arch/ive/ief (2000 - 2005)

Wat is dat politiek en je politieke verantwoordelijkheid opnemen?

Wel volgens mij zouden de meeste verkozenen eens te rade kunnen gaan bij de bezetters van het Lapperfortbos.
Meer dan een jaar hebben zij dat bos bezet om het te redden. Ze begonnen met zes en hebben meer dan een jaar hun hele leven ingericht om dat bos te redden en om de aanleg van een stuk ring rond Brugge te verhinderen. Zelfs in het putje van de winter weken ze niet, er was een overweldigenden politiemacht nodig om hen uit dat bos te krijgen.

Maar zelfs dan gaven ze niet op: zo'n 4.000 mensen wisten ze te mobiliseren om te betogen in de straten van Brugge. 4.000 mensen die kwamen zeggen dat ze voor het behoud van dat bos waren en tegen de gewelddadige ontruiming door de politie.
Die 4.000 mensen wisten ze te mobiliseren omdat ze maandenlang rondleidingen gaven in het bos waarbij ze de bezoekers attent maakten op de waarde van dat stukje natuur. Onder de betogers veel Agalev leden die hun steun kwamen betuigen voor de bezetters van Lappersfortbos.

Wat die leden en sympathisanten wellicht niet wisten is dat hun verkozenen mee verantwoordelijk zijn voor de hele affaire. Tot twee maal toe kregen de Agalev verkozenen in de Brugse gemeenteraad de kans om zich uit te spreken tegen het feit dat men van bos industriegebied zou maken, maar tot twee maal toe stemden die AGALEV verkozenen voor de industriezone en tegen het bos.
Doodleuk komt de politieke secretaris van AGALEV op deze website zeggen.
"We vragen ons wel af indien we ons hadden onthouden of hadden tegengestemd of het dossier er in de praktijk anders zou hebben uitgezien. We hebben 3 raadsleden in Brugge op 47"

Ge moet het maar doen. 6 jongeren die besluiten het bos te bezetten die slagen er wel in om dat bos op de agenda te zetten. Maar de drie verkozenen van AGALEV die precies verkozen zijn om dergelijke dingen op de agenda te zetten die deden gewoon niets, ze stemden niet eens tegen, ze onthielden zich niet eens.

De actievoerders kregen de regering zo ver dat ze zich verplicht zag om met Fabricom te gaan onderhandelen. De Vlaamse regering zou het stukje bos kopen van Fabricom en op die manier zou het bos alsnog gered kunnen worden van de ondergang.
Maar met wie zijn geld moet dat dan gebeuren.
Hetzelfde AGALEV dat het verzuimde om iets te ondernemen voor de redding van dat bos wil vandaag dat bos "redden" met ons belastingsgeld.
Het minste dat je hen zou mogen verwachten is dat ze dat bos zouden redden met partijfondsen, of dat ze het bos zouden onteigenen. Maar neen doodleuk willen ze dat doen met ons belastingsgeld.

En dan zijn er die zeggen dat we onze kritiek op AGALEV zouden moeten inslikken.

De enigen die in dit hele verhaal een pluim verdienen zijn de bezetters van het bos, de 4.000 betogers en de honderden sympathisanten (jawel ook de vele AGALEV leden onder hen).

ik merk het ook elke keer opnieuw op en betreur het evenzeer: telkens er een idealistische (jongeren?)beweging op gang komt trachten politieke partijen (sorry, maar met Agalev en Spirit voorop) die bewegingen in te lijven bij hun partij. Het ergste is echter dat ze hierbij geen enkele moeite doen voor die bewegingen, neen, ze wachten geduldig tot zo groot genoeg zijn, en komen dan geniepig vertellen dat zij dat allemaal ook vinden, ze zwakken de politieke eisen ongemerkt wat af en doen later (als ons dat geluk tenminste te beurt valt) een paar milde en nietsbetekenende wijzigingen om ons te paaien, hoewel hun ons ideaal gestolen kan worden.... Oef een hele mond vol.

