De Gentenaar verus Dyab Abou Jahjah

Vandaag kunnen we in de pers het verhaal lezen van david Berman, een joodse leraar die lastiggevallen werd in een klas van allochtone leerlingen.

Op pagina 1 van De Gentenaar staat er een foto van een jongen die er heel onschuldig uitziet. Met daarbij de titel" Joodse leraar weggepest door Marokkaanse leerlingen, het racisme wordt elke dag erger."

De jonge leraar was lastiggevallen door een aantal allochtone leerlingen die hem uitmaakten voor 'vuile Jood' en hakenkruizen aanbrachten op het bord.

Bij mij zaten er vroeger ook zo'n paar in de klas die deze tekens graag op het bord tekenden en bij mijn weten hadden we geen Joodse leraars. We zijn met onze klas dus niet in de pers gekomen.

Maar wat De Gentenaar ervan bakt, grenst aan het absurde.
Het verhaal wordt uitgesmeerd over een halve pagina.

De titel" Aangevallen joodse leraar trekt aan de alarmbel"
"Haat neemt elke dag toe"

De leraar" Ik wil absoluut een signaal geven dat het racisme in sommige Islamitische kringen almaar heviger oplaait."

Je draait de bladzijde om en daar zie je een artikel over drie derden van de pagina met als titel

" ABOU JAHJAH is een racist"

Met daarin vier getuigenissen van mensen, waaronder enkele allochtonen.

Eén man vind de Belgische politie niet racistisch en weet ons te vertellen dat Eigen Volk Eerst er meer bij hen inzit dan bij de Belgen.

Iemand anders zegt dat agenten vanuit combi's naar gekleurde medemensen roepen " Waarom ben jij niet aan het werken? Wat hang je hier op straat te doen?"

Het gedrag dat Dyab wil controleren.

Iemand anders vindt dat het de taak is van de overheid om te controleren.

U weet wel, onze overheid die agenten die ongewapende minderjarige migranten in de rug schiet, ze daarbij voor de rest van hun leven gehadicapt maakt, verder hun beroep laat uitoefenen.

Nu staat Dyab op om daartegen te reageren en hij is de slechte.

En dan weer zo'n cliché-verhaal ze zijn niet allemaal zo slecht, ik ken een vader van negen kinderen die totaal niets verkeerd doen en ook niet in contact komen met de politie.

Maar ja, dit is nu éénmaal het land waar men inbrekers die vluchten in de rug schiet met 18 kogels en dan klaagt dat er geen recht is voor wettige zelfverdediging.

Ja, wettige zelfverdediging, iemand in de rug schieten met 18 kogels en dan nog durven klagen dat men schuldig gevinden is aan doodslag MAAR daarvoor niet in de gevangenis moet.

De joodse leraar is ondertekenaar van volgend platform:

voor een rechtvaardige regeling

van het conflict tussen Israel en Palestina

Belgische Joden willen klaarheid en betrokkenheid

Burgers van dit land, wij hebben besloten om uiting te geven aan wat ons als Joden bekommert in verband met de gebeurtenissen die het Nabije Oosten in vuur en vlam zetten. Als Joden vinden wij het onze plicht een veroordeling uit te spreken over de politiek die de opeenvolgende Israëlische regeringen, in weerwil van de elementairste mensenrechten en het zelfbeschikkingsrecht van de volkeren, ten aanzien van het Palestijnse volk gevoerd hebben. Met onze afkeuring verzetten wij ons tegen de pretentie van de Israëlische leiders om in naam van het Joodse volk aan politiek te doen.

Wij willen ook getuigen van de verscheidenheid van opinies ten aanzien van Israël, die onder de Joden van België leeft, hoewel sommige vertegenwoordigers van de Joodse gemeenschap dat anders proberen voor te stellen. Wij weigeren ons precies te laten opsluiten in een identiteitsdenken dat erop gericht is alle daadwerkelijke en morele steun te weigeren voor een rechtvaardige zaak, namelijk een vrede gebaseerd op de erkenning van een soevereine en leefbare Palestijnse staat naast de staat Israël, met Jeruzalem als hoofdstad van beide landen.

