arch/ive/ief (2000 - 2005)

Vorig jaar was ik in de bestaande debatten tussen `links` redelijk onervaren. Ik begreep de wendingen en bochten van sommige groepen niet. Politiek beoordeelde ik op standpunten en niet op `wie is van welke groep` en achterbakse complotten maakte mij afkerig van heel wat discussies. Toch was ik ook snel beïnvloed door `geruchten` en ik nam zelden de tijd om de inhoud van sommige discussies te bekijken.

D14 heb ik bijvoorbeeld van in het begin gevolgd.
Het was een moeilijke zaak. Op het einde was er plots sprake van het samengaan met de NGO`s, die een gematigder parcours en platform voorstelde. Persoonlijk was ik tegen die samenwerking met die `koepel`. Niet alleen omwille van het platform, maar ook omwille van de manier waarop ze zich op het laatste moment op de agenda hadden geplaatst. Toch is een groot deel van D14 opgegaan in die koepel. Resultaat waren avondlijke discussie en zeeën tijdverlies over praktische zaken (slaapplaats, opvang activisten). Ik vroeg me af waarom de NGO`s eigenlijk wilden meedoen. Ze waren niet bekommerd om praktische organisatie en op het moment van de betoging was het duidelijk dat ze niet alles op alles hadden gezet om te mobiliseren. Dat in tegenstelling tot de betogingen van 19 oktober in Gent, waar de NGO`s het voortouw hadden genomen.

Alleen een aantal anarchisten namen een goed standpunt in over het al dan niet opgaan in de NGO koepel in december.
Zij weigerden mee te lopen met de NGOs, zij wilden het antikapitalistisch en radicaal karakter van D14 bewaren.

De rest binnen D14 was beetgenomen, ondanks hun goede intenties.

Al bij al was D14 toch een succes qua antikapitalistische opkomst. Maar de NGO`s hadden duidelijk niet goed gemobiliseerd. Dat was een les vond ik.
Ik wil zeker niet links sectair overkomen, maar als ik zie dat zowel de radicaliteit als de mobilisatie afneemt, dan kies ik voor een nieuwe radicale wind en niet voor de ouder recepten van de NGO`s.

Ondertussen zijn we een jaartje verder,11 september en daarmee de oorlog tegen het terrorisme verspreidt zich tegen heel wat volkeren. De wereld is grondig veranderd. Of toch niet? Ik besef misschien nu pas hoe ver het is gekomen met de wereld. Alsof ik jaren met een beschermend pak en oogkleppen rondliep. Ik zag het wel maar ik besefte en voelde de draadwijdte niet.
De militarisering neemt onverminderd toe, ook van Europa. Democratische rechten worden in het westen uitgehold. Toch blijkt het nog niet helemaal doorgedrongen te zijn. Niet dat erf geen kat om bekommerd is, maar het is toch niet in verhouding met de ernst van de situatie. Meer en meer begrijp ik hoe de Duitsers in de jaren 30 en 40 "het niet wisten" wat er allemaal gaande was. De tekenen zijn er vandaag maar het menselijk besef is traag.

Ik heb me ook wat meer proberen te informeren over allerlei zaken en ik heb me vragen gesteld. Bijvoorbeeld: hoe komt het dat heel wat verzet in het verleden is kunnen kapot gaan?
Ik ben gaan beseffen hoe sterk en machtig de vijand is, die zich niet alleen economisch, militair maar ook cultureel beschermt en indekt.
Vooral dat laatste is een heel sterk wapen in het westen. Ook bij linkse progressieven is het eurocentrisme sterk ingebakken, willen nillens. Al bestaat er soms wel een openheid, vaak is dat nog niet hetzelfde als begrip en aanvoelen wat er leeft in de derde wereld. Ik betrap mezelf daar ook geregeld op.

Vandaag probeer ik mij niet meer te laten misleiden door achterbakse opmerkingen of vormelijke discussies. Dat is natuurlijk niet altijd gemakkelijk.
Ik ben gaan kijken naar de standpunten van sommige linksen over de oorlog in Afghanistan, Irak, Palestina…en ik heb geleerd dat discussies soms heel oneerlijk worden gevoerd.
Zelden krijg je goede inhoudelijke discussies. Wanneer je dit probeert op deze website pakken sommigen je omdat Y zogezegd van ABCF is, of niet genoeg XXX is. Of omdat K persoonlijk is geweest tegen Z.Vaak wordt het onderscheid niet gezien tussen: "Z is belachelijk en de opmerkingen van Z zijn belachelijk."
Al deze zaken worden aangegrepen om het niet over de essentie te hebben.
Ondertussen kunnen anderen met een alstublief/dankuwel/groetjes de groftse intellectuele onwaarheden ongestraft verkondigen.
Het vormelijke is vaak een manier om het niet over het inhoudelijke te moeten hebben. Alhoewel ik niet ontken dat er af en toe uit de bocht wordt gegaan.

Vandaag hebben we weer zo`n discussie op deze site die op verschillende manieren wordt uitgevochten: nl. over de verschillende anti-oorlogsplatformen.

Ik ben ook voor `eenheid`, en ik heb dan ook beide platformen bestudeerd.

Omdat er een aantal ordewoorden nadien zijn aan toegevoegd en een geplande `overweging tot wijziging van het 17/11 platform` in de maak is, wordt de hele discussie erg verwarrend gevoerd. Een zekere `dede` vond het zelfs onnodig dat ik het huidig bestaande platform van de 17de nogmaals op de site plaatste.
http://archive.indymedia.be/front.php3?article_id=35404&group=webcast

Hoewel ik de evolutie van `overweging tot herziening` positief vind, vind ik tot op heden nog steeds nodig om het platform van 17/11 te bekritiseren…en wel omwille van de eenheid. Het platform staat nog steeds op de officiële website dus ik zou niet weten waarom ik daar niets over kan zeggen.
http://www.motherearth.org/nowar/nl/platform_nl.php

Integendeel, het kan misschien inspirerend werken voor de `herzieners`.

In puntje 4 van het platform wordt er namelijk gepleit voor een doelgerichte opheffing van het embargo…om de haat en de vijandigheid tegenover de Westerse wereld af te bouwen.
Allereerst vind ik de formulering van een doelgerichte opheffing erg misleidend. Ten tweede heb ik uit gesprekken met Irakezen onthouden dat hun eerste bekommernis juist de volledige opheffing van het embargo is. (zowel pro als contra Saddam). Want dat treft hem vreselijk hard. Al 12 jaar lang. Ik had zelfs de indruk dat ze daar meer wakker van lagen dan van nakende bombardementen. Werkelijk.

De Irakezen eisen dus een volledige opheffing van het embargo. Moeten wij dat dan ook niet doen? Wat met de eenheid van een bevolking die al 12 jaar gebukt gaat onder deze onmenselijke sancties?

En natuurlijk zijn de Irakezen kwaad op de VS en het V.K. Hebben ze dan geen gelijk? En daarmee waarschijnlijk miljoenen mensen uit de derde wereld, die uitgebuit, leeggeroofd en onderdrukt zijn door westerse landen.
Moet ik hun haat gaan temperen door hen `doelgericht` een iets beter economisch bestaan te beloven? Wat is dat nu voor een betuttelende politiek die blijkbaar als belangrijkste doel heeft het westen te beschermen.
Nog zoiets: de internationale rechtsregels ..Vandaag mogen landen als Israël VN regels ongestraft negeren, terwijl andere landen bommem op hun kop krijgen. Je zou van minder het westen gaan `haten`.
Bovendien zal dit niet het fundamentele probleem oplossen. Want zolang het westen andere landen uitbuit, achter de schermen de binnenlandse politiek manipuleert, ..zal er geen krachtig verzet komen tegen deze westerse praktijken…en zie ik ook geen enkel vooruitzicht voor de emancipatie en democratisering in die landen..
In tegenstelling tot anderen, zie ik de westerse inmenging juist als de grootste boosdoener voor de democratie, de soevereiniteit en het zelfbestuur in de werkelijke betekenis van het woord.
Maar daar gaat het misschien wel over, laten wij westerlingen toe dat derde wereld landen een eigen koers varen - hetgeen misschien tegen de economische belangen van onze `leiders` ingaan- of geven we die landen de kans om echt te democratiseren?

