arch/ive/ief (2000 - 2005)

Een goeie maand later hoor ik dat een groep mensen bezig is met de organisatie van het Sociaal Forum van België. Na wat rondvragen en zoeken kwam ik te weten hoe dat allemaal in elkaar zit. Een algemene vergadering zou de algemene principes vanuit het WSF bewaken en de grote lijnen van het programma vastleggen. Een kleinere vergadering was verantwoordelijk voor de praktische organisatie. Ik vroeg de verslagen op en merkte bij de lijst aanwezigen enkel grote namen uit ngo's en vakbonden op. Hier vreesde ik al voor… Waar bleven de kleinere actiegroepen? Waar zitten die jongeren? Werden er voldoende andere organisaties uitgenodigd om mee te werken en zo ja, waar bleven die dan?
Ikzelf stapte met een voorstel naar de jeugdbewegingen en met de concrete vraag of zij wilden meestappen in de organisatie van dit toch wel belangrijke evenement. Het antwoord was nee vanwege teveel werkdruk op de nationale secretariaten. Zelf had ik in mijn takenpakket onvoldoende ruimte om het allemaal mee te volgen, maar ik bleef wel op de hoogte omdat ik de verslagen van de vergaderingen telkens in mijn mailbox ontving.

Ondertussen sprak ik vaak verschillende mensen aan over dit Belgisch Forum. En zeker ook de jongeren waarmee ik in mijn werksituatie contact had. Begin september waren de folders er en pas een week voor het forum stond de site een beetje op punt… Jammer dat de promotie niet wat vroeger op gang kwam…

Op 21 september dwong ik mezelf om vroeg op te staan en toch maar eens te gaan kijken, daar op de VUB.
Het eerste wat me opviel: meer volk dan ik had verwacht. En heel veel bekende gezichten, maar vooral collega's uit de derde wereldbeweging. Toch ook 2 van de vijf jongeren die in Porto Alegre waren en een klein groepje andere jongeren die ik al kende. Leuk toch dat ze er bij waren.
In de voormiddag was het even zoeken naar het juiste lokaaltje om vast te stellen dat heel wat workshops al volzet waren. Dan maar ergens binnenvallen waar nog plaats is: globalisering en militarisering. Misschien wordt dit nog interessant en misschien ook niet, maar dan ik ook wel weer weg. Het bleek echt wel een interessante workshop te zijn. Er werd door de sprekers een korte inleiding gegeven, vooral over het verband tussen economische winst en oorlog. Heel veel verschillende invalshoeken werden besproken. Na de sprekers was het de beurt aan de deelnemers om een korte reactie te geven. Daar werd gretig gebruik van gemaakt en het gaf een gelegenheid om een aantal aspecten nog wat te nuanceren. Daarna werd het woord gegeven aan 2 observatoren om de kern weer te geven van wat al gezegd was. Deze opmerkingen werden op het bord genoteerd en alweer konden deelnemers aanvullingen doen. De aspecten die op het bord stonden genoteerd werden daarna nog verder besproken met het doel om tot concrete oplossingen te komen voor deze problematiek. Dit vond ik nou echt een bruikbare en nuttige methode. Ik was echt bevredigd na deze workshop.

Tijdens de middagpauze was het uiteraard tijd om uit te wisselen en mensen te ontmoeten. Eens horen wat er zoal in andere workshops aan bod gekomen was.
Vanuit de jongeren kwam één opmerking nogal sterk naar voren: te veel intellectuele debatten, te weinig creatieve workshops en concrete actie-ideeën. Maar over het algemeen was iedereen wel tevreden over de inhoud van de workshops die ze gevolgd hadden.

