arch/ive/ief (2000 - 2005)

... althans zo beschrijft onafhankelijk media-activistst Christophe Callewaert enkele dagen geleden de axie in de Veldstraat ter herdenking van één jaar Argentijnse opstand (gebruikt als voorbeeld in artikel rond dyabolisering: http://archive.indymedia.be/front.php3?article_id=43437). Niet dat hij erbij was, hij had er iets over horen waaien, en had zijn mening over de pink&green-axie meteen gevormd. Voor meer info over hoe het er wel aan toeging: zie de indy-feature rond D20 (http://archive.indymedia.be/front.php3?article_id=43016&group=webcast)

Ik respecteer volkomen deze mening, maar ik ben wel op zoek naar wat tegenwind, tegenargumenten. Anders kunnen we onze enthousiaste ideeën rond het inkleuren en veroveren van publieke ruimtes misschien wel beter meteen weer de kast insmijten.
Heeft het dan helemaal geen zin om onze andersglobalistische boodschap ook naar de 'nog niet geïnformeerde' buitenwereld uit te dragen?
Heeft het dan geen zin om binnen de andersglobalistische strijd ook op zoek te gaan naar manieren waarop wij, lokaal, op micro-niveau, ook al dingen in gang kunnen zetten (bijv. door kritisch te consumeren en te sparen; te consuminderen; bepaalde, bijv. Israëlische producten te boycotten; mensen op te roepen eerder bij de Marokkaanse winkelier dan bij de Aldi te gaan kopen, enz enz)?
Heeft het dan geen zin om onszelf, en de mensen rondom ons, ook af en toe eens een spiegel voor te houden, en ons gezamenlijk af te vragen in hoeverre wij eventueel ook een verantwoordelijkheid te dragen hebben bij wat fout gaat (in plaats van steeds ALLE schuld bij de machthebbers te stoppen)?
In hoeverre kunnen wij met onze handen, onze mening, ons koopgedrag,... wel al een stukje bijdragen tot een betere wereld?

Die dag in de Gentse Veldstraat werden vele honderden mensen aangesproken, werden er honderden bloemen en wrang-kritische boodschappen rondgedeeld, was er een 'take away'-gedichtenboom waar verraste voorbijgangers gretig exemplaren uit plukten, een 'gratis knuffelhoek' (!!!), werd er gejongleerd, gezongen en gemusiceerd, was er een Pythonesk 'koopkrachtpolitie' aktief in een vijftal winkels en op straat, waren er overal krijtboodschappen (waar o.m. de multinationals Quick en C&A, die het ongeluk hadden temidden van ons strijdtoneel te liggen, het serieus te verduren kregen - adbusting, volgekrijte muren, volgeplakte vensters en gegarandeerd een mindere verkoop - gevolg: een zestal ordehandhavers dienden opgetrommeld om die arme multinationals te 'beschermen' tegen onze ironie), er was een speakers' corner waarin ikzelve toch ook met enkele tientallen voorbijgangers in discussie ben gegaan rond heel wat zgn. 'moeilijke' andersglobalistische stellingen (noord-zuid, speculatie, milieu, vluchtelingen, welzijn,...). Niet gemakkelijk, hoor. Maar wel zeer leerrijk.
Er was de toevallig voorbijpasserende Senegalese muziekgroep die razend enthousiast was en het enorm spijtig vond dat hun instrumenten nog in hun hotel lagen. Er was de Pakistaanse zeeman die mij vroeg wat deze axie beduidde, daarna enthousiast over zijn reiservaring naar Argentinië begon te babbelen, en als afscheid het woord 'vrijheid' (in 't pakistaans) op de veldstraatstenen kraste. Er waren de twee Argentijnen, tati en vanina, die 'muy emocionado' (of hoe zeggen ze dat) waren toen zij 's avonds beelden van Argentinië op de Kouterse banken zagen geprojecteerd. Er waren de ouderen en de jongeren, de dikken en de dunnen, de arbeiders en de boekhouders. Vele tientallen mensen kwamen ons een welgemeend hart onder de riem steken, zo blij voor de woede en de hoop. En vele honderden werden die dag op zijn minst aan het denken gezet. Over de wereld, zichzelf, en de relatie hiertussen. Ook de aanwezige activisten (een vijftigtal 's namiddags, meer dan honderd 's avonds) hebben er gegarandeerd wat aan overgehouden. 't Waren axie-ervaringen, en bikkelharde confrontaties met de mening van 'de gewone man'. Echt niet zo gemakkelijk. Maar wel geprobeerd. En voor 'n klein stukje geslaagd ook die dag. Heel wat mensen zijn het duidelijk nog niet gewoon ook eens fysiek geconfronteerd te worden met 'andersglobalisten' en dergelijke.
En toch bleek er een nieuwsgierigheid, een interesse, en bij sommigen een drang om mee te doen. Die drang wordt m.i. pas mogelijk wanneer er sprake is van een bepaalde vorm van wederzijds respect, waardigheid, warmte, quoi.
De straat als groot laboratorium om nieuwe realiteiten te scheppen, dromen en denkbeelden over te dragen, te dialogeren.

