond gemeenschappelijke punten, niet rond verschillen. Ik hoop dan ook dat er na de discussie nu concrete acties gepland worden, die één groot front vormen tegen de oorlog in Irak, want de tijd dringt!!!

er staat vandaag (vrijdag) een lang interview met de historicus Gabriël Noiriel in de Standaard (niet voor niets...). Noiriel wordt omschreven als een absoluut expert op het gebied van immigratie, asiel en integratie.

Het interview werd afgenomen door de nederlandse journalist Rinke van den Brink, omschreven als de grootste kenner van extr.rechts in europa. (schreef oa het boek: 'de jonge turken van het vlablo')

titel: extreem-rechts gedachtengoed verspreidt zich als sluipend gif
extract: de elite hoort een afspiegeling te zijn van de maatschappij, daar is nu geen sprake van.

nvdr: kranten kunnen gratis gelezen worden in de openbare bibliotheek, think about it.

1) Reactie op Els
1. Ik heb het niet over een stijging van het succes van het Vlaams Blok, maar over porteststemmen. Stemmen van mensen die daarvoor nog nooit overwogen hebben om op het Blok te stemmen, maar waar de hetze rond AEL ervoor zorgt dat ze dat deze keer wel gaan overwegen.

2. Ik vraag mij ten zeerste af hoe een kleine groep 'radikalen' er kan voor zorgen dat er iets 'deftigs structureels en met een lange termijnvisie' op punt gesteld wordt. Zeker aangezien het hier gaat om een miniscuul klein aandeel van de Arabisch-Islamitische-Belgische bevolking, die zich bezighoudt met burgerpatrouilles en andere echt wel goed doordachte strategieën...

3. Wat die meerderheid van de moslimgemeenschap betreft: je mag niet vergeten dat de Arabisch-Islamitische gemeenschap in dit land slechts een erg kleine minderheid vormt. 90% van de Marokkaanse gemeenschap is immers Berbers, en hebben geen banden what so ever met Jahjah en zijn companen. Van de Arabisch-Islamitische gemeenschap is er ook slechts een fractie die zich volmondig achter de ideeën van het AEL schaart.
Ik heb zelf ook reeds gezegd dat sommige ideeën van het AEL wél sense maken, zoals de integratie zonder assimilatie. Dit wil echter niet zeggen dat ik achter alle standpunten en stellingen van deze beweging sta.

4. Op jouw vraag: zijn alle AEL-ers extremistisch kan ik geen antwoord geven. Een antwoord dat ik wel kan geven, is dat Jahjah extremistisch is. In tegenstelling tot de meesten die hier soms onvoorwaardelijk de AEL-politiek steunen en goedpraten, heb ik mij reeds maanden geleden verdiept in deze polemiek. Niet via secundaire of tertiaire bronnen, maar rechtstreeks via het AEL: de website, pamfletten,... Filip Dewinter heeft Jahjah eens "de Frankenstein van de multiculturele samenleving" genoemd. Jahjah heeft daarop letterlijk geantwoord in een interview met De Standaard (12/10/2002) dat hij dit een compliment vindt...

2)Reactie op Pieter
In de open brief van het AEL staat inderdaad nergens duidelijk iets vermeld over "gewapend mondiaal verzet". Laat mij u helpen de illusie dat de Liga het enkel heeft over rechtmatige zelfverdediging, te doorprikken. Op de website van het AEL stond lange tijd een perstekst (gepubliceerd op 10/11/2002 nav de oorlog in Irak) waarin letterlijk werd geschreven:

"We moeten onszelf bewapenen oom de strijd verder te zetten. We moeten wapens leveren aan allen die zich verzetten tegen de VS. Want overal ter wereld voert men één strijd: tegen de VS. (...) Wij steunen iedereen die vandaag strijdt tegen het zionisme en het imperialisme."

Lees nu de open brief van het AEL nogmaals, met deze visie in uw achterhoofd. vind je het niet raar dat de Palestijnse gemeenschap Jahjah niet meer steunt? Dat ze liever hebben dat hij niet meer met zijn Liga de pro-Palestijnse betogingen opfleurt?

Hoi Maarten, Pinkje en de rest,

Is het jullie opgevallen dat ik het laatste half jaar reageer met hoogstens een paar woorden? Vroeger schreef ik pagina's vol met zaken die volgens mij een goede bijdrage aan het debat waren. In de eerste plaats als anarchist, maar in tweede plaats ook als student bezig met Peace Research en Conflict Management.

Om eerlijk te zijn vond ik veel van onze bijdragen (en dan bedoel ik Gunther, Libby, Pinkje, Tuc, Maarten en al degene die ik vergeet maar die het zelf wel weten) van de meest hoogstaande en minst dogmatische op deze website. We weten goed genoeg wie er op dat moment alles aan deed om heel het debat te verneuken. We weten allemaal goed genoeg uit welke politieke hoek deze mensen kwamen. Verwonderlijk? Niet echt... al jaren gebeuren dezelfde zaken in het klein-linkse wereldje.