Dit platform staat dus nog steeds op de website van 17/11. In afwachting op een beter platform in aanmaak herhaal ik dat ik niet weet waarom ik er over zou moet zwijgen
Er over praten kan zelfs inspirerend werken voor de `herzieners`.
En ook al zou ik me akkoord kunnen vinden met het nieuwe platform van de 17de, ga ik nog steeds betogen op de 10de. Want we zullen inderdaad meerdere betogingen nodig hebben om ons te verzetten.

Knappe tekst, daar kunnen er veel een lesje van leren.

Hier word zelfs ik stil van

Inderdaad Bosvos, dit is een knappe tekst; ik zou het eerder een eerlijk getuigenis noemen van iemand die beschrijft hoe ze zoekt naar de waarheid. Terwijl al te velen denken dat ze die waarheid al gevonden hebben. Ook ondergetekende op sommige momenten.

Tof dat je dit schrijft Mara, want ik had jouw stem al gemist in de discussie vorige week n.a.v. de 100 % stemmen voor Saddam. Jij bent er geweest, van jou had ik dus ook je standpunt willen horen.

Overigens zag ik vanavond nog op CNN een betoging waarbij mensen (vooral vrouwen) eisten dat hun 'geliefden' die door de Iraakse staat al jaren worden vastgehouden, zouden worden vrijgelaten (nu Saddam zopas heel wat maar dus niet alle (politieke) gevangenen vrijliet). De betogers werden 'vriendelijk' verzocht op te stappen door Iraakse agenten. Dit alles werd gefilmd door CNN-camera's. Sommigen zullen weer reageren: daar is ie weer, de man die mediacriticus wil spelen en niet eens doorheeft hoe CNN manipuleert ... Tja, was het allemaal maar zo simpel hé, dat we niets van de Amerikanen konden geloven en alles van hun tegenstanders ...

Vreemd niet JPE, dat er precies beelden zijn van een betoging in Irak. Kritiek op de het regime, ik dacht dat volgens jou in dat land zo iets onmogelijk was.

Het is maar "hoe" je naar dergelijke beelden kijkt natuurlijk.

Heb je op diezelfde zender ook gezien hoe men onomwonden de strategie van VS uit de doeken deed. Zonder enig scrupules vertelde men dat men eigenlijk zowel Saddam als Iran wilde aanpakken, en ondertussen ook orde op zaken zou stellen in Egypte, Syrië en Saoudi Arabië. Want al die regimes waren voor die specialisten niet meer 100% betrouwbaar (lees 100% pro USA).
Ze logen er niet om, ze stelden gewoon : "Die olie behoort ons toe, en we hebben USA gezinde regimes nodig in die regio."
Men hoopt hardop dat een aanval op irak een domino effect zou teweeg brengen in de regio.

Groeten, en veel plezien met het ontcijferen van duizenden leugens die men alle dagen op ons afvuurt om ons die oorlog aan te praten. Misschien kunnen we samen die leugens weerlegggen in die zoektoch naar de waarheid.

han

Die 100% is voor ons inderdaad redelijk raar en overdreven; en ook erg dankbaar voor de westerse media om daarop te zitten:-)
maar 'dat de meerderheid Saddam steunt' interpreteer ik als 'de Irakezen steunen hun regering tegen de VS'.
En bovendien is het ook een sneer naar de VS. Saddam organiseert 'verkiezingen' op het moment dat het land in een oorlog verwikkeld zal geraken. Ik denk niet dat Bush dat nog maar durft te doen rond zijn eigen persoon in de VS!

Jij of ik vinden Saddam geen democraat. Belangrijk is dat zelfs de gewone Irakezen die kritiek uiten op Saddam niet echt aan het wachten op een Amerikaanse inmnenging. Dat was glashelder voor me toen ik er was.

Tot slot wil ik er ook nu weer op wijzen dat de democartisering van een land als Irak echt niet via een interventie zal komen. Een van de'kandidaat-leiders' die de VS zelf voorstelden is een militair die mee de vergassing van eigen bevolking op het geweten zou hebben gehad.Tot zover de bekommernis van de VS over de mensenrechten in Irak:-)
Bovendien zijn er toch zoveel andere niet-'democartische 'landen die pro-amerikaans zijn en waar geen haan om kraait.
Het is de VS niet te doen om de democratie, het is te doen om een voet in de regio te hebben voor hun economische belangen te handhaven; dat lijkt me duidelijk.

Leuk om de discussie terug inhoudelijk te kunnen voeren,; jpe:-)

Hoi,

Gewoon even jullie aandacht trekken op een van de meest verfrissende artikels die ik de laatste weken gelezen heb over de oorlog op Irak. Het gaat om een editoriaal van
Hilary Wainwright in Red Pepper, een Brits radicaal groen-links-democratisch maandblad. De titel is 'Bombing out chances of a democratic Iraq'. Je vindt het op
<http://www.redpepper.org.uk/>. Typ 'Taiwan' in op de zoekfunctie en het artikel is de eerste link die opkomt.

Wainwright vertelt over de Taiwanese dictatuur en hoe de Taiwanezen door jarenlang opbouw van verzet (eerst cultureel om krachtsverhoudingen op te bouwen, daarna steeds meer de leidende elite confronterend om die uiteindelijk omver te werpen). De stelling in het artikel is dat als we vinden dat Saddam een dictator is, dit probleem niet opgelost wordt met een hoop bommen te smijten op Irak. Nee, eerder moeten we ervan uitgaan dat het Iraakse volk - al heeft het weinig mogelijkheden tot democratisch verzet - langzaam het verzet tegen de dictatuur kan opbouwen (zoals in Taiwan), met steun van sociale bewegingen overal ter wereld. Nu bommen op Irak gooien ondermijnt het werk van die krachten in de Iraakse
samenleving die duurzame democratisering nastreven.
dat Saddam een dictator is kan dus nooit een argument zijn pro bommen campagne.

Het verschil tussen Irak en Taiwan is uiteraard dat Irak olie heeft en daardoor gegeerd wordt door de VS. Dus zal er veel nodig zijn om de VS tegen te houden, maar volgens de laatste berichten zou er sprake zijn van een uitstel van een aantal maanden. Uitstel is uiteraard geen afstel en dus blijft betogen nodig. Wat de discussie tussen de twee platformen betreft, veel woorden wil ik daar niet aan vuilmaken. Deze oorlog verdient best wel twee tegenbetogingen, niet? Alleen jammer dat de verschillende betrokkenen die twee betogingen niet samen organiseren.

Een select kransje NGO's is inderdaad zwaar uit de bocht gegaan door een aantal groepen niet aan te spreken, maar de ideologische scherpslijperij van de mensen van de tiende vind ik zinloos (alhoewel ik het platform van de 17de graag een stuk steviger gezien had, maar ik ga me daarvoor nog geen wedijverend commitee oprichten). Ik vind het veel belangrijker twee grote betogingen te hebben, dan een ideologisch volledig correct platform. In de massamedia zal men aandacht besteden aan het aantal mensen en aan de slogans die geroepen of meegedragen worden, eerder dan men het platform zal analyseren (maar misschien zal men er nu omwille de onnodig veel inkt die er hier en elders over gevloeid is toch wel op ingaan, maar dat zal veeleer negatief zijn vrees ik).

Spijtig dat er weer zo'n kampenstrijd van gekomen is, had iedereen elkaar gerust gelaten, dan hadden nu misschien veel meer mensen zich comfortabel gevoeld hebben beide
betogingen mee te doen, terwijl nu velen misschien geen van beide doen omdat ze geen zin hebben een kamp te
kiezen (behalve dan tegen de oorlog, want daar ging het toch over?).

Stijn heeft het over "de ideologische scherpslijperij van de mensen van de tiende".

Ik zie dat toch anders. Het is niet zo dat het platform van "GEEN OORLOG" een beetje "steviger" moest worden. Het moest gewoon helemaal anders.

"Het komt erop aan maatregelen te nemen die het leven van de Irakese bevolking verlichten. Alleen op die manier kan de haat en de vijandigheid tegenover de Westerse wereld afgebouwd worden."

Het hele platform is opgebouwd rond die visie: de haat in het Zuiden wordt alsmaar groter en we moeten daar iets aan doen of het hele systeem komt in gevaar.

Zoiets kan je niet verstevigen of verlinksen. Dit is gewoon een reactionair standpunt een vredesbeweging onwaardig.

Die hele discussie moet je eigenlijk los zien van het feit of er nu twee betogingen gaan zijn of niet.

