arch/ive/ief (2000 - 2005)

Christophe : "Kunt u ons uitleggen waarom u hier bent ?"

Peter Vanhoutte: "We zijn hier om actie te voeren tegen de kernwapens die hier op de basis van Kleine Brogel liggen. We stellen vast dat het politiek nog altijd heel moeilijk ligt om daar duidelijkheid over te krijgen : of ze er liggen en hoeveel er liggen en om op basis van die informatie een politiek debat op gang te brengen. Ik moet zeggen dat ik zelf ook één van de eerste actievoerders ben geweest die begin jaren tachtig actie voerde op deze basis. En we gaan door tot we opheldering krijgen over deze kernwapens en om ze te laten verwijderen vanop deze basis in Kleine Brogel."

Christophe : "Eén vraag is dus of die kernwapens er liggen of niet. De regering is daar toch van op de hoogte ?"

Peter Vanhoutte: "Er zijn mensen binnen de regering die daar van op de hoogte blijken te zijn, dus ik heb de indruk dat ze daar wel zullen liggen. Maar we zouden daar graag een formele bevestiging van hebben en we willen ook vooral weten op welke juridische basis die kernwapens hier liggen?

Christophe : "Zijn er mensen van uw partij die op de hoogte zijn ?"

Peter Vanhoutte: "Neen, er zijn geen mensen van mijn partij die op de hoogte zijn. We hebben dat ook altijd geweigerd. We vinden het niet acceptabel dat een premier mensen zou informeren en dat je daar dan niks mag over zeggen. We zijn altijd gegaan voor openheid, we vinden in een democratie moet je voor een open, ernstig debat gaan, ten gronde en je niet laten verleiden door alle mogelijk geheimdoenerij."

Christophe : "In een persbericht klagen de organisatoren de
criminele politiek van de regering aan. Uw partij zit toch in de regering, kunt u daar niets aan doen ?"

Peter Vanhoutte: "Ik moet zeggen dat wij al heel wat initiatieven hebben genomen, we hebben nu opnieuw een resolutie in het parlement ingediend met de vraag om de kernwapens te laten verwijderen. En ik ben het met de organisatoren in zoverre eens dat er inderdaad een ernstig probleem is in dit land, met name over het non-proliferatieverdrag -het verdrag over de verspreiding van de kernwapens- dat met de voeten wordt getreden, wat duidelijk stelt dat kernwapenmachten geen kernwapens mogen overdragen of stationeren in andere landen die geen kernwapens hebben, maar omgekeerd ook dat een land als België dat geen kernwapens heeft, geen wapens mag accepteren van een kernwapenland als de VS. Dus daar is duidelijk een probleem en ik vind dat de regering daar alles moet aan doen om dat probleem op te lossen.
Ik moet er wel op wijzen dat dit een oud zeer is, en dat dit niet dateert van deze regering, het is niet deze regering is die de kernwapens hier geplaatst heeft, het is een zware erfenis die al van tientallen jaren terug dateert."

Christophe : "Maar de aanwezigheid van massavernietigingswapens is geen breekpunt voor Agalev ?"

Peter Vanhoutte: "Ik zou niet spreken van breekpunt, ik denk dat het duidelijk is dat deze kernwapens weg moeten en dat alle middelen zullen worden aangegrepen om ze weg te krijgen.
Vanaf het moment dat we de indruk hebben dat wij door er een breekpunt van te maken en te zeggen dat als die niet onmiddellijk weggaan, stappen we uit de regering, als dat resultaat oplevert, op dat moment zullen we dat doen, maar niet eerder."

Christophe : "De organisatoren klagen de criminele politiek van de regering aan. U zit in de regering, dan is het toch een beetje eigenaardig om samen met de organisatoren het terrein op te stappen ?"