Daarom ben ik nog steeds een van de grootste tegenstanders van structurele samenwerking met bepaalde autoritaire groepen die geen sikkepit beter zijn dan diegenen die we bestrijden, hun holle retoriek uit steun voor zovele lovenswaardige strijden is opportunistisch als de pest.

Ik liet me door deze vaststelling niet afschrikken om het debat aan te gaan op Indymedia, maar na een tijdje werken hun strategieen (door Stijn en anderen in een paar zeer goede artikels beschreven) zeer effectief. Velen zijn op dit moment inderdaad buitengepest...

En dan lopen we allemaal voor de zoveelste keer met onze kop tegen de (Berlijnse) muur. Dus ook ik heb het opgegeven. Hoogstens deel ik nog eens een dikke proficiat uit aan Libby die een mooi stuk publiceert ofzo...

Wat doen we nu met al deze ervaringen? Indymedia overlaten aan een stalinistische partij die haar vingertjes nu al aflikt bij het idee te kunnen heersen op deze website? Zijn de mensen die hier komen al eens gaan kijken op andere Indy-websites die niet in handen zijn van een bepaalde autoritaire groep, en in de schoot daarvan de mooie initatieven?
Of ijveren we voor zaken als een gedragscode voor Indymedia? Dit is echter absoluut niet zo gemakkelijk als het in het verleden soms is voorgesteld.

Maar deze periode heeft me ook in bepaalde zaken gesterkt: ik hoop op een mooie samenwerking tussen zij die door het leven gaan als 'dissidente marxisten' en de meer anarchistisch geinspireerde mensen. Daarvoor is nog veel meer inzet mogelijk, dat weet ik. Langs beide kanten trouwens.

Och wat maakt het uit dat ik hier nog verder aan typ. You know who you are. Ik ben dit allemaal eigenlijk ongelooflijk moe. Langs de input-zijde is Indymedia als het zo doorgaat ten dode opgeschreven.

groeten aan alle goedmenende mensen,
TUc

*een ander radicaal-links is mogelijk*

Dis, jongen toch. Ik weet niet waar jij vandaan komt, maar je geeft nog altijd te kennen dat je die hele Arabisch-Berberse-whatever gemeenschap blijkt te kennen. Je gaat hen zelfs bijna vertegenwoordigen door telkens grof te veralgemenen. Nu plots steunt de Palestijnse gemeenschap de AEL niet meer. Tja, jij kent er waarschijnlijk een paar, wel, ik ken er een aantal andere -en die steunen de betogingen van AEL nog steeds volmondig. Alleen ga ik niet beweren dat dat 'dé Palestijnse gemeenschap' hier is.

Dan je Berber-argument. Slaat niet echt op veel, en als je de website van de AEL deftig had gelezen, wist je dat. Heel wat leden (waarschijnlijk zelfs de meerderheid) is van Berber-afkomst, ook mensen in de raad van bestuur. Hun visietekst stelt een sterke autonomie voor de gebieden in N-Afrika (als de Berbers daar om vragen), Palestina is voor moslims in het algemeen belangrijk, en in België zitten ze met dezelfde problematiek van discriminatie en uitsluiting. Voor zover ik weet wordt 'Arabisch' bij de AEL niet gedefinieerd obv 'bloed', maar als je je sociaal-cultureel (+ qua taal) daarmee verbonden voelt. Maar 'Berber' wordt door de 'super-Berberisten' naar mijn gevoel wel obv % bloed gekwalificeerd.

De proteststemmen: als ze willen protesteren, dat ze dan op de nieuwe lijst stemmen die AEL en anderen proberen samenstellen! Of iets anders uitvinden. Mijn vorige reactie kan nog steeds dienen op je zogenaamde 'nieuwe reactie', want ze komt op hetzelfde neer: de VB stemmen stijgen - of het nu proteststemmen zijn of niet. En dat ligt niet aan de AEL, maar aan puntje 2 van mijn eerste reactie!

Het staat je vrij te blijven denken dat de AEL minuscuul is, maar 't is niet omdat je 'maar' 1000 leden hebt, dat de sympathie niet veel verder rijkt. (niet iedere kiezer heeft een partijkaart!)
En ja, ik geloof dat door een radikale schenenschoppende stem 'het beleid' misschien wat kan worden wakker geschopt. En als de druk dan wat op de ketel blijft, zullen er misschien iets betere stappen worden ondernomen. Zonder druk en een paar venijnige wakkerhoudende speldeprikken, hopen politici dat het de aandacht ontgaat en ploffen ze zich wat dat thema betreft in hun luie zetel. Maar met zoiets als AEL zullen ze er niet komen met hun oppervlakkige zoethoudertjes. Dat denk ik en dat hoop ik.

