Actueel actieplan voor de agglomeratie Antwerpen. by Raf Grinfeld Sunday December 01, 2002 at 05:49 PM |
tomsk_be@yahoo.com |
Met de opgelopen spanningen tussen autochtonen en allochtonen in Antwerpen, is er een steeds sterkere nood aanwezig om krachtlijnen uit te stippelen die door de bewoners van de agglomeratie en anderen kunnen overgenomen worden om de discriminatie van allochtonen tegen te gaan.
Ik som een aantal belangrijke doelstellingen op, die ik naar voor zou willen schuiven:
* de stimulering van de dialoog tussen de verschillende bevolkingsgroepen, waarbij constructief intercultureel handelen belangrijk wordt.
* de afstemming van juridische procedures op verzoening, bemiddeling en arbitrage.
* aandacht voor alle problemen die de plaatselijke repressieve instellingen veroorzaken, in het bijzonder de verschillende overheden en de gerechtelijke en politionele apparaten.
* de grotere afstemming van het onderwijs op geschiedenis en maatschappijenleer, meer ruimte voor emancipatorische pedagogie en alternatieve, multiculturele onderwijsinstellingen.
* grotere mogelijkheden voor kennisvergaring over de verschillende levensbeschouwingen die in Antwerpen aanwezig zijn, zeker de aard van de vrijzinnige levensbeschouwing.
* meer ruimte voor taalcursussen, in het bijzonder nederlands, engels, esperanto en talen die belangrijk zijn binnen het geheel van de verschillende bevolkingsgroepen.
* de afschaffing van de paternalistische sollicitatieplicht en de verplichte bijscholing.
* het tegengaan van alle vormen van discriminatie, die o.a. betrekking hebben op huidskleur, klasse, leeftijd, geslacht, homofilie of lesbische liefde; de materiƫle steun aan organisaties en bewegingen die hier aan mee willen helpen.
* een halt aan elke steun voor partijen als het Vlaams Blok en de VLD; steunverlening aan anti-nationalistische krachten.
* de verstaatsing van de agglomeratie Antwerpen tegenwerken door het (vergaand) centralisme in de aard van het bestuur tegen te gaan.
* het volwaardig betrekken van alle inwoners bij de politieke besluitvorming.
* evoluties in de richting van de collectivisering van de productiemiddelen aanmoedigen, die een meer democratische controle op de economie impliceren, en een afkeer voor een economie waarin winstbejag centraal staat stimuleren.
* steun aan alternatieve vormen van economie, zoals coƶperatieven en organisaties die anders willen omgaan met geld door principes van ethiek in rekening te brengen; het oprichten van meer verenigingen zonder winstbejag.
* de invoering van een gegarandeerd en volwaardig basisinkomen voor alle allochtonen die de leeftijd van zestien jaar hebben bereikt, naar huidige normen vergelijkbaar met een inkomen van 800 euro's per maand.
* de opwaardering van de vrije tijd en veel activiteiten die daar deel van uitmaken; het stimuleren van arbeidsdeling en studie.
"Zouden er zoals in de Amerikaanse westerns 'goede' en 'slechte' immigranten bestaan? Wat is de bedoeling van het voortdurend op een hoop gooien van Arabische migranten en Moslimintegristen?
Wat te denken tenslotte, van een tekst die in het kader van een programma tot een vlottere socio-culturele opname van jonge migranten, de oprichting aanbeveelt van gemeentelijke commissies ter preventie van criminaliteit, die zouden bestaan uit politiediensten en sociale werkers? Merken we daarbij op dat deze tekst nergens de noodzaak vermeldt de politiediensten van z'n racistische elementen te ontdoen. Diensten die niet zelden de verantwoordelijkheid dragen voor de sfeer van rassenhaat die in sommige van onze grootsteden heerst. (...)
Men kan zich de vraag stellen hoe vaak de geschiedenis zich moet herhalen vooraleer de samenleving er de fundamentele lessen uittrekt."
Uit "De barbaren. Migranten en racisme in de Belgische politiek." Van Hugo Gijsels e.a., uit 1988.