Een korte geschiedenis van de Black Panther Party

Een korte geschiedenis van de Black Panther Party
en haar plaats in de Zwarte bevrijdingsbeweging
door Sundiata Acoli

De Black Panther Party for Self-Defense werd opgericht in Oktober 1966, in Oakland, Califonia door Huey P. Newton en Bobby Seale. De naam werd ingekort tot de Black Panther Party (BPP) en ze begon zich oostwaarts uit te breiden via de Zwarte stedelijke ghetto-kolonies over het land. In de zomer van '68 richtte David Brothers een BPP afdeling op in Brooklyn, New York, en enkele maanden later richtte Lumumba Shakur een afdeling op in Harlem. Ik werd lid van de Harlem BPP in de herfst van '68 en diende als financieel verantwoordelijke tot ik werd gearresteerd op 2 april 1969, in de "21 Panters Samenzwerings"-zaak die het openingsschot was in de aanval van de regering op de BPP over heel het land. Van Oost naar West voerde de politie militaire razzias uit in BPP bureaus of huizen in Philadelphia, Chicago, Newark, Omaha, Denver, New Haven, San Diego, Los Angeles, en andere steden, waarbij sommige Panters werden vermoord, andere gearresteerd. Nadat ik en de meeste van de andere "21 Panter" leden gedurende twee jaar gevangen werden gehouden en voor de rechtbank verschenen, werden we allen volledig vrijgesproken en vrijgelaten.
De meeste van ons keerden terug naar de gemeenschap en de BPP maar toen had COINTELPRO reeds haar tol geëist. De BPP werd verscheurd door onenigheid, zowel intern als extern. De interne verscheurdheid, verdeling, intriges, en paranoia hadden zich zo diep ingenesteld dat de meeste leden op de dool geraakten of uitgestoten werden. Sommigen bleven strijden op andere fronten en sommigen doofden uiteindelijk helemaal uit.
De BPP hinkte nog enkele jaren voort, en stierf dan een ogenschijnlijk natuurlijke dood. Het zal uiteindelijk de geschiedenis zijn die zal oordelen over de plaats van de BPP in de Zwarte Bevrijdingsbeweging (ZBB). Maar in deze roerige tijden moeten Afrikanen in de V.S. zowel de positieve als de negatieve aspecten van de BPP geschiedenis onderzoeken om zodoende de harde lessen te leren waarvoor reeds met bloed werd betaald. In het bijzonder moeten we de redenen leren kennen voor de snelle opgang van de BPP, de redenen voor haar vermogen zovele Afrikanen en andere nationaliteiten in beweging te brengen, en de redenen voor zijn neergang gedurende haar korte bestaan op de Amerikaanse scène. Het is onmogelijk in dit kort verslag alle noodzakelijke gegevens te geven, dus dit artikel beperkt zich tot enige van de bredere aspekten van de positieve en negatieve bijdragen van de BPP tot de ZBB.

The Positieve Aspekten van de Bijdrage van de BPP

Zelf-verdediging. Dit is één van de fundamentele gebieden waar de BPP bijdroeg tot de ZBB. Het is ook één van de fundamentele zaken die de BPP onderscheidde van de meeste voorafgaande Zwarte organisaties en die leden (vooral de jeugd) aantrok, voor een massale steun en aanhang zorgde. Het concept is niet alleen goed, het is gewoon gezond verstand. Maar het moet correct worden toegepast, zoniet zal het meer schadelijk dan voordelig zijn. De zelfverdedigingspolitiek van de BPP moet in dit licht worden geanalyseerd door hedendaagse Afrikaanse organisaties. Heel de geschiedenis heeft aangetoond dat deze overheid al haar politionele en militaire macht zal gebruiken tegen elke groep die werkelijk probeert Afrikaanse mensen te bevrijden. Elke Zwarte "vrijheids" organisatie die zelfverdediging negeert doet dit in haar eigen nadeel.

