arch/ive/ief (2000 - 2005)
|
Cosenza, Z.Italië : 60.000 op de nationale betoging tegen de arrestaties by lize Monday November 25, 2002 at 09:35 AM |
Vanuit heel Italië kwamen zaterdag speciale treinen afgezakt naar Cosenza(Calabrië), voor de nationale betoging tegen de arrestaties van zo'n 20 Italiaanse antiglobalisten. Een andere wereld ìs mogelijk. Ik heb het gezien, gevoeld en begrepen in Cosenza, de hoofdstad van zowat de armste streek van heel Italië. Ik kan niet anders dan een heel persoonlijke bijdrage schrijven over de fantastische belevenis die ik gisteren samen met 60.000 andere (vooral Italiaanse) antiglobalisten in Cosenza heb mogen meemaken.
Na een week overleg op indymedia en andere sites over de plaats van de nationale betoging tegen de arrestaties, werd het duidelijk dat alleen Cosenza de juiste plaats kon zijn voor deze betoging. In de eerste plaats omdat de arrestaties gebeurden in opdracht van het gerecht in Cosenza en de verontwaardiging vooral in deze stad enorm groot is, aangezien vele inwoners de gearresteerden persoonlijk kennen. Maar nu ik er geweest ben, ben ik er nog meer van overtuigd dat de keuze voor Cosenza, in het uiterste Zuiden van Italië's meest vergeten streek - Calabrië -, de juiste keuze was.
De organisatoren van Cosenza hadden hun uiterste best gedaan om zoveel mogelijk speciale treinen in te leggen, en vanuit alle hoeken van Italië waren mensen sinds vrijdagavond op weg om aan een gereduceerd tarief tot in het uiterste Zuiden van het land te geraken (Cosenza ligt in de 'teen' van de laars van Italië). Ik ontmoette mensen uit Genova, Milaan, Bologna, Pescara, Firenze, Rome... allemaal hebben we bijna 2 nachten niet geslapen om op de betoging aanwezig te kunnen zijn. De sfeer op de treinen was onbeschrijflijk. Het gevoel dat je samen voor een juiste zaak bijeenbent, het samenhorigheidsgevoel, de energie, menselijkheid en vriendschappelijkheid die daarvan uitgaat...Maar dit gevoel kenden we al. We hadden dit gevoel onlangs nog in Firenze en die andere keren in Sevilla, in Barcelona, in Brussel, in Genua... Wat we nog niet kenden was de hartelijkheid en de gastvrijheid van een stad die ons met open armen ontvangde. Bij aankomst in het station van Cosenza hing een groot bord : "Cosenza heet alle antiglobalisten bijzonder welkom". Meer dan 1 mond viel open van verbazing. Aan de uitgang van het station : praktische inlichtingen ivm de treinen, de route, een stadsplan, gratis water, appelsienen.... Waw.
Maar het was vooral de bevolking van Cosenza die van deze betoging een mythische gebeurtenis maakte. Anders dan in Firenze stond in Cosenza zowat de hele bevolking op het balkon om de betogers aan te moedigen en toe te wuiven. Een oud mannetje die zich van ouderdom met moeite rechthield vond de kracht van zijn jeugdige rebelsheid terug om die ene vuist te maken naar de duizenden mensen die langs zijn huis passeerden. Een ander oud mannetje kwam naar ons toe en kneep in onze handen. Hij bedankte alle betogers om hem voor zijn dood de stad te laten zien waarvan hij altijd had gedroomd. De hele route werd omringd door lachende, wuivende mensen die naar ons toekwamen en ons de hand drukte : "geef niet op, geef jullie strijd nooit op". Toen begon ik mij te realiseren : dit is het, we komen er. En als we verder willen geraken moeten we meer betogen in de armste steden en niet meer enkel in luxueuze Europese hoofdsteden.
In de rode gloed van de vuurwerkfakkels kwam de betoging in een soort van extase terecht : in dit arme zuiden wordt 'de beweging van de bewegingen' omhelst en voelde je de strijdlust van een hele stadsbevolking om te vechten tegen een onrechtvaardig systeem dat voor de privileges van enkelen miljoenen mensen in de armoede duwt.
