arch/ive/ief (2000 - 2005)

Als ‘t Blok de democratie inneemt moet de democratie op straat !

Prima ! Als 't Blok de cultuurpaleizen inneemt moet de cultuur op straat !

Alleen kunnen wij dat herhalen voor tal van andere zaken:

Als het Blok de volkswijken inneemt moeten de volkswijken op straat:
Als het Blok de politiek inneemt moet de politiek op straat:
Als het Blok de vakbonden inneemt moeten de vakbonden op straat:
Als het Blok de straat inneemt dan ....

Na de eerste zwarte zondag in 1991 kwamen duizenden democraten op straat tegen ‘t Blok. Verkiezing na verkiezing ging ‘t vooruit en veroverde én de democratie én de straat. De acties van dit weekend in het Muinkpark en aan Trefpunt zijn dus goed. Maar… zullen niets veranderen zolang de democratie zélf de straat niet inneemt ! En daar wringt nu net het schoentje !

10 jaar lang bleef het beleid dat uit de zwarte zondagen voortkwam potdoof voor de signalen van de straat. De agenda van het Blok werd stoemelinks doorgevoerd.

Toen de vakbonden in 1993 massaal op straat kwamen tegen het globaal plan reageerde de rooms-rode politiek met de normen van Maastricht. Toen de burgers in 1996 massaal op straat kwamen voor gerechtigheid reageerde de politiek met de eenheidspolitie. Zonder wezenlijke vooruitgang in de criminele dossiers die aanleiding waren van straatprotest (Bende Van Nijvel, Bende van Dutroux)

De paarsgroene regering belichaamde voor een groot deel in de maatschappij een alternatief voor het naoorlogse politiek regime in België en voor het Maastrichtbeleid van de regeringen die na zwarte zondag gevormd werden. De bevolking was Dehaene en Tobback beu en stemde massaal De Winter. Maar ook voor Verwilghen, Decroly en Anciaux. Samen met het actieve welvaartshuwelijk tussen Vandenbroucke en Verhofstadt bracht deze electorale beweging paarsgroen aan de macht.

Maar wat paarsgroen begon is bont en blauw aan het eindigen.

Net als onder Dehaene worden de werknemers opgeroepen hun lonen te matigen in naam van de concurrentiepositie. Worden communautaire twisten van stal gehaald wanneer de politiek in haar eigen twisten verstrikt zit. Worden openbare diensten verder geprivatiseerd. Wordt de kloof tussen de vermogens en de lonen en uitkeringen groter. Net als onder de vorige regeringen houden partijcenakels, kernkabinetten en politieke netwerken het parlement in bedwang. De Nieuwe Politieke Cultuur is verder weg dan ooit. Net als onder vorige regeringen moeten Belgische wapens koninklijke regimes in het zadel houden, in 1991 in Saoudi-Arabië vandaag in Nepal. Pleidooien voor vredesdividenden zijn al lang vergeten. Afwachten hoe lang de Belgische kritiek op Bush en zijn nieuwe Golfoorlog nog duurt !

Allicht heeft deze regering ook goede maatregelen genomen. De bevolking is ook mondiger en alerter geworden. En de economische conjunctuur zat mee. Maar de essentiele punten die aan de basis liggen van onzekerheid bij de bevolking en de opkomst van 't Blok zijn niet aangepakt.

Paarsgroen verslikt zich in de zelfde politieke cocktail als de maanden voor de eerste zwarte zondag. Ook toen werden wij geconfronteerd met oorlog(sdreiging), aanslepende recessie, toenemende afdankingen en sluitingen, oproepen tot loonmatiging, regeringscrisis rond wapens en bijhorende communautaire spanning.

Laat de Nepal-crisis een les zijn in de strijd tegen ‘t Blok. Het spint ongestraft garen uit deze crisis. Het kan weer eens haar leugens propageren en elk masker opzetten dat haar zint : underdog, behoeder van law and order, verdediger van de Westerse waarden en trouwe bondgenoot van Amerika, verdediger van democratie en de straat. ‘t Blok is het allemaal tegelijk in de ogen van verschillende bevolkingsgroepen en werpt zich daardoor op als een politiek alternatief.

