arch/ive/ief (2000 - 2005)

De aanpak van de Zevende Dag kennende (zie Lize's verslag van het debat over Irak), vragen we u de uitzending met aandacht te bekijken en er uw mening over neer te schrijven. We kunnen er de redactie van de 7de Dag mee confronteren. Naar uw mening luistert die redactie misschien wel; met 'beroepsmensen' uit de media willen ze geen rekening houden.

* Voorhamme in het spoor van het Vlaams Blok ??

Wat verklaarde de Antwerpse SPA-voorzitter Voorhamme zoal ? Wel in De Standaard van zaterdag 28 september stelde hij: "We moeten durven toegeven dat het migratiebeleid grotendeels mislukt is". "Uit angst voor het Vlaams Blok hebben we te lang gewacht met anti- discriminerende maatregelen. Maar evengoed zijn we de discussie over de eigenheid van de migrant uit de weg gegaan."

* 'Moeten' werkt niet

Voorhamme wil enerzijds de 'migranten' meer kans op integratie bieden en hij wil daarbij de werkgevers voor hun verantwoordelijkheid plaatsen. "We zullen dwang niet schuwen."

Anderzijds - en daarover ging een groot deel van het interview in De Standaard (en later op TV1, de journaals en Terzake van zaterdag plus op zondag volgt nog een Zevende Dag-'debat' hierover ...) - vindt hij dat "de allochtonen zich moeten schikken naar universele waarden."

Dé waarde die bij Voorhamme het vaakst aan bod kwam: "de universele waarde van gelijkheid" (met name tussen man en vrouw). Op het idiote van dat 'gelijkheidsideaal' had ik het elders al. Vrijheid voor man en vrouw dat hebben we nodig. En respect voor verscheidenheid.

Behalve het gelijkheidsdenken, maakte Voorhamme in het interview nog een paar denkfouten.

Als hij stelt dat de allochtonen zich MOETEN schikken naar de universele waarden, riskeert hij nog meer weerstand bij hen uit te lokken. Zou het niet beter zijn om iedereen - ook de autochtonen - het nut te helpen ontdekken (via onderwijs en de media) van een aantal universele waarden zodat de mensen die waarden niet als iets vreemds blijven zien maar als iets waarmee zowel zij zelf als hun hele samenleving gebaat zijn ?

Zou het niet gewoon democratisch zijn als er over die fundamentele waarden een open, altijd doorgaand debat zou komen ? Voorhamme ontkent in het interview dat hij universele waarden gelijk stelt aan Westerse waarden, maar dat doet hij wel degelijk. Er is bij hem geen bevraging van de eigen waarden. In een tijd waarin het westers model de aarde onleefbaar aan het maken is, getuigt zoiets van domme pretentie. En je moet het niet enkel zoeken in onze omgang met 'Moeder Aarde' - zoals de Indianen de planeet noemen. Het gaat bv. ook over onze omgang met kinderen en oudere mensen. Staan wij echt zo hoog op de evolutieladder als we onze bejaarden massaal wegstoppen in pékes en mékes-gestichten ?

Verder vertelde Voorhamme ook wel zinnige zaken (bv. over het veiligheidsbeleid; dat socialisten daar werk moeten van maken). Wat nog opviel in het interview was dat hij vooral gefocust leek op de Marokkaanse allochtonen. Toch sprak hij van "de migrant", "de allochtoon".

"En intussen roept alweer een nieuwe vergeten minderheid om aandacht: onze 'eigen' Congolezen. Diploma's genoeg, maar op de arbeidsmarkt krijgen ze geen kansen. Zal de geschiedenis zich herhalen ?" Aldus Gilbert Roox bovenaan zijn artikel in De Standaard van 28/9 over de problemen van de Brusselse Congolese minderheid.