Ik krijg het op m'n heupen van het feit dat alles georganiseerd moet zijn en zo tevens gecontrolleerd door de overheid. Ikzelf ben een anarchist, een autonome, dwz. dat ik bij geen enkele politieke of apolitieke organisatie ben aangesloten. Ni dieu Ni maitre. Ik zou mezelf teveel verschillende meningen onthouden door enkel in 1 groep te disussieren, die verscheidenheid maakt het me net mogelijk een echte eigen mening te vormen.

NI DIEU NI MAITRE

En dan die politiekers maar zeiken over 'onze' afkeer van de politiek!

Het artikel van Han is ook een goede illustratie bij m'n mening hoe macht blind en dom maakt>>>

En voor degenen die WEL nog in politiek geloven...is het dan niet hoog tijd om een geloofwaardige groene partij op te richten als alternatief op die corrupte prekers en paters????

Wat mij betrefd...idem aan 'aes'>>>
Ni Dieu, Ni Maitre!

Een partij lijkt me net het tegengestelde van ni dieu ni maitre. Het is inderdaad schitterend wat we bereikt hebben. De brugse anarchisten hebben met deze actie tot in de nationale politiek gekomen. Zeg dan nog eens dat wij anarchisten niet kunnen organiseren of niets kunnen bereiken. Al hele stukken van het bos zijn gered. Het enige plan dat nog overschiet (dacht ik toch) is de viervaksbaan en zelfs die zou nu niet zeker meer zijn.
Een partij oprichten zou mij een belediging lijken voor de lappersfronters die juist een libertaire organisatie zijn. Bovendien lost het niks op. Je kan een aantal jaren militant zijn maar eenmaal je partij groter wordt, wordt je opgeslokt in het systeem. Zie maar naar de BWP/SP/SP.a en Agalev. Ministerposten en macht worden belangrijker dan idealen en doelstellingen.

groeten!
peter

Ja, terwijl politieke partijen er al decennia in slagen zowat niets te doen (behalve zichzelf in de kijker stellen en de 'gewone' mensen van de politiek doen kotsen ...*), zijn verschillende anarchistsche en autonome groepjes en collectieven lokaal en op verschillende fronten vaak met succes actief, slechts enkele voorbeelden: vluchtelingen (zonder de directe acties van de collectieven tegen uitwijzingen zou het nooit tot een regularisate zijn gekomen, een halve overwinning, deels door de recuperatie van politieke partijen en NGO's zoals OCIV die een groeiende radikale beweging de pas afsneed), de groene wei in Gent (gered), Lappersfort, Foert in Flobecq, ...

Opmerkelijk ook hoe, telkens als die acties de bevolking in beweging beginnen te zetten, eerst de media toch beslissen er iets over te schrijven (daarbij vaak trachten te verdoezelen dat het hier om anarchisten gaat; het gaat dan plots om "idealistische" jongeren, mensenrechtenactivisten", "radicale bosbezetters", ...), en dan duiken één voor één de partijen op... Grappig, ergerlijk en triest (want blijkbaar lopen vele mensen er nog steeds in).

*De befaamde "kloof tussen burger en politiek": een giller, want wat wil je als democratie herleidt wordt tot om de zoveel jaar gaan stemmen. En laat ons duidelijk zijn: geen enkele politieke partij wil echte democratie, dwz de macht aan de mensen; iedere politieke partij, inclusief de linkse, wil de macht voor hun partij, vraagt ons die macht af te staan aan hen, onttrekt de macht aan ons, ...: sta nooit je macht af, aan niemand! Organiseer jezelf en breek de macht!)

Om de repliek van Agalev snel even voor te zijn.

De planwijzigen werd niet twee keer goedgekeurd door de Brugse Agalev-gemeenteraadsleden. Het is wel zo dat zo'n wijziging later nog eens op Vlaams niveau wordt goedgekeurd. En ook daar zag Agalev geen graten in de verdwijning van het bos. Normaal loopt die procedure over verschillende maanden, dus zelfs als de drie Brugse gemeenteraadsleden zich eerst vergist hadden, dan hadden ze nog de ruim de tijd om hun misstap recht te zetten.

en toch was het Dua die geen vergunning wou geven voor een verbrandinsoven van Fabricom in de Gentse kanaalzone.