Wij zijn van oordeel dat de onafhankelijkheidsstrijd van het Palestijnse volk gewettigd is. De bezetting waar dit volk sinds meer dan dertig jaar onder zucht - en dit tegen elk principe van het internationaal recht in - evenals de gedwongen verbanning van de Palestijnse vluchtelingen hebben al veel te lang geduurd. Elke bezetting veroorzaakt vroeg of laat het verzet van degenen die er het slachtoffer van zijn. Het klimaat van geweld waarin Israëliërs en Palestijnen zich vandaag opsluiten is de vrucht van die langdurige bezetting. De wortels van hun conflict zijn in hoofdzaak van politieke aard. Ze kunnen niet herleid worden tot een religieus conflict.

Maar het volstaat niet dat we zomaar onze steun toezeggen aan een vreedzame regeling. Iedereen doet dat. Belangrijk is dat we de noodzakelijke voorwaarden van zo'n vrede afbakenen.

- Vooreerst moeten de beslissingen van de UNO-Veiligheidsraad worden uitgevoerd, meer bepaald resolutie 242 die de terugtrekking van Israël uit de bezette gebieden van 1967 eist. Inderdaad, wij oordelen dat een Palestijnse staat niet leefbaar is als Israël vasthoudt aan zijn bevolkingsinplantingen in Cisjordanië, Gaza en Oost-Jeruzalem, die overigens volgens het internationaal recht onwettelijk zijn. Als Israël het grootste deel van de gronden waar zijn kolonies zijn gevestigd, annexeert kan dat alleen een verbrokkeling van de toekomstige Palestijnse staat als gevolgd hebben. Immers, het verkeer met het buitenland en tussen de Palestijnse steden zou dan uitsluitend afhangen van de goede wil van de Israëlische autoriteiten. Welke soevereine staat kan een dergelijke oplossing aanvaarden? Nochtans is het dat wat men de Palestijnen in Camp David in juli 2000 heeft voorgesteld.

- Het is ook van belang dat de leefbaarheid van de toekomstige Palestijnse staat gewaarborgd wordt door maatregelen die zijn economische ontwikkeling bevorderen en die hem in dezelfde mate als de buurstaten toegang verschaffen tot de waterreserves.

- Het huidige lot van de vluchtelingen is nog een belangrijke hinderpaal voor een echte vrede tussen beide volkeren. Het zionisme heeft de Joden na tweeduizend jaar een recht op terugkeer toegekend. Zijn de Palestijnen dan na vijftig jaar ook niet gerechtigd te eisen dat ze mogen terugkeren naar de gronden waar ze van weg zijn gejaagd ? Of, in geval zij ertoe gebracht worden niet terug te keren, mogen ze dan misschien aanspraak maken op een vergoeding voor de eigendommen die hen zijn ontnomen? De erkenning door Israël van dit principe zou het Palestijnse volk eindelijk in zijn rechten herstellen. Dat zou de deur openzetten naar een waarachtige verzoening.

De akkoorden van Oslo hadden het conflict etappegewijs kunnen oplossen als een vredesdynamiek het gehaald zou hebben op de politiek van het voldongen feit, die Israël sindsdien voert. Die kans heeft men jammer genoeg niet gegrepen.