Het gaat in de eerste plaats over platformen dit wil zeggen over bewegingen die de komende maanden en jaren de strijd rond de vrede zullen moeten dragen.

Ik denk dat we niet moeten doen alsof de Belgen niet rijp zijn voor zo'n discussies. Ik vind dat heel paternalistisch van jullie. Alsof bijvoorbeeld de vele migranten die meeliepen in de 7 april-betoging geen keuze kunnen en willen maken tussen twee fundamenteel verschillende platformen.

De vele vrijwilligers en sympathisanten van de 100 organisaties verdienen echt wel beter dan een neo-koloniaal platform waar de Belgische regering voor 100 % achter kan staan. Dat de vrijgestelden van die organisaties daar maar eens over nadenken.

Geen haarkloverij op mijn comment, Christophe ;)

Met een stuk steviger bedoel ik wat jij zegt. De paragraaf
"Het komt erop aan maatregelen te nemen die het leven van de Irakese bevolking verlichten. Alleen op die manier kan de haat en de vijandigheid tegenover de Westerse wereld afgebouwd worden." is inderdaad een vredesbeweging onwaardig. Maar het ware beter geweest als de mensen van de tiende de kritische stemmen in het comite van de zeventiende waren komen vervoegen. Dan hadden we samen
een vuist kunnen maken tegen dit soort onzin.

Maar nogmaals, die platformen (als basis voor twee verschillende betogingen, niet als inhoudelijke stellingnames), die zijn echt niet zo belangrijk voor mij. Waarmee ik dus helemaal NIET gezegd wil hebben dat we hier niet rijp zijn voor zo'n discussie, alleen dat we deze discussie niet moeten voeren door twee wedijverende comites te gaan vormen (!). Een sterke vredesbeweging opbouwen, dat is toch belangrijker dan onszelf proberen op te splitsen
in kampen. Dat kost onze beweging veel aanhang, en dat weten we allemaal.

"Ik denk dat we niet moeten doen alsof de Belgen niet rijp zijn voor zo'n discussies. Ik vind dat heel paternalistisch van jullie."

Wie is de 'jullie' hier? Kijk, Christophe, dat bedoel ik nu net. Ik spreek in eigen naam en ik word hier door jou gezien als sprekende vanuit een bepaald platform. Waar is dat goed voor? Zoals gezegd weiger ik mee te gaan in de politieke spelletjes tussen de twee groepen en weiger ik te kiezen voor een van de twee kampen. Er is maar een kamp dat telt en dat is het kamp tegen de oorlog. Onvoorwaardelijk!

Beste Stijn,

Goed dat je onze afkeer van het 17 november platform deelt.
Maar je kritiek op STOP USA (10 november) is niet terecht.

In het kort samengevat zeg je dat STOP USA ervoor gekozen heeft om de beweging in twee kampen op te splitsen. En dat deze verdeeldheid mensen afschrikt.
Niet mee akkoord.

STOP USA heeft niks geen kampen gesplitst.De twee kampen bestonden zowiezo al. Sommigen lopen Agalev, SPA, Michel achterna en pakken uit met een platform dat je zondermeer euro-chauvinistisch en 'verlicht' koloniaal kan noemen. Zij bepleiten een blijvende bevoogding van Irak. Anderen kiezen daarentegen voor een konsekwent anti-imperialistische opstelling en verdedigen dus de soevereiniteit van Irak.
Dat zijn twee TOTAAL tegengestelde visies, waartussen geen verzoening mogelijk is.

Hoe heeft STOP USA daarop gereageerd? Op twee manieren.
1. STOP USA gaat door met haar mobilisatie voor de tiende op basis van een konsekwent, anti-imperialistisch platform.
2. STOP USA weet ook wel dat er binnen de 17 november groep anti-imperialisten zitten. STOP USA laat dan ook de deur open en blijft de discussie aangaan. Op termijn wil STOP USA een eengemaakte beweging rond een duidelijk, anti-imperialistisch platform.

Lees dat laatste zinnetje nog 's opnieuw, Stijn...op TERMIJN wil STOP USA een EENGEMAAKTE beweging rond een duidelijk, ANTI-IMPERIALISTISCH platform.

Dat zinnetje en dat zinnetje alleen is de reden waarom sommigen STOP USA vandaag aanvallen. Op de meest goedkope manier. Het regent dan "manipulaties en bedrog en politieke profileringsdrang en verdeeldheid zaaien" enzovoort enzovoort.
Je moet beseffen dat dit een bewuste strategie is, beste Stijn. Stel ... ik ben een fervente aanhanger van 'verlichte' embargos en wapeninspecteurs en ik wil dat Europa haar programma oplegt aan Irak. Kortom,...ik kan me perfect vinden in het 17 november platform. Maar die verdomde STOP USAers toch...die zorgen voor radikalisatie, ook binnen 17 november. Wat doe ik dan? Inderdaad...STOP USA in diskrediet brengen. Niet op basis van het platform. Nee, hoor. Want dan valt mijn masker. Dan kennen Stijn en anderen mijn ware motieven. Dus ga ik maar een beetje door over, precies..."eenheid en profileringsdrang en...". Want daar trappen goedbedoelende mensen als Stijn (en Ludo en Guido...?) in. Jammer.

Sommigen schrikken van de verdeeldheid? Goed mogelijk.
En toch zal er binnenkort meer volk op straat komen dan wanneer we het 17 november platform met de mantel der liefde hadden bedekt. Want met dat platform mobiliseer je geen kat. Het 17 november platform roept niet op tot een betoging, 17 november wil 'defileren' en daarna op de koffie bij Vogels, Janssens, Michel en Verhofstadt. Er staat geen letter in dat platform waar deze politici het niet mee eens kunnen zijn. Wie komt daar in godsnaam voor op straat? Dan nog liever naar de voetbal...

Tot op de tiende, Stijn.

Woody.

Woody,

Ik zal er niet zijn op de tiende, noch op de zeventiende en dat om de simpele reden dat ik dan niet in Belgie ben. Maar er zijn overal betogingen, dus geen paniek.

Het enige echte probleem ik met de tiende heb, is dat een aantal van de organisatoren Saddam een toffe pee vinden. De een zegt het al wat duidelijker dan de andere (Dirk Adriaansen bv), maar in essentie komt het daarop neer.
En ik vind Saddam gene toffe pee. Waarom niet? Ik denk dat Ludo dit al voldoende aangaf (zie de Koerdenkwestie).
De misdaden van Saddam kunnen onmogelijk goedgemaakt worden door andere, mogelijks goede maatregelen die hij genomen heeft. Saddam is een dictator en hoort in de gevangenis thuis. Full stop. Dat dit nu niet moet gebeuren met een oorlog voor de deur is juist. En dat de democratische krachten in de Iraakse bevolking zelf de leidende rol moeten spelen in dit proces is ook juist (zie artikel waarnaar ik verwees). Wat ten andere niet betekent dat wij de situatie in Irak niet mogen bediscuteren of er een mening over hebben.

Maar waar ik weiger in mee te gaan is de propaganda die Saddam voorstelt als een toffe pee. Dat is hij niet.
En het ontgaat mij volledige WAAROM we die pro-Saddam propaganda NODIG hebben. Waarom zouden we ons niet efficient tegen de oorlog kunnen verzetten onder het motto
dat de bombardementen
(1) helemaal niet bedoeld zijn om de democratisering in Irak te stimuleren maar om de olie te controleren en
(2) het democratiseringsproces vanuit de Iraakse bevolking zelf kapotmaken?

Leg me dat eens uit, Woody. Wil je?

Bush hoort natuurlijk ook in de gevangenis thuis. Misschien kunnen we ze samensteken ;)

"Dus ga ik maar een beetje door over, precies..."eenheid en profileringsdrang en...". Want daar trappen goedbedoelende mensen als Stijn (en Ludo en Guido...?) in. Jammer. "

Woody, het enigste dat ik hier probeer te doen is de mensen van STOPUSA duidelijk maken dat ze de media een gouden kans geven om af te rekenen met Abou Dyab Jahjah en Roberto.

Ik trap nergens in, integendeel, als ik wil schrijf ik hier vijf zinnen en de NGO's hebben geen poot meer om op te staan. Maar ik wacht af en ondertussen hoop ik nog steeds op één datum.

