arch/ive/ief (2000 - 2005)

Jos Geysels, de belangrijkste man binnen Agalev, is van mening dat de omstreden Belgische wapenleveringen aan de Nepalese overheid eventueel nog steeds door kunnen gaan met instemming van de paarsgroene regering. Ook al is er geen garantie dat er binnenkort verkiezingen komen in Nepal (en dus ook niet dat de regering daar haar dictatoriale neigingen ontgroeit). Dat maakte de man gisteren ook duidelijk in de televisie-uitzending Terzake.
Geysels is al jaren partijsecretaris bij de groenen. Het vertrouwen in de centrum-linkse koers die hij Agalev laat varen wordt in progressieve kringen buiten de partij echter steeds kleiner.
Een recente peiling in opdracht van de krant La libre Belgique geeft aan dat Agalev niet meteen brokken zal maken bij de volgende verkiezingen en dat progressieven de eerstkomende tijd niet op electoraal sukses hoeven te rekenen.
Vlaanderen mist duidelijk een uitgesproken linkse beweging die niet vies is van electoralisme en basisdemocratie sterk genegen is. De grotendeels tot het verleden behorende hoop van een aantal progressieven dat Agalev in die richting zou evolueren is ijdele hoop gebleken. De groene partij is jammer genoeg altijd een pseudo-ecologistische beweging geweest, want in haar ideologie heeft ze nooit de anti-kapitalistische kaart getrokken. Ze heeft ook nooit veel zin gehad in het echt sociale werk.
Het was en is eerder de pleitbezorger van christelijke en soortgelijke ethiek, met name een ethiek met de nodige interne contradicties. Vandaag is Agalev bijvoorbeeld anti-pacifistisch (remember also the bombing of Afghanistan), zonder dat openlijk te willen stellen. Het vrijt de christelijke vakbondstop op en laat strijdbare vakbondmilitanten in de kou staan zonder het te willen toegeven. Geysels noemt de partij sociaal-groen maar is tevreden met regeringsfuncties voor de groenen die geen echte structurele oplossingen opleveren voor de derde-wereld-problemen. Nee, de groene staatssecretaris Eddy Boutmans kan geen noemenswaardige resultaten voorleggen sinds zijn aantreden. En de groene Vlaamse minister voor het leefmilieu Vera Dua laat Vlaanderen verder in een toestand van op grote schaal plaatsvindende vervuiling, verstoring en versnippering van het milieu.

De tijden dat de groenen pacifisme en ecologisme genegen waren zijn zeker voorbij. Kopstukken als Jos Geysels en Mieke Vogels hebben hier een belangrijke rol in gespeeld. Zo verklaarde Vogels vroeger graag dat Agalev niet links was, maar "averechts". Het geloof in averechts betekende waarschijnlijk ook een huldebetoon aan "realo", een strekking die toen meer dan overheersend was binnen Agalev.
Realos waren in de ogen van Vogels "realistisch", want in tegenstelling tot de "fundis" streefden ze geen fundamentele hervormingen na van de samenleving. Fundis waren vaak radicaal links en ook dat kon Vogels niet pruimen. Toen René Los nog bij de partij zat, vertelde hij me eens dat de groenen alle fundis hadden buitengewerkt. Dat was toen ook ongeveer waar.
Vandaag is de toestand binnen Agalev nog slechter. Men is zo sterk op het huidige gefixeerd dat men nog weinig mogelijkheden tot verandering ontwaart, wat Theodor Adorno ooit "overrealisme" heeft genoemd is zeker bijna alomvattend geworden bij de groenen.

Morgen zullen misschien wel tweeduizend (of meer) mensen naar Kleine Brogel gaan om de aanwezigheid van kernwapens daar aan te klagen. Dit vormt een belangrijk moment voor progressieve Vlamingen. Het is een nieuwe etappe in de jarenlange campagne tegen het opdslaan van kernwapens op een mee door de Belgische overheid gecontroleerde militaire basis.
Staatsmannen als Bert Anciaux, Patrick Vankrukkelsven en Jos Geysels hebben ruimschoots geprofiteerd van de aandacht voor deze campagne. Bomspotters hebben dan ook ongetwijfeld het recht om van deze staatsmannen te eisen dat ze meer rekening gaan houden met hun wensen en verlangens.
Om te eisen dat Jos Geysels ontslag neemt uit de functie van Agalev-partijsecretaris bijvoorbeeld. De machtspositie van Geysels doet de vredesbeweging immers geen goed. En er zijn weinig mensen die zo sterk mee de koers bepalen van het progressieve segment van de Vlamingen, via de media o.a.