De plenaire zitting kort na de middag gaf een sterke inleiding op het GATS-dossier. Met die oerdegelijke en superduidelijke informatie in mijn achterhoofd ging ik op weg naar het seminarie over privatisering van water. In de folder stond als titel ‘een sprankelend debat'. Nou, dan zat ik verkeerd. Veel sprankelends was daar niet te zien. Zoals gewoonlijk: sprekers geven een inleiding en daarna discussiëren ze onder elkaar. Bij mijn weten was er op geen moment enige vorm van debat met de zaal. Zeer jammer, want bij de deelnemers zag ik toch wel wat mensen zitten die ook wel wat te vertellen hadden over dit thema. De enquete die we in het begin konden invullen was een goed idee, maar er werd onvoldoende uit deze werkmethode gehaald. Eens vragen naar motivaties van mensen waarom ze het ene en niet het andere antwoord gaven, had voor opheldering kunnen zorgen. Nu kregen we enkel de kwantitatieve resultaten te zien en werd er verder niets met deze informatie gedaan. Welja, de sprekers gaven er hun deskundige reactie op.
Hierna vond ik het welletjes geweest en stapte ik naar buiten om net als in Porto Alegre ontmoetingen te zoeken.

Nu waren de reacties nog sterker dan in de voormiddag. Vrijwel alle seminaries waren volgens de jongeren te droge informatie met onvoldoende uitwisseling en discussie. Je had even goed een boek kunnen lezen over die thema's en dan had je meer geweten én dan kon je ook meteen overgaan tot discussie in die beperkte tijd.

De slotzitting heb ik maar overgeslagen om nog wat te kletsen met allerlei mensen en door te denken over een aantal tips voor de volgende keer.

Over het algemeen was het een interessante dag en heb ik nog wat dingen opgestoken. Maar er zijn een aantal punten waar de volgende keer wat meer aandacht zou moeten naar gaan.

TIPS VOOR DE VOLGENDE KEER
(vanuit de gesprekken met iedereen ter plaatse en de dagen erna, en vanuit mezelf)

- Stuur een klaar en duidelijke uitnodiging naar andere organisaties en actiegroepen, als je hen er echt bij wilt. En doe dit verschillende keren. Een mailinglist opzetten waarmee je een ruim doelpubliek kan informeren (zoals de nieuwsbrief van het WSF?) kan een hulp zijn of een website met links vanuit de sites van deelnemende organisaties.
- Maak duidelijk dat creatieve workshops echt welkom zijn, bijvoorbeeld: wat kan de rol van kunst zijn in acties, of over praktische kanten van acties, of over duidelijke alternatieven in je eigen leven. Ik ken persoonlijk heel wat jonge mensen die al een hoop kennis hierrond hebben.
- Om jongeren aan te trekken: een jongerenkamp zoals in Porto Alegre?
- Veel meer tot netwerking en concrete afspraken trachten te komen.
- Om een ruim publiek (ook leken) te bereiken: praten over typisch Belgische situaties die te maken hebben met globalisering, vb. privatisering van de Post benaderen vanuit gevolgen voor de gewone man, of onze ruimtelijke ordening en gevolgen op vlak van waterzuivering, …
- Ook thema's als duurzame ontwikkeling en vrede aan bod laten komen. Op dit punt geef ik Han gelijk: oorlog is actueel op dit moment en op dit punt kan je een ruim publiek mobiliseren en informeren over globalisering.
- Wat doen we met migrantenorganisaties? IK heb weinig mensen van allochtone afkomst gezien afgelopen zaterdag…
- Meer motiverende en sfeermakende nevenactiviteiten: straattheater, manifestaties, muziek, …
- De sterker inhoudelijke workshops en seminaries zou ik wel behouden, maar dan binnen een hele waaier aan andersoortige activiteiten. Voor ieder wat wils…

Dit artikel stuur ik ook naar Paola Peebles die de organisatie van het Sociaal Forum van België coördineerde. Toch sterk om op slechts zes maanden tijd een Forum in elkaar te boxen!

Voilà, een voorbeeld van een interessant en leesbaar persoonlijk verslag: objectief, kritisch en met voorstellen voor verbetering.
Dit mag meer gebeuren op deze site (al geef ik graag toe dat het geen uitzondering is, maar toch is het meestentijds anders).