In een artikel van 24/10 trekt Han Soete in twijfel dat Saddam Hoessein de Koerden van Halabjah zou vergast hebben in 1988. Iran zou hen vergast hebben. Het aangehaalde bronnenmateriaal (USA) is echter niet betrouwbaar, omdat Irak tot augustus 90 een bevriende staat was van het westen en Iran had geen motief om de Koerden te bombarderen. Een reactie.
Saddam, de vergasser der Koerden.
Chris Den Hond, journalist MedyaTV, Koerdische satelliettelevisie
krikkos@hotmail.com
Op 24/10 post Han Soete een artikel op zijn website Indymedia.be met als titel: "Saddam, de vergasser der Koerden??" (met vraagtekens). Hij trekt in twijfel dat Saddam Hoessein het Koerdisch dorp Halabja zou gebombardeerd hebben in 1988. Han Soete pretendeert in te gaan tegen propaganda en leugens die in de media gangbaar zijn over Irak. Een nobel doel, ware het niet dat hij hier een vaststaand feit vervangt door een leugen. Hij baseert zich uitsluitend op bronnen uit de USA in een periode dat Irak nog een grote vriend was van de USA.
Han Soete haalt drie argumenten aan die de verantwoordelijkheid van Saddam Hoessein bij het vergassen van de Koerden in Halabjah in 1988 moeten in twijfel trekken.
1. Een oud-adviseur van Reagan schrijft in april 1988 verontwaardigd aan het VS-ministerie Buitenlandse Zaken dat "het meer dan waarschijnlijk een Iraans bombardement was dat de Koerden doodde" en dus niet een Iraaks.
2. De Noord-Amerikaanse inlichtingendiensten beweren in mei 1990 dat "Irak niet over cyanide beschikt en het ook niet aanmaakt. We zijn er zeker van dat Iran cyanide gebruikt."
3. Abdul Ghassemlou, secretaris-generaal van de PDKI (Koerdische partij in Iran) zegt "geen weet te hebben van het gebruik van chemische wapens tegen de Koerden door Irak".
De argumenten zijn ongeloofwaardig of fout, want:
1. In 1988 was Irak nog een goede vriend van de USA en was Iran de duivelse vijand. Tot 2 augustus 90, dan keert het tij met de inval van Irak in Koeweit. Dus alle bronnen uit de USA van voor 2 augustus 90 die de verdediging opnemen van Irak en Saddam Hoessein zijn op zijn minst onbetrouwbaar. Vanuit wetenschappelijk oogpunt moeten die bronnen bevestigd worden en moeten hypotheses onderbouwd worden met feitenmateriaal. Beweringen zoals "het is in onze ogen meer dan waarschijnlijk dat de aanval werd verricht door Iraanse troepen" zijn beweringen die de leugentest niet doorstaan.
2. Na 2 augustus 90 (inval Irak in Koeweit), als Saddam in plaats van een vriend ineens een vijand wordt, dan wordt de aanmaak van chemische wapens door Irak niet meer in twijfel getrokken. In de jaren 80 leverde trouwens vooral Duitsland alle mogelijke chemisch tuig aan Irak. Het is overigens algemeen geweten en bevestigd dat ALLE oorlogsvoerende partijen – Iran, Irak, maar ook Turkije tegen de PKK – gifgas gebruikt hebben (zenuwgas sarin en tabun, mosterdgas) Het heeft geen zin evidenties in twijfel te trekken. Waarom hebben Europa en de VS nooit onderzoekscommissies gestuurd naar Halabjah? Omdat ze dan onomstootbaar zouden vinden dat door het westen aan Irak geleverd chemisch materiaal tegen de Koerden gebruikt werd in een periode dat Saddam een goede vriend van het westen was. Moest Iran gebombardeerd hebben, dan zouden er al veel westerse onderzoekscommissies geweest zijn.
3. Dr. Abdul Ghassemlou is in deze kwestie geen betrouwbare bron omdat hij als Iraanse Koerd de steun kreeg van Irak, goede contacten onderhield met Saddam Hoessein en deze niet in het nauw wilde drijven. Als je toch op zoek bent naar getuigen en sporen over gifgas, moet je niet vertrouwen op rapporten van Amerikaanse diensten "die nooit sporen vonden van gifgas bij vluchtelingen in Turkije". Er bestaan honderden foto's van en het volstaat de honderden ooggetuigen te ondervragen, waaronder enkelen bij de Koerdische TV in Denderleeuw die zich in 1988 in de regio bevonden en die zagen dat "gedurende drie dagen telkens 10 à 15 oorlogsvliegtuigen van Bagdad en Kirkouk vlogen naar Iraaks Koerdistan richting Halabjah." (Baker Schwani, journalist MedyaTV).
Maar naast een discussie over de feiten speelt, zoals in elke goede rechtszaak, het motief een belangrijke rol. En Iran had in 1988 geen motief om Halabja te bombarderen. Irak echter wel.
Halabja was in 1988 op het moment van het bombardement in handen van het Iraaks-Koerdisch verzet met de steun van Iraanse soldaten die zich in de buurt bevonden. Halabja heeft altijd een zeer sterke weerstand geboden tegen een Iraakse bezetting. Waarom zou Iran haar eigen troepen en Koerdische bondgenoten bombarderen? Voor Iran is er geen motief. Voor Irak echter wel: aangezien het anti-Iraaks verzet in Halabjah niet met conventionele middelen te elimineren is, gebruikt Saddam Hoessein chemische bombardementen als een definieve straf voor de Koerden die met Iran sympathiseerden tijdens de Iraans-Iraakse oorlog.
Kortom, suggereren dat Irak geen en Iran wel gifgas gebruikte in de jaren 80 is intellectueel oneerlijk en wetenschappelijk onjuist. Het stemt wel overeen met de VS-propaganda uit die periode.
Rechts negationisme wordt terecht algemeen afgekeurd. "Links" negationisme bestaat echter ook. Denken we maar aan het ontkennen of in twijfel trekken van de misdaden van Stalin of Pol Pot. Sommigen volharden blijkbaar in de boosheid en voelen de behoefte om de misdaden van Saddam te vergoelijken. De volkeren in de regio zijn met dit negationisme niet gediend. "Alleen de waarheid is revolutionair", aldus onze vriend Lenin. Ook al is die waarheid niet aangenaam. Je moet niet van Saddam houden om tegen de oorlog van de VS in Irak te zijn.
Prima dat dit hier ook verschijnt. Ik heb met Han daar ooit ook een discussie over gehad en vorige week nog bij iemand die mensen van de Koerdische zender MedyaTV kent, aangedrongen dat zij ook hier hun visie zouden posten.
En inderdaad Chris, "Je moet niet van Saddam houden om tegen de oorlog van de VS in Irak te zijn."
Benieuwd naar het antwoord van Han. En laten we zoveel mogelijk op basis van verifieerbaar feitenmateriaal trachten te discussiëren.
Eindelijk eens kort en duidelijk waar het hier om gaat: hoe bepaalde figuren binnen indymedia zich hebben laten meeslepen in het doordrammen van een politieke partij (PvdA) die al meermaals heeft aangetoond het niet te nauw te nemen met de waarheid; en in haar wanhopige zoektocht naar nieuwe "sterke" leiders steeds groffer te werk gaan. Ik hoop dat de verbale agressie van de laatste weken bij diegenen die nog twijfelden duidelijk heeft gemaakt wat de PvdA/Stalinisme is.
Ni Dieu Ni Maitre!
Allen naar de betogingen van 10 en/of 17 oktober: tegen de oorlog, tegen Bush, tegen Saddam, tegen alle tirannen!
Wat was mijn stelling.
Dat zowel Irak als Iran gas tegen elkaar hebben gebruikt staat vast.
Maar dat dit een heel ander verhaal is dan het bewust gebruiken van gas tegen de eigen bevolking.
Het enige dat ik heb beweerd, is dat dit dus helemaak niet zo zeker is als men wel eens beweert.
En het artikel hierboven bevestigt mijn stelling alleen maar. Want harde bewijzen worden er niet aangedragen.
De bronnen van Chris zijn op zijn minst even twijfelachtig als de mijne. Bovendien was mijn bron voor dit alles geen Amerikaanse propaganda, maar een intern document.
Als men voor de Koerdische televisie werkt, dan zou men toch over meer materiaal moeten beschikken.
En dat gemoraliseer over "links negationisme" en de revolutionaire waarheid is hier wel zeer misplaatst?