Mijn lezing van de AEL en zijn voorzitter Abou Jahjah* blijft anders dan die van jou: voor mij zijn ze radikaal en allesbehalve extremist. (tenzij je 'extreme democraat en gelijke rechten activist'-vanuit een neoRealistische** analyse- bedoelt)

* het is Dhr. ABOU Jahjah! Als jij 'Adriaan VAN Dis' heet, dan maak ik daar ook niet 'Mr. Dis' van.
** Realistisch met een hoofdletter: bedoeld op de politieke theoretische school/strekking 'Realisme'.

PS: Abou Jahjah ziet er toch wel wat beter uit dan Frankenstein, hoor!
En ken jij het Frankenstein-verhaal? Werd hij ook niet erg kwaad op zijn creator?! Was hij in sé ook niet een 'goede jongen', gefrusteerd door zijn uitgesloten-zijn?! ...!

Geen in houdelijke vraag. Maar ben wel nieuwsgierig naar een antwoord.

Stijn, wat ik me afvraag: wat zijn die 'strenge criteria voor democratie' van 'jouw' beweging? (en over welke beweging heb je het?)

Welke commentaren?

je logica is nogal uit de lucht gegrepen. Als we zo beginnen, kan je oneindig lang doden zitten tellen. Zoveel in Zuid-Afrika omdat AIDS-vaccins nier eerder beschikbaar waren (Westerse patenten > mensenlevens), zoveel Tsjetsjenen, zoveel Russen, zoveel ...
Uit jouw opsomming is het alsof in de Iran-Iraq oorlog geen Iraqi's zijn gesneuveld (dtv Iran)! Ofwel geef je àlle cijfers, ofwel heb je 't over inhoud.

Let wel (en dit is ook voor Maarten e.a.) dat 'taal' te beperkt is om de werkelijkheid te bevatten. Veralgemeningen worden altijd gemaakt, maar iedereen weet dat er nuances zijn, en zolang de sprekers dat blijven beseffen, is het nog ok. Maar enkel gaan spreken over nuances, doet het overzicht en 'de grote lijnen' verliezen, waardoor discussies onmogelijk worden. 'Grote lijnen' zijn dan weer dikwijls mechanismen die achter uitspraken/taal zitten... etc.

Klaas, je tweede comment staat op hidden omdat het een herhaling is van uw eerste vraag. Kun je zeggen over welke comments het gaat?

Dis jongen, je kletst uit u nek en je hebt gee flauwe idee over wat dat je spreekt. Ik ben een berbersmeisje en een hard-core militante van AEL, leg dat eens uit op basis van je misvormde analyse?
en Els ondertussene heeft AEL veel mer dan 1000 leden, na de aanhouding van Dyab ABOU JAHJAH - en niet "jahjah" anders moet je DE Gucht "Gucht" noemen- is het ledenbestand enorm gegroeit.
En inderdaad, onze aanhang is veel breeder dan onze leden....
Carline, de AEL text is een text van het AEL bestuur en dus niet alleen van Dyab.
Tshusssssssssss
Nadia

Nu ja, AEL'ers allerhande, het bovenstaande, daar gaat dit artikel niet over. Het gaat wel over het feit dat je een 'open brief' schrijft (met andere woorden dat het de bedoeling is dat er allerhande reacties komen vanuit verschillende hoeken) en vervolgens neem je dan die reacties op de korrel op basis van het verkeerd spellen van een naam... Dat is niet echt 'open' hoor, hoe je het ook draait of keert.

Jullie hebben 1000 leden, maar hoeveel migranten zijn er in Vlaanderen? Dus hoeveel mensen vertegenwoordig je niét, terwijl je je in je open brief wel als vertegenwoordiger poneert?

>>>Indymedia profileert zich als de spreekbuis van het Vlaamse activisme,

>>>de beeldvorming bespelen in ons eigen Vlaanderenlandje. Wij kunnen geen Bush tot verandering brengen, het hoogste wat wij kunnen bereiken in Vlaanderen, is

>>>Wat wij hieraan in Vlaanderen kunnen doen, is door middel van Indymedia

dixit Maarten,

indymedia.be is een BELGISCHE website ;)

Dit is een open discussie, dacht ik toch. Maar als we mensen persoonlijk gaan aanvallen, hoeft het voor mij niet meer. Of ik dhr. Dyab Abou Jahjah zeg, Jahjah, broeder of Dyab, dit doet in deze discussie niets ter zake.

En Els, ik ken jou niet en jij mij ook niet. Maar wat jij wel moet weten, is dat ik van het vrouwelijke geslacht ben, en veel contacten heb met jongeren uit de Marokkaanse gemeenschap. Al meer dan 22 jaar verdeel ik mijn tijd tussen het Kiel en Berchem, ik heb een Marokkaanse schoonfamilie en ben goed bevriend met een aantal andere migranten. Als ex-studente aan de VUB, waar dhr. Abou Jahjah een studentenbeweging uit de grond wil stampen, heb ik de laatste tijd veel kwade reacties gehoord van jongeren van Marokkaanse afkomst op het lef van de voorzitter van AEL. Ik zuig de in mijn vorige reactie opgenoemde standpunten niet uit mijn duim hoor.