Peter Vanhoutte: "Ja, ik zit zelf niet in de regering, ik zit in het parlement, maar ik blijf erbij dat wij alle middelen zullen aangrijpen om een zo breed mogelijk maatschappelijk debat op gang te brengen om iedereen te motiveren en om duidelijk te maken dat dit dus niet kan. En ik stel vast dat met name bij de liberalen het standpunt begint te veranderen en dat men zegt van ja, eigenlijk is daar toch wel een probleem en moeten we daar eens goed over nadenken. En ik stel vast dat premier Verhofstadt daar eigenlijk wel meer openheid zou over willen geven, maar dat hij altijd wordt teruggefloten door de Navo en door de Amerikanen, die zeggen van hoho, dit kan niet. En het zijn inderdaad heel machtige staten die ons heel wat moeilijkheden kunnen bezorgen. Dus je moet al in een zeer sterke uitgangspositie zitten wil je die kernwapens effectief kunnen terugsturen."

Christophe : "Dus voor u is dat hier geen actie tegen de regering en tegen de regeringsdeelname van Agalev ?"

Peter Vanhoutte: "Neen, dit is een actie voor de vrede en tegen de kernwapens en ik denk dat we daar moeten voor blijven gaan, bij deze regering en bij alle volgende regeringen en alle mogelijke middelen moeten blijven aangrijpen die resultaat kunnen opleveren om deze kernwapens zo snel mogelijk te laten verwijderen."

Christophe : "Ik denk dat het een enorme grote steun zou zijn voor de vredesbeweging indien zij een formele bevestiging zouden krijgen dat die kernwapens er liggen, kunt u daar niet voor zorgen ?"

Peter Vanhoutte: "Wel de resolutie die we nu hebben ingediend in het parlement die vraagt ook heel duidelijk dat we daar duidelijkheid over krijgen, dat men eindelijk eens bekent van er liggen kernwapens, er liggen zoveel kernwapens, van dat type en ze liggen op die plaats opgeslagen. Dat is de eerste informatie die we willen hebben, de volgende stap is dan het publiek debat over de wenselijkheid ervan dat we willen aangaan."

Christophe : "Maar uw ministers zitten toch aan tafel met ministers die er wel van op de hoogte zijn, kunnen ze dat dan niet gewoon vragen ?"

Peter Vanhoutte: "Officieel is er altijd de politiek gevolgd van 'nog bevestigen nog ontkennen' en heeft men altijd gezegd van 'we willen daar geen commentaar op geven'. De vraag is ook door onze ministers regelmatig gesteld in de schoot van de regering, met name aan minister Michel, met name aan premier Verhofstadt, maar wij krijgen daar altijd een 'no comment' op."

Christophe : "En voor Agalev is dat geen redenen om op tafel te kloppen of om uit de regering te stappen ?"

Peter Vanhoutte: Nee, ik zeg we zullen pas een breekpunt maken van de kernwapens op het moment dat we zien dat we daarmee deze kernwapens kunnen terugsturen, zolang dat niet het geval is zullen we alle middelen aangrijpen, met inbegrip van deze acties, om deze kernwapens zo snel mogelijk terug te sturen."

Lees het onderstaande fragment nog maar eens:

"Vanaf het moment dat we de indruk hebben dat wij door er een breekpunt van te maken en te zeggen dat als die niet onmiddellijk weggaan, stappen we uit de regering, als dat resultaat oplevert, op dat moment zullen we dat doen, maar niet eerder."

Een logische conclusie: Agalev stapt nooit uit een regering. (tenzij ze met "resultaat" iets anders bedoelen natuurlijk, en dan denk ik aan electoraal succes)

Wapens aan Nepal...geen breekpunt, want levert toch niks op.
Bommen in Kleine Brogel...geen breekpunt, want levert toch niks op.
Binnenkort bommen op Irak...geen breekpunt, want levert toch niks op. Wedden?

Volgende keer in het stemhokje... breken met Agalev, want levert toch niks op.

Woody.

