arch/ive/ief (2000 - 2005)

Lucio Gutiérrez, 45 jaar, is slechts in maart 1999 voor het eerst op de voorgrond getreden, toen hij tijdens een militaire parade een toespraak hield waarin hij scherp de regeringssteun aan de bankiers kritikeerde. Het was op 21 januari 2000, tijdens een algemene volksopstand, dat hij echt een prominente rol speelde. Samen met een groep officieren besliste hij de opstand te steunen, en weigerde nog langer de president en de regering te erkennen. Maar 3 uur later was de "institutionele orde" hersteld. De legerleiding had de overgave van Gutierrez afgedwongen, die in de gevangenis terechtkwam. Na zes maand kreeg hij amnestie van de nieuwe president, Gustavo Noboa.
Vandaag hebben de Ecuatorianen duidelijk gemaakt dat ze wel degelijk fundamentele veranderingen willen in dit Andesland dat ten ondergaat aan een politiek van corruptie en eigenbelang van de Ecuatoriaanse elites en van Amerikaanse inmenging.
Lucio Gutiérrez is de kandidaat van links en van de voksbeweging in Ecuador. Hij werd het symbool van die hoop op verandering, wat op 20 oktober leidde tot zijn overwinning in de eerste verkiezingsronde met 20,6%. Hij nam het gisteren op tegen Alvaro Noboa, bananenmagnaat en zowat de rijkste man van Ecuador.
Gutiérrez kreeg ook de steun van de communistische partij PCMLE en haar electoraal front MPD. Bij de parlementsverkiezingen, ook op 20 oktober, behaalde de MPD over het hele land méér dan 5% van de stemmen. De belangrijke rol die de MPD speelde tijdens de campagne, zorgde er niet alleen mee voor deze overwinning van Gutierrez, maar radicaliseerde ook de politieke inhoud ervan. Gutierrez erkende het belang van de steun van de MPD bij zijn overwinning na de eerste ronde.
Volgens de PCMLE en de MPD wijst deze verkiezingsuitslag voornamelijk op de afwijzing van de voortdurende politieke, economische en militaire inmenging van de Verenigde Staten. Het is een stem tegen de corruptie, tegen de dollarisering van de economie, tegen de privatiseringen, tegen de toetreding tot het Latijns-Amerikaanse vrijhandelsakkoord ALCA, en tegen de aanwezigheid en verdere uitbouw van de Amerikaanse militaire basis in Manta, bij de grens met Colombia.
De voorbije campagne werd een scherpe tegenstelling tussen de volksbeweging enerzijds en de elites en het imperialisme anderszijds. De multimiljonaire tegenkandidaat stelde klaar en duidelijk dat Ecuador moest kiezen "tussen de communisten van de MPD of de ondernemers", en probeerde ook de mensen bang te maken door Gutiérrez te vergelijken met Chavez in Venezuela of Fidel Castro in Cuba. "Het is een keuze tussen de communisten en God", beweerde hij ook, in de hoop het volksgeloof te kunnen misbruiken.
Dit leidde tot een klare en scherpe ideologische en klassenstrijd in Ecuador. Daarvan is nu de eerste etappe beslecht. Maar, net als in Venezuela en Brazilië, is dit slechts de start van een lange volksstrijd tegen het imperialisme.

Ik heb vorig jaar nog een Ecuadoriaanse kameraad horen spreken over de stand van de revolutie in Ecuador. Heel opvallend was toen zijn grote optimisme ondanks de aartsmoeilijke omstandigheden waarin moet gewerkt worden. Deze overwinning bevestigt enkel nog maar eens de juistheid van de stellingen van het 7° Congres van de PVDA.

Steeds meer landen uit Latijns-Amerika willen uit de greep geraken van het Amerikaans imperialisme, terwijl Cuba als model van hoe het wel moet steeds meer erknning krijgt. en de volkeren steeds bewuster worden. Eerst Chavez die de contrarevolutie overleeft dankzij de massale steun van het volk, dan Lula, nu Gutierrez... Bush zal veel fronten moeten openen om zijn wereldheerschappij waar te maken...