Is dergelijke strategie de enige strategie voor zij die een andere wereld willen? Neen, neen, neen! De banken, de multinationals, de massamedia, alle powers that be, de soldaten, de bureaucraten, de sociale werkers, de onderwijzers, ... iedereen dient geconfronteerd, en dit met een waaier van strategieën en axiemethoden. Van zacht naar onzacht naar bikkelhard en terug. Pink&Green heeft zich de laatste veertien maanden o.m. bezig gehouden met al dan niet directe axies tegenover vluchtelingencentra, lappersfort, chemische lobby-kantoren, eurotops, vlaams blok, enz. Een axie in de Veldstraat, gericht naar 'de gewone man' leek ons ook wel eens op zijn plaats, als onderdeel van ons zoeken en streven naar een betere wereld én naar allerhande 'tools' hiertoe.
Waarom? Misschien wel omdat wij de 'gewone man' respecteren, en niet enkel willen doodknuffelen.
En omdat iedere vorm van autoriteit en machtsmisbruik enkel kan blijven bestaan zolang mensen hierin geloven en dit blijven volgen. If there are no more followers, then where can there be leaders? Denk zélf, gewone man!

Your reaxions pleazzz
(heel graag ook eentje van jou, christophe)

love and respect
steven aka pinkje

Enkele sfeerbeelden van hoe het er vorige vrijdag aan toeging in gent. Er was o.m. duidelijk opgeroepen om die dag vooral niet de spot te drijven met 'jan met de pet', maar hem veeleer eens aan het denken te zetten. En het was die dag niet alleen jan met de pet die wat geviseerd was; ook bijvoorbeeld de opgetrommelde politie (op last van de 'bedreigde' geranten van C&A en Quick) en de banken wat verderop, kregen heel wat 'spiegels' aangeboden.

Enkele sfeerbeelden van hoe het er vorige vrijdag aan toeging in gent. Er was o.m. duidelijk opgeroepen om die dag vooral niet de spot te drijven met 'jan met de pet', maar hem veeleer eens aan het denken te zetten. En het was die dag niet alleen jan met de pet die wat geviseerd was; ook bijvoorbeeld de opgetrommelde politie (op last van de 'bedreigde' geranten van C&A en Quick) en de banken wat verderop, kregen heel wat 'spiegels' aangeboden.

Enkele sfeerbeelden van hoe het er vorige vrijdag aan toeging in gent. Er was o.m. duidelijk opgeroepen om die dag vooral niet de spot te drijven met 'jan met de pet', maar hem veeleer eens aan het denken te zetten. En het was die dag niet alleen jan met de pet die wat geviseerd was; ook bijvoorbeeld de opgetrommelde politie (op last van de 'bedreigde' geranten van C&A en Quick) en de banken wat verderop, kregen heel wat 'spiegels' aangeboden.

Zeg Steven.

Nu doe je in je artikel alsof Christoph & indymedia op die manier verslag hebben uitgebracht over die actie.
Maar Christoph heeft enkel in een discussie gezegd wat hem stoorde aan die actie. Hij schreef zelfs een artikeltje dat positief was over die actie.

Je ontwijkt ook het debat dat Christoph wil voeren.