Er is maar één juiste houding in deze zaak mogelijk: onmiddellijk opstappen uit een regering die illegaal kernwapens opslaat en paraat houdt voor gebruik. Ook de wapens voor Nepal zijn ontoelaatbaar; zelfs als men ze alsnog niet verstuurd betaalt de belastingbetaler een verzekeringsvergoeding aan FN uit. AGALEV staat erbij en kijkt ernaar! Hun schijnheilige showvertoning zaterdag was beneden alle peil. Dan was de VOLKSUNIE in 1991 tenminste consequenter!

Nu ook weer niet voor de VU klonen gaan stemmen, zunne.

Woody

Zoals voor de wapenlevering aan Nepal als in dit dossier geef ik Agalev volledig gelijk in hun redenering. Wat haalt het uit om uit een regering te stappen, als de kernwapens er niet mee verdwijnen of als de wapens toch aan Nepal geleverd worden. Door in de oppositie te gaan en te gaan schreeuwen zoals NVa bereik je gewoonweg niets. Het enige wat je hebt is: ik ben principieel geweest! Je eerstecommuniezieltje is blank gebleven. Dan word je weer stuurlui aan wal: zeggen hoe ze het moeten doen.
Door toch in de regering te blijven kunnen allerlei initiatieven genomen worden om de collega's regeringspartijen te overtuigen iets te doen. Een democratische weg is, soms jammer genoeg, een geleidelijke weg. En Agalev blijft even principieel: geen wapens aan Nepal en duidelijkheid over de kernwapens!
Het is precies dank zij Agalev dat precies die mogelijke wapenlevering aan Nepal in vraag werd gesteld, er een groep naar Nepal vertrok om duidelijkheid i.v.m. de democratie te krijgen, er blijvend vragen worden gesteld rond de noodzaak om wapens te maken. Het zijn Agalevparlementsleden die wetsvoorstellen maken om bvb samen met VRAK de mogelijkheid te krijgen om een deel van je belastingen i.p.v. naar leger naar vredesinitiatieven te laten gaan.
Ik vind het zeer goedkoop telkens Agalev met de vinger te wijzen. En wat gedacht dan van de SPa? Die schijnen de heiligen van de regering te zijn. Precies in die dossiers zou SPa samen met Agalev meer druk kunnen uitoefenen. Quod non. Agalev de kastanjes uit het vuur laten halen is hun strategie en dan die stemmen binnenhalen. Want wie niets zegt kan niets verkeerd zeggen.
Werken met breekpunten zoals sommigen suggereren is je op voorhand buiten spel zetten. Dan moest het vreemdelingenstemrecht, het homohuwelijk, het halen van de Kyotonormen, Doel, luchthaven van Deurne en nog zoveel meer ook breekpunten zijn. Er zijn dus tal van redenen waarom Agalev al uit de regering kon gestapt zijn. Zij deed dat niet en bereikte intussen toch al heel veel, die ze anders niet had kunnen bekomen. Uitstap uit de kernenergie, euthansasie, regeling met de sanspapiers zou er niet gekomen zijn met Agalev in de oppositie.
Mijn raad aan al die kritikasters: zou het niet beter zijn Agalev te steunen i.p.v. telkens op hun kap te zitten. Je gelooft toch niet dat VLD, CD&V, NVA en SPa wakker liggen van die thema's.
Zonder groen in de regering zouden er heel wat trendbreuken niet zijn tot stand gekomen.

Is het dankzij AGALEV dat de wapenleveringen aan Nepal in vraag werden gesteld??? Ik dacht het niet...Als 1 of andere minister (waarvan de naam me even niet te binnen schiet) haar mond niet had voorbijgepraat in een krant zouden de wapenleveringen nooit openbaar geworden zijn...Zou ons Magda dan ook zoveel "schuldgevoelens" gehad hebben over het hele dossier, als er geen heisa was rond geweest in de media? Nee, ik denk dat ons Magda mooi verder hypocriet had zitten doen, op haar ministerpostje...