Indien links in zo'n politieke cocktail geen POLITIEK ALTERNATIEF organiseert is een VOLGENDE ZWARTE ZONDAG ONVERMIJDELIJK.

Het taboe over de regeringsstabiliteit beheerst de strijd tegen het Blok. Het wordt tijd dat dit taboe wordt opgeheven. Zonder deze regering heeft de bevolking niets verloren. Integendeel, mocht de val van deze regering een aansporing zijn om een echt alternatief te vormen kan dit alleen maar heilzaam zijn. En als deze regering haar termijn uitdoet hebben wij ook niets gewonnen.

We kunnen de democratie maar heroveren van het Blok als de straat de democratie verovert. Vandaag voor cultuur. Morgen in verzet tegen de oorlog van Bush. Met de ambtenaren van de post en de andere openbare diensten tegen de sluipende privatisering en regionalisering. Door tegen de stroom in te gaan tegen de verdeeldheid in dit land die nationalisten propageren en organiseren .

Niet " dé Walen" lopen weg met het geld voor sociale oplossingen van de recessie. Maar de vermogens die massaal geld over de balk gooien ten koste van de staatskas, de loontrekkenden en de kleine beleggers. Niet de immigranten pakken het werk van de bevolking af. Maar de grote concerns die hun winsten veilig stellen door onmiddellijk te snoeien in de arbeidsorganisatie en de lonen, daarmee de recessie alleen maar verergerend ? Niet de armen van Nepal vormen en hun organisaties vormen een dreiging voor de wereldvrede Maar de bewapeningsindustrie die opnieuw gouden tijden beleeft.

Deze taal is onverzoenbaar met paarsgroen. Alleen deze taal kan kiezers van ‘t Blok terugwinnen.

Van verschillende kanten zowel in het noorden als in het zuiden van het land gaan stemmen op die deze taal spreken en een democratisch alternatief uitwerken voor én 't Blok én paarsgroen.

LEEF! organiseert binnenkort een grote bijeenkomst van bewegingen en individuen die werken aan zo'n alternatief. Roberto D'Orazio en Vincent Decroly zijn er uitgenodigd om het gesprek op gang te trekken.

Interesse om hieraan mee te werken ? Neem contact op:
Filip De Bodt, gemeenteraadslid LEEF! Herzele
Agnes Lamoen en Raf Verbeke, Gent
Emiel Moysonlaan 128 9000 Gent
09/228.74.91. - leef_gent@hotmail.com

Vandaag nemen SP.A, VLD en Agalev de parlementstempel in Brussel in. Wie neemt de straat in ? Een standpunt.
Als het kapitaal de democratie inneemt moet de democratie op straat !

Prima ! Als 't groot geld de cultuurpaleizen inneemt moet de cultuur op straat !

Alleen kunnen wij dat herhalen voor tal van andere zaken:

Als paarsgroen de volkswijken inneemt moeten de volkswijken op straat:
Als paarsgroen de politiek inneemt moet de politiek op straat:
Als paarsgroen de vakbonden inneemt moeten de vakbonden op straat:
Als paarsgroen de straat inneemt dan ....

Organiseer marsen, cultuurtempels, straatraves, betogingen tegen het kapitaal ! Leg uw eieren niet te week bij de paarsgroene vrienden van de oorlog, zij zijn aan de macht. Wie spint garen bij de wapenlevering aan Nepal ? Het Blok ? Wat een gedachtenkronkel. De eerste die daar garen bij spint is het feodale regime in Nepal, de koninklijke lakei van Bush en het imperialistisch systeem zelf die ongestoord verzetsstrijders kan uitmoorden.

Weg met paarsgroen, weg met het kapitaal, weg met de navelstaarderij die alleen het Blok ziet.

leef_gent,
Wat is een vakBOND,
toch niet m'n eigen keuze; waar was hun geld, hoe is hun macht,wat is hun bescherming?
Meestal medestander ja, maar het zal toch wij zijn die het bepalen... en zo hoort het; de vakbond is een "bloedgroep".
groeten,
pat
mA.f@pandora.be