We moeten rekening houden met de veel te ongelijke krachtsverhoudingen. Voorts kennen we de toegeeflijkheid waarop Israël vanwege de VSA kan rekenen. In die omstandigheden hebben de bilaterale onderhandelingen tussen Israëliërs en Palestijnen heel weinig kans tot slagen zonder de druk van de internationale gemeenschap, in het bijzonder van die van de Europese Gemeenschap. Het voortduren van de huidige situatie houdt een zware bedreiging in voor de vrede en de stabiliteit van het hele Nabije Oosten. Daarom vragen we aan de Belgische en Europese bewindvoerders het internationaal recht toe te passen en besluitvaardig op te treden opdat Israël er zich zou aan onderwerpen. Wij willen ook de tolk zijn van gelijkaardige oproepen die zijn uitgegaan van de organisaties die in uiterst moeilijke omstandigheden militeren in de schoot van het Israëlische Blok voor de Vrede.

Wij delen de overtuiging van talrijke Israëliërs die uit zijn op vrede met hun Palestijnse buren en hen het recht toekennen op een soevereine en leefbare staat. Zij weten dat dit de beste waarborg is om in hun eigen staat in veiligheid te leven en er de democratische waarden te vrijwaren.

Wat ons betreft, blijven wij gemobiliseerd tot een rechtvaardige en evenwichtige regeling een einde stelt aan een conflict dat tot nog toe alleen lijden en verslagenheid heeft gebracht.