De koning die nu de macht grijpt in Nepal en het parlement ontbindt...Gaan de wapenleveringen nu door , aan een land dat vroeger nog zo schoon " een prille democratie " werd genoemd? Is het nu soms geen dictatuur die het leveren van wapens niet meer waard is??? "Je kan die situatie van zo ver niet beoordelen" zegt Jef Tavernier...

Mooie partij hoor, die AGALEV...

Rob

Wat een ongelooflijke zever die man uit zijn nek kletst. En dat je het dan nog eens voor zo'n tafelspringer durft opnemen. Laten aanrukken die taarten!

Uit het archief van Indymedia, een artikel van 29 augustus 2002:

<<<Linkse thema's zijn geen regeringscrisis waard voor Agalev. Het komt erop aan de groene punten erdoor te krijgen, ten koste van die linkse thema's, die geen hoofdzaak vormen voor die partij (en voor de achterban?). Het is zelfs zo dat inzake Nepal en de wapenlevering openlijk gekozen wordt voor een onvervalst rechts discours. Vandaag lezen we in De Standaard hetvolgende :

'Agalev-volksvertegenwoordiger Peter Vanhoutte zei dat hij vandaag in de Kamer niet het woord zal nemen om de regering te doen vallen. Het was opmerkelijk hoe hij de Nepalese premier ophemelde en de ethische thesis van de liberalen overnam -- over de prille Nepalese democratie die bescherming nodig heeft.'

Wie enig grijntje kritisch bewustzijn heeft, een klein beetje de moeite neemt om ook maar enige elementaire informatie te bekomen over de politieke situatie in Nepal, ziet onmiddellijk in dat dit flagrante leugens zijn. Je kan je dan de vraag stellen : houdt Agalev de achterban dom, of speelt de achterban het spelletje mee? In hoeverre verschilt Vanhoutte's mededeling nog met Bush' 'we're gonne smoke them out'? Na Michel's overname van de terroristenretoriek van de VS, doet Agalev gewoon flink mee.>>>

Anders gaan zeveren, anders gaan lullen, maar meer ook niet. Het citaatje uit De Standaard van 29/08 toont nog maar eens pijnlijk aan dat steeds meer Agalev-mandatarissen heel vredelievende en pacifistische praat verkopen, maar in de praktijk hard meewerken aan het steunen (in woord en daad) van terroristische en mensenrechten schendende regimes.

Wie onder jullie heeft vorige maand klacht ingediend bij de politie vorige maand? Zouden al die vuilspuiters naar Agalev het ook effectief gedaan hebben? Ik wel, en bij mijn weten ook heel wat Agalevparlementariërs.
Ik vind het doodjammer dat de zogenaamde achterban voortdurend probeert Agalev in discrediet te brengen. Wat brengt dat op? Als Agalev bij de volgende verkiezingen daardoor niet meer in een regering kan stappen zullen er zeker in alle stilte tonnen wapens geleverd worden. En wat helpt roepen dan.
Precies omwille van de verdeeldheid in de Vlaamse beweging waar de ene het licht in de ogen van de andere niet gunt is die beweging en de politieke partijen daaruit ontstaan op sterven na dood (vind ik een gelukkige zaak overigens) Ook precies omwille van de verdeeldheid in het linkse kamp in Frankrijk is er nu een rechtse president en regering. Linkse mensen zouden er beter aan doen front te vormen en en elkaar steunen, ook als de ene wat verder wil gaan dan de ander.
Vredelievendheid is gemakkelijk als het over wapens gaat naar Nepal, maar begint in de eerste plaats voor de eigen deur.

Pardon, Lucien...maar in Frankrijk zitten we nu met een probleem omdat "links", 't is te zeggen PS en PCF, een rechtse politiek voerden.

Verder zullen de Nepalis er weinig aan hebben als ik morgen iedereen in m'n straat een bloemetje kadoo doe.

Voeten op de grond, niet teveel wiet roken,

Woody.