Want men huilt zonder enig bewijs aan te dragen gewoon mee met Bush en co. , die dit hele verhaal al meer dan tien jaar gebruiken als een voorwendsel voor hun embargo.
Groeten.
Han, je bent gewoon ridicuul man.
Honderden ooggetuigen zijn nog geen afdoend bewijs?
En omdat Bush het ook zegt moeten wij nu allemaal onze mond houden?
Over (zelf)censuur gesproken; de feiten manipuleren in functie van politieke doeleinden, dat is het begin van de dictatuur man. Schrijf voor de Solidair, die Belgische Pravda, niet voor indymedia.
Jullie stalinisten zijn slechts het spiegelbeeld van de burgerlijke pers: even verblind door ideologische indoctrinaties en simplificaties.
Ik vind dat Han gelijk heeft op één punt: waarom propaganda over Halabja gedurende de laatste tien jaren zonder klare bewijzen? waarom de zogenaamde verdediging van Bush van de Koerden van Irak en zijn steun aan Turkije tegen de Koerden?
Ik heb een vraag aan Chris Den Hond: wat vind hij van de leiders van de Iraakse Koerden Barzani en Talabani? Zijn ze niet gelinkt met de zogenaamde pro-Amerikaanse oppositie aan Saddam en ook met Israël? Wat is het precies gebeurd op het einde van de oorlog van 1991 in die gebieden van de Noord van Irak: hebben de iraakse koerden gespeeld in de kaart van de Amlerikanen zoals de UCK in Kosovo voor de oorlog van 1999 in Joegaslavië?
"United by a common interest, Iraq and the United States restored diplomatic relations in 1984, and the United States began to actively assist Iraq in ending the fighting. It mounted Operation Staunch, an attempt to stem the flow of arms to Iran. It also increased its purchases of Iraqi oil while cutting back on Iranian oil purchases, and it urged its allies to do likewise. All this had the effect of repairing relations between the two countries, which had been at a very low ebb."
http://www.polyconomics.com/searchbase/04-07-98.html
a) Chemical ordnances
Iraq had turned to chemical warfare in the last part of the Iraq-Iran war when the Iraqis were on the brink of being submerged by human waves of Iranian fighters, often teen-agers. The Reagan Administration turned a blind eye on, and winked at the Iraqi actions as the U.S. covertly supported the Iraqi regime in its endeavor to defeat the Iranians, fearing that the Ayatollahs (Khomeini & co.) would export their fundamentalist revolution to the entire Arabian Gulf Peninsula (Saudi Arabia, Kuwait, the Emirates, etc.). Iranians reciprocated, though to a lesser extent, until, exhausted, the two sides reached a cease-fire.
After the invasion of Kuwait, in August 1990, the Bush Administration began asserting that the Iraqi regime had gassed its own people in Northern Iraq (the Kurds). The administration was specifically pointing its finger to the Halabjah deadly gas attack in March 1988 (Halabjah is a Kurdish town in Northern Iraq), after the cease-fire had taken place. The event took place. Halabjah was gassed. What is not clear is which side did it. At the time, the Reagan administration suggested that the Iranians were the culprits. Upon careful consideration, analysts have come to the conclusion that the Iraqis were responsible for the attack. The town had been taken over by Iranian elite forces and it would have made little sense for their government to gas its own troops while, in all likelihood, the Iraqis had reasons to proceed with such a dire attack. The town, as said, had been taken over by the Iranians and some Kurd factions had allied themselves with Iran. The fact remains that to this day, there is no definite evidence of who did what. While logic might point into the Iraqi direction (see the analysis of Glen Rangwala on the CASI forum, at http://www.casi.org.uk/discuss/2002/msg00034.html) doubts linger. For example, Anthony H. Cordesman of the Center for Strategic and International Studies notes that "Iranians also used poison gas at Halabjah and may have caused some of the casualties" (The Military Threat from Iraq, page 36). See also the March 2002 opinion of Anthony Arnove on Zmag, "Convenient And Not So Convenient Massacres," at http://www.zmag.org/sustainers/content/2002-03/28arnove.cfm to get an idea of the selective use of these events by the US government.
http://www.swans.com/library/art8/ga138.html
US Army War College (USAWC) undertook a study of the use of chemical weapons by Iran and Iraq in order to better understand battlefield chemical warfare. They concluded that it was Iran and not Iraq that killed the Kurds.
US Suppressed Gas Charge Report
by Raju Thomas
"The repeated American propaganda weapon to rationalise the deaths of more than one million innocent Iraqis since 1991 through economic sanctions is that Saddam Hussein used poison gas against Iranians during the Iran-Iraq war and against Iraq's own Kurdish citizens. The accusation is now being invoked to launch a full-scale American assault on Iraq. This claim of Iraq gassing its own citizens at Halabjah is suspect. First, both Iran and Iraq used chemical weapons against each other during their war. Second, at the termination of the Iran-Iraq war, professors Stephen Pelletiere and Leif Rosenberger, and Lt Colonel Douglas Johnson of the US Army War College (USAWC) undertook a study of the use of chemical weapons by Iran and Iraq in order to better understand battlefield chemical warfare. They concluded that it was Iran and not Iraq that killed the Kurds."
"Regarding the Halabjah incident where Iraqi soldiers were reported to have gassed their own Kurdish citizens, the USAWC investigators observed: "It appears that in seeking to punish Iraq, Congress was influenced by another incident that occurred five months earlier in another Iraq-Kurdish city, Halabjah. In March 1988, the Kurds at Halabjah were bombarded with chemical weapons, producing many deaths. Photographs of the Kurdish victims were widely disseminated in the international media. Iraq was blamed for the Halabjah attack even though it was subsequently brought out that Iran too had used chemical weapons in this operation, and it seemed likely that it was the Iranian bombardment that had actually killed the Kurds." [The Iranians thought the Kurds had fled Halabjah and that they were attacking occupying Iraqi forces. But the Iraqis had already vacated Halabjah and the Kurds had returned. Iran gassed the Kurds by accident]"
"In March 1991 as the massive US-led attack on Iraq ended, I was visiting the USAWC to give a lecture on South Asian security and discussed this problem with professor Pelletiere at lunch. I recall Pelletiere telling me that the USAWC investigation showed that in the Iranian mass human wave battlefield strategy, Teheran used non-persistent poison gas against Iraqi soldiers so as to be able to attack and advance into the areas vacated by Iraqis. On the other hand, Baghdad used persistent gas to halt the Iranian human wave attacks. There was a certain consistency to this pattern. However, in the Halabjah incident, the USAWC investigators discovered that the gas used that killed hundreds of Kurds was the non-persistent gas, the chemical weapon of choice of the Iranians. Note it was the Iranians who arrived at the scene first, who reported the incident to UN observers, and who took pictures of the gassed Kurdish civilians."
"I asked professor Pelletiere in March 1991, when he thought their findings would come out. I recall him telling me that it would probably take about five years after emotions over the Gulf war crisis died down. However, the USAWC report of 1990 has been dispatched into oblivion. The propaganda that Iraq gassed its own Kurdish civilians is cons-tantly invoked by the media. It was reactivated by president Clinton in December 1998 to justify the further bombing and destruction of Iraq."
The author is the Allis Chalmers distinguished professor of International Affairs at Marquette University, Milwaukee, Wisconsin.
http://www.globalresearch.ca/articles/THO209A.html
http://members.fortunecity.com/britonsvbush/articles/raju.html
From another American government report:
: "Blood agents [i.e., cyanogen chloride] were allegedly
: responsible for the most infamous use of chemicals in
: the war--the killing of Kurds at Halabjah. Since the
: Iraqis have no history of using these two agents--and
: the Iranians do--we conclude that the Iranians
: perpetrated this attack."
http://www.ncia.net/wildman/messageboard/messages/84.html
The New York Times reported on corporate America's war
: project SHAD, where during the Vietnam war, 4000 U.S.
: sailors were gassed deliberately by Republicans with
: gruesome biological toxins, including sarin.
http://www.ncia.net/wildman/messageboard/messages/84.html
Zonder een expert te zijn in deze zaak, merk ik toch een groot aantal ongerijmdheden in de tekst van Chris.
1. Chris beweert dat bronnen vóór augustus 1990 niet betrouwbaar zijn omdat Saddam pas op die dag Koeweit binnenviel. Han haalt een rapport aan van de Amerikaanse veiligheidsdiensten van mei 1990 wat dus niet betrouwbaar is omdat Saddam Hoessein pas drie maanden later een vijand van de VS wordt. Chris vergeet dat Hoessein in Koeweit in de val gelokt werd, dat hij de goedkeuring had van de VS, dat die dus allang een plan hadden om hem uit de weg te ruimen. Vrienden worden niet van de één op de andere dag vijanden.