Ik wil niet in een hoek geduwd worden. Waarschijnlijk dneken velen dat ik hier voor de NGO's schrijf, maar dat is niet het geval. Maar als ik de NGO's bekritiseer dan beland ik in de hoek van STOPUSA en dat wil ik ook niet.
Ik probeer gewoon mensen te overtuigen dat één datum beter is.

En sorry aan iedereen die ik in mijn impulsief zijn al beledigd heb.

Ik heb ook kritiek op de tekst van de NGO's en heb gezien dat ze al veranderingen hebben aangebracht.
"1. Op de vergadering van 14/10 van het anti-oorlogsplatform Irak, is er afgesproken om de platformtekst, die inmiddels door meer dan 100 organisaties is getekend, uit te zuiveren en te verbeteren. Dat was nodig omdat veel organisaties zich stoorden aan een aantal minder gelukkige formuleringen. O.a. voor de Arabische organisaties was de tekst in een onderdeel te stigmatiserend. Inmiddels is er op basis van de opmerkingen uit verschillende hoek een gekuiste versie van de tekst klaar (zie bijlage). Die vindt u in bijlage. Behalve ongelukkige formuleringen zijn er ook passages verplaatst (om er een logischer geheel van te maken). We hebben deze versie al door verschillende organisaties laten lezen, waar men unaniem positief reageert. Wij hopen dat u dat ook doet, zodat we vlug verder kunnen mobiliseren. De nieuwe versie draagt alvast de goedkeuring weg van 14 nieuwe Arabische organisaties, die daarmee oproepen voor de betoging van 17/11."

Sorry dat ik mij nog even meng (morgen stop ik...). Dat argument van eurocentrisme vind ik toch een beetje zwakjes. Saddam krijgt honderd procent van de stemmen in zijn land en wie daarover zou durven denken dat er een klein beetje manipulatie in het spel is, is een 'eurocentrist'. En nu jij!

Revolutionaire marxisten bekijken dat nu éénmaal anders: niemand zal ons verhinderen om een klasse-analyse te maken en de kant van de onderdrukten te kiezen, waar ook ter wereld. De dreiging gaat nu uit van de VS tegenover Irak, maar die dreiging neemt op geen enkele wijze weg dat er in Irak zelf ook onderdrukkende verhoudingen bestaan. Dus combineer je twee dingen: je verzet je tegen de oorlog van Bush en Co tegen Irak én je steunt die krachten in Irak zelf die voor de omverwerping van de dictatuur van Hoessein opkomen, Hoessein als vertegenwoordiger van een deel van de heersende klasse in zijn eigen land. Eurocentristisch zou zijn om te stellen dat wij dat in hun plaats moeten doen en te pleiten voor allerhande vormen van buitenlandse inmening. Revolutionair is het daarentegen om solidariteit te betuigen met Iraakse communisten, socialisten, revolutionairen, die én tegen de VS-inval én tegen Hoessein zijn.

Voor mij is het onmogelijk om die tegenstelling in Irak zelf gewoon onder de mat te vegen (dat lossen we later wel op, wordt er hier op deze site zelfs cyncisch gezegd). Ik zal me nooit schamen omwille van een klassenanalyse, ook al bekijken anderen, zoals die meneer van SOS Irak, dit vanuit een andere hoek.

De kracht van de internationale arbeidersbeweging schuilt in haar solidariteit. We zijn tegen de aanval van de Amerikaanse regering tegen Bush en steunen elke progressieve Amerikaan die tegen zijn regering in opstand komt. Op diezelfde wijze steunen we de bevrijdende krachten in Irak, die vandaag nu éénmaal niet aan de kant van Hoessein staan... zonder mee te heulen met Bush...

Shit, ik vergat weer even dat inderdaad 100% van de Irakezen op Hoessein gestemd heeft.

"Dus combineer je twee dingen: je verzet je tegen de oorlog van Bush en Co tegen Irak én je steunt die krachten in Irak zelf die voor de omverwerping van de dictatuur van Hoessein opkomen."

David, je moet concreet willen zijn. Bedoel je die 5.000 Irakezen die opgeleid zullen worden door het Amerikaans leger en waarvoor Bush 92 miljoen dollar heeft uitgetrokken?
Of heb je het op die generaal die betrokken was bij de ergste oorlogsmisdaden en die nu naar voor geschoven wordt als alternatief voor Saddam?

Ga je die allemaal steunen? Hoe vermijd je dat jouw steun handig in de kaart speelt van Bush?

Denk je niet dat Saddam momenteel wel één van de minste zorgen is van de Irakezen? Voorzichtige schattingen gaan er van uit dat de bombardementen rechtstreeks enkele tienduizenden slachtoffers zullen maken.

Dus laten we niet in de lucht praten.

En Stijn, wil je ook eens tonen wie waar schrijft dat Saddam een toffe pee is? Het zou wel erg zijn als ik daar over gelezen heb.

Dat is nu toch wel ongeloofelijk.

Iedereen die probeert de waarheid te achterhalen over dat land is plots pro Saddam.

Dat het regime niet als model kan doorgaan, daar is zowat idereen het over eens.
Maar is saddam het monster dat men er tracht van te maken, dat is een andere discussie. Het misnte dat je kan zeggen is dat hijh niet minder of meer monsetractig dan de regimes in Turkije, Israël of Nepal, om er zo maar enkele op te noemen.

Als de waarheid over een land vertellen propaganda is, wel ja dan ben ik een propagandist eerste klasse, en dan ben içk daar zelfs fier op. Iemand als Dirk deed niets anders op deze website dan het beeld dat wij over irak hebben nuanceren.

Ik heb me voorgenomen om eens een lijstje aan te maken met de meest voorkomenden leugens over dat land om ze te weerleggen of te nuanceren. Want die leugens die dienen maar één doel : "ons de oorlog aanpraten".

Stijn, je blijkt te vergeten dat onze zo hoog geprezen demokratie in wezen zeer bloedig en zelfs moorddadig is.
Zelf voor dit klein landje is dat waar. Want was het niet de belgische democratie die verantwoordelijk was voor 10.000.000 doden on Congo. Was het niet de Belgische demokratie die Mobutu aan de macht bracht in datzelfde Congo.
Ook dat is die hooggeprezen demokratie Stijn, Westerlingen willen dat wel een vergeten, maar de mensen uit het zuiden die ondergaan die zo geprezen Wesrterse demokratie alle dagen.
Het is zeer eurocentrisch om dat niet te willen zien. Maar het eurocentrisme is dan ook één van de belangerijkse kwalen van zo goed als alle Europese en Noord Amerikaanse Intelectuelen.

Guido:
Het artikel van Mara vraagt precies om wel te zeggen wat je denkt en om nu eens op te houden zich weg te steken achter de "vormelijke verschillen".
En ik heb zo'n vermoeden dat deze discussie na 10 en 17 november helemaal niet zal afgelopen zijn, want het is geen discussie over datums, maar een discussie over waar we voor en of tegen zijn.

Groeten.

David

Ik weet dat jij het recht op souverainiteit iets achterlijk vind, of tenminste een achterhaalde discussie. (althans zo formuleren jullie dat in jullie boek). Zeg dan ook meteen wat je eigenlijk wil zeggen.

Wat vind je dat de Irakezen moeten doen : plooien voor VS en zich overgeven aan Bush, is dat de manier waarop ze zich zullen bevrijden.

Of moeten ze zich eerst kunnen ontdoen van de plunderingen van de Amerikaanse en Europse mogendheden om zich te kunnen ontvoogden.
Volgens mij is dat het enige wat die mensen kunnen doen. Want niets is zo erg en moordadig als onder het juk van de VS of Europa moeten leven.

Zo eenvoudig stelt de vraag zich weldegelijk vandaag. Tenzij jij vind dat die paar Marxisten die er vandaag in irak nog zijn zelfmoord moeten plegen en ten strtijde trekken tegen Bush en Saddam. Ga het zelf eens proberen zou ik zo zeggen. Wie zijn dan die communisten in irak die dat vandaag zeggen. Die gasten die samen met Bush op de foto stonden??

Eigenlijk zeg jij dat het beter zou zijn dat de irakezen zich zouden overgeven aan de VS of Europa (Exxon, Chell, Fina, ,....). Dat dat een betere uitgangspositie zou zijn om zichzelf te bevrijden.

Of heb ik je verkeerd begrepen.

Groeten
han

Nee, beste David. Van de 100 % mag je denken wat je wil. Dat maakt nog geen euro-chauvinist van je.