Net zoals je niet mag veralgemenen dat alle Antwerpenaren racisten zijn omdat 1/3e van de stemmen tijdens de vorige verkiezing naar het Blok ging, kan je onmogelijk stellen dat het AEL geliefd is bij het grootste gedeelte van de migrantenbevolking. Een vredelievend en minder extreem alternatief zou zeker uitkomst bieden voor veel Arabische moslims die zich graag willen verenigen en samen willen opkomen voor hun rechten.

Aan de hardcore AEL-ster wil ik alleen nog even dit kwijt: ik ben blij dat jij met zoveel respect luistert naar andermans mening. Vergeet niet dat er ook Marokkanen, Turken, Chinezen, Arabieren,... zijn die op het Blok stemmen hé. Van mij mag jij gerust lid zijn van en strijden met het AEL, wie ben ik om je dat te verbieden. Dit wil echter niet zeggen dat je kan beweren dat de meerderheid van de migrantengemeenschap zich achter het AEL schaart. Natuurlijk zijn er meer sympathisanten dan leden, dat is altijd en overal zo.

Nog eens bedankt Maarten voor de steun, dit is blijkbaar toch niet zo'n openminded site als ik dacht...

"Om eerlijk te zijn vond ik veel van onze bijdragen (en dan bedoel ik Gunther, Libby, Pinkje, Tuc, Maarten en al degene die ik vergeet maar die het zelf wel weten) van de meest hoogstaande en minst dogmatische op deze website."

Van bescheidenheid heb je blijkbaar ook geen last.

Verder vind ik het ongelooflijk dat bijna alle reacties hier wel degelijk doen alsof de brief van ael een sollicitatiebrief is. "Mogen wij er bij horen?"

Ik zou de brief eerder zo lezen: "Wij horen er bij, daarom en daarom."

Misschien moeten we de zaken dan een beetje omkeren. Waarom kunnen gelovigen (in dit geval moslims) geen antiglobalisten zijn? Waarom hoort men die zelfde kritiek niet als het ACV meedoet aan een betoging? Of Pax Christie? Wat zouden de reacties zijn, mocht er een beweging opstaan die Pax Islam heet en die in naam van de vredesbeweging in allerlei programma's opduikt?

Wat hebben antiglobalisten plots tegen geweld? Waarom zijn diezelfde mensen niet boos op 11.11.11 die in haar programma nog altijd de steun aan het gewapend verzet goedkeurt?

Wat is er op tegen dat mensen in de derde wereld opkomen voor hun recht op nationale onafhankelijkheid? Is dat echt hetzelfde als de Vlaams nationalisten? Wordt Vlaanderen even hard uitgebuit en leeggeroofd als pakweg Congo?

Waarom willen bepaalde antiglobalisten nu plots waarschuwen voor anti-amerikanisme? Denk je echt dat die van stopusa Chomsky niet meer lezen omdat het een Amerikaan is? Waarom organiseert STOPUSA een betoging op 19 januari, denk je?

Eigenlijk zouden jullie een sollicitatiebrief moeten schrijven naar de AEL om te vragen of jullie wel antiglobalisten mogen zijn. Zou dat geen goed idee zijn? :-)

Ik geef verdorie een epistel van meer dan 5 alinea's weg, en dan ga je vertellen dat ik me beperk tot het zeveren over de spelling van een naam?! Is dit een kwestie van de discussie uit de weg te gaan, misschien?
Het is niet omdat ik reageer op mensen hun reacties door hen persoonlijk aan te spreken, dat dat door anderen niet kan/mag gelezen worden. Dit is gewoon een andere manier/stijl van bijdrage aan de discussie.
Ik vind eerlijk gezegd dat deze discussie wél heel goed verloopt en vrij inhoudelijk, met weinig of zelfs geen scheldpartijen (itt sommige andere features). 't Is voor sommigen waarschijnlijk ook nooit niet goed.

BTW (ik denk dat 't TUC was die het erover had) als je niet wil dat deze indymedia wordt 'geregeerd' of 'gereguleerd' door bepaalde linkse krachten, moet je er volgens mij vooral NIET van wegblijven! Als al die mensen die het ondertussen hebben opgegeven zich gezamenlijk terug in indymedia aanbieden als medewerkers, zou het niet kunnen dat je meer invloed gaat hebben in de besluitvorming? Een nieuwe, parallelle site zou in het geval van het internationale indymedia niet aangewezen zijn, veronderstel ik, dus 'from within'...

Omdat ik veel liever discussieer met nieuwe argumenten en niet alles tot in den treure wil herhalen, heb ik inderdaad niet op al je alinea's gereageerd.

Het antwoord op je stelling uit de eerste alinea heb ik reeds beantwoord in puntje 3 van "Reactie op Els en Pieter".