2. Chris geeft als argument dat "de aanmaak van chemische wapens door Irak niet in twijfel wordt getrokken". Dat lijkt een straf argument tegen Han... ware het niet dat Han dat zelf niet in twijfel trekt.
3. Een argument is dat vast staat dat alle partijen gifgas gebruikt hebben. Klopt ook en ook dat trekt niemand in twijfel. Het artikel van Han ging bij mijn weten over het feit dat men van Hoessein altijd zegt dat hij "zijn eigen volk vergaste". Er zijn bronnen die dat tegenspreken. Chris noemt dat VS-propaganda. De VS-propaganda vind je op CNN en in de Washington Post. Han haalde zijn info uit interne documenten. Waarom zouden de VS hun propaganda verstoppen in interne documenten die pas veel later (als Hoessein al een vijand geworden is) uitlekken?
4. Chris zegt dat er 100den foto's bestaan van de vergassingen. Lijkt wederom een sterk argument. Maar... niemand trekt de vergassingen op zich in twijfel. Again: er is enkel twijfel over de dader. En ik vraag me af of je op een foto kan aflezen of het om Iraaks of om Iraans gas gaat, maar nogmaals ik ben geen kenner. In de zelfde categorie hoort het argument van die vliegtuigen die in de richting van de bewuste streek vlogen, thuis. Hoe kan je weten dat een vliegtuig uit Bagdad komt als je in de streek bent en hoe kan je weten waar het naar toe vliegt? Zijn er in een oorlog niet voortdurend militaire vluchten? Om welke vliegtuigen ging het? Met welke vliegtuigen wordt gas vervoerd?
5. Dan het ultieme argument: "het volstaat honderden getuigen te ondervragen." Waarom doet niemand dat dan? Waar zijn die getuigenissen? Daar het juist om. Men neemt vanalles aan, maar men weigert een concreet bewijs te leveren.
Sommige mensen zullen dit wellicht een vreemde discussie vinden. Maar het is wel degelijk een belangrijke discussie. Vooraleer Bush en zijn trawanten een oorlog beginnen moet hij eerst de geesten van de mensen voorbereiden op die oorlog. Ze moeten die oorlog zonder morren slikken. Daarvoor worden propaganda en medialeugens gebruikt. In 1990 waren dat de couveuses die door de Iraakse soldaten omver gekieperd werden. Een verhaal waarvan achteraf bleek dat het van begin tot einde verzonnen was. Maar precies dit verhaal trok wel een heel aantal mensen over de streep.
Media-activisten hebben de plicht waakzaam te zijn tegenover dit soort verhalen. Het choqueert mij dat diegenen die nog de moeite doen om een beetje weerwerk te bieden meteen worden uitgescholden voor negationisten.
Over het niveau van de commentaren van Rudy en Stan zullen we maar zwijgen. Dat zijn we ondertussen gewoon.
Eigenlijk had ik al sneller een antwoord verwacht op de bijdrage van Han.
Een grondige discussie over het al dan niet gebruik van gas door Irak en/of Iran tegen de bevolking van Halabja staat op de site http://www.irak.be hier: http://www.irak.be/ned/archief/Halabja-CASI.htm.
Al diegenen die zich grondig willen verdiepen over de materie: er is stof genoeg om een wetenschappelijk onderbouwde mening te vormen over deze kwestie. Maar 100% zekerheid kan niet worden gegeven.
Persoonlijk denk ik dat het voor 90% zeker is dat het inderdaad Irak is geweest dat gas heeft gebruikt in Halabja, maar dat gebeurde in een oorlogssituatie, en was niet speciaal gericht "tegen de eigen bevolking", maar in de eerste plaats tegen het Iraanse leger én de Koerden die collaboreerden met Iran, zoals uit de bijdrage van Chris Den Hond ook kan worden afgeleid. De oorlog Iran-Irak was een loopgravenoorlog zoals de oorlog 1914-18 hier bij ons, met een zelfde afschuwelijke hoog aantal doden, een echte aderlating voor het Iraakse en Iraanse volk… en met gebruik van gifgas. Wat zei Kissinger alweer? "I hope they kill each other. Too bad they both can't lose". De VS steunde beide partijen en had een belangrijk aandeel in het verlengen van dit conflict. Maar da's ook weer een ander verhaal.
Het gebruik van gifgas wordt door Irak niet ontkend. Halabja gebeurde op een moment dat Irak de oorlog dreigde te verliezen, waarmee ik het gebruik ervan niet wil goedpraten, maar het probeer te situeren.
Waar Chris geen gelijk heeft is het verhaal: "van grote vriend van de VS werd Irak in augustus 1990 plots een grote vijand". Dat is pertinent onwaar. Irak is nooit een grote vriend geweest van de VS, eerder op sommige momenten een "strategische bondgenoot", en da's heel wat anders. Ze hebben hem ook aan de macht geholpen. Andere discussie. Sinds het vriendschapsverdrag met de USSR in 1972 en de nationalisatie van de olie die daarop volgde, is het nooit meer goed gekomen met de vriendschap tussen Irak en de VS. Lees daarvoor eerdere bijdragen die ik over Irak op Indymedia heb gedaan.
Han heeft groot gelijk dat hij een aantal dingen in vraag stelt, zoals Halabja. Want het is nodig dat de mist rond al deze kwesties verdwijnt. Ik vond de bijdrage van Chris ook plausibel, enkel het venijn in de staart kan ik niet zo appreciëren, van dat "links negationisme". Da's een fameuze slag onder de gordel, en overigens niet waar. Het boek "een andere kijk op Stalin" bv. vind ik een heel goed voorbeeld van een wetenschappelijke studie over de figuur Stalin. Als dat geen poging is om de waarheid te zoeken (om een goed revolutionair te zijn , nietwaar, Chris?) dat weet ik het ook niet.
De reacties op Han na de bijdrage van Chris vond ik al even persoonlijk gespeeld. Wat een normale discussie zou moeten zijn, wordt hier al gauw een moraliserend anti-PVDA kransje, en dat stoort mij enorm.
Ik weet uit ervaring, dat als je het beeld van Irak wil bijsturen en het uit de klauwen van de multinationale media wil halen, je al gauw als een kritiekloos Saddamist wordt verketterd, dat is wat mij hier in deze kolommen is overkomen. Terwijl de discussie over Halabja al bijna een jaar op onze website http://www.irak.be staat.
Maar goed, geen gejammer. Je moet inderdaad niet voor Saddam zijn om tegen de oorlog te zijn.
Maar je moet wel kunnen zien dat de Saddam van voor 1990 een heel andere Saddam is dan die nà de Golfoorlog. Ik zal enkele voorbeelden geven (die ik al eerder citeerde) uit het boek "Rendez-Vous in Bagdad" uit 1994 (zie http://www.irak.be/ned/literatuur/body.htm) om dit te illustreren. Op basis van o.a. deze citaten werd ik dus verketterd als "Saddamist". Het is blijkbaar al genoeg om de stem van Irak te laten horen om als Baathist door het leven te gaan, maar dit geheel terzijde.
a) Charles Ducal:
"Mijn moeder was voor de oorlog allesbehalve pro?Saddam. Na de oorlog bad ze elke avond: 'God, neem van mijn leven en voeg het toe aan het leven van Saddam.' Moeder, zei ik lachend, je mag je eigen leven niet opgeven, we kunnen ons nu geen behoorlijke begrafenis permitteren. 'God,' bad ze de volgende avond, 'neem van mijn leven en dat van mijn dochter en voeg het toe aan het leven van Saddam.' Het klinkt misschien pathetisch, maar het zegt veel over Saddams prestige bij de bevolking."
"Voor de meeste Iraki's is Saddam geen dictator, maar een leider. Zij wegen hem af tegen koning Fahd van Saoedi?Arabië of de el?Sabahclan in Koeweit, die hun land schaamteloos verkopen voor eigen profijt. In Saddam zien zij iemand die het voor hen opneemt, een antwoord op eeuwen vernedering door kolonialisme en imperialisme. Dat is zijn populariteit. De Baathpartij nationaliseerde de olie in 1972. Daarmee heeft ze Irak terug aan de Iraki's gegeven. Dat is meer dan retoriek. Dat is goede en goedkope geneeskunde, zuiver water over heel het land, gesubsidieerde prijzen voor de noodzakelijke levensmiddelen, sociale woningbouw, gratis onderwijs, gratis melkbedeling in de scholen... Welke democratie à la américaine zou dat gerealiseerd hebben?"