Herschreven jullie dat liedje. Maakte jullie van "meneer de president" "meneer de consument"???

groeten

han

.

beste han,

Gelieve niet te vlug mensen van 'misleiding' te verdenken, graag.

a) 'Meneer de consument, slaap zacht', was één van de tientallen uitgedeelde boodschappen die dag, met een groen strikje er rond. Eén zin, niks meer. Gewoon, om mensen wat te doen nadenken. Het gebrachte lied die dag was: 'Wat zullen we kopen', een persiflage op 'Wat zullen we drinken', van het geroemde kleinkunstgroepje Bots. Dat werd al uitvoerig beschreven in de comments van artikel: http://archive.indymedia.be/front.php3?article_id=43280. Duidelijk antwoord? Misverstand opgelost?

b) misschien wel een tikkeltje misleidend vind ik jouw (typische?) aanpak van beantwoorden van bepaalde artikels. Ik wil christophe helemaal niet aanvallen, noch indymedia (bedankt trouwens voor de mooie coverage, gemeend!). Noch wil ik christophe's debat ontwijken: ten eerste zal ik mijn mening omtrent zijn these rond de dyabolisering desgewenst wel onder dat gevoerde artikel plaatsen, en ten tweede: christophe's woorden waren wat mij betreft enkel een literaire aanleiding om eens wat grondiger na te denken rond zin en onzin van sensibilisering van consumenten in deze tijden. Vandaar dit NIEUWE artikel, met nieuwe punten en nieuwe vragen.

c) en nu smijt ik de bal terug, beste han: Wat vind jij van de krachtlijnen en vragen van mijn artikel? Heb je er een mening over? Welnu, ik ben benieuwd.

vriendelijke groeten
steven aka pinkje

"De doorsnee Vlaming vind dat de oorzaak van de vervuiling in de eerste te wijten aan de multinationals"

Gelijk heeft hij.

Ik was er ook niet bij in Gent, en het was geen kwestie van princiepes, het was een kwestie van werken. Weet je werken om geld te verdienen om te kunnen eten, om cadeautjes te kunnen kopen voor mijn petekind, om een nieuwe broek te kunnen kopen, een paar kousen, ....

Op 24.12 kon ik dan eindelijk zelf mijn "kerst inkopen" doen.
Eerste even meedoen aan een actie voor boycot van Israëlische producten en dan snel naar de winkel: Een sjaal, een muts, een broek, een computer spelletje, een hele lading boeken, ..... Ik kwam volgeladen weer thuis.

Begin bij jezelf ????

Help, help, help.

Wat zou ik verdorie bij mezelf beginnen als 70% van het afval in België industrieel afval is. Dat ze dat maar eens eerst onder handen nemen.
En wat is mijn broer kwaad op die eccotaxen op benzinne, die man heeft zijn wagen nodig, met het openbaar vervoer komt hij nooit bij zijn klanten.
Zo lang het openbaar vervoer niet goed georganiseerd is kan je het toch niemand kwalijk nemen dat hij de wagen gebruikt. Enkel gekken als ik die in het centrum van de stad wonen kunnen het stellen zonder wagen.

Een waarom zou je geen inkopen doen in de GB, Cloruyt, ... alles is er echt een heel pak goedkoper dan bij de winkel om de hoek. Moest ik een wagen hebben, ik zou ook elke week naar Colruyt rijden. Het zijn immers dezelfde producten alleen een beetje goedkoper.

De hele idee vertrekt van het idee dat wij allemaal wat zouden moeten inbinden om deze planeet te redden.
Het is de schuld van de koffiedrinker dat de koffieboer zo weinig verdient : terwijl de koffie schandalig duur is.
Het is de schuld van automobilist dat de planeet opwarmt, terwijl je zonder wagen in dit land gewoon niets kan beginnen, en het openbaar vervoer gewoon duurder is dan de wagen. (de tram is duurst van alles als je per kilometer rekent)

En ik wist niet dat jullie dat liedje over "mijnheer de president" ombouwden tot mijnheer de consument.
Maar als symboliek kan het wel tellen. In plaats van de machthebbers, de multinationals, presidenten met de vinger te wijzen gaan jullie nu de mensen met de vinger wijzen. Het liedje van Bots, waar jij hier naar verwijst Steven is al niet veel beter.