Wat van 17 november wel een euro-chauvinistisch platform maakt is het volgende:
* niet aangeven waar het in deze oorlog echt om gaat (olie) en in de plaats daarvan een heel eind meegaan in de Amerikaanse propaganda (massavernietigingswapens, mogelijke Irakese aanval, het probleem Saddam).
* veel drukte om de massavernietigingswapens in het Midden-Oosten; geen woord over dezelfde wapens in US en Europa.
* nog maar eens zwaaien met wapeninspecteurs; net alsof er in Irak nog veel te inspecteren valt; en met welk recht, verdomme? Waarom zou Irak (Saddam of geen Saddam) zich niet mogen bewapenen als de rest van de wereld dat wel doet?
* pleiten voor een 'verlicht' embargo; opnieuw dezelfde vraag, met welk recht? En waarom?
* en dan het centrale gegeven waar gans het platform om draait: hoe de mensen in de derde wereld tot bedaren brengen? Ik dacht dat men de mensen in het Zuiden "een stem wou geven"...Ik dacht dat je hen tot "bedaren" bracht door onze multinationals aan te pakken, niet door met inspecteurs en embargos te gooien.

Dit is wat van het platform een euro-chauvinistisch en (verlicht) koloniaal platform maakt. En dit is waarom elke konsekwente anti-imperialist ervoor zou moeten bedanken.

Dat er voor dit platform niet eens hoeft betoogt te worden, mag ondertussen wel duidelijk zijn. Van Vogels over Janssens tot en met Michel en Verhofstadt, allemaal kunnen ze dit ondertekenen. 17 november is dan ook geen betoging, het is een ruggesteuntje voor onze regering, een defilee.

Verder...zoals je wel weet, moeten marxisten hun best doen om de hoofdtegenstellingen te onderscheiden van neventegenstellingen.
Mao deed dat toen hij samen met de Kwomintang tegen de Jappen vocht. Europese kommunisten deden dat toen ze samen met De Gaulle tegen Hitler vochten. En ik doe dat als ik morgen samen met het Irakese volk EN Saddam tegen de Amerikanen vecht.
Mochten Mao jouw advies gevolgd hebben dan had hij de revolutie op zijn buik kunnen schrijven. Nu heeft hij EN de Jappen EN de Kwomintang gepakt. Een voor een. Mochten de Irakis morgen jouw logica volgen, wel dan ...

Ook dat heet klassenanalyse, beste David.
Zo moeilijk is dat nu ook weer niet. Moet je wel effe Trotski in de schuif durven leggen. Anders komen we nergens.
Net zoals in 1936-'39, je weet wel...

Stijn heeft alleszins al begrepen dat bommen (en embargos en wapeninspecteurs) Irak geen stap verder zullen helpen naar demokratisering.
Hij heeft ook begrepen dat je Saddam niet vandaag - met een oorlog voor de deur - moet gaan pakken.
Als hij Dirk nog 's opnieuw leest, zal hij ook wel inzien dat er in het Irak van Saddam best wat progressieve dingen gebeurden. Zelfs - hou je vast - voor de Koerden. En dat er over olie inkomsten en paleizen een boel leugens worden verteld (trouwens vlotjes overgenomen door de Trotskisten van dienst).
Dat is wat Dirk ons probeert diets te maken. Hij gaat nergens van "zo ne goeie hebbe wij nog ni gehad". Hij zegt wel "er wordt veel gelogen" en "morgen, samen met Saddam de yankees stoppen".

Wat dat betreft, kan Saddam op mij rekenen.

Woody.

P.S.: Vraagje voor David nu. "...steunen wij de bevrijdende krachten die vandaag nu eenmaal niet aan de kant staan van Saddam, zonder...". Over welke "bevrijdende krachten" heb jij het dan? Graag naam en toenaam a.u.b.

De gazetten proberen Roberto en Dyab al heel lang te pakken, Guido. Roberto en Dyab hebben dat nooit aan hun hart laten komen. Waarom dan zoveel bezorgdheid?

De tiende loopt Brussel vol. Dat weet jij ook wel.
Gazetten of geen gazetten.

Je hebt het over "vijf zinnen en de NGOs hebben geen poot meer om op te staan". Publiceer ze dan toch, man. Waarop wacht je nog?

Je hebt het over een bijlage in je mailbox waaruit zou moeten blijken dat het platform van de zeventiende is aangepast. Publiceren, man. Want ik geloof er niks van.

Goed dat je gestopt bent met onderhandelen. Ging je slecht af. Stop nu ook met afwachten. Jij wil toch ook een deftig, anti-imperialistisch platform, niet? Wel dan?
Kiezen, Guido, kiezen.

Woody.

1) Propoganda

De kwestie is heel simpel. Mijn punt is dat je de imperialistische propaganda niet weerlegt met tegenpropaganda. Het stukje van Dirk is propaganda (1)
omdat hij een lijst van verwezelijkingen van Saddam geeft maar de netelige kwestie van de misdaden van Saddam gewoon onbesproken laat. Voor diens misdaden, zie Ludo's tekst (2).

Hoe ontkracht je dan wel propaganda?

Door zowel de imperialistische propaganda te ontmaskeren als te erkennen dat Saddam niet heel zuiver op de graat is. Zo maak je jezelf geloofwaardig, zo ben je intellectueel eerlijk.
Ook door het probleem in z'n complexiteit te erkennen. Want inderdaad christophe, goede vraag, wie zijn de democratische krachten in Irak? En wat doen we als de VS sommigen onder hen zwaar gaat sponsoren en zo voor hun oliekar spannen?
Door elke poging tot demonisering of ophemeling te vermijden.

Als je wil weten wat ik bedoel, lees Jpe's artikels. Kracht, duidelijkheid en nuance samengebald, zie je wel dat het kan.

2) Wat betekent dat voor ons in het westen 'aan Saddam's kant staan'?

Meevechten? Gaat Woody mee gaan vechten in Irak? Geld storten op Saddam's bankrekening? Of onze kritiek op hem inslikken? Ik kan enkel veronderstellen dat dit laatste is wat bedoeld wordt met aan Saddam's kant staan.

De wereld is geen machine, woody, je kan niet zeggen eerst dit en dan dat. Zo werkt dit niet. Saddam kan bv. van de oorlog gebruik maken om een aantal van zijn Iraakse rivalen uit de weg te ruimen of andere netelige interne problemen
'op te lossen'. Daarom is het nodig dat we waakzaam en kritisch blijven.

En ik zie nog altijd niet in in welke zin dit mijn positie tegen deze imperialistische oorlog minder duidelijk of effectief maakt.

3) De schoolmeesters onder ons

Han, laat dat ongenietbare, belerende toontje toch eens achterwege, wil je? Ik lees ook boeken en weet ook wel iets af van de wereld. Je hoeft me niet te vertellen dat de westerse regeringen ook veel bloed aan hun handen hebben. Net daarom zet ik me ten andere ook in voor de 'democratische' globalisten, net omdat ik vind dat de westerse democratieen enkel aan de oppervlakte democratisch zijn.

Je schrijft ook: "Dat is nu toch wel ongeloofelijk.
Iedereen die probeert de waarheid te achterhalen over dat land is plots pro Saddam.". Zoals ik al aangaf heb ik concrete argumenten om Dirk's artikel als pro-Saddam te bestempelen. En bovendien: koekje van eigen deeg, zou ik zeggen, hoeveel mensen heb jij al gediscrediteerd door hen als naief (iedereen die niet jouw 'waarheid' verkondigt over Irak laat zich volgens jou vangen door de commerciele media), eurocentrisch en pseudo-links. Niet dat dit argument nooit opgaat, maar je bedient je er toch wel heel gemakkelijk en slordig van.

De groet'n
(En mijn excuses als ik niet de tijd vind om verder te reageren, maar mijn punt is redelijk duidelijk, denk ik).

(1) <http://archive.indymedia.be/front.php3?article_id=35085>
(2) <http://archive.indymedia.be/front.php3?article_id=34161>

Door op zoek te gaan naar de waarheid Stijn , en niet door steeds opnieuw die propaganda te herhalen. Zeker niet als het leugens zijn.

Zo eenvoudig is de zaak.

Maar ik heb zo de indruk dat je een probleem hebt met de waarheid.