Revolutionaire Nationalistische Ideologie: De BPP was een nationalistische organisatie. Haar belangrijkste doel was de nationale bevrijding van Afrikaanse mensen in de V.S., en het lidmaatschap werd beperkt tot enkel Zwarten. Zij was ook revolutionair. De BPP theorie en praktijk waren gebaseerd op socialistische principes. Zij was anti-kapitalistisch en vocht voor een socialistische revolutie van de Amerikaanse samenleving. Op het nationale niveau verspreidde de BPP wijd en zijd socialistische basisprogramma's aan de Afrikaanse massa's. Internationaal voorzag het Afrikanen in de V.S. van een beter begrip van onze relatie tot het Afrikaanse continent, de pas ontstane Afrikaanse naties, Derde Wereld landen, Socialistische landen, en alle Bevrijdingsbewegingen geassocieerd met die naties. In het algemeen voorzag de ideologie de Afrikanen hier van een meer concrete manier om naar de wereld te kijken en die te analyseren. Voordien was veel van de Zwarte analyse van de wereld, en van de samenleving waarin Wij leven, gebaseerd op het onszelf aanvaardbaar maken voor de Blanke maatschappij, het bewijzen aan Blanken dat Wij mensen zijn, bewijzen aan Blanken dat Wij gereed waren voor gelijkheid, bewijzen dat Wij gelijk zijn aan Blanken, het ontkrachten van racistische ideeën bij Blanken, het strijden voor integratie of gelijke status met Blanken, theoriën van "heb u vijand lief", "haat de vijand", "het zijn allemaal duivels", spookverhalen, en andere wazige beelden van hoe de reële wereld in elkaar stak.

Massa-organisatie technieken: Een ander fundamenteel ding dat voor leden en massale steun zorgde voor de BPP was haar politiek van "zorgen voor het volk". Dit was een politiek van naar de massa's gaan, onder hen leven, hun leed delen, en de massa's te organiseren om hun eigen oplossingen voor de dagdagelijkse problemen die hen echt bezig hielden toe te passen. Door de verlangens van de massa's te organiseren en toe te passen, organiseerde de BPP gemeenschapsprogramma's gaande van gratis ontbijt voor kinderen, gratis gezondheidszorg, huurstakingen die resulteerden in huurderseigendom van de gebouwen, Bevrijdingsscholen voor scholieren, gratis klerenbedeling, tot campagnes voor gemeenschapscontrole van scholen, gemeenschapscontrole van de politie, en campagnes om een halt toe te roepen aan drugs, criminaliteit, en politiemoorden en brutaliteit in de verschillende Zwarte kolonies over heel Amerika. Om deze en andere redenen verspreidde de invloed van de BPP zich tot ver buiten haar eigenlijke ledenaantal. Niet allen leerden de BPP programma's zelfvoorziening, jaren later voerde de overheid zelf gelijkende programma's in, zoals gratis schoollunch, uitgebreidere medische hulp en dag verzorgingsfaciliteiten, en liberaliseerde gerechtsprocedures voor huurders overnames van slecht onderhouden huizen. Al dit gedeeltelijk, als het al niet volledig is, om de herinnering te wissen aan de BPP programma's en het principe van zelfvoorziening.

Praktijk van Gelijkheid van Vrouwen: Een andere positieve bijdrage van de BPP was haar pleidooi en praktijk van gelijkheid voor vrouwen op alle niveaus van de organisatie en in de samenleving zelf. Dit gebeurde in een tijd dat de meeste Zwarte Nationalistische organisaties eisten dat de rol van de vrouw aan de haard was en/of een stap achter de Zwarte man, en in een tijd waarin in het hele land een groot debat aan de gang was over vrouwenbevrijding.

Propagandatechnieken: De BPP droeg betekenisvol bij tot de kunst van de propaganda. Zij was zeer handig in het verspreiden van haar boodschap en ideeën door haar krant The Black Panther, massabijeenkomsten, spreekbeurten, slogans, posters, pamfletten, cartoons, speldjes, symbolen (b.v. de gebalde vuist), graffiti, politieke processen, en zelfs begrafenissen. De BPP verspreidde haar ideeën ook door handig gebruik te maken van T.V., radio, geschreven pers van het establishment. Een enkele aanwijzing, al zijn er vele andere, van de effektiviteit van de BPP propaganda technieken is dat tot vandaag, meer dan een decennium later, een groot deel van de tv-programma's nog steeds "politieverhalen" zijn en vele van de rollen beschikbaar voor zwarte acteurs beperkt zijn tot politie-rollen. Dit heeft veel te maken met het feit dat men nog steeds het imago van de politie tracht te rehabiliteren na de vernietigende blootstelling tijdens de Panther periode, en om te voorkomen dat de ware rol van de politie in deze samenleving opnieuw wordt blootgelegd.

De Negatieve Aspekten van de BPP bijdrage

Gecorrumpeerd Leiderschap: COINTELPRO intimideerde en corrumpeerde uiteindelijk elk van de drie leiders van de BPP: Huey P.Newton, Bobbby Seale en Eldridge Cleaver. Elk van hen, op hun eigen manier, dekte zich in tegen de spanningen en begon te handelen op een wijze die bewust bedoeld was om de BPP te vernietigen, en om niet alleen partijleden maar Afrikaanse mensen in het algemeen in Amerika, en dit voor jaren, te ontgoochelen. COINTELPRO's hoop was dat Afrikanen in Amerika zo gedesillusioneerd zouden zijn dat zij nooit meer een Afrikaanse leider of organisatie zouden volgen die reële oplossingen voor de zwarte onderdrukking bepleitten.

