arch/ive/ief (2000 - 2005)

Het is pijnlijk, binnen stappen in een blok luxeconferentiecomplex, wetend dat er een dag verloren op het programma staat, terwijl buiten kameraden ons gelijk uitroepen; dat de conferentie fake is.
En ja hoor, die vele hoge maatpakpieten slaagden er inderdaad weer in een dag te vullen met korte reeksen van saaie monotone abstracte teksten, die steeds weer herhalen wat we al weten, en de bestaande toestand behouden. De ene met een geldmuil grijnzend dat hij er toch weer in slaagt rond de pot te draaien (een pot met veel bloed), zoals bvb. Don Johnston van de OECD die met een grafiekje BNP-cijfers meent aan te tonen (hoewel zijn hypocriete blik zijn valsheid verraad) dat neoliberaal kapitalisme, ofte ‘vrije' markt, dé methode is om ‘wealth' te onwikkelen. Dat dit niet klopt, en dat zo'n ‘welvaart' verre van gelijk staat aan geluk, ons aller doel, weten wij natuurlijk wel. En zo waren er nog die dit herhaalden, in verschillende stijlen: -alsof van piekens wetend- fluitend door de tanden Verhofstadt, of als een broekventje uit de eerste klas, Supachai, topman WTO (‘alone, I don't think we can manage'). Triestig. Gelukkig waren er duidelijke tegenstemmen: een aangedane Afrikaanse Traoré, die op het falen (!) in Afrika wees, alsook Chissokho, of Xavier Declercq (Oxfam) die duidelijk het vrijhandel-paradigma bekritiseerde. Een duidelijke tegenstelling van kampen dus, met daarbij een kritisch publiek –wat drie man duidelijk lieten blijken door Lamy (EU, handel) als leugenaar uit te maken, en de buitensmijters van dienst, tussen de ingepakte juffertjes om de micro's te verspreiden, de mannen schreeuwend mochten wegsleuren.
Het ging dus over de vrije markt als motor voor ontwikkeling (doel: allen voorzien in basisbehoeften). Maar er werd niet gerept over haar falen en onrecht (wel, op vraag van publiek, werd toegegeven, door Fischler (EU, landbouw), dat de EU nog aan dumping (verkopen onder kostprijs) doet (bij suiker en zuivel), maar toch al minder dan vroeger), over haar rampzalig effect op het milieu (afgezien van ‘duurzaam' in hun zinconstructies, en Parmentier van Greenpeace) en gezondheid, over wapenindustrie, witwassen van misdaadgelden, multinationals, afspraken (en steekpenningen) met politici; alle condities en effecten van die markt. Noch over geluk (als tegengesteld aan de vereenzaming en zelfmoorden in ontwikkelde landen). Die vrije markt werd hier als term eigenlijk vervangen door globalisering. Nog een concept dat geperverteerd is. Dus inhoudelijk niets nieuws in deze conferentie; weer een sussend schijnmaneuver om te laten blijken dat ze er mee bezig zijn, met het zoeken naar een oplossing –maar niet verder geraken.
En daar waren jullie, andersglobalisten, in lijf en/of geest, aan de ingang, dit duidelijk te maken: ‘hypocrisie'! Maar vrienden, bedenkt wel, dat een deel van die hoge pieten het allicht goed bedoeld, maar gevangen zitten in het systeem, dat weinig deftige oplossingen toelaat. En bedenkt dat ge een deftig alternatief moet hebben, als ge bekritiseerd (voor hen is vrije markt de beste oplossing; is er geen beter globaal alternatief). Werken dus, aan het plan voor globale verandering; aan wat beter en goed is in onze wereld. Dat ga ik nu weer doen, met m'n energie, na zo'n lekkere lunch (fare trade producten), waar ik met gevulde maag en zakken kon buitenkomen, dan nog met een kaft, stilo, potlood en halve cursus blok met kleurmotiefje van de conferentie, en nog twee kilo aan tekst, veel te hard en glanzend voor WC-papier. Tja, elke vorm van verspilling is hen blijkbaar goed voor economische groei. Zorg dat u levensstijl een duidelijk tegengewicht is, want de slechterikken doen er aan door.

Een broeder op het goede pad.