Je gaat over tot een beleefde scheldpartij zonder enige argumenten. Ik zeg niet alleen dat je Eurocentrisch bent, ik leg je ook uit waarom ik dat vind. Antwoord dan eens.
Je zegt dat JP genuanceerd is, hebben wij hetzelfde artikel gelezen?? Ik vind dat JPE wel wat kan leren van Mumia Abu Jamaal als het over die verkiezingen gaat.

Bovendien wordt je persoonlijk, nogal goedkoop, maar ik ga daar niet eens meer op in.

Toch even deze vraag.

Wat is de waarheid van Han over irak??

Ik merk toch wat vooruitgang in de discussie. Han noemt het regime in Irak plots "niet meer of minder monsterachtig dan dat van Turkije, Israël of Nepal". Daar kan ik het natuurlijk mee eens zijn, maar ik laat mijn beoordeling van die regimes nu eenmaal niet afhangen van het feit of het VS-bondgenoten zijn of niet.

Net even een kijkje genomen op de website van de Workers Communist Party of Iraq (http://www.wpiraq.org). Deze organisatie voert campagne tegen de sancties tegen het Iraakse volk, tegen een VS-oorlog. Ze gebruikt haast dezelfde ordewoorden als STOPUSA. Alleen spreekt ze zich ook klaar en duidelijk uit tegen het 'cruel dictatorship' van Hoessein. De twee zijn een gesel voor het Iraakse volk en de VS zal ons zeker niet bevrijden, zo voeren deze kameraden aan. Nu ja, kan je een ander standpunt verwachten van communistische militanten die zelf af te rekenen hebben met de bloedige repressie van het regime Hoessein. Kan je, zoals Christophe doet, van hen verwachten dat ze deze onderdrukking nu even niet meer zo belangrijk zouden vinden en eenzijdig hun pijlen richten op Bush? Kan je hen betrappen op een fout standpunt tegenover de oorlogsdreiging? Ze argumenteren klaar en duidelijk waarom de oorlog van Bush en de installering van een marionettenregime hen geen stap dichter bevrijding zouden brengen.

Een kleine partij, hoor ik jullie al aanvoeren. Ach, Ik ken hun omvang niet maar so what! Het is in ieder geval een partij met méér ideologische banden met PvdA dan met SAP (getuige daarvan de links op hun site). Dat ze klein zijn is geen argument. We steunen toch zoveel kleine actiegroepen. Is Pvda, SAP, KP of LSP dan zo groot in België? Heeft indymedia de massa's mee? Fout argument dus.

Het huidige standpunt van de Iraakse Communistische Partij, in ieder geval géén kleine partij, ken ik niet (ik raak niet binnen op hun site (http://www.cpiraq.org). Tot voor kort waren ze in ieder geval gekant tegen elke Amerikaanse aanval en tegen de sancties. Maar ook tegen Saddam en zijn repressie. Als ze nu mee met Bush op de foto staan (wat ik ten zeerste betwijfel) verraden ze de zaak natuurlijk. Maar dat doen ze ook als ze hun mensen in de armen van Saddam drijven, I'm so sorry... Die weet er immers wel raad mee.

Laten we dus niet in de lucht praten, kamerodjes!

Voorts wijs ik er nog een laatste keer op dat ikzelf voor één grote betoging ben op 17 november op basis van de afgesproken ordewoorden. Twee betogingen op basis van bijna dezelfde ordewoorden is absurd en verzwakt de nationale mobilisatie. Zelf heb ik kleine reserves ten opzichte van die ordewoorden. Ik heb reserves ten opzichte van de pro-Saddampraat van een deel van STOPUSA. Wat moet ik doen? Een derde nationale betoging misschien? Ach komaan! Allemaal samen op 17 november!

* zucht * Werkelijk een schitterend artikel, Mara !!! Zo mogen ze nog komen. Je hebt werkelijk een kern van de zaak geraakt in het 2-betogingen-debat. Ik heb er veel uit geleerd over de recuperatie van D14. Je moet me dat op een andere keer nog eens van naaldje tot draadje uitleggen.

Stijn, ik wilde enkel het Westerse media-beeld over Irak corrigeren dat JPE en anderen in deze kolommen herkauwen en dat ik met verbijstering heb gelezen. En mijn bijdrage wordt dus gezien als "propaganda"? Een typisch geval van projectie zou ik zeggen. Heeft iemand zich al ooit afgevraagd waarom Saddam zoveel prestige en steun geniet bij de bevolkingen in de Arabische wereld? Ik vraag me dat namelijk al af sedert mijn eerste bezoek in 1992. En ik kan daar na de diverse reizen en studie over het onderwerp een redelijk coherente mening over vormen. Maar deze discussie-site is te vluchtig om diep op alle verschillende aspecten in te gaan. Toch heb ik een beetje geschiedenis gestopt in mijn artikel, waaraan Stijn refereert. Propaganda?

Guido, jij blijft erin slagen om de onwaarheden op te stapelen. Jij hebt op de voorbereidende vergadering voor de vredesmissie bij mijn weten je mond niet opengetrokken. En je had je voorschot al gestort en je mailde me toen het volgende:
"bij dez wil ik u laten weten dat ik niet me kan gaan naar Irak.Ik ben werkzaam en bestuurslid van een VZW en momenteel verkeren wij in zware financiele moeilijkheden. Net voor de reis hebben we een Algemene Vergaderingen het is mogelijk dat we dan een faillisement aanvragen. U begrijpt wel dat ik hier nodig zal zijn.
Denkt u dat het moglijk is dat ik de reeds betaalde 270 Euro terug kan krijgen?
Groetjes, Pannkoek Guido"
Het voorschot werd je teruggestort. Nergens werden er door jou via e-mail of anderszins twijfels geuit of vragen gesteld over "het regime" of "Saddam Hoessein". Ik vind je recente slagen onder de gordel dus totaal ongepast. OK?
Hetgeen jij in deze kolommen rondbazuint (dat wij de mensen zouden beletten om hun mening over Saddam te geven), zal geen enkele Irak-reiziger kunnen beamen omdat het leugens zijn. Stop daar dus mee, aub. Naar Irak gaan heeft precies de bedoeling om je twijfels te toetsen aan de werkelijkheid ter plaatse. En het verschil tussen de voorgekauwde Westerse media-taal en de realiteit in Irak kan wel eens aanleiding geven tot een serieuze cultuurschok en een aha-erlebnis tegelijkertijd.

Ik zou willen besluiten met een citaat uit het boek "Rendez-vous in bagdad" uit 1994, dat nog steeds actueel is, en dat integraal op de site van http://www.irak.be staat. Het is van de hand van Prof.Dr Wim Van Lerberghe. Het geeft (vind ik namelijk) een genuanceerd beeld over Irak:
"Een chirurg windt zich over de hele situatie buitenmate op: de verpleegster komt hem twee maal vruchteloos roepen voor de operatie, maar hij gaat maar door: over het gebrek aan anesthetica, dat hij nu met valium moet opereren, en dat het niet anders kan dat daar wraak van moet komen, dat zijn eigen zoon al een pistool wou kopen om Amerikanen dood te schieten. 'Ik moet opereren zonder pethidine. Is dat dan wat je mensenrechten noemt? Dat is wat ze ons aandoen. Als ze ons onze geneesmiddelen geven zijn we gelukkig. Er is geen melk. 100 D voor één kleine doos melk! Hoe kan een arme man zijn kinderen voeden? 1 ampule Kanamycine: 100 D! Is dat dan menselijkheid? Niemand helpt ons tegenwoordig. Dit is in de wereldgeschiedenis nog niet gebeurd, mensen laten verhongeren om politieke redenen. Er is hier zelfs geen draad om wonden toe te naaien! In Europa kent men de omvang van ons lijden niet. Wie een kip heeft of vlees moet het wegsteken. Vroeger inviteerden we professors en collegas. We zijn hier gewoon goed te eten. En nu is plots alles weg. Let op, eens gaan jonge Egyptenaren en Algerijnen naar Europa om er mensen dood te schieten. De Amerikanen zijn de nakomelingen van dieven. Zij zijn nog steeds dieven. Maar Europeanen zouden beter moeten weten. Zij hebben een geschiedenis. De toekomst ziet er slecht uit voor hen. Ik ken een dame met een schildklierkanker, en ze kon niet bestraald worden, en nu heeft ze metastasen, en ik heb zelfs geen pijnstillers. Alles is wel goed zo zeker?" Uiteindelijk gaat hij dan toch opereren. Het is de enige die zich echt kwaad maakt. Maar wat hij zegt is wel iets waar een collega uit Tunis mee zou instemmen: "Irak symboliseert vele dingen, een wil, een investering in kunst en in geschiedenis. Het is pas echt iets passioneel als je zelf arabier bent. Voor de Golfoorlog was Irak voor ons een land met een bloeddorstige president. En dan heeft hij het Westen uitgedaagd. Zelfs de democraten die in Europa opgeleid zijn hebben de kant van Irak gekozen. Weet je, je kan het aantal Saddams en Husseins onder de pasgeborenen van die periode haast niet tellen. Dat is geen steun aan Saddam Houssein zelf, maar aan zijn geste. Ach, de extase van de scuds die over Jordanië vlogen! Die hele golfoorlog, dat is een nieuwe kruistocht geweest. Het is een deel van onszelf dat vernederd is. Er moet ergens een weerwraak komen. On a tous mangé de la guerre du Golfe. Et à la sortie c'est l'Irak seul qui a payé toute la facture."