Een reactie op je tweede alinea: je bent Berbers van afkomst of gevoel, net zoals je Arabisch bent of Belg. Je zult natuurlijk wel -zoals jij het verwoordt- 'superBerberisten' hebben, net als 'superBelgen' en 'superArabieren', die liever een scheiding zien op basis van de samenstelling van het bloed. Het verschil dat ik probeerde te hanteren tussen Berbers en Arabieren, is te vergelijken met de Vlaams-Waalse tweedeling in België. Ze hebben allebei een andere taal, andere gewoontes, maar leven wél zonder al te veel problemen in hetzelfde land. Je kan ze echter niet als 'één pot nat' beschouwen.

Op je derde alinea heb ik niet geantwoord, omdat ik daaruit opmaakte dat je mij waarschijnlijk verkeerd begrepen hebt. Ik vrees dat er misschien nieuwe mensen op het blok stemmen uit protest tegen de acties van de Liga. Ik zie dan ook jouw oplossing niet in om óp de evt lijst van de AEL te stemmen, wanneer je ertegen wil protesteren.

Ook op je vierde alinea (het wakkerschudden) heb ik reeds geantwoord, nl. nr 2 in "Reactie op Els en Pieter". Verder wil ik daar nog hetvolgende aan toevoegen:

er was eens, niet zo ver van hier, een slimme en charismatische politicus, zo sluw als een vos. Hij durfde dingen te zeggen, die anderen enkel durfden denken. Hij trapte hier op tenen, daar tegen schenen, en steeds meer mensen kregen sympathie voor hem en zijn anti-migranten-ideeën. Had zijn land al niet genoeg vluchtelingen, asielzoekers, en allochtone medeburgers? De hele politieke wereld was geschokt door deze politieke rebel, die echter steeds meer navolging kreeg van ontevreden, ongeruste en bange landgenoten. Het politieke beleid kreeg er de koude rillingen van, protest rees ook in de buurlanden. Maar werd het geen tijd dat iemand eindelijk opstond voor degenen waar nooit écht rekening mee werd gehouden? De mensen die reeds lang door eigen politici waren vergeten? Pim Fortuyn werd een symbool, en zijn succes schoot de sterrenhemel in toen hij als een échte martelaar na een interview koelbloedig werd neergeschoten. Pim Fortuyn zou Nederland veranderen, als hij niet was vermoord. Maar hoogstwaarschijnlijk niet in goede zin. De regering viel in een recordtempo volledig uit elkaar, en dat had met Pimmetje erbij in levenden leven niet anders geweest. Vergis je niet: ik ben tegen alle vormen van discriminatie en racisme, en Pim Fortuyn kon en kan dan ook ab-so-luut niet rekenen op mijn sympathie. Dit is enkel een voorbeeld van wat dhr. Abou Jahjah zou kunnen bereiken.

Mensen met radikale ideeën zijn inderdaad nodig om de politiek wakker te houden, maar het is volgens mij verkeerd om te denken dat zij de wereld rechtvaardiger kunnen maken. Pim Fortuyn, Filip Dewinter, Jorg Haider, en Dyab Abou Jahjah. Dit zijn allemaal mensen die profiteren van de ontevredenheid van anderen, van een gevoel van machteloosheid, om hun eigen politiek op te dringen. Denk eens goed na: wat zouden de mooie bedoelingen kunnen zijn van een superintelligente doctorerende Libanees, om zich zo op te offeren voor een Arabisch-islamitische eensgezindheid? Hij profiteert van het gebrek aan alternatieven, om een strijdlustige vereniging te vormen die enkel een sterke polarisatie kan teweegbrengen: je bent voor of tegen AEL. Je bent Arabisch, of je bent het niet. Je bent vóór een ééngemaakte Arabische staat, of je bent tegen.

Momenteel is de situatie reeds zó, dat je racistisch wordt genoemd als je het niet volledig eens bent met de standpunten van AEL. Op de Nederlandse site wordt zelfs beweerd dat racisme inherent is aan de 'blanke mens' (sic!).

Tenslotte nog even dit: dat aanvallen had geen betrekking op jouw tekst, maar op die van AEL-ster: "Je kletst uit u nek en je hebt gee flauw idee over wat dat je spreekt" vind ik nu niet direct constructieve kritiek hoor. Ik heb absoluut geen enkel probleem met tegenargumenten of een andere mening, als ze gefundeerd is en niet gebaseerd op een blinde afbraak van mijn stellingen. Als ik verkeerd zit, dan is dat zo en daar mag je mij dan ook altijd van overtuigen. Alleen zal dat in dit geval erg moeilijk zijn vrees ik.

Waarom durft niemand reageren op mijn citaat uit de AEL-perstekst: "We moeten onszelf bewapenen om de strijd verder te zetten. We moeten wapens leveren aan allen die zich verzetten tegen de VS. Want overal ter wereld voert men één strijd: tegen de VS. (...) Wij steunen iedereen die vandaag strijdt tegen het zionisme en het imperialisme."? Els? AEL-ster? Ik heb deze zin niet verzonnen hé.

Wat is er mis met die zin?