Gecombineerde Boven en Ondergrond: Dit was de ernstigste strukturele zwakte in de BPP. Partijleden die openlijk functioneerden in de BPP kantoren, of openlijk overdag in de gemeenschap organiseerden,waren vaal dezelfde mensen die 's nachts gewapende akties ondernamen. Dit gaf de politie een gemakkelijk excuus om in alle BPP kantoren of huizen van leden binnen te vallen, onder het mom op zoek te zijn naar verdachten, voortvluchtigen, wapens en/of explosieven. Het verplichtte de BPP ook in de onhoudbare positie om steeds maar de verdediging van haar kantoren te verzekeren. Er zou een duidelijke scheiding moeten geweest zijn tussen de bovengrondse Partij en het ondergrondse gewapende apparaat. Ook zouden kleine militaire eenheden nooit, als een algemene taktiek, de plaatselijke verdediging van kantoren, huizen, gebouwen,etc. mogen hebben opgenomen.

Retoriek Overtreft Mogelijkheden: Hoewel de BPP handig was in de kunst van propaganda en zeer goed gebruik maakte van haar eigen media en die van het establishment, vervielen toch teveel Panters in de gewoonte luidruchtig dingen te verkopen in de media die zij niet konden waarmaken. Uiteindelijk werden zij niet meer serieus genomen. De pers, van wie sommigen van de politie waren, moesten vaak maar een microfoon onder de neus van een Panter houden en hij of zij begon retoriek te verkondigen. Dit speelde vaak in de kaarten van diegenen die er enkel op uit waren lasterlijke praatjes te verspreiden of mogelijke inlichtingen aan de politie te verschaffen.

Lompen Tendenzen: Het kan gerust gesteld worden dat het grootste deel van de New York BPP leden (en mogelijk nationaal) arbeiders waren met vaste jobs. Andere segmenten van de leden waren semi-proletariërs, studenten, jongeren, en lompen-proletariërs. De lompentendenzen bij sommige leden waren wat de media van het establishment (en sommige partijleden) in de verf zetten. Lompentendenzen zijn geassocieerd met gebrek aan discipline, vrij gebruik van alcohol, marijuana, en vloeken; losse seksuele moraal, een criminele mentaliteit, en ondoordacht handelen. Deze tendenzen bij sommige Partijleden gaven de media meer mogelijkheden deze aspecten te benadrukken, en de Partij te belasteren, hetgeen de publieke aandacht afleidde van het positieve werk van de BPP.

Dogmatisme: Vroege successen gaf sommige Panters het gevoel dat zij de enige bezitters van absolute waarheden waren. Sommigen werden arrogant en dogmatisch in hun omgang met Partijleden, andere organisaties, en zelfs de gemeenschap. Dit stootte mensen af.

Mislukking in het Organiseren van Ekonomische Fundamenten in de Gemeenschap: De BPP preekte een socialistische politiek. Zij waren anti-kapitalistisch en dit beperkte hun zicht op het bouwen van ekonomische fundamenten in de gemeenschap. Zij gaven vaak de indruk dat het zich engageren in een zakelijke onderneming zich engageren in het kapitalisme was, en te vaak keken zij neer op de kleine middenstand in de gemeenschap. Gevolg was dat de BPP weinig ondernemingen opzette die inkomsten binnen brachten, behalve dan de Black Panther krant,of die werk verschaften aan haar leden en aan de mensen in de gemeenschap. De BPP faalde erin de Zwarte gemeenschap te motiveren om haar eigen ondernemingen op te zetten als een middel om een onafhankelijke ekonomische basis uit te bouwen die zou kunnen helpen de controle van "outsiders" over de ekonomie van de Zwarte gemeenschap te breken, en te komen tot ekonomische zelfvoorziening.