Het is duidelijk dat al het constructieve werk van leraars en studenten, van schrijvers en activisten, van kunstenaars en mensen uit de "sociaal-culturele sector" tot nu toe weinig oplevert. Dat de opmars van het Vlaams Blok niet gestuit is en dat links maatschappelijk en electoraal gezien in het defensief is gedrongen.
Het is dan ook tijd dat Bomspotters en andere progressieven hun 'leiders' tot verantwoording roepen en hen vragen een stap terug te zetten. Dat ze druk zetten op Agalev om een andere koers dan de centrum-linkse te varen, en nadenken over een alternatief voor de groenen.
Het is tijd voor een electoralistische beweging die opkomt voor basisdemocratie en zichzelf direct democratisch organiseert. Enkel een groep mensen die pleit voor een gemeentelijke controle op economische processen (wars van een markteconomie) en van geconfedereerde, kleine gemeenten in zelfbeheer, zal op overtuigende wijze de onzin van parlemenentarisme, of natiestaten en andere overheden, kunnen aantonen. Alleen mensen die doordachte vormen van technologie willen invoeren en behouden, m.a.w. duurzaam industrialisme bepleiten en het, de primitieve samenlevingen idealiserende en technofobe, "primitivisme" resoluut afwijzen, zullen het aberrante karakter van de verdergaande economische groei kunnen duidelijk maken. Het is aan ons om de Belgische vredes- en andersglobalisatiebeweging een nieuwe wending te geven.
Laat ons, links-progressieven, de vierde macht (de media) in dit land niet overlaten aan de pseudo-linksen en andere tegenstanders, maar het democratisch recht opeisen om de werking van de instellingen die die macht belichamen meer te bepalen.
En tenslotte een laatste voorstel: laten we een tegenmacht uitbouwen, op het vlak van onderwijs en cultuur, voor een systeem dat leerprocessen, ethiek en esthetiek sterk laat bepalen door de wetten van de bestaande markteconomie.
Of zoals de rockmuzikant Billy Bragg het zo graag zingt: "Can you hear us? No power without accountability!"

dat je je weeral blindstaart op electoralisme. Terwijl je nochtans weet dat libertair municipalisme op die manier gereduceerd wordt tot een verkiezingslijst-oproep. Op zo'n manier krijg je geen enkele libertair of anar mee. Veel succes tijdens de verkiezingen en vaarwel.

Hoezo, "weeral blind staart op electoralisme"? Ik ben al sinds het begin van de jaren negentig in libertaire kringen actief en ik heb tijdens al die jaren de noodzaak van een sterke linkse basisbeweging benadrukt die een anti-autoritaire positie inneemt. Meer dan jij zelfs. En ook.. libertair municipalisme kan nooit gereduceerd worden tot een verkiezingslijst-oproep. Alles behalve dat...

Waarschijnlijk ga ik nu zwaar onder handen genomen worden maar volgens mij zijn het niet de mensen van Tomsk die gewogen hebben op de beslissing van de regering om het plutonium van de V.S. nog niet te verwerken tot MOX.