"De vijanden van mijn vijanden zijn mijn vrienden niet."
Mijn reis naar Irak heeft me geleerd dat deze stelling in dit geval niet opgaat. De vijand van Amerika is niet het monster Saddam, maar Saddam als belichaming van een Irak dat zich wil ontwikkelen tot een sterke en geëmancipeerde natie. De Golfoorlog is niet begonnen met de inval in Koeweit, maar met de nationalisering van de olie in 1972. Toen heeft Saddam de fatale doodzonde bedreven door op te staan tegen een wereldorde die zegt: voor ons de taart en voor jullie de kruimels. Net als Nasser. Net als Lumumba. Net als Ho Chi Minh. Net als Allende. Net als Ortega. Net als Fidel Castro. Net als Kim Il Sung. Wie daar de ogen voor sluit, heeft niet het recht zich zorgen te maken over de gevangenissen op Cuba of de persvrijheid in Irak. Want ook als we aannemen dat Saddam de willekeur en wreedheid in persoon is, dan nog veroorzaakt hij niet een duizendste van het leed dat wordt berokkend door de regeringen van onze hooggeprezen democratieën. Bijvoorbeeld in Irak.
"Bovendien, of Saddam deugt of niet deugt, zullen we zelf wel uitmaken", zegt Nasra. "Hij is tenslotte jullie leider niet. Maar de oorlog en het embargo komen wel van jullie. Jullie kunnen onmogelijk neutraal zijn. Het zijn jullie regeringen die ons dit embargo aandoen. Het is jullie pers die ons doodzwijgt. De oorlog is gevoerd voor olie, in dienst van jullie economie, jullie welvaart. Jullie wonen niet op de maan."
b) Prof.Dr. Wim Van Lerberghe:
Een chirurg windt zich over de hele situatie buitenmate op: de verpleegster komt hem twee maal vruchteloos roepen voor de operatie, maar hij gaat maar door: over het gebrek aan anesthetica, dat hij nu met valium moet opereren, en dat het niet anders kan dat daar wraak van moet komen, dat zijn eigen zoon al een pistool wou kopen om Amerikanen dood te schieten. 'Ik moet opereren zonder pethidine. Is dat dan wat je mensenrechten noemt? Dat is wat ze ons aandoen. Als ze ons onze geneesmiddelen geven zijn we gelukkig. Er is geen melk. 100 D voor één kleine doos melk! Hoe kan een arme man zijn kinderen voeden? 1 ampule Kanamycine: 100 D! Is dat dan menselijkheid? Niemand helpt ons tegenwoordig. Dit is in de wereldgeschiedenis nog niet gebeurd, mensen laten verhongeren om politieke redenen. Er is hier zelfs geen draad om wonden toe te naaien! In Europa kent men de omvang van ons lijden niet. Wie een kip heeft of vlees moet het wegsteken. Vroeger inviteerden we professors en collegas. We zijn hier gewoon goed te eten. En nu is plots alles weg. Let op, eens gaan jonge Egyptenaren en Algerijnen naar Europa om er mensen dood te schieten. De Amerikanen zijn de nakomelingen van dieven. Zij zijn nog steeds dieven. Maar Europeanen zouden beter moeten weten. Zij hebben een geschiedenis. De toekomst ziet er slecht uit voor hen. Ik ken een dame met een schildklierkanker, en ze kon niet bestraald worden, en nu heeft ze metastasen, en ik heb zelfs geen pijnstillers. Alles is wel goed zo zeker?" Uiteindelijk gaat hij dan toch opereren. Het is de enige die zich echt kwaad maakt. Maar wat hij zegt is wel iets waar een collega uit Tunis mee zou instemmen: "Irak symboliseert vele dingen, een wil, een investering in kunst en in geschiedenis. Het is pas echt iets passioneel als je zelf arabier bentis. Voor de Golfoorlog was Irak voor ons een land met een bloeddorstige president. En dan heeft hij het Westen uitgedaagd. Zelfs de democraten die in Europa opgeleid zijn hebben de kant van Irak gekozen. Weet je, je kan het aantal Saddams en Husseins onder de pasgeborenen van die periode haast niet tellen. Dat is geen steun aan Saddam Houssein zelf, maar aan zijn geste. Ach, de extase van de scuds die over Jordanië vlogen! Die hele golfoorlog, dat is een nieuwe kruistocht geweest. Het is een deel van onszelf dat vernederd is. Er moet ergens een weerwraak komen. On a tous mangé de la guerre du Golfe. Et à la sortie c'est l'Irak seul qui a payé toute la facture."
DAt al wie écht en éérlijk wil weten wat de PVDA schrijft over Saddam, toch simpelweg naar het desbetreffende stuk van de Verklaring over Irak van het Politiek Bureau van de PVDA gaat kijken op http://www.pvda.be (kolom rechts: Verklaring Irak). Als je het een te zware brok vind, kan je eenvoudigweg doorklikken naar "4. De voorwendsels van Bush" en verder naar het tweede deeltje daarvan: "Waarom is vriend Saddam de grote satan geworden?" Wie daar negationisme in vindt, mag een prijs komen afhalen. Voor wie daar de toepassing van "alleen de waarheid is revolutionair" in vindt, is er geen prijs - anders gaan we failliet :-)
"Irak is nooit een grote vriend geweest van de VS, eerder op sommige momenten een "strategische bondgenoot", en da's heel wat anders. Ze hebben hem ook aan de macht geholpen."
En hadden de Irakezen daar iets over te zeggen?
Want daar gaat het verdomme toch om, om het Irakese volk?!!!
"Bovendien, of Saddam deugt of niet deugt, zullen we zelf wel uitmaken", zegt Nasra. "Hij is tenslotte jullie leider niet. Maar de oorlog en het embargo komen wel van jullie. Jullie kunnen onmogelijk neutraal zijn. Het zijn jullie regeringen die ons dit embargo aandoen. Het is jullie pers die ons doodzwijgt. De oorlog is gevoerd voor olie, in dienst van jullie economie, jullie welvaart. Jullie wonen niet op de maan."
En wie bracht Saddam aan de macht?
"De Amerikanen zijn de nakomelingen van dieven. Zij zijn nog steeds dieven. Maar Europeanen zouden beter moeten weten. Zij hebben een geschiedenis."
Waren de Amerikanen geen nakomelingen van de Europeanen, we weten hoe beschaafd de laatsten waren. ;)
"Dit is in de wereldgeschiedenis nog niet gebeurd, mensen laten verhongeren om politieke redenen"
Men doet toch niets anders, waarom zouden er anders 136.000 mensen per dag doodgaan en 2.500.000 mensen in extreme armoede leven?
De Irakese bevolking komt nog in de media, de Palestijnen ook.
In Amerika zitten er MENSEN IN RESERVATEN!!!
"Voor de Golfoorlog was Irak voor ons een land met een bloeddorstige president. En dan heeft hij het Westen uitgedaagd."
Daag het Westen uit en je bent niet meer bloeddorstig?!
Dat zelfde Westen heeft Saddam wel aan de macht gebracht en toen was er GEEN KRITIEK te horen?
"Net als Nasser. Net als Lumumba. Net als Ho Chi Minh. Net als Allende. Net als Ortega. Net als Fidel Castro. Net als Kim Il Sung"
En Lumumba met Saddam vergelijken is afbreuk doen aan Lumumba, Lumumba had geen Amerikanen nodig om aan de macht te komen en zijn eigen volk te VERRADEN.
Eigenlijk simpel hé.
Je wordt aan de macht gebracht door een bende racisten, dan keer je je af tegen hen en wordt je de held van een volk. Een volk dat niet eens om je vroeg en waar die racisten een hekel aan hebben.
En dan ben je een held omdat je durft opstaan tegen de VS.
Je moet het maar doen.
Onlangs heeft ook onze goede vriend Jörg Haider voor de derde maal een bezoekje gebracht aan Saddam in Bagdad.
(De Morgen, 5/11/02) Een nieuwe objectieve bondgenoot in de strijd tegen het VS-imperialisme, sinds de vijanden van mijn vijanden mijn vrienden zijn?
El Pimo
Inderdaad,
Haider is een facist in maatpak, het zegt veel over Saddam.