Hoi Lucien,

Fijn dat ge mee zijt komen klacht in dienen. t'Is wel zo dat ge niet van mij moogt komen verlangen dat ik voor leugenaars ga stemmen. En evenmin dat ik een groen bolletje ga kleuren zodanig dat zij nog eens leugens over een zogezegde prille democratie kunnen gaan verkondigen, terwijl het een staat is die haar mensen vermoordt. Ook geen bolletje omwille van het totaal afwezige verzet tegen het doorvoeren van neoliberale hervormingen in onze politiek.

Ik snap niet waarom je zelf nog zo'n groen bolletje kleurt. Je ziet elke vier jaar opnieuw dat dat garant staat voor het afstaan van je zelfbeschikkingsrecht. Als we iets kunnen veranderen, zal het door actievoeren zijn. Eén actie gaat het niet allemaal veranderen, wel een volgehouden principieel opkomen voor waarden die juist zijn. Uw geliefkoosde partij heeft de afgelopen drie jaar een proces doorgemaakt, eigen aan alle machtstructuren : de mensen met idealen zijn buitengewerkt (men zegt : ze staan nu aan wal) en degenen die kicken op postjes zetten momenteel alle zeilen bij om die postjes te behouden.

Heb je al je verantwoordelijkheid opgenomen Lucien? Heb je de Agalevmandatarissen al aangeschreven? Want zo werkt de democratie toch, wanneer je elke vier jaar je macht afstaat? Heb je je al eens kwaad gemaakt op Vanhoutte omwille van zijn geschiedenisvervalsing? Welke acties onderneem je om die koppig volgehouden rechtse politiek van Agalev te counteren? Ik zie daar, globaal genomen, heel weinig actie van de Agalev-achterban. Misschien zien ze daar zelf het nut niet van in. Misschien is het wel eens nuttig om tegen hen te roepen ipv tegen actievoerders die niet voor die partij stemmen, die niet gaan stemmen maar actie voeren.

Of je kan doen, zoals de 40-jarige met wie ik gaan bomspotten ben : na jarenlang actievoeren onder Agalev-vlag de nutteloze en talrijke energie in het oplappen van Agalev aanwenden om nuttige acties voor te bereiden, en na het Nepal-debacle uit Agalev stappen.

Beste Gunther,
Het staat ongetwijfeld mooi om hard te roepen (want dat doe je) op de groenen die weer eens niet radicaal genoeg zijn. Ik gun je ook het verlangen naar een wereld die plots radicaal anders is. Alleen sta ik met mijn voeten op de grond in een wereld die niet zo gauw verandert.
Je stelt zelf heel terecht de vraag naar verantwoordelijkheid. Al die radicale praat van jou getuigt wat mij betreft alvast niet van veel verantwoordelijkheidszin. De realiteit beste vriend, like it or not, is dat er niks verandert door eens heel hard te roepen. In een democratische wereld beslist nog altijd de meerderheid. Actie is een middel om je standpunten kracht bij te zetten maar het punt is dat je uiteindelijk anderen moet kunnen overtuigen van die standpunten. Volgehouden opkomen voor de juiste waarden, zoals je het zelf zegt. Belangrijk is dat je je realiseert dat er ook nog andere mensen zijn met andere waarden. Ook dat is een realiteit. Het verschil tussen de groenen en een aantal radicale linkse groeperingen zit hem net in het feit dat de groenen de confrontatie met andere opvattingen niet uit de weg gaan. Wie enkel zijn eigen gelijk verdraagt verwacht volgens mij iets anders dan een democratisch beleid.
En ja, intussen frustreert het mij ook dat de kernwapens er nog steeds liggen en dat dit niet eens officieel duidelijk is. En ja, ik heb ook moeite met het feit dat de groenen hierin niet meer kunnen forceren. Maar ja, ik neem mijn verantwoordelijkheid wel op. Ik ga hierover de discussie aan met de partijleiding. En ik blijf actief binnen agalev en zie dat we intussen traag maar zeker een begin maken van een ander beleid. En ik zie ook hoe agalev vaak voorstellen doet maar hiervoor nog geen meerderheid vindt.
Jij droomt van een heel andere wereld en dat wil ik best respecteren. Respecteer jij dan ook de keuze die anderen maken om intussen wel de handen uit de mouwen te steken? Als ik je goed begrijp ga je zelfs niet stemmen (en steun je op die manier enkel de grootste partijen). Intussen ga je vrolijk tekeer tegen hoe het er binnen agalev aan toe zou gaan. Ben je al eens komen kijken? Ik nodig je uit.
Tenslotte: je stelt dat lucien roept tegen de verkeerde mensen, terwijl jij het bent die hem persoonlijk aanvalt. En wat heb je daar nu weer mee bereikt?
Persoonlijk zie ik geen uitdaging en evenmin resultaat in het vasthouden aan radicale standpunten en slogans. Maak dudielijk wat je wil maar luister ook en vraag je af waarom anderen het(nog) niet met je eens zijn. Pas als je dat hebt begrepen kan je anderen overtuigen en echt iets veranderen.

