arch/ive/ief (2000 - 2005)

Beste,

In reactie op jullie opinietekst voor De Standaard van
26 november 2002, schrijf ik jullie deze brief. In
"Maak de taart niet groter" bekritiseren jullie
terecht het discours van Guy Verhofstadt rond het
probleem van de huidige globalisering. Ik haal er
enkele citaten van jullie uit waar ik de nodige
vraagtekens en/of opmerkingen bij wil zetten.

"In zijn tweede brief aan de andersglobalisten gaat
Verhofstadt tekeer tegen de dubbele standaards die de
meeste geïndustrialiseerde landen van het Noorden
hanteren over de wereldhandel, zoals die gevoerd
worden in de WTO." Verhofstadt wil de problemen
oplossen door meer in plaats van minder economische
globalisering. Wat jullie terecht aanklagen als een
verkeerd principe. Het is daarentegen wel een
uitgesproken liberaal idee, en inherent aan het
discours van veel verdedigers van de markteconomie.

"Op dit moment wordt ongeveer tachtig procent van de
grondstoffen opgesoupeerd door 20 procent van de
mensen. Wie naar het verloop van mondiale
onderhandelingen over klimaatbeleid kijkt, krijgt de
indruk dat een groot deel van de vertegenwoordigers
van die twintig procent ervan uitgaat dat ze wel
degelijk recht hebben op die tachtig procent." Wie
zijn dan die twintig procent? Jullie blijven hier vrij
vaag over. Duidelijk is in elk geval dat er de nodige
verschillen zijn binnen het geheel van die groep
mensen die het meest opsouperen en, dat een veel
kleiner gedeelte de meeste verantwoordelijkheid
hiervoor draagt. Namelijk een groot deel van de
bedrijfswereld en staatsmannen of -vrouwen die niet
willen of kunnen weerstaan het lobbywerk van
transnationale ondernemingen en andere actoren binnen
de globale kapitalistische economie.
Daarnaast zijn het vooral allerlei maatschappelijke
hiërarchieën die verantwoordelijk zijn voor de
ecologische crisis : overheersingsprincipes die
betrekking hebben op ras, klasse, geslacht,
leeftijd,...

"Ecologie koppelen aan rechtvaardigheid kan leiden tot
echt vernieuwende voorstellen, zoals een gelijk
vervuilingsrecht voor elke bewoner van deze aarde."
Allemaal goed en wel, maar wat verstaan jullie onder
een "gelijk vervuilingsrecht", en hoe willen jullie
afwijking daarvan sanctioneren of tegengaan? Heeft de
Amerikaanse president Bush bijvoorbeeld evenveel
vervuilingsrecht dan de gemiddelde Soedanees? Mij
lijkt het van niet, want Bush heeft al lang genoeg van
de welvaart in zijn kringen mogen genieten. Een klein
basisinkomen voor Bush lijkt me voorlopig zeker
genoeg, en weinig mogelijkheden voor gereis evenzeer.
Voor de gemiddelde Soedanees ligt dat anders.

"De markt is geen doel, maar een middel. Een écht
vrije markt functioneert zonder ecologische en sociale
schade. Het is een markt die de ecologische en de
sociale kost volwaardig inrekent in de boekhouding."
Mij lijkt het dat een markteconomie zonder sociale en
ecologische schade niet mogelijk is, zo'n principes
zijn inherent aan het principe van een markteconomie,
waarin winstbejag gemakkelijk centraal komt te staan.
Ik vraag me trouwens af hoe jullie deze kosten
volwaardig willen inrekenen, want als het over de
ecologische crisis gaat is het vijf voor twaalf.

Met groeten,
Raf Grinfeld.

Wat bedoel u nu? Zijn de aangehaalde passages stukken uit de tribune van Laenens of uit uw brief aan Laenens ????