Wat vind het Irakese volk daarvan?
Als ik dat hier allemaal lees moet ik denken aan wat mij 11 jaar geleden ook overkwam. In februari 1991 - de oorlog was nog niet afgelopen - hadden wij Louis Van Velthoven (SP.a/ SP) uitgenodigd op onze vormingsdag van ACOD-militanten in Hasselt. Hij kwam spreken over de aan gang zijnde oorlog (tegen Irak). Eigenlijk kwam hij vertellen wat iedereen in die dagen op alle zenders en in alle kranten kon lezen. 't Was heel de tijd van de "gruwel Saddam" van hier en van ginder. Hij had het 'kleine Koeweit' binnen gevallen. Hij had biologische en chemische wapens die hij elk moment naar Israël zou sturen. En Hitler had men ook eerst laten doen...Maar men had de les geleerd. En natuurlijk, voortaan zou iedereen het internationaal recht niet meer straffeloos kunnen met de voeten treden...Daar gingen de VS toch maar vorr zorgen, OK, ze hadden misschien wel bijbedoelingen, maar ze deden het toch maar..., Enzovoort, enzoverder.
Ik vroeg hem, hoe het dan zat? Als de VS dan zo'n felle verdedigers waren van het internationaal recht, waarom hadden ze dan de Iraki's toelating gegeven om Koeweit binnen te vallen? Want ze hadden eerst ambassadrice April Glaspie dat gaan vragen, en die had geantwoord, dat de VS zich niet zouden moeien met een conflict tussen Arabische landen.Met andere woorden, zei ik hem, ik denk dat de Iraki's gewoon in de val gelopen zijn van de Amerikanen, die al langer een oorlog tegen Irak gepland hadden.
De reactie van Louis Van Velthoven was heel bijzonder en leerzaam. In plaats van te antwoorden op wat ik gezegd had, begon hij kwaad te roepen. Hij vroeg mij woedend of ik misschien 'de gruwel Saddam" wou verdedigen? En - heel grappig - hij begon een tirade af te steken tegen extreem links, dat het altijd hetzelfde was met die kerels, etc....
Dus beste commentaarschrijvers, lees toch eerst maar goed wat anderen schrijven, en doe niet als Louis Van Velthoven, kwaad worden als hij geen gelijk kan halen en dan maar beginnen schelden op de PVDA....
Bedankt Dirk, het is erg om vast te stellen hoe weingig mensen geïntresserd zijn in de waarheid (al dan niet revolutionair).
Groeten
han
,je commentar is totaal naast de kwestie; niemand beweert hier dat de VS de verdedigers van het internationaal recht zijn of wat dan ook; iedereen hier weet verdomd goed dat Bush en co. smeerlappen zijn die alleen een oorlog willen om olie.
Maar dat maakt van Saddam geen held van het anti-imperialisme of wat dan ook; hij is een dictator en nog niet zo'n kleintje.
Spijtig voor jou dat de wereld iets complexer is en niet zomaar in je politieke schetsjes past. Misschien kan je eens proberen iets aan je politieke theorietjes te doen, ipv de werkelijkheid steeds geweld te moeten aandoen.
Of is dat te moeilijk.
In sommige kringen wordt omwille van de strijd tegen het VS-imperialisme, nogal angstvallig gedaan om de ware aard van het Irakese regime bloot te leggen en de bekritiseren. Wie dat wel doet krijgt bijna een stempel van oorlogsstoker of zou te veel zijn beïnvloed door de propaganda van de VS en co.
Volgens mij moet kritiek op elk regime uitgeoefend worden als daar dingen verkeerd lopen, en zeker als de dictator Saddam Hoessein heet. De man heeft de progressieven in Irak in de jaren zeventig laten vervolgen, vermoorden of folteren, om maar te zwijgen van de beruchte Anfal (87 - 88), waarbij grootschalig deportaties, dorpsvernietigingen en moordpartijen werden uitgevoerd tegen de Koerden in het noorden (die werden vooral opnieuw het slachtoffer na het - in 1975 in Algiers - nietig verklaren van de akkoorden van 1970, die voorzagen in autonomie voor de Koerden in Irak). Het lijstje van vermoorde opposanten in Irak is ellenlang.
Je kunt daarover niet zwijgen, ook niet omdat protest tegen de oorlogsplannen van de VS absoluut prioritair zou zijn. Het ene neemt het andere niet weg. Enkelen gaan zelfs zover om een soort van negationisme te verkopen. Twijfel wordt gezaaid of de genocide in Halabja of het inzetten van chemische wapens in het algemeen wel degelijk het werk zouden zijn van de Iraakse dictatuur. Wie zich degelijk informeert zou niet tot zulke onzin komen. Ook wordt er zedig gezwegen (of verborgen) over de alliantie die er was tussen de VS en Irak tijdens de eerste golfoorlog (Iran-Irak 1980-88).
Er bestaat genoeg degelijke literatuur om dat soort negeren (negationisme dus) tegen te gaan.
Inzetten van Chemische wapens: er is nagenoeg honderd procent zekerheid over het inzetten van mosterdgas en zenuwgas tegen Koerden en Iraanse soldaten door Irak. Een aantal Iraanse soldaten is trouwens nog verpleegd geweest in het UZ van Gent. Voor Halabja, verwijs ik o.m. naar de verschillende artikels van mensen als Alain Gresh, Chris Kutchera (Franse Journalist die al sinds midden jaren zeventig over de Koerden publiceert) en Kendal Nezan die al in Le Monde Diplomatique en elders daarover verschenen zijn. Er is weinig redenen om nog te twijfelen dat Halabja het werk was van Iraakse troepen. Maar dat vergt eens het grondig doorpluizen van rapporten. Chris Den Hond is, die elders het negationisme al heeft aangeklaagd, iemand die de problematiek goed kent (als journalist van de Koerdische zender Medya-TV) en zijn oordeel op meer dan 1 artikel baseert of twijfelachtige bronnen (zie Han) zoals de Iraanse Koerd Ghassemlou die door de Iraanse geheime dienst in Wenen in 1989 werd vermoord, omwille van zijn samenwerking met Irak.
Het wordt nog straffer. Ronald Reagan minimaliseerde de mensenrechtgenschendingen van het Irakese regime en het gebruik van chemische wapens tijdens de gruwelijk Anfal-periode 87-88 (o.a. grootschalige deportaties en vernietiging van vele honderden Koerdische dorpen) en BLOKKEERDE EEN RESOLUTIE IN DE SENAAT VOOR SANCTIES OP HET IRAK-REGIME. (zie Sarah Graham Brown en Chris Toensing, a backgrounder on the Iraq Crisis en Chris Kutchera, De onafhankelijkheidsdroom van de Koerden. Illusie of realiteit, vertaling door P VD Baviëre voor het Koerdisch Instituut). Ik herinner er overigens onze communistisch vrienden aan dat de Iraakse communisten door Baath eind jaren zeventig uit de regering werden gestoten en vervolgens massaal vervolgd, vermoord en gefolterd - Zij roepen nu: 'No to War, No to Dictatorship' zie http://www.iraqcp.org, lijkt me een goede positie). Of wat te zeggen van ontvoering van 300 Koerdische kinderen in 1985, als repressaille voor anti-Iraakse activiteiten door hun ouders, waarvan er later 100 werden geëxecuteerd (uitvoerig beschreven in diverse rapporten o.m. van Amnesty International). Zo zijn er (als we alles optellen) vele tienduizenden vermoord en /of gefolterd, vooral in het noorden en zuiden van het land, zowel voor als na de tweede golfoorlog, maar vooral tijdens het einde van de eerste golfoorlog en dus in alliantie met de VS die er weinig spel van maakten.