Ik ben dus voor een echt anti-imperialistisch platform, dat zal je ook al hebben kunnen besluiten uit mijn bijdragen. De genocide op het Iraakse volk duurt verdomme al twaalf jaar. Da's een hele generatie die naar de kloten en totaal ontwricht is (sorry voor het woordgebruik). En dat maakt mij woedend.
En om echt te besluiten vraag ik me nog steeds met verbijstering af waarom in het platform van 17/11 een verwijzing staat naar resolutie 687. Hier een citaat uit 1994, dat is dus 8 jaar en enkele honderdduizenden dode kinderen geleden, uit hetzelfde boek "Rendez-vous in Bagdad", van de hand van de juriste Renée Van der Veken:
"In de kranten verschijnt af en toe een bescheiden bericht over het embargo. Internationale hulporganisaties slaken stille noodkreten. Sommige landen zoals Frankrijk, China en Rusland dringen aan op een versoepeling van het embargo. En de New York Times meent dat de wettelijke basis om het embargo te handhaven, ontbreekt. De VN-resoluties 687 en 715 legden het land een aantal verplichtingen op inzake het vernietigen van zijn wapenarsenaal en het toelaten van controles door de VN. Aan die voorwaarden is in grote mate voldaan. Maar de VS en Groot-Brittannië stellen nu nieuwe, bijkomende eisen."
Handelen in overeenstemming met Resolutie 687? Als er al lang aan al de voorwaarden werd voldaan? Kom nou.

Ik kan weer niet stoppen. Ik zal de rest van mijn verhaal op een andere keer in een andere bijdrage doen. Ajuus !!! Tot de 10de .

David typt: "Kan je, zoals Christophe doet, van hen verwachten dat ze deze onderdrukking nu even niet meer zo belangrijk zouden vinden en eenzijdig hun pijlen richten op Bush?"

Eenzijdig????

Moeten we hier dan eigenlijk echt die cijfers blijven herhalen?

Beletten dat er tienduizenden doden vallen, dat heel het Midden Oosten in vuur en vlam komt te staan, dat Sharon zijn luguber plan kan uitvoeren,... is dat éénzijdig?

Kijk verdorie eens naar alle platformen in de hele wereld. Nergens staat daar iets in over Saddam.

Waarom moet er hier dan wel iets over in, terwijl iedereen weet dat die oorlog niets maar dan ook niets te maken heeft met het karakter van Saddam?

En ik pik het ook niet langer dat men blijft herhalen dat STOPUSA pro-Saddampraat verkoopt. Als je iets lang genoeg blijft herhalen, blijft er altijd wel iets hangen.

Een leugen weerleggen noemt men hier propaganda maken.

Stijn stelt zelfs voor om iedere keer dat we een artikel schrijven over Irak er een lijstje onder te plaatsen met de misdaden van Saddam Hoessein.

Hoe dat hij nog niet voorstelt om onder ieder artikel over globalisering een fotoreeks te zetten met de schade die Black Blockers hebben toegebracht (of nog beter een foto van de killing fields in Cambodja).

Beste David,

Ook voor de kommunisten in Irak stelt zich deze ene vraag: wat doen we vandaag?

* Aan de kant blijven staan?
* Samen met Bush tegen Saddam vechten?
* Of - ondanks onze kritieken - samen met Saddam tegen Bush vechten?

Zo simpel is dat. Al de rest doet momenteel weinig ter zake?

Hoeveel lijntjes heb ik nu nodig gehad? Een stuk of vijf?

Woody.

Woody, helaas valt de realiteit niet steeds in vijf lijntjes te beschrijven. Gelukkig zijn er soms méér dan twee keuzes in het leven en in de strijd.

Dirk, boodschap begrepen. Had toen maar niet moeten liegen.
Heb al begrepen dat ondergetekende zich hier verbrand heeft.

"Op het einde kwam D'Orazio nog met een uitdagende stelling op de proppen. "Ik verdedig Saddam. Zeggen dat je het volk steunt, dat is gemakkelijk. Dat doet Bush ook. Maar op dit moment is het wel Saddam die zijn volk verdedigd en dan heb ik er geen problemen mee om te zeggen dat ik hem steun. Als de mensen een filosofisch debat willen over de mens Saddam, dan moet ze het niet alleen over hem maar ook over Turkije, Egypte en waarom niet zelfs België hebben"

Sorry hoor maar is dit nu geen verdediging van Saddam?

En ik wacht tot morgen om die platformtekst te bekritiseren, ik weet nog niet wat er volledig zal instaan.

Dirk, ik heb hier ook geen mails van jou gepubliceerd.

Ik heb mezelf in een niet benijdenswaardige positie gewerkt, enkel omdat ik dacht dat één datum beter was.
Sorry voor de moeite.

Dirk, je kan dan ook zeggen dat je vrouw Irakees is en dat zij niet zo graag kritiek over Saddam hoorde. Ik heb inderdaad niets gevraagd, was toen verlegen, nu nog altijd.

Waarom schreef je een paar dagen terug dan net het tegenovergestelde, dear Guido? Jouw "kritische" vragen werden zogezegd "van tafel geveegd".

Je geloofwaardigheid begint serieuze deuken te krijgen.
En ik heb je nog zo gewaarschuwd voor dat "gladde ijs".

Woody

Woody, dat jij me hier niet persoonlijk zoekt, dat moeten de lezers maar uitmaken.

Ik heb toen te vlug geschreven , het moest zijn, 'kritische vragen van anderen'. Dat is nu allemaal telaat.

Spijtig dat ik die mails niet meer heb die ik aan Han en Dirk gestuurd heb, kon ze hier dan ook afdrukken.

Woody, dat jij toen al wist dat ik me op glad ijs begaf toont alleen maar aan dat jij gelinkt bent aan de PVDA dan je laat uitschijnen. Hoe kon jij dit weten?

In een andere comment heb je gezegd dat je de PVDA steunt omdat zij het enigste anti-imperialistisch standpunt innnemen.

Ik dacht dat STOPUSA en PVDA los van elkaar stonden?

Maar ja, als je de namen van de drie iniatiefnemers van STOPUSA met PVDA in Google steekt, ja, dan weet je al genoeg.

"Solidariteitsreis naar Irak
guido pannekoek
13 februari 2002
Bij deze wil ik vragen of ik me alsnog kan inschrijven om mee te gaan naar Irak. Ik ben geen journalist of arts maar zou graag met mijn eigen ogen zien wat er daar gebeurd. Dank u.

e-mail guido pannekoek
reageer"http://www.ptb.be/scripts/reactions.phtml

Ii blijf erbij dat kritische vragen niet werden beantwoord. Ik heb daar inderdaad mijn mond niet opengedaan, ik durfde toen nog niet in groep spreken, laat staan een dicsussie met een wildvreemde aangaan in bijzijn van andere onbekenden.

Mensen die me kennen weten dit.

En van onzelfzekerheid heb ik veel last, want ik heb ooit eens een kind gereanimeerd als redder en heb daar nog steeds problemen mee, ik had moeten voorkomen dat het gereanimeerd moest worden.