In 1972 liet filmster Jane Fonda zich fotograferen gezeten op afweergescut van de People's Army of Vietnam.
Na haar reis liet ze de volgende uitspraak optekenen.

"I cherish the memory of the blushing militia girls on the roof of their factory, encouraging one of their sisters as she sang a song praising the blue sky of Vietnam--these women, who are so gentle and poetic, whose voices are so beautiful, but who, when American planes are bombing their city, become such good fighters."

Dat waren nog eens tijden.
En ze komen terug. Kijk maar naar Sean Penn die onlangs Bagdad bezocht.

"My trip here is to personally record the human face of the Iraqi people so that their blood -- along with that of American soldiers -- would not be invisible on my own hands. I sit with you here today in the hopes that any of us present may contribute in any way to a peaceful resolution to the conflict at hand."

Nu nog de watjes van de belgische antiglobalistenbeweging overtuigen.

Ik heb het anderen al weten schrijven, en ik heb het waarschijnlijk zelf ook al wel eens laten vallen, maar ik zal het nog maar eens herhalen:

het grote verschil tussen Haider, Fortuyn, Dewinter en c°, en Abou Jahjah is dat de eersten 'extra rechten' willen TEN KOSTE van rechten van anderen (wat tegen de democratische principes ingaat), en de laatste zijn gelijke rechten opeist, zonder daar een ander zijn rechten mee af te nemen.
Bovendien zijn de eersten geïnspireerd door een rechts-nationalisme, en de laatste baseert zich (m.i.) op een soort links bevrijdingsnationalisme (niet uitsluitend, maar o.a.)
Populisme is verder niet het alleenrecht van extremen/extremisten. Ook heel wat 'doorsnee'-politici 'bezondigen' zich er aan! (So what?)

Ik blijf overtuigd van de democratische ingesteldheid van de AEL en zijn voorzitter. Ik zeg niet dat ik mijn mening nooit zou kunnen veranderen, maar tot nu toe heb ik geen aanwijzing/bewijs om dat te doen.

Wat Abou Jahjah persoonlijk bezielt om zich met deze problematiek bezig te houden, dat moet je hem zelf vragen. Maar herinner je je ene Guevara? Bij mijn weten een beloftevolle dokter uit de hogere klasse...
(maar misschien geloof je niet in écht politiek engagement, omdat we er zo weinig van te zien krijgen -zeker als er geen vette kluif aan vasthangt...)

Als ik je goed volg, zeg je dat 'deze Libanees' er voordeel bij heeft een polarisering teweeg te brengen. Heb je daar een logica voor?
Het is niet omdat je een gemeenschap die zwak staat wil organiseren -zodat ze beter gewapend zijn tegen discriminatie, vanuit een sterkere positie hun rechten kunnen opeisen en zich te emanciperen- dat je aanstuurt op polarisatie. De 'polarisatie' kwam er volgens mij vooral door de reactie van (bijna) 'alle anderen', die deze emancipatiebeweging criminaliseerden en in een extremistenhoekje drumden. De geschiedenis leert dat dat het lot van elke opkomende emancipatiebeweging is, maar de meesten overleven het wel -de ene al beter dan de andere.
(we spreken elkaar binnen 10 jaar nog eens ;-)

dyab en philip vinden homo's tweederangs, pim wás een homo
dyab en jorg zijn pro-saddam, pim totaal niet
jorg en philip kunnen het goed met elkaar vinden, pim nam afstand van beiden
pim was veel vrijdenkender dan jorg,philip en dyab ooit zullen zijn, tot spijt van wie het benijdt.

"Wat hebben antiglobalisten plots tegen geweld? Waarom zijn diezelfde mensen niet boos op 11.11.11 die in haar programma nog altijd de steun aan het gewapend verzet goedkeurt?"

Waar heb je dat gelezen? Sinds wanneer heeft 11.11.11 een officieel programma?
Tot 2 weken geleden werkte ik nog bij 11.11.11, dus ik zou het weten als er ergens een programma van 11.11.11 zou bestaan...

11.11.11 keurt het gewapend verzet niet goed, maar heeft er begrip voor, en dit gaat dan vooral over de Palestina-kwestie. 11.11.11 streeft steeds geweldloos verzet na en dit zowel in de eigen acties als bij de steun die verleend wordt aan bewegingen en organisaties in het Zuiden.
Bepaalde Palestijnse organisaties die politieke of andere steun krijgen van 11.11.11 of haar lidorganisaties zijn bezig met geweldloos verzet.

Ik vond toch dat dit moest rechtgezet worden...