De politieke verontwaardiging over de wreedheid van het Irakese regime bleek tot aan de tweede Golfoorlog zo goed als afwezig. Maar het gaat nog verder. Bagdad moest gesteund worden, in de vorm van een alliantie tegen het 'duivelse' Iran. De betrekkingen werden aangeknoopt in 1983 door niemand minder dan... Donald Rumsfeld (zie verder). Er kwamen uitgebreide militaire samenwerkingen. Washington, Bonn, Parijs en Moskou hielpen allemaal mee met de uitbouw van Militair Irak. De VS waren daar zeer bedreven in (zie mijn artikel in Uitpers). Ik heb toevallig ook mijn eindwerk ooit eens gemaakt over de manier waarop Irak tijdens de oorlog 80-88 gekoesterd werd door de Amerikanen (L. DE Brabander. De twee golfoorlogen als gereconstrueerde realiteiten inde New York Times, 1992). Zo zeer zelf dat ze de aanval van een Irakees vliegtuig op de USS Stark in 1987 als een 'vergissing' ('unintentional accident' schreef de NYTimes toen) beschouwden hoewel er 33 mariniers omkwamen. Thomas Mc Naugher schreef in een bijdrage van het boek 'Iran-Iraq-war. Impact and implications n((Mc Millan Press, 1989): 'Significantly, although individual members of the security council publicly disapproved of Iraq's use of Chemicals, such was their desire to bring Iran to the negotiating table that they tended to downplay Iraq's behavior, calling attention instead to Iran's unwillingness to end the war". Er werd alles aan gedaan om het 'incident' te minimaliseren. De focus en het demoniseren was op Iran gericht. De New York Times bv. had 'schitterende stukjes' over het Iranees regime, al van kort na de Iraanse islamitische revolutie in 79: 'Like Adolph Hitler in another time, Ayatollah Ruholla Khomeini is a tyrant, a hater, a baiter, a threat to world order and peace.' Irak daarentegen werd met alle voorkomendheid bejegend tot de radicale ommezwaai in de aanloop van de invasie in Koeweit
Nochtans was het de bedoeling van Irak om het conflict te internationaliseren (en de VS nauwer te betrekken) via de aanval op de USS Stark en ook door voortdurende bombardementen op Iraanse olieplatforms en olietankers in de golf. De Amerikanen hebben dat spel bijzonder goed meegespeeld. Eerst werd zelfs gesuggereerd dat het om een Iraanse aanval ging, maar de bewijzen waren te onomstotelijk. Irak heeft zich nadien trouwens daarvoor 'verontschuldigd'. Je kan bijna besluiten dat het een macaber scenariootje was, wellicht mee opgezet door de CIA? (over waar de VS toe in staat zijn zelfs tegen de eigen bevolking is iomers veel te vinden in het boekje van Peter Franssen over 11/09)
Achter de schermen werd er veel gezamenlijk koffie gedronken en dat vanaf 1983 (voordien lag Irak minder goed omwille van o.m. de nationalisering van de olie - Qassem - e.a. vervelende dingen voor het VS regime, maar eerder als een soort hoogtes en laagtes). Niemand minder dan Donald Rumsfeld, Reagan's speciale afgezant en nu minister van Defensie in de regering van Bush, overhandigde Saddam Hoessein een brief waarin Reagan aanbood de diplomatieke relaties te hernieuwen en de economische en militaire banden aan te halen". Behalve een gevreesde overwinning van Iran zat inderdaad olie in het verhaal. Marvin Feuerwerger, een medewerker van het Pentagon onder Reagan gaf olie, naast Irak's strategische positie, op als belangrijkste argument om het land van wapens te voorzien. "We praten over een land met de tweede grootste voorraad aan oliereserves, 50 miljard aan cash reserves en nog eens 80 miljard dollar aan kredieten van Arabische landen en andere staten. Al dat geld, samen met Irak's potentieel om een tegenwicht te vormen voor Iran in de Golf, maakte van Irak een belangrijke klant".
Amerikaanse, Britse, Duitse, Franse en andere westerse bedrijven begonnen op grote schaal aan Irak de noodzakelijke technologie te leveren voor de aanmaak van massavernietigingswapens. De VS hadden er ook absoluut geen probleem mee dat Irak een kernwapenprogramma had lopen, ze werkten er zelfs aan mee, o.m. in Saad 16 (zie verder). Toen Israël de reactor in Osirak (Irak) bombardeerde in 1981 - omwille van een vermeend kernwapenprogramma, de pot verwijt de ketel dus - reageerden de VS verontwaardigd en vewachtten dat Israël 'minder agressief' zou zijn ook als Irak kernwapens bezat!!!! Onverrijkt uranium werd aangekocht in no.m. Italië, Duitsland en Frankrijk (dat vooral veel Know how bezorgde). Het kernwapenprogramma van Irak is in elk geval een feit (net zoals overigens het veel grotere van Israël, zie daarvoor uitpers) In maart 1990 werden enkele Irakezen op heterdaad betrapt door de Britse Douane bij het smokkelen van ontstekingsmechanismen voor 40 kernwapens, zogenaamde Krytrons.
Nadat de regering Reagan in het midden van de eerste Golfoorlog (tussen Iran en Irak) Irak verwijderde van de lijst van staten die het terrorisme steunen, gingen er tussen 1985 en 1990 massa's producten met militaire toepassingen naar Irak. Het waren voornamelijk Duitse bedrijven die in Irak de bedrijven bouwden waar mosterdgas en de zenuwgassen Sarin en Tabun werd geproduceerd. Vanuit de VS kwam de technologie nodig om chemische wapens aan te maken. In 1988 zou Bagdad een contract verlenen aan het bedrijf Bechtel Corporation voor de productie van ethyleen oxide (nodig voor de aanmaak van mosterdgas), een bedrijf waar voormalig VS-minister van Buitenlandse zaken George Schultz in het bestuur zou gaan zetelen. De productiecapaciteit van zenuwgas verzonk met 48 ton overigens in het niets met wat de VS produceerden begin jaren '70 (naar schatting 1.000 ton). Irak bleef trouwens ook na de oorlog tegen Iran afhankelijk van het Westen omdat het niet in staat was elementair phosphorus, een noodzakelijke basisstof voor zenuwgas, zelf te produceren. Een zelfde verhaal voor mogelijke biologische wapens. De VS bezorgden Irak culturen van verschillende besmettelijke ziekten, tussen 1985 en 1991, los van het feit of het voor militaire dan wel civiele doelen diende. Het VS-bedrijf Sigma Chemie was er verantwoordelijk voor dat nog in 1991 Irak in het bezit kwam van belangrijke virussen en mycotoxines.
Ook voor de ontwikkeling van nucleaire wapens speelden VS-bedrijven een belangrijke rol. Veertig procent van de uitrusting van Saad 16, een complex voor onderzoek en ontwikkeling van raketsystemen en atoomwapens kwam uit de VS. Het gaat om de bedrijven Hewlett Packard, Tektronix en Wiltron. 93 procent van het verrijkt uranium van Irak was afkomstig van Frankrijk, dat het goedje leverde in de jaren '80. De in 1981 door Israël vernietigde kernreactor in Osira, was eveneens van Franse makelij. Maar Irak had onvoldoende plutonium om nucleaire wapens te maken, noch beschikt het land over een beschikbare raket om kernkoppen te dragen.
Dit zijn maar enkele gegevens. De liefhebber die meer wil weten over de relaties Irak-VS kan in onze (vzw Vrede) bib. terecht.
"Dus beste commentaarschrijvers, lees toch eerst maar goed wat anderen schrijven, en doe niet als Louis Van Velthoven, kwaad worden als hij geen gelijk kan halen en dan maar beginnen schelden op de PVDA...."
citaat Dirk
"Irak is nooit een grote vriend geweest van de VS, eerder op sommige momenten een "strategische bondgenoot", en da's heel wat anders. Ze hebben hem ook aan de macht geholpen."
citaat Dirk
Onbeantwoorde vraag van Guido:
"En hadden de Irakezen daar iets over te zeggen?"
Pim:
"Onlangs heeft ook onze goede vriend Jörg Haider voor de derde maal een bezoekje gebracht aan Saddam in Bagdad.
(De Morgen, 5/11/02) Een nieuwe objectieve bondgenoot in de strijd tegen het VS-imperialisme, sinds de vijanden van mijn vijanden mijn vrienden zijn?"
Dirk, mocht Verhofstadt Haider ontvangen, dan zou je ook niet boos zijn?
Saddam en Bush spelen een spelletje met als inzet het Iraakse volk.
En Dirk, nog een vraag.
Dit komt uit een artikel dat je hier tweemaal postte, telkens onder een andere titel.
"In de rijke wijken –waar ik overigens niet mocht filmen wegens inbreuk op privacy, en politiecontroles- puilt de welvaart over de ommuurde villa's die met goud bombastisch verfraaid zijn. Moneymakers van de oorlog weet je wel."
http://archive.indymedia.be/front.php3?article_id=37207&group=webcast
Geven die moneymakers om het Iraakse volk? Gaan ze zich nu weer verrijken? Net zoals dictator Saddam?