Woody:

" * niet aangeven waar het in deze oorlog echt om gaat (olie) en in de plaats daarvan een heel eind meegaan in de Amerikaanse propaganda (massavernietigingswapens, mogelijke Irakese aanval, het probleem Saddam).
* veel drukte om de massavernietigingswapens in het Midden-Oosten; geen woord over dezelfde wapens in US en Europa.
* nog maar eens zwaaien met wapeninspecteurs; net alsof er in Irak nog veel te inspecteren valt; en met welk recht, verdomme? Waarom zou Irak (Saddam of geen Saddam) zich niet mogen bewapenen als de rest van de wereld dat wel doet?
* pleiten voor een 'verlicht' embargo; opnieuw dezelfde vraag, met welk recht? En waarom? "

Ter vergelijking de ordewoorden van 17/11:
- Geen enkele Belgische deelname aan de oorlog
- GEEN embargo
- Geen oorlog om olie
- Geen massa-vernietigingswapens in de hele wereld
- Rechtvaardigheid voor de Palestijnen

Stop met altijd de dingen te vervalsen aub.

Tim Declercq

Stijn,
Ik begrijp dat je niet kan meedoen met de betogingen in Belgie.
Maar ik vind het wel jammer dat ik geen verslagjes heb kunnen lezen van jou hier over de spectaculaire betoging in Londen van 28/9. Als je dan toch bekommert bent over de vredesbeweging is nieuws brengen over wat er in het buitenland gebeurt ook erg belangrijk.
wat staat er in hun platform, hoe zien de Amerikaanse verdesbeweging (en) het..?

PS. het interview dat ik heb gegeven in het magazine van Forum voor verdesactie van mei(of juni?) verklaart duidelijk mijn mening over Irak, de oorlog etc.
Ik zal het posten als ik het terugvind.

Groeten
Mara

Beste Tim,

Voor je Woody nog eens voor vervalser uitmaakt...ga dan toch maar eerst het PLATFORM voor de zeventiende eens lezen. Kwestie van over hetzelfde te praten.

De discrepanties tussen ordewoorden en platform swingen de pan uit.

Je mag ook het nieuwe platform lezen - vandaag gepost, met dank aan Guido - want er is nauwelijks wat aan veranderd.

Woody

Beste medestrijders voor vrede,

de platforms en coördinaties tegen de oorlog tegen Irak hebben elkaar nodig.
Door de debatten verder te zetten kunnen zij hun analyses verbeteren. Het is nodig kennis te nemen van elkaars teksten, argumenten en acties. Het doel moet zijn om na te gaan of onze analyse en onze praktijk bestand zijn tegen de meest onverbiddelijke toets van allemaal: die van de realiteit.

Onze functie is het niet uit te maken wie er gelijk heeft of wie er het grootste aantal mensen op een betoging kan mobiliseren. Onze functie is het om de meest doeltreffende strategie te volgen tegen de oorlog. De oorlog is NU bezig en hij wordt gevoerd door het kapitalisme tegen de volkeren van de derde wereld. Een voortdurend en ernstig debat kan ons sterk maken om samen het systeem dat de oorlog veroorzaakt te bestrijden. Laten we dat voor ogen houden tijdens en na de twee betogingen die op stapel staan.

Ik nodig iedereen uit om deel te nemen aan de betoging op 10 november. Een van de lopende afspraken is: betogen zodra Irak wordt aangevallen. Irak is echter de afgelopen jaren, maanden, weken al aangevallen door een volkerenmoordembargo en ook door voortdurende bombardementen van de VS en het Verenigd Koninkrijk. De resolutie die vandaag, na al de chantage van de afgelopen tijd, opgedrongen wordt aan de VN dient alleen opdat Bush oorlog zou kunnen voeren met het fiat van de VN. Het is een oorlogsverklaring.
Ik nodig iedereen uit om deel te nemen aan de betoging op 17 november. Ik sta achter de leuzen: ‘Geen oorlog tegen Irak, Geen enkele Belgische of Europese deelname, Geen embargo, Vrede en gerechtigheid in Palestina, Geen oorlog voor olie.'
Dit zijn de eisen uit het lijstje van 17 november die de huidige machtsverhoudingen in de wereld niet versluieren en die onze zaak dienen.

Tot ziens.

Vriendelijke groeten,
Dirk Nimmegeers

Tjonge tjonge toch, het fenomeen de linkse versplintering.
Ik ben er pas de laatste tijd mee in contact gekomen.
Op de RUGent is het al overduidelijk. Actief linkse studenten vs. Chénge the world (PVDA-jongeren).
En al dat heen en weer getrek hier op de site. En dat terwijl de situatie van de Irakezen in Irak niet veranderd en Bush nog altijd zijn oorlogsgeile ambities blijft promoten. Als ik de beelden van de betoging in Firenze zag, deed dit deugd. Het zal helemaal geen deugd doen om te zien dat in een piepklein land als België er 2 betogingen zijn. De kracht van ons protest gaat verloren, vind ik persoonlijk. En de versplintering zorgt daarvoor.
Waarom niet één grote betoging, want hoe je het nu draait of keert de meerderheid van de platformen komt overeen.
Waarom het allemaal zo ver gaan zoeken. Voor de Irakese bevolking hoeft het helemaal niet zover gezocht te worden.
Zij willen dat hun eigen situatie verbetert. Misschien zijn er sommige dingen in het platform van 17/11 wat ongelukkig geformuleerd. Ik vind ook dat het éne zinnetje' ... om de haat tegen het Westen te doen stoppen'duidelijk vanuit een Westers standpunt is geschreven. Maar is het heus nodig om beide platformen te gaan uitpluizen op ongelijkheden. De essentie is van beide toch 'stop de oorlog' en waarom niet onder dit motto protesteren. Ik kan het echt niet verdragen dat de linkse versplintering er voor zorgt dat we een duidelijk signaal naar buiten (USA) toe verhinderen.
En dat van Saddam als toffe pé, wel Saddam is geen toffe pé maar toch 100% van de stemmen. Wel, voor wie anders moeten ze kiezen. Ze hebben Saddam nodig in hun strijd. Het is Saddam of bommen op hun kop. De discussie moet volgens mij verder gaan, maar de gelijkheden moeten volgens mij erkend worden bij dringende belangrijke feiten. Maar hoe willen wij vrede promoten als we nu ook bij zo'n belangrijk iets onze verschillende standpunten niet willen verenigen. Wat telt is dat wij als een grote groep protesterenden naar buiten kunnen komen ,en dat in alle Europese landen. En dat om aan te tonen dat wij niet akkoord zijn. En of het platform van de ene groepering correcter is of die van de andere. Hebben de Irakezen daar baat bij? De enige die daar baat bij hebben zijn de verschillende groeperingen zelf. Het versterkt hun positionering , het versterkt hun eigen waarheid.

We zijn niet ,tegen, de PVDA met de ALS. We hebben gewoon een andere mening over de te volgen strategie om tot een brede (radicale) anti-oorlogsbeweging te komen. We willen allemaal de oorlog stoppen. Hoe? dat is de vraag die we ons moeten stellen.

Volgens ons doe je dit niet door je als ,radicaal, af te zonderen van de ,massa,. Of je het nu leuk vind of niet de vakbonden en de ngo's hebben nog altijd veel meer mensen achter zich staan dan de ,radicalen,. Het is volgens ons onmogelijk om tot een brede anti-oorlogsbeweging te komen zonder dat de ,softies, meedoen.

Het komt er op aan om de discussie aan te gaan met die ,softies, en belangrijker nog met de ,gewone, man in de straat en niet alleen met de beroepsactivisten enkel dan kunnen we als beweging druk uitoefenen op de overheid.

Hoe kunnen we die gewone man in de straat overtuigen om mee actie te voeren tegen de oorlog? Da's een andere belangrijke vraag die we ons moeten stellen. Volgens ons doe je dit best door duidelijk te maken dat die oorlog ook negatieve gevolgen zal hebben voor ons ,eigen, leven. Klinkt egoïstisch maar ik acht de kans klein dat de ,gewone, man op straat zal komen om het regime van Saddam te redden of om de Palestijnen te steunen.

We hebben dus nodig. De massa en een duidelijk programma tegen de oorlog die dicht bij de leefwereld van die massa staat. (Ik zou nog zeggen een revolutionaire partij die de massa kan ,leiden, en waar de overheid bang van is maar dan beginnen al die anarchisten en die ,netwerk-mensen, te zagen dus doe ik dit liever niet.) ;)

Groeten.

ps. Dit is geen ,officieel, standpunt van de ALS maar de opmerking van een individueel lid.