Ale, omdat je zo aandringt:

ik heb persoonlijk geen problemen met die zin, integendeel: ik kan er achter staan. Ik ga ervan uit dat met 'Amerika' en 'het zionisme' niet 'de gewone man in de Amerikaanse of Israëlische straat' wordt bedoeld. Dat die soms ook vallen in een gewapende strijd, dat zal ik niet ontkennen (hoe minder, hoe beter, natuurlijk). Maar welke methodes resten ons om dit kapitalistisch, imperialistisch geweld te stoppen? Congresjes hier en daar, petitie-acties allerhande houden die tendenzen niet tegen, hoor! Opgepast, ik ben geen oproeper voor gewapende strijd in de eerste plaats, maar ik sluit het niet uit 'as last resort'(+ naast andere strategieën). De vraag is natuurlijk wanneer je dat punt bereikt (pas als de andere té machtig zijn geworden, zodat je het niet meer kàn breken?) Wachten tot het (imperialisme/kapitalisme) wel eens overwaait, is geen optie, vind ik. Dacht je dat de dekolonisatie had plaatsgevonden zonder het verzet daar? (ondertussen zijn vele van deze landen ten prooi gevallen aan corrupte regimes die zich aan kapitalisten verkochten en hun land aan een neo-kolonialisme onderworpen - hoe lang nog?)
Aan verandering moet worden gewerkt en voor gestreden (zonder wapens als 't kan, met als 't moet). We hebben het hier in 't westen allemaal (of toch bijna allemaal) al zo lang gemakkelijk gehad, dat we blijken te zijn vergeten dat je niets voor niets krijgt -toch zeker niet als het van de 'gevestigde orde' moet komen. 'but the times, they are changing'...

En ja, ik vind dat de mensen die vechten tegen hun brute agressor (directe militaire aanvallen, maar ook economisch geweld -waar trouwens ook vele doden mee vallen!) moeten worden bewapend. Waarom zouden de zwakken plots de grote moraalridders moeten gaan uithangen? Be realistic!
Ik vind het bijvoorbeeld ongelooflijk dat over de VN nog geregeld in positieve termen wordt gesproken. Nochtans zijn zij het die de zwakkeren proberen ontwapenen en veroordelen, terwijl de sterk bewapende 'groten' geen strobreed in de weg wordt gelegd! (het is uiteraard een organisatie van staten, waar vnl 'macht' -lees: VSA- bepaalt wat er gebeurt in de internationale politiek)
Een wereld zonder wapens is een nobel streefdoel, maar een aantal tussenstrategieën die het gebruik van wapens inhouden -ter legitieme verdediging tegen een agressor (wat trouwens in het VN Handvest werd ingeschreven als recht!)- zijn hier-en-nu wel nodig. Ik geloof niet dat je grote geweldenaars gaat terugdringen met 'love&peace' strategieën. Ik mag dan christelijk zijn opgevoed en in mijn jonge jaren de pacifist hebben uitgehangen, ik ben tot de vaststelling gekomen dat verandering (in precaire en gewelddadige situaties -daarover spreken we nu) zelden of nooit komt zonder enig tegengeweld. Dat 'moreel pacifisme' is goed in niet-gewelddadige situaties, of voor de onderdrukker die zijn onderdrukte wil doen geloven dat het slecht is zich te verzetten tegen zijn onrecht.
(PS: ik ben nogal een fan van Malcolm X. Als ik hier niet duidelijk genoeg ben, kan je nog altijd in zijn -eigen!- teksten en interviews terecht.)

De persoon die bij 11.11.11 gewerkt heeft zal zeker deze screenshot wel herkennen. Vraag mij nu af wat hij nog als argmuenten zal viden om deze organisatie nog goed te keuren nadat zij dergelijke teksten op hun site toelaten?

al eens in de Palestijnse gebieden geweest? al gezien wat de zionisten daar allemaal aanrichten aan dood, onderdrukking, vernieling, vernedering, etc? Dat je op het moment dat je met je neus bovenop de feiten staat, die bomaanslagen in een ander perspectief ziet, zou mij niet verwonderen. (Als je een overstroming in bvb Bangladesh hebt meegemaakt, zal je de 'waterellende' op dit moment in België ook wel relativeren, niet?)
Ik zie in dat stukje tekst geen goedkeuring voor die bomaanslagen (jij wel?).
Op de site vind je ook dat 'het APP veroordeelt het geweld, maar stelt wel dat de bezetting de oorzaak is...'

Militaire bezetting is een oorlogsdaad, en zolang de bezetting duurt is er een staat van oorlog (internationaal recht). In het geval van Palestina komt daar nog bij dat die bezetting gepaard gaat met de grofste schendingen van het Internationaal Humanitair Recht dat ten tijde van bezetting (en oorlog) geldt (vierde conventie van Genève) + schendingen van mensenrechten in het algemeen + zwaar militair en structureel economisch en psychologisch geweld van Israël, 'de Bezettend Macht'. Enig 'perspectief':
Vorige week (26/12-01/01) alleen al (zoals bijna elke week) vielen meer dan 15 Palestijnse doden (waaronder 7 minderjarigen): Hanin Abu Sleiman (8); Abdul Kareem Salami(11); Mohammad Dawas (14); Tarek Dawas (15); Jihad Abed (15); Mahdi Abeed (17); Mohammad Ashoor (17); Omran Abu Hamdia (18); Jamal Zabara (20); Samer al-Shamali (25); Basam al-Ashqar (26); Jamal Yahia (32); Asem Masad (37); Yusif Abu al-Rub (40); Maroh Othman (55), Hussien al-Tamimi (56) (bron: http://www.lawsociety.org). Een 'fait divers' in onze media (àls er al over wordt gesproken -de 'waterellende' is immers veeeeeel belangrijker), maar morgen twee Israëlische doden (in een paar weken tijd) en 't is een hoofdpunt!