"Bedankt Dirk, het is erg om vast te stellen hoe weingig mensen geïntresserd zijn in de waarheid (al dan niet revolutionair)." (citaat Han)
Han, mag ik je vragen welke bijdrage dit levert tot het debat? Je draagt hier geen enkel inhoudelijk (noch een ander) argument aan. Ik dacht dat Indymedia iets aan het chatbox-gehalte ging doen? Waarom geef je dan zelf weer het slechte voorbeeld?
"Dus beste commentaarschrijvers, lees toch eerst maar goed wat anderen schrijven, en doe niet als Louis Van Velthoven, kwaad worden als hij geen gelijk kan halen en dan maar beginnen schelden op de PVDA...." (citaat FRED - niet Dirk dus)
Mag ik je vragen om een onderscheid te maken tussen de verschillende participanten in deze discussie. De mensen die inhoudelijke argumenten aandragen zijn hier niet beginnen schelden op de PVDA en niet verantwoordelijk voor wat andere mensen schrijven. Voor mij is dit een discussie over welke kant je kiest: die van de dictators (Bush en Saddam), of die van het volk. Dit is een vraag die Guido steeds opnieuw stelt maar geen antwoord op krijgt.
Vriendelijke groetjes,
El Pimo
Kunnen we besluiten dat wie de propaganda van de USA napraat, objectief is, en wie tracht te nuanceren dat niet is?
Want daar gaat het in deze disccussie natuurlijk wel over hé.
De VS en met hen de hele media stellen Irak voor als één van de meest monsterlijke regimes ter wereld.
Terwijl dat gewoon niet strookt met de realiteit, het dient enkel als een voorwendsel om de oorlog goed te praten.
Wie die oorlogs propganda durft te bevragen is volgens sommigen een Saddam fan, negationist, ... en wat je nog maar kan bedenken aan vieze woorden.
Wie de oorlogspropaganda gewoon overneemt, die is objectief.
Sorry, maar ik heb moeite met die logica.
En het gaat dus helemaal niet over het steunen van deze of gene dictator.
Han, het spijt me vreselijk, maar voor de meeste mensen is "het niet eens zijn met Han Soete" niet hetzelfde als "propaganda van de VS napraten".
Wie heeft wie hier uitscholden voor "Saddam-fan"? Jij daarentegen maakt wél de fout die je ons allemaal kwalijk neemt: iedereen die kritiek geeft op Saddam, praat volgens jou de VS-propaganda na. En dat terwijl de meeste mensen uit den treure herhalen tegen élke dictatuur, en zeker tegen de oorlog te zijn. Je geeft geen argumenten, citeert niemand, voegt geen nieuwe elementen aan de discussie toe. Als je "oorlogspropaganda wil bevragen", neem dan ook de moeite om open te staan voor kritiek, anders heeft het weinig zin en leert niemand iets bij.
En ja: ik vind de dictatuur van Saddam een monsterlijk regime, even monsterlijk als de dictatuur van Bush, en ik hoop van harte dat álle mensen op deze site iedere dictatuur monsterlijk vinden.
Poder pa'l pueblo!
El Pimo
Han, waarom geef je geen kritierk op Pol DeVos?
Hij heeft in zijn boek echt wel de propaganda van de VS gevolgd.
Atta, één van de kapers zou in Praag een Irakees ontmoet hebben.
De Amerikaanse media hebben al meermaals geschreven dat dit verhaal op niets berust en Rumsfeld heeft zelfs een cel in het leven geroepen om toch maar te kunnen bewijzen dat er banden zijn tussen Al Qaida en Saddam.
Han, jij en Dirk antwoorden op GEEN ENKELE VRAAG.
Dus nog maar eens:
"In de rijke wijken –waar ik overigens niet mocht filmen wegens inbreuk op privacy, en politiecontroles- puilt de welvaart over de ommuurde villa's die met goud bombastisch verfraaid zijn. Moneymakers van de oorlog weet je wel."
http://archive.indymedia.be/front.php3?article_id=37207&group=webcast
Geven die moneymakers om het Iraakse volk? Gaan ze zich nu weer verrijken? Net zoals dictator Saddam?
Leuk om te lezen dat sommigen er geen enkel probleem mee hebben dat Saddam Haider ontvangt. Ik herinner me enkele jaren geleden te hebben gelezen in een krantje van een bepaalde partij het onnozel was van Michel om eerst Haider te veroordelen en dan de gaan skiën in Oostenrijk.
Michel praatte niet met Haider, Saddam wel.
Soort zoekt soort?
En Han, stop met mensen te verwijten dat ze de oorlogspropaganda van de VS volgen omdat ze tegen Saddam zijn.
Dat heeft te maken met gezond verstand.
Maar iemand steunen omdat die tegen de VS is, dat is...
Wat was de titel van bovenstaand artikel ook alweer??
"Saddam, de vergasser der Koerden."
Chris die nog al zo'n tien jaar voor Koerdiscvhe televisie werkt, brengt williswaar geen enkel, maar dan ook geen enkel bewijs aan. Het enige dat hij doet is aangeven dat het wel eens zou kunnen, ...
Dat spreek ik zelfs niet eens tegen.
En toch besluit Chris zijn artikel als volgt :
"Denken we maar aan het ontkennen of in twijfel trekken van de misdaden van Stalin of Pol Pot. Sommigen volharden blijkbaar in de boosheid en voelen de behoefte om de misdaden van Saddam te vergoelijken."
Jah, ....
Het enige dat ik tracht te doen is te nuanceren. Nuanceren dat het beeld dat wij hebben van Irak, een beeld dat is meegegeven door de propaganda machine die de media noemt gewoon niet strookt met de werkelijkheid.
El Pimo die is tenminste duidelijk : CNN zegt dat Saddam een vreselijke dicator is, dus is dat waar.
"En ja: ik vind de dictatuur van Saddam een monsterlijk regime, even monsterlijk als de dictatuur van Bush"
Wel El Pimo,dergelijk uitspraken zijn gewoon dom, of ze getuigen van zeer weinig politiek inzicht. (sorry voor zoveel direktheid)
25 % van de gevangen op deze planeet zitten in een Amerikaansde gevangenissen. Jawel één op vier gevangen van op de aarde zit in een Amerikaanse gevangenis.
De VS beschikken over het grootste arsenaal massa vernietigings wapens te wereld. Bovendien zijn ze de enigen op deze planeet die ooit een nucleair wapen hebben gebruikt.
Bus zegt onomwonden dat indien de UNO niet doet wat hij wil hij ten oorlog trekt zonder de toestemming van de UNO
En het embrago tegen Irak kostte reeds het leven aan meer dan 1.000.000 mensen.
Je moet helemaal geen Saddam fan zijn om in te zien dat Saddam zeer klein bier is in vergelijking met Bush.
Alleen een blinde wil dat niet gezien hebben.
De propagandamachine van de VS tegen Irak, die een tandje bijkreeg na de aanslagen van 11-9, spreekt bijna niet over de Koerden.
Voortdurend over massavernietigingswapens, dat saddam slecht is,...
De keren dat ik het voorbije jaar iets gelezen heb over de Koerden kan ik op één hand tellen.
Ik denk zelfs niet dat de gemiddelde Amerikaan weet dat er Koerden bestaan.
Dus stop eens met mensen dingen te verwijten.
Ik heb Halabja in Google ingetikt en dan staan de bronnen die jij gebruikte op de derde plaats.
Er zijn evenveel pagina's die zeggen dat het Iran was als dat het Irak was.
Waarschijnlijk zullen zowel Irak als Iran schuldig zijn.
In de Amerikaans mainstream pers is het maar een paar keer voorgekomen dat Saddam en Rumsfeld nog ontmoetingen hebben gehad, dus het ligt niet echt aan de VS-propaganda dat ik vind dat Saddam een vriendje was van de VS.
Dirk Adriaensens heeft hier al een artikel gepost waarin hij zegt dat de VS Saddam aan de macht geholpen hebben.
Han, ik denk toch dat je hier al kunnen lezen hebt, hoe ik denk over Bush en zijn vriendjes.
Als je me dan verwijt van de VS-propaganda te volgen, krijg ik zin om je eens goed uit te kafferen, maar dan maak ik mij de bedenking dat je het niet slecht meent.
Alleen meot je dit tegen de mensen op straat zeggen en niet tegen de mensen hier. Iedereen weet dat het om olie gaat en dat het niets te maken heeft met mensenrechten of democratie of wat dan ook.
Neen, de lezers hier zijn het kotsbeu dat men hier elke kritiek op Saddam afdoet als propaganda van de VS.
