arch/ive/ief (2000 - 2005)

Opnieuw dreigt dit een misbegrepen artikel te worden voor wie door een gekleurde bril leest. Opnieuw zal een discussie losbarsten en zullen voor- en tegenstanders met mekaar in de clinch gaan. Het zal me niet verbazen en misschien is het ook goed.
Na de laffe en racistische moord (ja toch, dat is toch duidelijk!) op een 27-jarige Marokkaan, ontplofte de situatie in Borgerhout als we heelwat media, politici en opgefokte Antwerpenaren beluisteren. Misschien valt die onrust wel mee. Ik liep gisteren door Borgerhout en heb niet zoveel gemerkt dat anders is dan anders. Maar een aantal groeperingen van mensen hebben er duidelijk belang bij dat er wél iets aan de hand zou zijn. Het is toch opvallend dat van de duizenden migranten in Antwerpen, slechts een paar tientallen afgelopen daken over de toeren was. Terecht of onterecht, ik weet het niet. Geweld kan functioneel zijn als je de bedoeling hebt de maatschappij omver te werpen. Of als je, zoals andersglobalisten, bepaalde 'monsters van de globalisering' aanpakt. Maar het inslaan van ruiten van gewone winkeltjes, het aanpakken van eigen buurtwinkels en telefoonshops heeft niets te maken met 'functioneel geweld' en is gewoon blind. Dat de AEL en voorman AbouJajah voor het verhitten van de gemoederen hebben gezorgd, lijkt me ook duidelijk. De AEL heeft het afgelopen halfjaar stukgemaakt wat jarenlang is opgebouwd en de afgelopen week het VLAAMS BLOK aan zijn meerderheid in Antwerpen geholpen bij de volgende verkiezingen. Laat ons hierover niet naïef doen. Misschien gebeurde het onbewust en met goede bedoelingen, misschien is het zelfs een monsterverbond met datzelfde Blok of misschien wisten ze niet beter. Feit is dat met de polarisatie van het migrantenprobleem zij gezorgd hebben voor een tikkende tijdbom. Die af en toe uitbarst. Maar nogmaals wil ik erop wijzen dat slechts een kleine minderheid van de migranten de boodschap van het AEL volgen. Misschien moet iedereen zich nu maar eens goed bezinnen en nadenken over welke weg hij/zij kiest. Die van het democratische verzet tegen elke opmars van racisme en fascisme, of een weg vol geweld en haat. Laten we niet dezelfde fout maken als de fascisten van DEWINTER. Laten we juiste keuzes maken en opnieuw de rust brengen in onze wijken. En vandaaruit opnieuw proberen de macht van het BLOK, die aan het breken was, uit te schakelen. Ik geloof niet dat ABOUJAJAH ons daarbij echt van dienst kan zijn. Het valt dan ook te hopen dat organisaties als PVDA, Indymedia en vele anderen hun verering van Aboujajah niet gaan uitbouwen tot een verafgoden, want dan verliezen ze niet alleen hun eigenwaarde, maar ook de voeling met een groot deel van hun basis en het merendeel van de migrantengemeenschap in ons land.

sam, ik vind dat je ongelijk hebt. het is niet omdat abou jahjah de vinger op de zere plek legt, dat hij de wonde heeft gecreëerd. de wonde (de achterstelling en discriminatie, de voortdurende vernedering van een belangrijke groep medeburgers, het totale falen van het 'beleid') is veel ouder. Van lachend de pijn verbijten is nog nooit iemand beter geworden. (en van hysterisch gillen en liegen, zoals de media vandaag op ongekende schaal doen, ook niet)

Abou jahjah is vingernagel die de wonde groter maakt en Dewinter is de teek die het bloed eruitzuigt

Wat een simplistische benadering. Ik begrijp dat Sam wil dat de allochtonen maar moeten zwijgen en vooral niet voor hun rechten opkomen want het blok zou er eens wel kunnen bij varen. Wat hebben de allochtonen daar aan? Als we het blok altijd maar zijn zin moeten geven, dan gaat onze maatschappij daar wel aan kapot. Het blok is de kanker van het verval in onze maatschappij. We hebben regenerende krachten nodig om dit land weer gezond te maken.

De domme manier waarop men steeds weer Abou Jahjah als tegenpool voor Filip Dewinter probeert voor te stellen, gaat ons nog eens zuur opbreken.

Filip Dewinter teert op haat en frustratie van achterlijken en psychopaten die zichzelf een hoop miserie hebben aangedaan en dat willen afreageren op onschuldigen. Toen er nog geen allochtonen waren, waren hun vrouw en hun kinderen de slachtoffers.

Abou Jahjah vertolkt op haarscherpe en assertieve wijze de teleurstelling die onder de allochtone bevolking leeft. Terechte teleurstelling want wij, de autochtone bevolking en het beleid zijn schromelijk tekort geschoten naar onze allochtone medeburgers toe.

Sam Guevarra bepleit eens te meer de weerstand tegen verandering. De allochtonen moeten lijdzaam het racisme ondergaan en ons vooral niet onomwonden confronteren met onszelf. Voor voetbalhooliganisme hebben we alle begrip. Het maakt immers deel uit van onze 'superieure' cultuur, maar als opgehoopte allochtone frustratie even uitbreekt omdat één van hen vermoord werd door een racist (en racisme is altijd een onderdeel van psychische labiliteit)dan schreeuwen we moord en brand.

Abou Jahjah heeft na de moord geprobeerd de gemoederen te bedaren, maar omdat de kranten schreven dat hij ze zou hebben opgehitst, neemt iedereen dat over. Conclusie: wil je leugens omzetten in waarheid, druk ze dan af in de krant.

Slechts een kleine minderheid van de allochtonen zou achter de AEL staan. Zijn dat masochisten misschien. Is de allochtone gemeenschap misschien gelukkig met het racisme, de uitsluiting op de arbeidsmarkt, de discriminatie in het onderwijs en op de woningmarkt. Ik denk het niet.

Zonder op te komen voor de eigen rechten gaat het niet en als het Vlaams Blok daardoor aan de macht zou komen, dan moet Vlaanderen maar eens lelijk op zijn bek gaan en op een pijnlijke manier leren dat solidariteit met de allochtone bevolking in ons eigen voordeel is en dat we onszelf met ons ongebreideld egoïsme alleen maar in de afgrond kunnen storten.

Abou Jahjah is bijzonder intelligent en heeft Vlaanderen ontzettend veel te bieden.
Toegegeven, hij zal zeker niet aanslaan bij de achterlijken, de idioten, de psychopaten en de armgeestigen die van fascisme houden. Ik denk niet dat heulen met dat segment van het electoraat veel 'eigenwaarde' te vinden
valt.

Ik kan mezelf in ieder geval beter aankijken als ik eerlijk ben tegenover Abou Jahjah en de allochtone gemeenschap, dan wanneer ik dat niet zou doen.