Het kan zijn dat ik je verkeerd begreep hoor Steven, ...
Ik was er dan ook niet bij, ik was aan het werken om geld te verdienen om cadeautjes te kopen.

groeten

han

Han ,

Jouw argumenten kloppen ergens wel. Ik denk dat iedereen zich wel eens die vraag heeft gesteld. Maakt het wel uit wat ik doe?
Vroeger leerde ik van thuis , dat ik niets van afval op de grond mocht smijten maar in de vuilbak moest gooien. Ik deed braaf wat mama en papa zeiden maar toen ik zag dat andere vriendjes het stoer op de grond smeten dacht ik ook so what, de rest doet het ook, het is veel minder lastig dan een vulbak te gaan zoeken. Maar toen besefte ik , dat het wel degelijk wat betekende als ik mijn vuiligheid in de vuilbak smeet. Niet veel, maar het hielp. Ik vertelde het ook aan hen , en weet je iedere keer dat ze de goesting hadden het papiertje weg te smijten, dachten ze aan mijn mening. Op de ene had het effect , op de andere niet.
En is daardoor het rondslingerende afval merkbaar verminderd? Neen , natuurlijk niet. Met dit simpele voorbeeldje wil ik enkel aantonen dat het ook nodig is aan mensen je mening te verkondigen, tonen dat het ook anders kan. Vele mensen denken niet eens na bij wat ze doen, volgen gewoon de rest. En ook al zijn er maar weinig mensen die je echt bereikt, je bereikt ze toch.
Bij mij thuis zien ze het ook niet zitten om al hun voeding bij de Wereldwinkel te kopen, te duur natuurlijk. Maar door mijn invloed kopen we er toch soms producten en cadeautjes vooral. En ik ben daar al gelukkig mee. En spulletjes uit de kringloopwinkel die zijn ook de moeite. Vele mensen zetten gewoon nooit de stap er naar toe , maar blijven vastgeroest aan hun 'eigen' winkels. Vele jongeren zoeken hippe kleding in de Veldstraat, terwijl er veel maffere kleding te vinden is in tweedehandswinkels. Over zo'n dingen gaat het. Stap voor stap de mens bewust maken.
En waarom niet op een shoppingdag de mensen wat bewust maken dat het allemaal wel leuk is die cadeautjes en zo maar dat het heus allemaal niet zo véél hoeft ze zijn. 't is toch het gebaar dat telt?
Wil ik daarbij zeggen dat alles in de handen van de "gewone man" ligt. Neen, zeker niet . Maar is een beginsel van de economie niet dat de consument de markt bepaalt
Wordt wakker consument

"Maar is een beginsel van de economie niet dat de consument de markt bepaalt"

Neen, ... dat is niet het beginsel van onze economie.
Hoe verklaar je anders dat er zoveel mensen op deze wereld honger hebben, dat er zoveel mensen geen medicijnen hebben, ....
Het beginsel van deze economie is de honger naar steeds meer en meer winst.

Groeten

han

Ik koop, als ik de keuze heb, altijd Max Havelaar koffie. Ik weet al lang niet meer wie er mij ooit van bewust heeft gemaakt dat Douwe Egberts en consoorten koffieboeren geen deftige prijzen betalen en het hen op die manier onmogelijk maken om zich uit hun miserie op te werken.
Oxfam beweert een eerlijke prijs te betalen en vreemd genoeg merkt ge dat niet eens aan de prijs van een pak van hun koffie in de winkel. (+/- 90 bfr)
En natuurlijk is het schandalig dat de uitbuiting van koffieboeren nog altijd legaal is. Als het van mij afhing vlogen die koffiespeculanten den bak in. Maar zolang zo'n dingen niet van mij afhangen, wil ik best bewust consumeren. En ik ben ook een gewone man. Waarschijnlijk koop ik in de GB systematisch producten die door onderbetaalde werkers zijn gemaakt. Maar als dat zo is, dan weet ik dat graag en luister ik met veel interesse naar mensen die me alternatieven voorstellen. Zelfs al krijg ik daar nu en dan eens een schuldgevoel bij. Dan probeer ik wel met mijn geweten in het reine te komen. En niet alleen door alle verantwoordelijkheid in de schoenen van meneer de President te schuiven.
En wat die 70 percent industrieel afval betreft : Om het simplistisch voor te stellen : Als ik als consument de helft minder brol koop, dan moet de industrie maar de helft zoveel afval produceren. (70 percent van 10 kilo is minder dan 70 percent van 20 kilo) Het is niet meneer de President die op zijn eentje dagelijks die miljoenen blikskes cola opdrinkt.
En natuurlijk wil de kapitalist in de eerste plaats winst maken en zijn de reële behoeften van de gewone man voor hem maar bijzaak en daar zelfs aan ondergeschikt.
Maar die hongerende kinderen zonder medicijnen, liepen die daar te shoppen in de Veldstraat?
Ze waren waarschijnlijk gaan werken.

