Mevrouw Detiège, de vraag is hoe ziek deze maatschappij is...

ik ben diep geschokt door de moord op een jonge man van 27 jaar, de oudste van 8 kinderen, uit een doodgewoon Marokkaans gezin. Na mijn bezoek aan de familie wist ik met mijn gevoelens geen blijf, woede, droefheid, machteloosheid. U verkoos op uw verjaardagsfeestje te
blijven. En van achter de feestdis verklaarde u zonder emotie: "Abou Jahjah is de schuldige voor de rellen in Borgerhout". Ik kon mijn oren niet geloven.

Dat er een jonge man op een laffe manier vermoord is heeft niets met de opstand van de Marokkaanse jongeren te maken, dat de jongeren geshockeerd zijn over de brutale moord op hun vriend, buurjongen, die ieders respect wegdroeg, doet niet ter zake. Meer nog het wordt volledig naar de achtergrond geschoven. Ik kan begrijpen dat mensen die toevallig op de Turnhoutsebaan waren ten tijde van de incidenten schrik hadden, maar waarom geen woord over de angst die de vader van het slachtoffer heeft doorstaan toen hij bedreigd werd door zijn buurman die nadien zijn zoon doodschoot? Weet U hoe de zus van het slachtoffer, die hoogzwanger is, zich gevoeld heeft toen haar broer in haar armen doodbloedde? Heeft U het gehad over het slachtoffer dat na een eerste schot is gevlucht en dan in koelen bloede met een nekschot werd afgemaakt? En de moeder die haar oudste zoon is verloren, zomaar.? Geen racistische daad? Het motief is onduidelijk, maar U weet zeker dat het geen racistische daad is.

U weet dit zeker, zo bent U niet verplicht de motieven van de moord te zoeken in de richting van een beleid dat langs alle kanten heeft gefaald.

De hetze tegen de migrantengemeenschap en het AEL in het bijzonder is rechtstreekse aanleiding tot deze laffe moord. Maar de verantwoordelijkheid van het beleid voor deze moord gaat veel verder dan dat. Toen ik voorzitster was van de migrantenraad, adviesorgaan dat was opgericht om de eis voor migrantenstemrecht te compenseren, stemrecht dat tot op vandaag niet bestaat voor migranten, werden we door het
stadsbestuur monddood gemaakt door allerlei administratieve maneuvers.
Onze adviezen inzake onderwijs, jongeren, vrouwen, vulden in het beste geval de kast, volgens mij gingen ze rechtstreeks de prullenmand in. Zo werden we herleid tot een praatbarak voor intellectuele migranten. De leden die initieel geloofden dat het stadsbestuur echt iets wilde
veranderen, haakten af en kwamen terecht in zelforganisaties of wilden niets meer met politiek te maken hebben.

De tijd dat het beleid ons kan opzadelen met zogezegde
vertegenwoordigers die komen vertellen op tv dat er niets aan de hand is, dat het integratiebeleid niet gefaald heeft en "als de migranten zich gedragen er niets aan de hand is", is voorbij. Iedereen weet dat er "iets" aan de hand is. Het slachtoffer van gisteren heeft niets misdaan,
heel zijn familie heeft niets misdaan. De problemen zitten diep en nooit heeft U, of het stadsbestuur een ernstige poging gedaan de klachten van onze gemeenschap ernstig te nemen, noch die van eigen gemeenschap.

Bent U al eens afgezakt naar een doodgewone frituur in Borgerhout, een krantenwinkel of een volkscafé. Weet zij hoe diep het ongenoegen zit?

Openlijk, luid en duidelijk worden allochtonen bruine ratten, makkaken genoemd, zodat degene waarover het gaat het duidelijk kunnen horen. Weet U hoe het is om elk jaar opnieuw met uw kind de scholen af te schuimen, smekend en bedelend voor een plaatsje op de schoolbank?
Weet U hoe het is om telkens opnieuw geen werk te krijgen omwille van uw naam, huidskleur? Weet U hoe het voelt geen toekomstperspectief te hebben? Weet U hoe het is om als fundamentalist te worden gestigmatiseerd omwille van een hoofddoek? Weet U hoe het voelt om dagelijks als gemeenschap te worden vernederd, gekleineerd?

Neen. U kent alleen de zero tolerantie tegen migranten die hun mond open doen en durven zeggen waar het om gaat. Wie niet luisteren wil moet maar voelen, inderdaad mevrouw de Burgemeester, wie niet luisteren wil moet maar voelen.

De broer van het slachtoffer deed een oproep om geen misbruik te maken van de gebeurtenis. U geeft het goede voorbeeld: zero-tolerantie in de straten van Borgerhout, niet tegen racisten, want racisme is in Antwerpen geen misdrijf. Wel tegen allochtonen die met drie over de
Turnhoutsebaan lopen, dit is wel een misdaad. Ze werden met tientallen hardhandig opgepakt en afgevoerd naar de politiekazerne van de Luchtbal. Dokter Elly van Reusel getuigde dat een minderjarige hevig bloedde aan
zijn hoofd en geen verzorging kreeg. De politie is de praktijken van de tweede wereldoorlog, tegen die andere "criminele gemeenschap" niet verleerd.

Geen misbruik van de gebeurtenissen? Enkel afrekenen met AEL en voorman Dyab Abou Jahjah en zo een voorbeeld stellen aan iedere migrant die het in zijn hoofd haalt om zijn gedacht eens te zeggen. Een Belgische koloniale traditie à la Lumumba, die in stand moet worden gehouden.

Geen misbruik ? Maar de migrantengemeenschap moet zich ook officieel distantiëren van Dyab Abou Jahjah! Wel mevrouw de Burgemeester, wij distantiëren ons van het stadsbestuur dat nooit heeft opgetreden tegen racistische flikkengeweld, racistische ambtenaren en racistische uitlatingen van wie dan ook. Wij distantiëren ons van het stadsbestuur
dat openlijk de weg van de confrontatie heeft gekozen en ons nooit als volwaardige inwoners heeft aanvaard. Zolang geen verklaring komt van het stadbestuur dat afstand wordt genomen van het beleid dat zich openlijk denigrerend heeft uitgelaten tegen allochtonen en actief heeft deelgenomen aan de criminalisering van de moslimgemeenschap, zullen wij
weigeren rond de tafel te gaan zitten. Meer dan 10 jaar rond de tafel zitten heeft ons gisteren de zoveelste dode opgeleverd. Wij willen niet langer het kind van de rekening zijn.

Mevrouw Detiège, de vraag is niet of de moordenaar ziek is. De vraag is hoe ziek deze maatschappij is.

arch/ive/ief (2000 - 2005)