Dankzij de regeringsdeelname van Agalev zijn alle radicalen nu plots nestbevuilers geworden.
Dankzij de "realo's" staat Anders Gaan Leven nu gelijk aan De Vervuiling Aanvaarden, Zij Het Met De Nodige Randbemerkingen.
Dankzij de groenen mag ik nu niet meer zeggen dat ik bijna niet meer ademen kan in Vlaanderenland.
Dankzij de groene collaboratie kan onze regering zich zonder verpinken als ecologisch bewust omschrijven.
Dankzij het naïef afgedwongen verfijnde discours wordt iedere perverse regeringsdaad nu afgedaan als 'voorlaatste uitzondering', of 'ongelukkig bijeffect', of 'nader te bestuderen', of 'blablabla'. Kill a Nepalese woman with a green consciousness....

Wie leert de groene verdedigers nu eindelijk eens wat grondbeginselen van het Machiavellisme, wie toont hen dat regeringsdeelname enkel mogelijk is bij totale aanvaarding van het neoliberale framework (waar ieder zijn eigen gekleurde nietszeggende accentjes in terug kan vinden - om trots aan de achterban te tonen), wie legt hen uit dat iedere non-democratie zich steeds het aura van het tegenovergestelde systeem wil aanmeten, wie zegt hen eens duidelijk dat zelfs duizend commissies rond Rwanda, bloeddiamanten, Irak, vluchtelingen, PCB's, enz enz enz geen ene moer veranderen aan het basisprincipe van onze hedendaagse staat: verklaar alles wat ge wilt, en we geven je wel de illusie dat we luisteren, maar torn nooit ofte nimmer aan ons heilige economische systeem: 'Winst voor alles'? Sociaal en Ecologisch: allemaal goed en wel, zolang het ons maar geen geld kost. Net sociaal genoeg om geen radeloze revolutie te veroorzaken, net ecologisch genoeg om niet stante pede door onze knieën te zakken van de alomtegenwoordige vervuiling en verwoesting van onze laatste stukken natuur.

De regeringsdeelname van Agalev heeft er op drie jaar tijd inderdaad voor gezorgd dat het machtsdiscours verfijnd geworden is, jazeker. Mijns inziens ook leugenachtiger. Meer kluitjes in het riet.
En veel minder mogelijkheid tot genadeloze kritiek en oppositie.
Tenzij via meer en meer radicale acties, en een ongebreideld en frontaal durven aanvallen van het hypnotiserende discours van de regeringspartijen. Er zijn momenteel m.i. meer jonge (en oudere) mensen te mobiliseren voor dergelijke uitdagingen, dan voor het beluisteren van het slaapverwekkende intellectuele discours van enkele bourgeois-blauw-groenen: "als we maar lang genoeg praten en praten en groene beleidsvoorstellen indienen, dan zzzzzzzzzzzz"...