Luister.

Ik ben voor acties in winkelstraten, daar gaat het mij niet om.
Ik stonde op 24.12 actie te voeren in de Brussels nieuwstraat voor de Boycot van Israëlische producten.

Maar Pinkje vraagt mijn mening over een specifieke kwestie. Wel die krijgt hij.

Bij deze wil ik toch nog even kwijt dat ik het een heel geslaagde actie vond, juist omdat het er één was naar "jan met de pet" toe.
Aan Han wil ik gewoon nog even zeggen dat ik zijn argumenten wel begrijp; wat zou je in hemelsnaam bij jjezelf moeten beginnen als 70% van het Belgisch afval industrieel afval is? Maar je kunt het natuurlijk ook omkeren: Waarom niet? Waarom niet bij jezelf beginnen? Dan sluit ik me ook aan bij wat Isa vertelde. Elk begin is een stapje verder in de goeie richting. Ik ben zelf student dus ik weet wel dat het leven duur is, dus niet al mijn producten, etenswaren, blablabla, komen uit de wereldwinkel. Maar ik probeer er wel op te letten. De actie in Gent was er dus gewoon ook om mensen daarop te wijzen, en op het feit dat het ook eens anders kan. Het was verbazend om de reacties van mensen te horen. "Die gedichtjes, zijn die gratis?" En dan het ongeloof, en een glimlach, op hun gezichten toen dit bevestigd werd. Om maar aan te tonen hoever onze consumptiemaatschappij al gevorderd is...en dat alleen al maakt het de moeite waard om er tegenin te gaan...

Ook ik begrijp Han in zekere mate. Het is meneer de President die die politieke ideologie belichaamt die de ongebreidelde overproductie en de kapitalistische uitbuiting voorstelt als de enig mogelijke voorwaarden voor vooruitgang. Keuze voor het kapitalisme/neoliberalisme wordt ook door de meeste politiekers hier te lande voorgesteld als de enige moreel verantwoorde keuze. Zijt ge tegen het kapitalisme, dan zijt ge tegen de democratie en zijt ge tegen vooruitgang en ontvoogding. Het is immers van onze neoliberaal geproduceerde meerwaarde dat, via belastingen, de middelen worden afgeroomd waarmee we onze sociale zekerheid, het onderwijs en de ambtenaren kunnen blijven betalen. Het is de kapitalist die de jobs creëert enzovoort.
De politieker is echter geen neutrale partij. Economische grootmachten hebben de middelen om ons bewustzijn te bombarderen met propaganda. Ze hebben de middelen om wetenschappers te betalen die de heersende economische ideologie wetenschappelijk verantwoorden. Ze hebben de middelen om het politieke bedrijf voor hun kar te spannen. (10.000 miljard bfr. staatsschuld die de eerste 100 jaar nog niet zal zijn afgelost bindt onze politiek met handen en voeten aan de economische grootmachten, de geldschieters)
Ik begrijp Han dus wel. De politieker moet met de vinger worden gewezen. Hij wordt verondersteld voor de 'gewone man' de beste keuzes te maken bij zijn wetgevend werk en bij zijn beleid. In de praktijk is een politieker veeleer een marionet van grootmachten achter de schermen en is hij zo cynisch dat hij zich terzelfdertijd voordoet als een dienaar van het volk en de gewone man.
Maar Hans argumenten om aan te tonen dat de 'gewone man', meneer de Consument, op zijn beide oren mag slapen, waren redelijk onnozel. Consumenten zijn ook geen neutrale partij.
Iemand die zaagt over ecotaxen gelijk geven omdat hij een gewone man is, net zoals iemand met honger en zonder medicijnen een gewone man is, dat is cynisch.

Gegroet iedereen,

Eerst en vooral, ik heb me ongelooflijk goed geamuseerd op D20, het was erg plezierig mee koopkrachtpolitie te spelen en ik heb genoten van de confrontatie met de consumensjes.

Deze actie was het perfecte voorbeeld van directe actie, je zoekt op een oprechte manier de confrontatie met hetgeen waar je het oneens mee bent, en probeert een spiegel voor te houden. As simple as that.