Raf,

goed artikel. Het zal je misschien verbazen omhet volgende te horen uit de bek van een Vlaamsnationalist, maar ik sta achter de idee van een echte linkse partij (zelfs al concurreert die desgevallend met mijn partij), net zoals Nederland en Duitsland er eentje hebben. En ja, inderdaad, Agalev is een pure establishmentpartij geworden die het evenwicht kwijt is tussen een maximum van principes verwezenlijken en anderzijds macht delen en dus compromissen sluiten. Een artikel van Manu Claeys (eerlijk gezegd zowat de slechtste "filosoof" van de laatste jaren zowel qua inhoud als qua schrijfstijl) nog niet zo lang geleden, stond bol van verschoningsgronden voor het miserabele regeringswerk van de groenen. De teneur was uiteraard dat Agalev als kleine partij nu eenmaal niet de lakens uitdeelt en dus het maximum uit de kan moet zien te halen. Kan ik mee akkoord gaan.
Doch wat de partij nu doet is het compleet overboord gooien van fundamentele principes zoals pacifisme. De Nepal-discussie is verre van afgelopen en een ecologist met kl...aan zijn lijf weet wat hem te doen staat, namelijk de partij eens hard tegen de schenen schoppen.
De Volksunie heeft net hetzelfde meegemaakt. Ook deze partij nam deel aan regeringen en wist misschien een aantal van haar idealen om te zetten maar door jarenlang aan de vleespotten te zitten en aan klantenbinding te doen door middel van aanwervingen van kabinettards, medewerkers en diens meer verwaterde de partij tot een ordinair establishment-aanhangsel dat neerkeek op de militant en haar volksnationale principes. Tot de bom barstte ! Uit de as van de VU is de N-VA gerezen, wél degelijk een konsekwente democratische en independentistische partij, maar evenzeer een PACIFISTISCHE partij. Indachtig aan het Ijzertestament en de ellende die oorlog en haat met zich meebrengen, heeft de N-VA het politieke leeuwenwerk geleverd in de aanval op de pro-wapenleveraars. Ook nu zal de partij en haar jongeren (Ronduit!) in Peer staan en protesteren tegen de aanwezigheid van kernwapens op Kempische bodem.
Let wel, de N-VA is in deze de ENIGE parlementaire partij die konsekwent handelt terwijl SP.a, Agalev, spirit en VLD hypocrieterwijze stromannen sturen naar de basis om het aanwezige volk te behagen. Ook dat mag wel eens gezegd worden op een "onafhankelijk media-forum" !
Ik ben benieuwd of de demonstranten hun woede traditiegetrouw zullen richten op democratische vlaamsnationalisten (uit onmacht en onwetendheid) of op diegenen die hun principes verkrachten. Benieuwd, benieuwd...

AAN DE VOORAVOND VAN BOMSPOTTING ROEPTE EEN ZICHZELF TOT LIBERTAIR VERKLAARDE SOCIAAL DEMOCRAAT OP OM AGALEV TE VERSTERKEN.

DESTROY THE SYSTEM

Een alternatief voor Agalev? Dat bestaat niet, beste Raf. En dan kan je twee dingen doen: de bestaande gemakzuchtig aanvaarden of doen wat enkele koppigaards binnen de vroeger Volksuniejongeren gedaan hebben: zelf voor een alternatief zorgen.

Toch vind ik het ook jammer, en dan sluit ik me aan bij Bosuil, dat er geen echte linkse Vlaamse partij bestaat. Een Vlaamse Herri Batasuna. Voor alle duidelijk, lees eerst het boek van 20 jar HB: 20 años de lucha por la libertad.
Dan zou links veel sterker staan, maar links is te verdeeld en te vijandig tegenover Vlaanderen.

Trouwens, mag ik even iets meedelen over de trefdag van Ronduit in Berchem? Eén van de nationale bestuursleden had een shirt aan tegen fascisme. Vlaams en links, het kan!

Y vamos a seguir!

Waarom spreekt men niet over een Belgische linkse partij?
Of zit dat Vlaams gevoel er al zo diep ingebakken?

de N.V.A. had er bv. geen problemen mee om in Brugge samen te werken met het Vlaams Blok om zo de subsidies af te nemen van BJTR, Brugse jongeren tegen racisme.(dag cordon sanitaire)

En of het nu Voorpost, N.V.A., Vlaams Blok of T.A.K. is, allemaal gebruiken ze dezelfde tactiek, affiches met "Hier spreekt men Nederlands' hangen boven bijvoorbeeld Arabische affiches van 'Ik zie je graag'.
Ik zou niet graag leven in een land waar de N.V.A. aan de macht komt want het verschil met het Blok is mij niet echt duidelijk.