Brussel, 25 december 2000

(273, 18-09-2002)
Thierry Abel, Talia Abir, Barbara Abramowicz, Bettina Abramowicz, Manuel Abramowicz, Marco Abramowicz, Stella Abramowicz, Mateo Alaluf, Quentin Alaluf, Valérie Alaluf, Emmanuel Alexander, Daniel Apelbaum, Jacques Aron, Pierre Aucoin, Cécile Baldwin, Emmanuelle Balzano, Georges Bauherz, Adélaïde Baum, Lionel Baum, Hugues Pierre Baum, Mylène Baum, Joëlle Baumerder, Jérome Beghin, Kheira Beke, Marianne Berenhaut, Daniel Berkenbaum, Ivan Berkenbaum, David Berman, Henri Bier, Sarah Blau, Micheline Blust, Olivier Boitquin, Francis Borle, Dorette Brat, Ariane Bratzlavsky, Carine Bratzlavsky, Inge Brinkman, Juliette Broder, Francis Bruyndonckx, Didier Buch, Jerzy Buczek, Jacques Bude, Catherine Buhbinder, Maroussia Buhbinder, Robert Bury, Anita Chaberman, Simon Chabrillat, Lydia Chagoll, Rosy Chauvier, Sarah Chemd, Hélène Crasnopolski, Eric David, Sophie de Hemptinne, Fransi De Villar Dille, Judith Debroux, Frédérique Devillez, Koen Dille, André Dimidschstein, Benoit Dimidschstein, Anaïs Domb, Isaac Domb, Elise Draise, Gisella Drenger-Nudel, Agnès Dumont, Nathalie Dunkelman, Maurice Errera, Olivier Fefer, Bernard Fenerberg, Patricia Fenerberg, Fanny Filosof, Maurice Fogel, Danielle Frank, Norbert Frankfort, Thérèse Frankfort, Annelise Früh, Laurette Frydman, Mady Frydman, Marianne Gassel, Patricia Geller, Geneviève Gendebien, Pierre Gillis, Victor Ginzburgh, André Goldberg, Charles Goldenberg, Régina Goldbfarb, Marianne Goldfinger, Rosa Goldman, Charly Goldmann, Claude Goldmann, Sophie Goldmann, Maurice Goldstein, Jeannette Goldsztein, Serge Goldwicht, José Gotovitch, Louise Gotovitch, Anne Grauwels, Maya Grinberg, Simon Gromowski, Catherine Gross, Elie Gross, Jonathan Gross, Laurent Gross, Léa Grunbaum, Julos Gruszow, Paul Gruszow, Marcel Gudanski, Marco Gudanski, Michel Gudanski, Edgard Gunzig, Alfred Gutmann, Boris Gvirtman, Sylvie Harold, Christiane Havet, Anne Herscovici, Charles Herscovici, Daniel Hirsh, Paula Hirsch, Marc Hordies, Rina Horowitz, Berthy Hudes, Agnès Hurwitz, Henri Hurwitz, Manuelle Hurwitz, Léon Ingber, Christian Israël, Lolita Iven-Abramowicz, Jean-Pierre Jacquemain, Noemi Jakubowicz, Gaspard Jedwab, Virginie Jortay, Dolf Kacenelenbogen, Amélia Kalb, Willy Kalb, Catherine Kestelyn, Simone Klajman, Anna Klipper, Stéphane Kohn, Jacques Koplowicz, Rachel Kramermann, Estelle Krzeslo, Edith Kuropatwa, David Lachman, Alain Lapiower, Hélène Lapiower, Sarah Lefèvre, Cécile Lenkowitz, Florence Levis, Allégra Levy, Rosine Lewin, Dominique Liebermann, Henri Liebermann, Anne Liebhaberg-Scarpa, Adeline Liebman, Michèle Liebman, Riton Liebman, Sophie Liebman, Claire Liebmann, Daniel Liebmann, Jean-Claude Liebmann, Léon Liebmann, Laura Liebstaedter, Lili Liensens, Christophe Lisart, Anne Lucas, Arié Mandelbaum, Ariéh Mandelbaum, Marcelle Mandelbaum, France Marage, Vital Marage, Chantal Marissal, Noé Martens, Thérèse Massart, Nicole Mayer, Pierre Mertens, Sonya Mlynarzewicz, Robert Minc, Yves Minc, Viviane Mora, Irène Moskovic, D-Monique Nagielkopf, Welisané Mouangué, Joseph Nataf, Annette Nicolle, Josée Noël, Emmanuel Nudel, Michel Nudel, Myriam Othmane, Jean Pacholder, Tessa Parzenczewski, Jenny Peper, François Perl, Jean-Marc Picard, Manuel Piette, Léon Prays, Gérard Preszow, Irène Prowizor, Hamel Puissant, Marianne Puttemans, Fabienne Raindorf, Jean-Michel Raindorf, Nadia Raindorf, Norma Raindorf, Jacques Rajchman, Jacques Ravedovitz, Léon Ravedovitz, Adi Raz, Henri Roanne, David Roger, Pierre Roger, Claire Roger-Wolf, Cécilia Ronsse Nussenzveig, Monique Rosenberg, Suzy Rosendor, Sabine Rozen, Dominique Rozenberg, Edith Rubinstein, Daniel Saks, Anne Sapir, Marc Sapir, Robert Scarpa, Marc-Gilbert Scheps, Herman Schonker, Lisa Schonker, Noémie Schonker, Blanche Schtourner, Daphné Simon, Jacques Simon, Dora Simonovici, André Slezingher, Frédéric Sojcher, Jacques Sojcher, Vincent Soubeyran, Michel Staszewski, Marcel Stelzer, Marka Syfer, Georges Sylin, Henriette Sztajer, Gitla Szyffer, Anne Thyrion, Daniel Tursch, Lisa Tzavara, Esther Vamos, Muriel Vamos, Rita van Bladel, Arnaud Van Cutsem, Anne Van der Borght, Simon Van Dessel, Eric van Praag, Paul van Praag, Dan Van Raemdonck, Ruth Van Rosmaelen, Pierre Van Thienen, Jean-Dominique Veuve, Jean-Pierre Viseur, Jean Vogel, Laurent Vogel, Ludmila Vondracek, Bella Wajnberg, Henri Wajnberg, Admon Wajnblum, Henri Wajnblum, Liliane Wald, Lorne Walters, Axel Wang, Nadine Wang, Richard Wang, Mathieu Weemals-Rosenfeld, Thierry Wenes, Gilbert Wolf, Sylvain Wolf, Larissa Wozek, Grégory Yarm, Léon Zaidenband.

http://www.israel-palestine.be/nl.htm

arch/ive/ief (2000 - 2005)