arch/ive/ief (2000 - 2005)

BJTR en Kamran Raes, een dialoog
by Marleen B (posted by Libby) Sunday September 29, 2002 at 10:51 PM

Als laatste in de reeks van 3 gesprekken gingen de Brugse jongeren tegen racisme in dialoog met Kamran raes, voorzitter van het Provinciaal Integratiecentrum.

VZW Provinciaal Integratiecentrum (PIC)
Kamran is Voorzitter. Hij doet dit op vrijwillige basis.

Is officieel van start gegaan in 2000.

Doelstellingen :

- uitvoeren van het decreet op de integratie van minderheden
- helpen bij het integratiebeleid voor de allochtonen derde generatie
- helpen bij de vorming van participatie van allochtone organisaties
- helpen bij de uitbouw van een participatienetwerk met vertegenwoordigers van organisaties in het veldwerk, buurtwerk, allochtone platforms, gemeentebesturen
- evalueren van de klachtenbundel en een globaal overzicht geven van wat de klachten betreffen.
- sensibilisering bij de steden en gemeenten om wat aan die klachten te doen
- aandringen op particpatieraden in het onderwijs
- opstellen van een 6-jarenplan.


Opmerkingen
- Het PIC heeft geen zeggenschap in het integratiebeleid. Ze helpen alleen mee aan de uitvoering
- Het integratiebeleid functioneert niet overal goed in West-Vlaanderen. Weliswaar vertegenwoordigt de emancipatieambtenaar de stad Brugge in het participatienetwerk, maar een steunpunt in Brugge heeft het PIC niet, ondanks er toch een paar duizenden asielzoekers zijn. Wel in Kortrijk en Oostende. Deze 2 steden zijn eveneens in het participatienetwerk via hun integratieambtenaar.
- Hoe kan een 6 jarenplan echt functioneel zijn ? De termijn is niet eens in overeenstemming met een legislatuur van het Vlaams Parlement en regering.
- Er zijn te weinig financiële middelen en te weinig personeelsleden, slechts 8, om alle doelstellingen naar behoren uit te voeren. Het PIC kan bvb onvoldoende bemiddelen naar de gemeenten toe, zowel door personeelsgebrek als door gebrek aan toegang tot die gemeenten.
- 6 % van de klachten in verband met racisme in België komen uit West-Vlaanderen. De meerderheid van die klachten betreft huisvesting en dan tewerkstelling. Ook voor de intellectuele allochtonen is het moeilijk aan werk te raken. Autochtone Werkgevers en Werknemers willen de intelligente allochtonen van zich afhouden uit schrik dat ze gaan bevorderen en zo in de hiërarchische ladder boven de autochtone werknemers komen.
- Er zijn helaas racistische leerkrachten, waardoor allochtonen uitgesloten worden.
- In Antwerpen zijn er wachtlijsten van 300 à 400 allochtonen die Nederlands willen leren in het officieel onderwijs.


Strategie om meer allochtonen tewerkgesteld te krijgen.

- Nu rekent de Vlaamse Gemeenschap op de integratiecentra om resultaat te bereiken. Maar de integratiecentra krijgen dus moeilijk toegang tot de gemeenten. Daarom moet de Vlaamse Gemeenschap een wettelijk kader scheppen. Bvb : stellen van een bepaald quotum door een tewerkstelling voor allochtonen op te leggen die in overeenstemming is met de verhouding allochtonen/actieve bevolking in de regio.
- Geen positieve discriminatie. Net als de autochtonen moeten allochtonen tewerkgesteld worden volgens hun capaciteiten en diploma's, niet meer en niet minder.
- Migranten die hun familienaam vernederlandsen of verfransen hebben meer kansen op de arbeidsmarkt. Moet evenwel een geldige reden hiertoe hebben.


Mieke Vogels stelt fusies voor van integratiecentra met andere organisaties, zoals Opbouwwerk. Binnen sommige van die organisaties is hiertegen echter weerstand, deels uit racisme.


Integratie is de taal van het land of het landsdeel leren en de wetten naleven. De eis van autochtonen naar de allochtonen toe om zich aan te passen situeert zich echter naar arme allochtone bevolkingsgroepen zoals de Marokkanen en Turken. Japanners en Amerikanen worden niet met de vinger gewezen. Ook niet de Chinese restauranthouders die tegen hun personeel in het Chinees of Engels spreken.

Abou Yah Yah wil de groepen gescheiden houden. Kamran Raes wil iedereen samen.


Jan Dumolyn wil samenwerking met het PIC voor informatie- en evaluatie-uitwisseling. Kamran is daarvoor een ontvankelijk en betrouwbaar persoon.

Kamran was een Iranees vluchteling. Hij was actief in de Communistische Partij. Hij is opgesloten en gemarteld geweest. In 1986 kwam hij in België aan als vluchteling. Zijn eerste woonplaats was Zerkegem, waar hij niet zo'n goede ervaring heeft met de bewoners. Professioneel is hij in België begonnen als lasser in een fabriek. Hij volgde de cursus Gezinswetenschappen die aansluit bij zijn opleiding in Iran in de psychologie en filosofie.

Websiteadres PIC = http://www.pic_west-vlaanderen.be