TV Mentaliteit: de jaren '60 waren jaren van grote bewegingen. Een groot deel van de V.S. bevolking engageerde zich in massastrijd. De Zwarte bevrijdings, Amerikaanse Indianen, Puerto Ricaanse, Aziatische, Chicano, Anti-oorlogs, Blanke Revolutionaire,en Vrouwen Bevrijdings Bewegingen kwamen allen min of meer gelijktijdig op in dit tijdperk. Het lijkt erop dat deze omvangrijke beweging sommige Panters ertoe bracht te denken dat een greep naar de staatsmacht imminent was of dat een revolutionaire strijd als een snel gemaakt TV programma is. Dus, het begint om 9u 's avonds, groeit naar een climax tegen 9.45u, en om 9.55 - de Overwinning!; alles op tijd voor het nieuws van 10u. Als dit na een aantal jaren niet zo bleek te zijn, d.w.z. Afrikanen in de V.S. waren nog steeds niet vrij, er vond geen revolutie plaats, erger, de BPP was overal in het defensief, leed verliezen en was doordrenkt door onenigheid, toen werden vele leden gedemoraliseerd, ontgoocheld, en stapten het op of keerden terug naar hun oude levensstijl. Zij waren psychologisch niet voorbereid op een lange strijd. Achteraf gezien lijkt het erop dat de BPP niet genoeg heeft gedaan om deze TV mentaliteit uit te roeien bij sommige leden, dat bij anderen echter wel heeft gedaan, hetgeen een aspect is om over na te denken.

Hoewel de BPP serieuze fouten heeft gemaakt,heeft zij ook aanzienlijke suksessen geboekt en verschillende betekenisvolle bijdragen geleverd aan de ZBS. Het eindoordeel van de geschiedenis zou wel eens kunnen zijn dat de BPP op haar heel eigen manier het laatste ingrediënt, noodzakelijk om reële vrijheid te bereiken,aan de Zwarte Agenda toevoegde: gewapende strijd, en dat dit het keerpunt was dat de Zwarte Bevrijdings- beweging uiteindelijk op het pad van de overwinning zette.

Sundiata Acoli, Marion Penitentiary, 4/2/85

(Vertaling door het Anarchist Black Cross-Gent, 1999.)

* Cointelpro (Counterintelligence Program): verzamelnaam voor geheime politieoperaties, uitgedokterd en geleid door de FBI, om de radikale beweging in de jaren '60-'70, en in het bijzonder tegen de zwarte bevrijdingsbeweging, te vernietigen.

Over Sundiata Acoli:
Sundiata werd in 1968 lid van de Black Panther Party (BPP) in Harlem , New York en werkte rond thema‘s als educatie, huisvesting, werk, drugs en politiebrutaliteit in de onderdrukte gemeenschap aldaar.
In 1969 belandde hij met 13 anderen in de gevangenis in wat de beruchte ‘Panther 21' zaak werd. Na twee jaar in voorhechtenis te hebben gezeten werden zij allen vrijgesproken en Sundiata werd in 1971 vrijgelaten.
Nadien werd Sundiata voortdurend gevolgd, lastig gevallen en geprovoceerd door de FBI, zodanig dat hij geen effectief werk meer kon doen in de gemeenschap. Hij ging dan ondergrond en vervoegde de Black Liberation Army (BLA).
In Mei 1973 vielen Sundiata, Zayd Malik Shakur en Assata Shakur in een hinderlaag van de politie. Zayd werd doodgeschoten, Assata zwaargewond. Ook één politieman werd gedood. Sundiata kon ontsnappen maar werd kort daarop toch opgepakt en kreeg levenslang plus 30 jaar voor de dood van de politieagent.
Ondanks het feit dat hij nu bijna 30 jaar in de gevangenis zit, heeft hij nog niets van zijn overtuiging en strijdlust verloren. Je kan hem schrijven op het volgende adres:
Sundiata Acoli's huidige adres:
Sundiata Acoli (C. Squire)
39794-066/ Box 3000
White Deer, PA 17887
USP Allenwood
USA
Voor meer info over Sundiata:
Sundiata Acoli's Freedom's Campaign
http://www.afrikan.net/sundiata

Literatuur voor degenen die meer zouden willen weten over de BPP:
Naast de biografiën van voormalige kopstukken van de BPP - Huy P. Newton, Bobby Seale, Elaine Brown, David Hilliard, Assata Shakur, … (en er liggen er nog enkele op stapel) – zijn er recent een aantal degelijke studies verschenen over de BPP:
- "The Black Panther Party Reconsidered" (Charles E. Jones (ed.), Black Classic Press, 1998)
- "Liberation, Imagination and the Black Panther Party. A new look at the Panthers and their Legacy" (Kathleen Cleaver and George Katsiaficas (eds.), Routledge, 2001)

Ook de bundel interviews "Still Black Still Strong" (uitgegeven bij semiotext(e), 1993, mogelijks nog te vinden bij 'Zwart en Rood' te Gent)is zeer de moeite waard. In het Nederlands uiteraard Mumia Abu Jamal's "Berichten uit de dodencel", uitgegeven bij EPO

arch/ive/ief (2000 - 2005)