Until they chop down the very last tree...


juz' usin' da democratic principle of sayin' wot I think
love 'n respect
pink

Dit is geen aanval op de overtuiging van Pinkje of Gunther maar een andere mening. 't Is door discussie –waarin de gesprekpartners elkaar respecteren – dat ik bijleer.

Dus we zouden beter af zijn zonder de realo's van Agalev in de regering?

Dan krijg je een regering van CVP en VLD (en NVA) en zal het inderdaad makkelijker zijn om oppositie te voeren. Want de sociaal en ecologische kantjes zullen ervan af zijn.

Hopen dan maar dat het inderdaad tot een sterke tegenbeweging komt maar vooral ook dat veel activisten dan ophouden met een interne strijd over welke strategie en zelfs welke mensen (al dan niet dooie) de beste zijn.

Ik denk dat het geruzie en de wereldvreemdheid van vele andersglobalisten eigenlijk een ernstiger probleem is dan Agalev die in de regering zit.

Wat ik ondervind is dat een aantal kritische linkse mensen die vroeger achter Agalev stonden dat nu inderdaad niet meer doen. Maar dat wil niet zeggen dat zij niet langer actief zijn in een tegenbeweging. Ze zetten zich in op andere, zeer diverse manieren. Anderen proberen die twee te combineren, daar reken ik mijzelf bij.

Vroeger werden de Agalev'ers afgeschilderd als luchtfietsers, naïevelingen en freaks. Hun standpunten waren radicaler (lees er de congresteksten van de jaren '80 maar eens op na) en hun zieltjes nog maagdelijk. Maar ze werden door de meerderheid van de bevolking en de gevestigde pers gewoon weggelachen. Ze stonden mijlenver af van waar de meeste mensen mee bezig waren.

Nu voer ik axie op de dijk van Blankenberge en vertellen bomma's mij dat die windmolens er inderdaad moeten komen. In de scholen wordt er gediscussieerd over wapenleveringen aan landen die in oorlog zijn. Een nicht van mij heeft na twee jaar werken tijdskrediet opgenomen om te onthaasten. In café's wordt er gepraat over dat extra geld dat moet betaald worden om voor andere mensen te zorgen. Op tv raken honderdduizenden mensen geëmotioneerd door een reportage over iemand die na een lange strijd eigenlijk het recht heeft over zijn eigen leven te beschikken.

Dat er over een aantal thema's een publiek debat op gang gebracht is schrijf ik zeker niet enkel op de rekening van Agalev. Maar niet iedereen heeft No Logo, de Stille Overname of Ya Basta! gelezen. De andersglobalisten in België kwamen uitzonderlijk in het nieuws (en dan nog eerder stenen dan eisen). Veel mensen zien de andersglobalisten eerder als een subcultuur dan als een tegenbeweging. Nochtans gaat het om ideeën die makkelijk bij veel mensen ingang zouden vinden. De individualisering, éénheidsworst van de consumptiemaatschappij, het onmenselijk tempo van leven, de gruwelijke beelden op tv die getuigen van bloedige conflicten of honger elders in de wereld, criminaliteit, onzekerheid,… zijn problemen waar elke Belg mee te maken krijgt.

Is het geen optie om gebruik te maken van het parlement - en de media die daar rond hangen – om de oplossingen van de andersglobalisten dichter bij een groot deel van de bevolking te brengen?

Voor een aantal mensen zijn Mieke Vogels die het schoonheidsideaal aanklaagt en meer geld vraagt voor de opvang voor gehandicapte mensen of een Deleuze die grapt over alternatieve energie toehankelijker dan indymedia, de Nar, Solidaire, Wereldwijd, de Wereld Morgen, de militant,…. Ik denk dat Agalev een aantal mensen wel degelijk dichter gebracht heeft bij meer ecologische en sociale ideeën. De leden en kiezers van Agalev zijn niet langer enkel de intellectuele middenklassers van weleer. Ook ouderen, jonge arbeiders en migranten zijn nu actief bij Agalev.

