Stand van zaken arrestaties in Italië by lize Thursday November 21, 2002 at 07:23 PM |
De arrestaties van de antiglobalisten zorgen in Italië voor heel wat commotie. Niet alleen op straat tijdens de talloze betogingen en massale protestacties, maar ook in het parlement en op politieke tribunes op de Italiaanse TV
Stand van zaken arrestaties in Italië
De arrestanten
19 antiglobalisten zijn nog steeds opgesloten in een aantal van de strengst bewaakte gevangenissen in Italië. 6 kregen huisarrest. Tegen nog eens 42 anderen is een gerechtelijk onderzoek gestart. Enkele van de opgesloten antiglobalisten zijn bekende woordvoerders van 'no global' netwerken in het Zuiden van Italië. Francesco Caruso, woordvoerder van de 'disobbedienti' uit Napels en Francesco Cirillo, een intellectueel uit Cosenza, zijn de bekendste gezichten. Daarnaast is er ook een journaliste van de onafhankelijke radio Gap opgepakt, een aantal onderzoeksmedewerkers van de sociologiefaculteit in Cosenza, een teologieleraar, iemand die een sociaal restaurant openhield, een informaticus die in zijn vrije tijd webmaster was voor één van de sites van het netwerk, iemand die in Genua in Bolzano was in elkaar geslaan en iemand die de folterpraktijken van een agent uit Taranto was gaan aangeven. Onder de gearresteerden ook veel familieleden en vrienden van andere gearresteerden. De razzia van de politie verliep vorige donderdagnacht erg agressief. De met bivakmutsen gemaskerde en zwaar bewapende agenten vielen na middernacht de privéwoningen van de gearresteerden binnen en namen video's, boeken en cd's in beslag. Alle arrestanten werden eerst in een isoleercel geplaatst, maar zijn na de ondervragingen naar een gewone cel overgebracht. Francesco Caruso weigerde te antwoorden tijdens zijn ondervraging : "Dit is hier nog erger dan de inquisitie. Ik ben niet van plan om vragen te beantwoorden van mensen die hun vooroordelen t.o.v. de beweging en haar ideëen boven de burgerrechten plaatsen."
De reactie vanuit de beweging
Met de beschuldiging van subversiviteit wil de regering de vrije meningsuiting aan banden leggen. In Firenze is immers duidelijk gebleken dat het ideëengoed van de beweging door brede lagen van de bevolking wordt gedeeld. In de beschuldiging valt trouwens geen enkel specifiek feit te bespeuren, de hele aanklacht baseert zich uitsluitend op wat in juridisch termen een "vermoeden van misdrijf" wordt genoemd. Op basis van artikel 270bis van het Italiaanse strafrecht (een overblijfsel uit de fascistische 'Codice Rocco' ten tijde van Mussolini) kan volgens de Italiaanse wet een politieke beweging, die het niet eens is met de politiek van de overheid, als een 'politieke samenzwering' en een 'subversieve organisatie' worden beschouwd en dus als een misdrijf op zich, ookal is er door deze beweging geen enkel 'als misdrijf omschreven feit' gepleegd. Wel, wij dagen het gerecht hier uit : tegen wat en tegen wie hebben ze dan 'samengezweerd' ? Is groenten gooien naar de politie echt een 'staatsgevaarlijke subversieve daad' (lach niet, het staat zo in het aanhoudingsbevel) ? Wie schaadt hier eigenlijk de 'economische orde' ? De mensen van het Zuiden van Italië, die in hun miserie schijnen te berusten, of de plunderaars van het Noorden van Italië, die niet eens de grondwettelijke scheiding van de machten respecteren ? Wie schaadt hier eigenlijk de wettelijke orde ? De betoger die klappen krijgt of die telecraat uit Milaan die de wetgevende instanties als een grap -of erger nog- als zijn eigendom beschouwt ? Is het ook subversief als je bij dit alles verstijft en volledig perplex komt te staan ?
De opdrachtgevers ?
"In het Italiaanse parlement werd door Rifundazione Comunista, de Italiaanse partij van hervormde communisten, die dicht aanleunt bij de antiglobalistenbeweging, de volgende parlementaire vraag gesteld : "Het blijkt dat er aan deze aanhoudingen een omvangrijk dossier voorafgaat, dat in totaal bijna 980 pagina's kent, en dat reeds 6 maanden op voorhand door de Staatsveiligheid werd voorbereid. Ik vraag u : wie heeft hiertoe de opdracht gegeven ? Of vinden jullie het dan niet ernstig, onwettelijk of gevaarlijk dat de geheime diensten van dit land lange en ingewikkelde dossiers schrijven die vertrekken van een vage hypothese ? En dat op basis van dit dossier door het parket autonoom kan worden beslist om hierover een grootschalig onderzoek te starten ? De vendetta, de zielige kruistocht van de Staatsveiligheid tegen de beweging is uitgemond in een armzalig en rommelig dossier, waarmee de magistratuur nu zit opgescheept. Bevinden de diensten van de Staatsveiligheid zich misschien in een parlementair onschendbare zone ? Wij willen weten wie, welke diensten, deze opdracht heeft gegeven aan de Staatsveiligheid en wie op dit hele onderzoek heeft aangestuurd en wij vragen een parlementaire onderzoekscommissie om dit grondig door te lichten"
Het antwoord van de regeringspartijen
Rechts Italië is in paniek en leidt gezichtsverlies. In een eerste "misprijzende" reactie probeerde Berlusconi van het massaal protest te profiteren om de Italiaanse magistratuur in diskrediet te brengen (hij heeft immers zelf nog een hele reeks rechtszaken lopen). Ondertussen lijkt dit spelletje uitgespeeld. De bovenstaande vraag naar de opdrachtgevers wordt door de regerende partijen ontwijkend beantwoord. Verschillende partijen (ministerie van binnenlandse zaken, militaire politie, staatsveiligheid en gerechtelijke politie) schuiven de verantwoordelijkheid naar elkaar door.
Ondertussen spreekt ook de Katholieke Kerk vol afschuw over de arrestaties (en in het katholieke Italië kan dat tellen voor de publieke opinie). De bisschop van Cosenza : "Ik blijf mijn vertrouwen stellen in de magistratuur, maar om nu van een samenzwering tegen de staat te spreken, dat lijkt me nu toch wel wat overdreven. Kijk, ik ken die mensen die zijn opgepakt. Hun toon zal wat vurig geweest zijn, maar een andere mening hebben is nu toch geen misdaad."
Ook heel veel kritiek van de anti-mafia commissie in het Italiaanse parlement : "Het parket van Cosenza ziet de mafia niet, maar ziet wel een samenzwering die onze planeet zowat zou bedreigen, komaan zeg."
Bron : "Il Manifesto", 19-20-21/11