Maar man toch, in de huidige gemeenten voeren de vazallen van de sportclubs, de salonfascisten (de laatste zwarten), en de liberalen (alles wat zonevreemd is regulariseren) de voertoon. Een duurzame gemeente (want daar doel je op) moet nog uitgevonden worden...

De NVA heeft ten minste nog principes!!????

Hoe lang nog?.. totdat zij ook in een volgende regering zitten!

Het is niet moeillijk om principes te hebben als je niet in de regering zit. Zelfs de CD&V heeft dezer dagen pascifistische principes en houdt zich daaraan!

Het is verkeerd te stellen dat Agalev zijn principes verloren en verraden heeft.
Agalev kan die principes in deze regering niet waarmaken, weegt niet sterk genoeg.
(in tijden van Nepalcrisis zwijgt de SP.A trouwens in alle talen over een roodgroenfront dus moet Agalev het gevecht tegen de blauwe bierkaai in zijn eentje aangaan)

Agalev verdraagt teveel van de andere partijen, slikt keer op keer wat de blauwen door hun strot duwen.

Dàt is een betere vaststelling.

wat heb ik met dat vlaams-nationalisme te maken? Niks dus. Wat heb ik met de huidige gemeenten maken? Ook niks dus. Een beetje serieus blijven mensen.

Waarom Vlaams, waarom niet Belgisch? Ik weet wel dat België een constructie is maar waarom geen Vlaams-Waalse partij als er dan toch zonodig aan politiek moet gedaan worden in dit lans dat er geen is?

Het is tweemaal niets op een landkaart, een beetje minder druk doen zou wel leuk zijn.

De Europese Commissie is gevestigd in Brussel, de E.R.T. is gevestigd in Brussel, de N.A.V.O. heeft zijn hoofdkwartier in Brussel.

In plaats van te vechten voor Brussel zou men beter een Vlaams-Waalse partij stichten die deze dingen uit Brussel weg wil.

"Laat ons, links-progressieven, de vierde macht (de media) in dit land niet overlaten aan de pseudo-linksen en andere tegenstanders, maar het democratisch recht opeisen om de werking van de instellingen die die macht belichamen meer te bepalen. "

De media kiest de pseudo-linksen, niet omgekeerd.

Dit is hoe macht werkt. ;)

"Staatsmannen als Bert Anciaux, Patrick Vankrukkelsven en Jos Geysels hebben ruimschoots geprofiteerd van de aandacht voor deze campagne. Bomspotters hebben dan ook ongetwijfeld het recht om van deze staatsmannen te eisen dat ze meer rekening gaan houden met hun wensen en verlangens.
."

Waarom zouden bomspotters deze mensen erkennen in hun functie van staatsman als ze verkozen zijn in een land waaar de stemplicht telt en waar kandidaten (zolas overal)verkozen worden via T.V.?

Grotendeels akkoord, maar blijkbaar is het zo erg gesteld met Agalev dat niemand met slaande deuren opstapt en zelf de basis van iets nieuw organiseert. Deze situatie maakt de constructie van iets nieuw alleen maar moeilijker, ge moet bouwen op wat geen banden heeft met "de" ecologische beweging in België om een nieuwe ecologische partij op te bouwen. Geef toe..
Misschien is een andere basis dan de louter ecologische wel vruchtbaarder, want vele lensen zoeken al jaren naar een alternatief dat niet louter ecologisch is , maar radikaal kiest voor mens en natuur. Belangrijk is wel - en dan kom ik bij mijn tweede punt - dat zo'n alternatief best ook vanuit de basis opgebouwd wordt : veel mensen die zich willen inzetten zijn het beu om in "een constructie van bovenaf" te zitten. Daarom werk ik in LEEF in Gent, we werken zeer concreet rond afdankingen in een fabriek, rond ruimtelijke ordening, rond overstromingen, rond het herstel van de band tussen boer en stedeling door de oprichting van een boerenmarkt,rond vluchtelingen,...en we nemen eenheidsinitiatieven
Als je deze piste interessant vindt, hou dan ajb contact met ons .