Ook in Frankrijk is de politie racistisch

Enkele maanden geleden kwamen in Dammarie-les-lys, een wijk in de zuidelijke rand van Parijs, in een tijdsspanne van nauwelijks 72 uur twee jongeren om het leven. In beide overlijdens had de politie een hand. Xavier Dem kreeg op 21 mei een kogel door het hoofd. Twee dagen later maakte Mohamed een dodelijke val met zijn bromfiets nadat hij minutenlang achtervolgd was geweest door agenten van de beruchte Brigade anticriminalité (BAC). 24 uur later heeft de procureur van Melun, de agglomeratie waar Dammarie-les-lys deel van uitmaakt, zijn oordeel al klaar. Zelfverdediging in het eerste geval en een ongeval in het tweede. De betrokken politieagenten worden dus meteen vrijgesproken. De meeste inwoners van de wijk kenden Xavier goed. Hij was psychologisch niet altijd even stabiel, maar had nog nooit geweld gebruikt en zijn strafblad was blanco. De dag na de moord op Xavier wordt Zacharia Berrichi opgepakt voor het bezit van enkele grammen canabis. Zijn broer Mohamed snelt naar het commissiariaat en ontmoet er de brigade van de BAC die zijn broer heeft opgesloten. Mohamed vraagt om zijn broer met respect te behandelen. Een agent snauwt hem toe: "Ta gueule connard, la loi c'est nous, on a le droit de tuer." De volgende dag wordt Mohamed door een brigade van het BAC opgemerkt. Hij rijdt zonder helm en probeert te ontkomen. Enkele straten verder valt hij terwijl de wagen van de BAC hem op de hielen zit.

Na de twee moorden gaan verschillende verenigingen uit de wijk over tot actie. Aan de balkons van de appartementsblokken worden spandoeken opgehangen. "Police assassin, justice complice." "France, championne du monde de la bavure." A la mémoire de Mohamed, tué par la BAC." "L'insécurité, c'est pas les immigrés, c'est le chômga et la précarité." De kleine vereniging Bouge qui Bouge, waarvan Abdelkader Berrichi, broer van Mohamed voorzitter is, deelt pamfletten uit: "La BAC tue encore, la justice couvre toujours." De Franse autoriteiten reageren furieus. Verschillende jongeren die helpen uitdelen worden opgepakt. Op 24 juni vallen twee brigades van de CRS, een brigade van de departementele politie en een groep van de speciale eenheid Raid de wijk binnen. "Er waren meer flikken dan er bewoners zijn," zal de advocaat van Bouge qui Bouge later verontwaardigd aan de pers zeggen. De politie laat beslag leggen op het lokaal van Bouge qui Bouge terwijl een schoonmaakploeg ondertussen de spandoeken weghaalde.
Drie dagen later verklaarde de burgemeester van Dammarie-les-lys het harde optreden van de politie. "Les gens du comité de soutien sont de terroristes de banlieue dont le but est de faire échec à toutes les actions des institutions et de la police afin de continuer leurs méfaits en toute impunité." Een lokale krant beweert dat de lokale organisaties die zich verenigd hebben in een steuncomité eigenlijk criminele bendes zijn die de politie uit de buurt wil verjagen om er een drugshandel op te zetten.
Maar het stadsbestuur probeert ook een zachtere strategie uit. Ze vragen aan twee imams van de moskee van Parijs om met de jongeren te gaan praten. "Wij hebben geweigerd hen te ontmoeten", zei Abdelkader, "Deze zaak heeft niets te maken met de islam. Dit is een strijd voor burgerrechten, niet een probleem met of van moslims."
Op de veertigste dag van de dood van Mohamed wilden de buurtbewoners een herdenkinsplechtigheid houden, maar het stadsbestuur verbiedt elke samenkomst omwille van het "klimaat van spanning en onveiligheid".

Op 20 juni wordt Abdelakader Berrichi geverbaliseerd wegens smaad aan de politie. Een brigade van de BAC vond de sticker die op zijn wagen kleefde beledigend. "La BAC tue encore, la justice couvre toujours." Twee weken later wordt Abdelkader zelfs opgesloten. Niet toevallig net aan de vooravond van de herdenkingsplechtigheid van Mohamed.
Op 19 juli bepaalt een rechter in beroep dat de uitzetting van Bouge qui Bouge uit hun lokaal onwettig was. Op de dag dat de politie de sleutel moet teruggeven, gaat het lokaal in vlammen op. "Brandstichting door onbekenden."
Begin oktober werd Abdelkader veroordeeld tot een boete van 700 euro en het betalen van één euro schadevergoeding aan de agenten die zich beledigd voelden door de sticker. en andere zaak van smaad hangt hem nog boven het hoofd.

arch/ive/ief (2000 - 2005)