"Culturele ontworteling" daarover gaat het in het artikel van Roox. En behalve de afwezigheid van vaderfiguren in veel Congolese gezinnen (te wijten aan diverse factoren), hebben de media daar toe bijgedragen. "Vandaag komen de idolen van MTV en ze spellen schreeuwende frustraties: gangsta rappers en kids uit het getto. Zo kleden de Afrikaanse jongeren uit de straatbendes zich en zo gedragen ze zich ook. Het begon al in 1994 met de New Jacks, de eerste jongerenbende van Matonge, die zich liet inspireren door de film 'New Jack City' van de Afro-Amerikaanse cineast Spike Lee. Zwarte jongens vormden groep om zich te beschermen tegen Marokkaanse en Turkse straatbenden. Maar intussen zijn ze die al enige tijd in gewelddadigheid voorbijgestreefd." Even verder schrijft Roox: "Afrikaanse benden kwamen plots in het nieuws. De Brusselsse politie signaleerde een schokkende nieuwe misdaadtrend: groepsverkrachtingen als ontgroeningsritueel. Dertienjarige meisjes werden meegelokt en door een dozijn bendejongeren verkracht. Mama Mwadi" (één van de Congolese 'mama's' die in Brussel de Afrikaanse jongeren op het 'rechte' pad probeert te houden) kreeg in metrostation Madou verschillende slachtoffers binnen. 'Verkrachting is niet Afrikaans' zegt ze. 'Dit is iets wat ze van de Amerikaanse films hebben afgekeken. De westerse televisie verziekt hun geest. En vervolgens reageren ze zich op straat met geweld af'."

"De epidemie ging weer liggen" schrijft Roox, "maar ondertussen vallen er doden." En hij beschrijft verder de problemen van o.a. Afrikaanse jongeren die recent vanuit Afrikaanse conflictgebieden in de westerse luxe belandden, luxe waar ze maar via geweld kunnen aan deelnemen. Studeren en een job zoeken lijkt voor velen zinloos, als ze toch geen werk vinden. Van al die problemen komen er nog meer gezinsproblemen. "In vele gezinnen is het oorlog tussen ouders en kinderen" vertelde maatschappelijk werkster Mi-Jeane aan Roox. "Het is een probleem van de westerse cultuur. Kinderen hebben hier te veel rechten en geen plichten. Dat maakt de families stuk." Een problematiek waar onze consumptiementaliteit weer in meespeelt: kinderen worden door de reclame steeds vaker opgezet tot het manipuleren van hun ouders.

Besluit ? Allochtone Belgen die werk willen maken van een beter samenleven met autochtonen, zullen toch ook eens hun eigen (consumptie)cultuur moeten in vraag leren stellen. Dat heeft niets met cultuurrelativisme te maken. Gewoon met gezonde bescheidenheid.

e-DIOGENE(S)

voorhamme vindt dat de migranten zich moeten schikken naar onze universele waarden. daarmee legt hij idd de kern van het probleem bloot. het gaat hier niet om een probleem van de migranten, maar een probleem van het Belgische debat, dat totaal verward is geraakt, en waar softe multiculturalisten en hardcore racisten spiegelbeelden zijn van elkaar: allebei vinden ze eigenlijk dat mensen alleen kunnne samenleven en alleen rechten hebben als ze helemaal gelijk/hetzelfde zijn. Voor de racisten is een andere dan en monoculturele samenleving gewoon onwerkbaar, voor de mainstream multiculturalisten mogen migranten allen bestaan als ze ons 'verrijken' als ze ons 'aanvullen' als we iets van hen kunnen 'leren'; maar ook dat laatste standpunt is denigerend: migranten mogen er alleen zijn als ze ons iets bijbrengen, niet als ze zo verschillend van ons zijn dat ze ons in verwarring brengen over onszelf.
De kern van het probleem laat zich samenvatten in de tegenstrijdige formule van voorhamme: 'onze universele waarden'. 'Onze Universele': je kan niet duidelijker maken dat er geen universele waarden bestaan, en dat elke universaliteit onvermijdelijk de particulariteit van één groep (de machtigste) is. We zijn niet gelijk, we verschillen. En de verwarring in het debat kan maar ophouden als we allemaal erkennen dat precies dat verschil ons verwart - en de oorzaak van die verwarring ligt niet bij de vreemde, maar bij de vreemdheid-in-onszelf. Je est un autre en die onophefbare duisternis in onszelf (die onbeantwoordbare vraag naar wie we zelf zijn, naar wat 'Vlaming zijn' in godsnaam betekent) doet ons vluchten in gemaakelijke racistische of mainstream-Leman-opvattingen. Niet alleen de migrant, maar ook onszelf doen we met die vlucht onrecht aan. De echt Andere heeft recht van bestaan.

Ben teleurgesteld met Tarik en Talhaoui. Ik vind dat ze niet echt een tegengewicht hebben gevormd, Sommers en Voorhamme waren gewoon paternalistisch en zwaak, maar er was niemand aanwezig om daarvan brandhout te maken. Jullie weten aan wie ik denk ;-)