De andere wereld waar de andersglobalisten naar streven is ook de andere wereld waar de groenen van dromen. Dat zij die wereld niet gerealiseerd hebben is een feit. Maar dat wil toch niet zeggen dat Pinkje moet stoppen met te zeggen dat het onmenselijk is om vluchtelingen op te sluiten, bossen te kappen, wapens te leveren, dorpen plat te smijten,… Blijf dat maar zeggen en help er mee voor zorgen dat er een sterke tegenbeweging op straat komt die de politiek verplicht fundamentele zaken te veranderen en niet langer de slaaf van de economie te zijn.

De regeringsdeelname van de groenen is niet vanzelfsprekend een remmende factor. Even goed kan het de niet-overtuigde Belgen vertrouwt maken met die andere wereld. En dan beslissen de mensen zelf wat zij doen: op straat komen omdat de regering (waar ook de roden en blauwen in zitten) nauwelijks werk maakt van die wereld en/of op een andere manier mee helpen bouwen aan die andere wereld. (kan zeer kleinschalig zijn)

Voor mij is dé weg die gevolgd moet worden helemaal niet zo duidelijk. Op dit eigenste ogenblik stel ik mezelf vragen bij wat ik hier juist neergeschreven heb. Maar de alternatieven die geboden worden geven mij ook geen zekerheid.
Want met kleine groepjes axies gaan voeren die mensen afschrikken (zondag aan 't Zuid, jammer genoeg zo overgekomen) of gezellig onder ons samen filosoferen en teksten schrijven over de ideale maatschappij en de grote revolutie is misschien wel leuk maar of het iets uithaalt?

En dan is er nog het geruzie en de manier van discussiëren van sommige mensen die op deze site posten. Dat zorgde ervoor dat ik tien keer mijn toetsenbord heb omgedraaid vooraleer ik deze comment hier postte. Eén ding wil ik hier al duidelijk stellen, Woody, ik zit nu niet aan de weet en discussieer graag op een volwassen manier.

Zolang Agalev ruimte laat voor verdere meer radicale oppositie, en zichzelf niet al te duidelijk claimt als dé woordvoerder van het groene denken in Vlaanderen, en duidelijk blijft communiceren dat hun regeringsdeelname slechts een deelaspect kan en mag zijn van een verdergaande en diepere en breder gedragen groene strijd, dan kan ik Elke een groot stuk volgen in haar diepdoordachte denken.

Weet wel dat er nog een enorm verschil is tussen het opeisen van je democratisch spreekrecht (o.m. via groene gemeente-, provincie-, Vlaamse Raad- en parlementsleden) en het officieel mee ondertekenen van minder-groene beleidsbeslissingen (via groene schepenen, ministers enz). Een zweeppartij (= kiest voor permanente oppositie, als soort 'schaduwregering' of 'kritisch-adviserende observater') kan wél uiterst effectief zijn in het doordrukken van haar dromen (kijk maar naar de nachtmerries van het Vlaams Blok, die de laatste tien jaar wel degelijk het beleid - waar ze zogezegd niet aan deelnemen - beïnvloed heeft).

Niet gemakkelijk, dat meeregeren, en dan bedoel ik vooral het blijvend bewaken van het groene imago, van het verhaal dat regeringsdeelname niét betekent dat je de rest van het blauwere regeringsbeleid goedkeurt. En dat imago-deficit wordt wel degelijk misbruikt door andere regeringspartijen, die zich nu valselijk stuk voor stuk een 'groener' imago willen aanmeten. 'Greenwashing' heet zoiets, dacht ik.
Om het ego-boosting van enkele verstarde Agalev-topmensen nog niet te vernoemen.

Dus ja, 't is een twijfelachtig onderscheid tussen realo's en fundi's. Beiden hebben wel wat punten. De enigen geloven in daadwerkelijke democratie, de andere zijn er misschien wat cynischer in, en zien politieke actie het liefst wat breder ingevuld.

Ik weet het ook niet zo goed soms.

Love 'n respect
pink