Maar, ik begrijp de reacties wel alsof het zou gaan om 'vingerwijzingen naar de gewone man'.
1. Het concept 'de gewone man' bestaat niet. Iedereen heeft wel zijn eigen verlangens (desire), en dat maakt dat we niet allemaal dezelfde zijn. Je kan wel stellen dat er een uniformiserend koopgedrag is, en dan kan je spreken van gewone-man-consumptie.

2. Het is een onbetwistbaar feit dat de grootste onrechtvaardigheid wordt veroorzaakt door een systeem van gestructureerde uitbuiting. Het zijn niet dé managers, niet dé bazen die alles doen mislopen. Nee, zij lopen maar gewoon mee. Het zijn niet dé arbeiders die alles verkeerd doen door mee te lopen in het rijtje van productie. Nee, ook zij lopen gewoon maar mee. En zij lopen allemaal mee in een systeem van winst. Laten we dus niet kappen op personen, maar op structuren.

3. Als je denkt dat een louter materiële omwenteling (of evolutie, of revolutie of wathever) een verschil gaat maken, dan wens ik je het beste toe, maar ik zal er niet bij zijn. Want, als je gaat spreken dat het de schuld is van de Ander, aan wie ga je dan de schuld geven als JIJ aan de macht bent (als "het volk" aan de macht is?) Daarom hoort bij een materiële omwenteling ook een waardeomkering. Een verbanning van de kapitalistische structuren zowel uit het straatbeeld als uit ons DENKEN.

4. Een actie gericht op bewustmaking en confrontatie met ondoordachte consumptie is dus een deel van de morele/spirituele/denker-ige revolutie. Hebben we daarom de waarheid in pacht, zijn de actievoerders daarom de heiligen? Nee natuurlijk niet. Ook wij kopen graag wel eens een klein cadeautje voor onze vriendin/vriend, voor ouders,... Hebben wij dan geen recht meer van spreken?

5. Kritisch consumeren brengt de andersglobaliseringsbeweging heel wat dichterbij dan duizenden ideologische manifesten (hoewel die er ook mogen zijn, begrijp me niet verkeerd.) Een foto van een wenend kind dat de Happy Meal-speelgoedjes maakt in een donkere fabriek, dat zet mensen aan tot denken. En na die eerste bewustmaking, die basisbewustmaking, dan kan de kritische consument zelf beginnen nadenken over hoe het nu in elkaar zit, wat er anders moet,...

6. Om er nog even een theoretisch begrip bij te halen, het concept van de vervreemding. Is het huidige stadium van de consumptiemaatschappij niet de meest rationele vervreemding? Wij beschouwen heel ons consumptiepatroon als normaal, en denken zelfs dat als we alleen de goedkope dingen kopen de multinationals nog wat geld afpakken. Ocharmkes als je dat denkt, want dan kun je de total picture niet zien. Alles is gericht op interiorisering van het kapitaal (en de bijbehorende structuren) in onze geest. Niet bewust gericht door evil personen, maar onbewust evoluerend doorheen uitbuitingsstructuren en autoritaire denkpatronen.

radicale groeten
laurent

a) Willen we daadwerkelijk een betere wereld nastreven, dan moeten we ook voor eigen deur durven vegen. Enkel zo verbinden we onze politieke verlangens aan persoonlijke engamenten, enkel zo krijgen we voldoende respect en geloofwaardigheid bij de cynici, de reactionairen, de reformisten. Anders krijgen we maar al te gemakkelijk het argument dat we wel veel roepen, maar niks doen. En dat houdt spijtig genoeg maar al te vaak nog steek ook. In de wereld, in Vlaanderen, en zeker op Indymedia. De 'Groote Strijd' is voor velen hier maar een excuus om vooral niet aan de eigen verantwoordelijkheid (t.o.v. anderen en het milieu) te moeten denken.

b) Een betere wereld moet ook een gezondere wereld zijn. Gegeven alle mogelijke kennis rond bijv. de impact van de Westerse 'ecologische voetafdruk' (=de natuur kan ons Westers consumptie-peil gewoonweg niet slikken: teveel afval, teveel energieverbruik, teveel milieuvervuiling, teveel vruchtbare grond die hierdoor niet gebruikt kan worden om iedereen te voeden, enz.), zien wij ons genoodzaakt om nu, vandaag al, alle hens aan dek te roepen om die geweldige milieuvervuiling te stoppen, op ALLE mogelijke niveaus, dus ook zeker dat van de consument, onszelf incluis. Wachten tot de 'revolutie' om te beginnen met een stevig milieubeleid is dan ook.... dodelijk.

