Twee werelden: in die van Borgerhout vanavond massale razzia

Wij leven in twee werelden. Die in de straten van Borgerhout. En die van de media.

Massale razzia in Borgerhout: tientallen willekeurige arrestaties

De wereld van Borgerhout.

Vanaf vannamiddag is de Antwerpse politie een grootscheepse razzia aan het houden in Borgerhout. Die gaat tot nu (23u) onverdroter verder. De Antwerpse procureur Lysebeth, vroegere chef van de staatsveiligheid, gaf vandaag de opdracht tot nultolerantie. Een tweehonderd mensen kwamen samen in de moskee in de Van Monttfortstraat voor het gebed. Om 15u, na het namiddaggebed gingen de jongeren richting Turnhoutsebaan. Zij werden teruggedreven door een indrukwekkende politiemacht van 250 leden van het Antwerpse politiekorps en 25 agenten van de federale politie.

Vanaf dat moment is de politie overgegaan tot willekeurige arrestaties. Wij noteerden de getuigenissen in het politiekantoor Antwerpen Noord (Luchtbal), waar alle arrestanten werden toegebracht.

Bert is 20 jaar en werkt op FINA Raffinaderij. Hij staat met de nacht, en had geslapen tot 16u 's middags. Bert woont op het Groeningerplein in Borgerhout. Om 16u gaat hij eventjes naar de winkel. Om 16u30 wil hij terug binnenkomen om samen met zijn familie te eten. Het is immers vastenmaand, en dan is samen eten heel belangrijk. De Politie verspert hem de toegang tot het huis. Hij tracht uit te leggen dat hij op tijd thuis moet zijn voor het eten. Njet. Wanneer hij aandringt wordt hij gewoon opgepakt. Zonder reden. Hij is om 22u20 vrijgelaten, en komt dus te laat op zijn werk. Hij moest immers om 21u30 op FINA zijn om te beginnen werken. Zijn vader, een rustige oudere man vertelt ons in de kazerne: "onze jongeren zijn hier grootgebracht, ze leven in deze wijken, ze lopen hier school. Men zegt dat ze een slechte opvoeding hebben gekregen. Maar dan is toch de school mee verantwoordelijk die hen opvoeding geeft. Het probleem ligt niet in de eerste plaats bij de jongeren maar bij deze samenleving zelf. Die is ziek."

Jeroen, 14 jaar, en zijn neef Mark, 17 jaar, waren gaan zien op de Turnhoutsebaan naar de samenscholing. De andere jongeren zeggen hen: er is hier niets te zien, ga maar terug naar huis. Honderd meter verder werden ze tot staan gebracht door de politie. "Wat komen jullie hier doen ?". Jeroen en Mark antwoorden: "we gaan naar huis". De politie antwoordt: "dat is geen aanvaardbare uitleg, want we hebben jullie zien staan bij de samenscholing". Pas om 22u vanavond, na vier uur cel, worden ze vrijgelaten. Geen woord uitleg.

Jan , 17 jaar en zijn broer Mario, 14 jaar lopen samen met hun vader op de Turnhoutsebaan. Plots stopt een combi langs hen en ze worden er meteen ingetrokken. Op zijn New Yorks. Hun vader kan enkel zien hoe ze in de combi worden geslagen door agenten. Het is dan 18u Jan heeft zijn GSM nog bij in de cel. Hij belt zijn andere broer, Wouter: "ik ben in de combi geslagen. En ook nog in de cel. Ik voel me niet goed, ik bloed hard." Rond 19u30 komen de ouders aan in de politiekazerne. Samen met dokter Elly Van Reusel van de Medical Teams. Dokter Elly mag Jan niet zien, hoewel hij gewond is. Om 20u vernemen we dat Jan langs achter is weggevoerd naar het nabijgelegen Jan Palfijnziekenhuis. De mama en dokter Elly rijden samen naar het ziekenhuis maar krijgen zoon Jan niet te zien. Hij is alweer teruggebracht naar de politiecel. Zijn broer Mario, is ondertussen ook nog steeds aangehouden. Een officier komt ijskoud vertellen dat Mario gerechterlijk blijft aangehouden. Waarom, vraagt advocaat Enrico De Simone van de Legal Teams, die ondertussen ter plaatse is gekomen. Geen antwoord. De vader vraagt om alstublieft toch zijn zoon Jan, nog steeds gewond, en zijn zoon Mario, amper 14 jaar, te mogen zien. "'t Is hier geen bezoekuur", antwoordt de officier. "Is dat hier een democratie of een diktatuur", vraagt de vader wanhopig. Geen antwoord. Pas een uur later krijgt de vader, na lang aandringen van advocaat Enrico, toch toelating om Jan te zien. Mario blijft gerechterlijk aangehouden.