Uw lezers zijn juist kritisch en willen zich daarom niet achter Saddam scharen als een bende kiekens zonder kop.
Mensen willen niet gebruikt worden door Saddam als ze protesteren tegen de oorlogsplannen van de VS, daar gaat het om, Han, mensen denken na.
Dirk kan hier wel getuigenissen posten van mensen uit Bagdad maar zijn ze daarom reprensatief?
Ik kan ook getuigenissen van mensen opnemen in gent, maar zijn ze daarom reprensatief?
En Dirk weigert maar te antwoorden op volgende vragen, hij post dan een getuigenis uit Bagdad, om nog maar eens aan te tonen hoe slecht het daar wel is.
De lezers weten dat hoor.
"In de rijke wijken –waar ik overigens niet mocht filmen wegens inbreuk op privacy, en politiecontroles- puilt de welvaart over de ommuurde villa's die met goud bombastisch verfraaid zijn. Moneymakers van de oorlog weet je wel."
Vertel eens wat meer over de moneymakers van de oorlog, Dirk,
gaan ze nu weer geld verdienen en de gewone mens laten creperen?
Guido:
Van mij mag iedereen kritiek hebben op Saddam zoveel als hij wil. Daar gaat deze discussie immers niet over.
Probeer nu toch eens te lezen wat mensen zeggen.
Van mij mag iedereen kritiek hebben op Saddam zoveel als hij wil. Daar gaat deze discussie immers niet over.
Iets anders is natuurlijk dat er mensen zijn die absoluut ook willen gaan betogen tegen Saddam. Alsof onze Belgische regering Saddam zou steunen.
Moest onze Belgische regering wapens leveren aan Saddam, of gifgas, of .... dan zou ik dat nog kunnen bergijpen, maar dat lijkt me absoluut niet het geval te zijn.
Daarom vind ik het gewoon onnozel om op straat te komen tegen Saddam. Bovendnien stel ik wel vast dat velen hier kritiekloos de propaganda in de media tegen Irak gewoon overnemen.
De discussie gaat erover dat mensen die trachten een genuanceerder beeld te geven van dat land onmiddelijk worden bestempeld als zijnde pro Saddam.
En over die vergassingen Guido, daar is dus absoluut geen duidelijkheid over. Het enig dat vaststaat is dat zowel Irak als Iraan in die oorlog gas hebben gebruikt. En wat ook vaststaat is dat daar burgerslachtoffers zijn gevallen. Dat is natuurlijk erg, daar gaat he gewoon niet over.
En natuurlijk is dat wel het voorwendsel, waarom moeten er anders inspecteurs naar irak?
Bovendien is het beeld dat wij hebben over Iran ook volledig verkeerd. In dat land zijn er bijvoorbeeld meer meisjes die op universtiteit studeren dan jongens.
Misschien zouden we over Iran best ook eens trachten een wat genuaceerder beeld te schetsen.
Ondertussen begin ik wel al gewoon te worden hoor.
Ik krijg doodsbedreigingen omdat ik samen met Abu JahJah op de foto sta, ik ben pro Saddam omdat ik de propaganda over dat land durf tegen te spreken, ... en andere vinden dat ik moet zwijgen omdat het Imago van Indymedia zou schaden,....
En dan zeggen dat ik anderen de mond snoer,... heh.
.
Guido,
ik zou het echt appreciëren als je je een beetje zou kunnen beheersen in plaats van overal wild om je heen te slaan en bij elke posting dezelfde vraag op tafel te werpen, en terug te komen op altijd dezelfde dada's. En of ik ze nu beantwoord of niet, altijd weer kom je met dezelfde dingen aandraven, of er nieuwe aan toe te voegen, en altijd op dezelfde provocatorische toon.
Ik vraag de webmaster om op te treden tegen dit soort "spamming".
Welaan dan: het probleem van de "nouveaux riches" is een probleem dat zo oud is als het embargo. Je kan ze in 2 categorieën indelen: a)de smokkelaars die rijk geworden zijn met het illegaal in het land brengen van levensnoodzakelijke goederen, en b)de tussenpersonen bij contracten die tot stand komen onder het "memorandum of understanding", het oil-for-food programme dus.
Die mensen zijn rijk geworden door het embargo, en er is weinig tegen te doen, omdat in de precair zeer onstabiele situatie deze mensen eigenlijk de economie mee helpen draaien.
Het is een probleem dat heel moeilijk is aan te pakken, omdat er geen alternatief is, alleen... de sancties opheffen kan hier iets aan verhelpen.
Die rijken zijn NIET de marionetten van Saddam, zijn niet door hem rijk geworden, en ik heb veel stemmen gehoord in Irak die zeiden, dat dat soort lui wel zou aangepakt worden als de sancties zouden verdijnen.
Dus aub, Guido, informeer je eerst voor je de verwijten opstapelt. Het begint echt hinderlijk te worden.
Zo is er ook het probleem van de steeds verder geprivatiseerde gezondheissector, ook al een gevolg van het embargo.
Guido, probeer bij elke zin die je niet begrijpt, of verkeerd begrijpt, aub niet steeds de provocatorische toer op te gaan. Kan het?
Voor verdere info: lees bv. "Rendez-Vous in Bagdad", daar staan stukken in die handelen over dit "probleem", dat dus ook al bestond in 1994.
Eén van de gevolgen van de sancties is bv ook dat het klassenverschil groter is geworden, dat de moraliteit er op is achteruit gegaan, dat de criminaliteit is gestegen enz...
Tot morgen op de betoging, Guido.
"ik zou het echt appreciëren als je je een beetje zou kunnen beheersen in plaats van overal wild om je heen te slaan en bij elke posting dezelfde vraag op tafel te werpen, en terug te komen op altijd dezelfde dada's.
Dus aub, Guido, informeer je eerst voor je de verwijten opstapelt. Het begint echt hinderlijk te worden."
Informeren kan door vragen stellen aan mensen die in het gebied geweest zijn. Jij bent één van hen, ik stelde die vraag meermaals, eindelijk werd ze beantwoord.
En ik weet wel dat je veel tijd in de betoging steekt maar aan het antwoord te zien moest je er nu toch ook niet lang aan schrijven.
Dank u voor het antwoord. ;)
"op dezelfde provocatorische toon."
Gelieve voorbeelden te geven, ik ben een beetje dom, ik zie niet in wat ik provocatorisch schrijf., hehalve dan enkele titeltjes van comments van afgelopen week omdat ik ongeduldig werd omdat iemand niet antwoordde op een vraag.
"Ik vraag de webmaster om op te treden tegen dit soort "spamming"."
Dirk, jij postte hier tweemaal hetzelfde artikel onder verschillende titels en bij discussies post je een artikel met een getuigenis van iemand uit Irak waarin de woorden gewoon aan mekaar staan wat niet echt uitnodigend is om te lezen. ;)
Nogmaals, bedankt voor het antwoord.
Ik wou je echt niet boos maken hoor.
Han,
"Iets anders is natuurlijk dat er mensen zijn die absoluut ook willen gaan betogen tegen Saddam. Alsof onze Belgische regering Saddam zou steunen.
Moest onze Belgische regering wapens leveren aan Saddam, of gifgas, of .... dan zou ik dat nog kunnen bergijpen, maar dat lijkt me absoluut niet het geval te zijn."
Dit begrijp ik dus niet.
"De discussie gaat erover dat mensen die trachten een genuanceerder beeld te geven van dat land onmiddelijk worden bestempeld als zijnde pro Saddam."
"Op het einde kwam D'Orazio nog met een uitdagende stelling op de proppen. "Ik verdedig Saddam. Zeggen dat je het volk steunt, dat is gemakkelijk. Dat doet Bush ook. Maar op dit moment is het wel Saddam die zijn volk verdedigd en dan heb ik er geen problemen mee om te zeggen dat ik hem steun."
http://archive.indymedia.be/front.php3?article_id=33802&group=webcast
Begrijp je Han, hoeveel kwaad deze woorden hebben aangericht?
En Roberto bedoelde het waarschijnlijk niet eens slecht, alleen zijn woordkeuze was niet dat.
Dit vind ik heel leerrijk:
http://www.irak.be/ned/archief/LEUGENS_OVER_IRAK_NL.htm
"Tot morgen op de betoging, Guido."
Ik zit nu in Lille, misschien kom ik toch af ondanks mijn voornemen om naar geen van beide te gaan wegens persoonlijke dingen.