c) Een postkapitalistische wereld gelijkstellen aan een wereld die globaal evenveel goederen en energie doet consumeren als nu het geval is in de Westerse wereld (zij het 'rechtvaardiger bedeeld'), is een complete illusie. Onze grondstoffen zijn uitputtelijk, ons ecosysteem kan maar een beperkt aantal milieu-ingrepen aan.

d) Een deelstrategie van de wereldwijde andersglobalistische strijd zou erin kunnen bestaan om een soort gigantische consumentenbeweging op te richten, die zeer goed geïnformeerd is, en (binnen de eindfase van het kapitalistisch systeem?), van een zeer grote invloed zou kunnen zijn bij het bedwingen van meer arbeids- en milieuvriendelijke productievoorwaarden.

Mind you,
dit zijn enkele stellingen waar ik in geloof. Overtuig mij alsjeblieft van het tegendeel. 't Zou mijn leven misschien ook ietsje gemakkelijker maken dan.

Bedankt voor de binnengekomen reacties, en mogen er nog wat komen met betrekking tot deze stellingen.... (of breidt de stellingen nog wat uit).

love and respect

steven aka pinkje

"De doorsnee Vlaming vind dat de oorzaak van de vervuiling in de eerste te wijten aan de multinationals"

Gelijk heeft hij.

Op 24.12 kon ik dan eindelijk zelf mijn "kerst inkopen" doen.
Eerste even meedoen aan een actie voor boycot van Israëlische producten en dan snel naar de winkel: Een sjaal, een muts, een broek, een computer spelletje, een hele lading boeken, ..... Ik kwam volgeladen weer thuis."

Han, ik begrijp je niet nu. Activisten doen een actie om mensen bewust te maken over hun consumentengedrag op Kerstmis en jij regaeert van werken. Dat was ook de commentaar van sommige mensen in de Veldstraat, ik zeg wel sommioge want de meeste konden er begrip voor opbrengen. Blij dat jij niet in de Veldstraat liep, ging nogal een discussie geweest zijn.

Je bent zelfs blij dat je volgeladen thuiskwam...

En je gaat eerst naar een actie om Israëlische producten te boycotten en dan ga je winkelen.

En dan wil je er niet op terecht gewezen worden over je winkelgedrag.

Enkele aanraders om te lezen:

1. de feature op indymedia.org over "Santa Claus and Saintly Consumerism", ook te vinden op http://brisbane.indymedia.org/

2. Buy Nothing Christmas is a national initiative started by Canadian Mennonites but open to everyone with a thirst for change and a desire for action.
http://www.buynothingchristmas.org/

3.Behind Consumption and Consumerism
http://www.globalissues.org/TradeRelated/Consumption.asp

4.The oil industry and destruction of public transport
Institutionalising Overconsumption
http://bilderberg.org/ncl.htm

5.ecologische voetafdruk
http://www.drk.be/ecoscore/voetafdruk.htm

De gewone man in de straat hier is een rijke zak in vergelijking met de gewone mens in Derde Wereldlanden maar als je hem daarop wijst dan is het de schuld van fabrieken.
En die rijke zakken wou Pink and Green wat bewuster maken. Maar als je dan moet lezen dat de "man" van indymedia.be zulke acties niet goed vind, dan vraag ik me af hoe hij misschien bij de volgende verkiezingen zal spreken. Het ziet er naar uit van " mensen, het is niet jullie fout dat er zoveel vervuiling is, het is de schuld van de fabrieken."

Populistische demagogie en in-correct.

"het was geen kwestie van princiepes, het was een kwestie van werken. Weet je werken om geld te verdienen om te kunnen eten, om cadeautjes te kunnen kopen voor mijn petekind, om een nieuwe broek te kunnen kopen, een paar kousen, ...."

In mijn ogen heel rechtse gedachten.

Lees de info op de links eens. Eigenlijk voerde Pinkje en co actie tegen mensen zoals jij, er is nog veel werk aan de winkel.