René, 30 jaar heeft een winkel op de Turnhoutsebaan in Borgerhout. Om 18u sluit hij zijn zaak. Hij gaat te voet naar huis, en wordt onderweg opgepakt. Zonder reden. Gewoon verkeerde straat, verkeerd uur. Aan de kazerne wacht zijn neef Danny ondertussen al vier uur op nieuws.

Dirk, 15 jaar, en Steven, 14 jaar, lopen om 18u op de Turnhoutsebaan. Plots stopt een zwarte auto, en achter de zwarte auto een politiecombi. Steven zet het op een lopen. Dirk wordt totaal verrast door vier zwaar gewapende agenten die uit de combi springen en sleuren hem erin. Om 22u30 zit Steven samen met de ouders van Dirk nog steeds in de Luchtbal te wachten op nieuws.

In de Schoonstraat, een zijstraat van de Turnhoutsebaan loopt Erik, 16 jaar. Hij was even gaan kijken naar het tumult buiten, terwijl zijn moeder hem nauwlettend in het oog houdt vanuit de deuropening. Erik wil terug naar huis gaan en opnieuw de straat oversteken. Op dat ogenblik houdt een politie-agent hem tegen. Zijn moeder, die het ziet gebeuren, komt aangelopen. Een tweede agent neemt de moeder ruw terug mee naar haar huis. Erik wordt in de combi gestuurd en met een aantal andere jongeren afgevoerd naar de kazerne. Zijn moeder probeert 16 keer haar zoon te bereiken via GSM. Erik bevestigt dat later en toont ons de ‘gemiste oproepen' vanop zijn GSM. Erik vraagt de politie: "mag ik opnemen om mijn moeder gerust te stellen ?". Dit wordt hem geweigerd.

De wereld van de media.

De Gazet van Antwerpen titelde vanmorgen "AEL orchestreert rellen". Dat terwijl de AEL precies de gemoederen heeft bedaard en de jongeren heeft verzameld in de moskee. Dat heb ik niet alleen gezien, dat heeft iedereen gezien die er bij was. Door zulke onwaarheden de wereld in te sturen wordt het racistisch opbod enkel versterkt

Burgemeester Detiège verklaarde in het VRT-laatavondnieuws dat Dyab Abou Jahjah de rellen heeft uitgelokt. Dyab Abou Jahjah heeft de hele avond thuisgezeten. Net zoals Ahmed Azzuz, voorzitter van AEL Antwerpen, trouwens. Sinds vanavond staan verschillende politiecombi's voor hun deur. En procureur Lysebeth verklaarde openlijk dat de "nultolerantie ook geldt voor Dyab Abou Jahjah". Betekent dat dat ze hem zullen oppakken ? Het is dat wat men vanavond met de grootscheepse razzia aan het voorbereiden is. Het is dat wat met de politieke campagne wordt klaargestoomd. Men wil de radikale vredesbeweging binnen de migranten breken zoals men met de Black Panthers in de Verenigde Staten heeft gedaan. En het hele staatsapparaat wordt ingeschakeld om dat doel te bereiken.

Het is jammer dat de media, op enkele uitzonderingen na, dit spel meespelen. Door de sensatiezucht, en het gebrek aan enkele kritische geest worden alle berichten vanuit het ‘Schoon Verdiep', het parket en de politietoren zonder meer overgenomen. Zo worden de Belgische arbeiders en migrantenarbeiders tegen elkaar opgezet in een eindeloze spiraal van racisme. Zoals één van de ouders ons vanavond vertelde: "zoals ze nu bezig zijn… dit komt niet meer goed". Ondertussen krijg ik ook heel wat haatmail vanuit Belgische kant: "vuile communist, met vreugde hebben we vernomen dat er weer een bruine rat minder is om zich op onze kosten voort te planten. White Power". Dat is de taal van het Vlaams Blok, die gisteren hun tanden bloot lachten bij het politie-optreden en de verklaringen van mevrouw Detiège.

De PVDA heeft de racistische moord op Mohamed Achrak veroordeeld. Hij is een loontrekkende, een leraars in het stadsonderwijs, die in koelen bloede werd vermoord door een dolgedraaide racist. Met onze veroordeling staan we als politieke partij alleen. Net zoals we acties hebben gedaan om de dood van dokwerker Gunther Maes, op 22 oktober 2002 bedolven onder een lading planken en om de dood van dokwerker Etienne Verdoorent, op 9 september geplet door een grijparm, te herdenken. Ook toen stonden we alleen om de dood van Gunther en Etienne te veroordelen en meer veiligheid in de haven te eisen. In deze maatschappij is een mensenleven van een loontrekkende blijkbaar van geen tel.

Politiek Secretaris PVDA Antwerpen

p.ter@skynet.be 0474.98.55.16

NB: Bert, Jeroen, Jan, Mark, René noemen natuurlijk gewoon Saïd, Mustafa, Ghalid, Saïd,... We hebben de volledige namen en verklaringen doorgegeven aan de Legal Teams. We hebben hun namen hier veranderd ter hunner bescherming

arch/ive/ief (2000 - 2005)