...

Els, als ik op je vraag aan mij zou antwoorden, dan krijg ik meteen zeventien man op mijn kop. Misschien terecht. Het antwoord hoort niet op een publieke site vind ik.

Net zoals gescheld a propos.

Dan weet je zeker al één reden.

Maar ik blijf artikels schrijven hoor.

Ik had het op het befaamde handvest van 11.11.11, helaas niet te vinden op de website van 11.11.11.

Daar staat in:

"Het NCOS is principieel voorstander van geweldloze aktie maar brengt begrip op voor het gebruik van geweld in situaties waar geweldloze pogingen tot hervorming door de leidende groepen worden afgewezen."

en verder:

"steun aan bevrijdingsbewegingen en ontvoogdingsbewegingen die de politieke, economischer, sociale en culturele emancipatie van de volkeren en/of bevolkingsgroepen beogen. .. Het oprichten van eigen volksorganisaties, het organiseren van boeren en arbeiders in strijdbare vakbonden"

Dus steun aan bevrijdingsbewegingen en begrip als die bevrijdingsbewegingen geweld gebruiken.

Zegt AEL iets anders? Hebben Sharon en Bush oor naar geweldloze pogingen tot hervorming?

Als dat zo is, Christophe, dan stijgt 11.11.11. direct in mijn achting!
In praktijk zie ik wel weinig meer gebeuren (qua steun) dan dat zinnetje op papier, maar 't is toch goed om weten! Misschien kunnen we ze wel wat pushen om wat meer daad bij het woord te voegen, mocht het nodig zijn. (hopelijk passen ze 'à la Michel' hun tekst niet snel aan als puntje bij paaltje komt...)

Aan Karel: ik vind die tekst met dat citaat van Evelyn niet terug op de website. Ik vond wel een (lang en interessant) verslag over haar (eerste) delegatie/observatiemissie 17-24 mei '02. Daar heeft ze het ook over Jenin en Nablus, maar daaruit komt alvast jouw citaat niet. Welke links moet ik aanklikken om de volledige tekst rond jouw uitgepikte citaat te lezen?

ja, 11 11 11 zegt iets anders dan dyab(ael): "we moeten wapens leveren aan allen die zich verzetten tegen de vs"

anders geformuleerd: 11 11 11 zegt niét: "we moeten wapens leveren aan allen die zich verzetten tegen de vs"

of nog: 11 11 11 zegt niét dat er wapens moeten worden geleverd

of tenslotte: dyab(ael) zegt dat we wapens moeten leveren aan het verzet(tegen de vs), 11 11 11 zegt dat niét.

hoe weet ik dat zo zeker? ik lees gewoon wat er staat hierboven en kom tot deze vaststelling.

Natuurlijk vindt je dat niet meer terug bij de elfen. Zij hebben het er afgehaald toen de woordvoerder van Kardinaal Danneels het in De Standaard veroordeelde: " Maar als die woorden zo zijn geschreven, vindt de kardinaal ze natuurlijk afkeuringswaardig."

Het volledige verhaal dat zowel de elfen als Pax Christi's maskers aftrekt staat op:
http://www.desinfo.be/ad_dossierX/Do_X_visu.asp?ID=348
en is reeds een paar keer de wereld rondgezonden zodat iedereen nu de ware gezichten van deze zo-genaamde vredeliefende organisaties kent. Ze zijn niet beter dan een Le Pen die ook over "un detail" sprak.

Veronderstel dat je ook zo "geweldloos" bent aangezien de honderden doden, verminkten en gewonden van de kamikazes ook voor jou misschien een fait divers zijn?
Nog iets wat de meeste palestijnse doden betreft: men kan deze niet vergelijken met al de burgers van beide zijden welke lijden. Het zijn meestal maar een bende moordenaars die het op kinderen gemunt hebben of kinderen gebruiken om hun walgelijke plannen uit te voeren. Wat zou jij doen moest er morgen zo iemand zich op de Meir of in de Nieuwstraat zou opblazen? Zou je de daders ook niet opsporen of wil je hen aanmoedigen zoals de elfen dat doen!

Een rollenspelletje:

Lees eens het bovenstaande stuk commentaar als zijnde een goedmenende 11.11.11 vrijwilliger.

.
..
...
....

Hoe voel je je hierbij?

Zeg nu eens: heeft dit enige zin, zo laster spuwen op een organisatie die het op haar manier écht wel probeert goed te doen?

Denk je nu echt dat ze het ook niet vreselijk vinden dat er mensen worden vermoord?

.