Belgium Social Forum, dood spoor voor de beweging tegen globalisering?

Deze discussie gaat eigenlijk over welk spoor de beweging moet nemen en niet over Indymedia of over BSF.

Ik vind Indymedia een prachtig instrument al interesseert mij heel die wereldvreemde hersenkronkels over platformen tekenen en prioriteiten van vrijwilligers mij geen bal. 'k heb er gewoon geen tijd voor. Het feit dat Han en blijkbaar heel wat andere mensen van Indymedia hiet het debat aangaan over het BSF bewijst dat Indymedia zijn taak vervult ( informeren, discussie stimuleren) en dat het BSF toch een gevoelige snaar bestrijkt.

Idem voor het BSF: wie kan dat nu eigenlijk allemaal volgen die honderden mails over teksten, fora en dergelijke ? Eerlijk gezegd ik kan niet eens meer zeggen wat in dat charter staat. Dat is maar papier.

Ik heb met hart en ziel meegewerkt aan een atelier en een seminarie van ATTAC. Je zult er later meer over vernemen. (Han, het is niet de bus naar Aalst, maar naar het Nederlandse HULST die geprivatiseerd is). En ik kan gerust stellen dat ook het BSF een prachtig instrument is geweest. Aan het seminarie openbaar vervoer was die genoemde kapingsactie gekoppeld die niet alleen goed de media heeft gehaald, maar die weerklank heeft gevonden bij de chauffeurs van de De Lijn die daarmee tien keer meer stof tot nadenken hebben aangereikt gekregen om te weten wat privatisering nu eigenlijk echt is dan honderd mooie verklaringen over liberalisering in Europa. Een afgevaardigde van de DE Lijn uit Antwerpen gaf volgende commentaar:

Ik vond de actie in De Klinge een heel sympathieke actie, dicht bij de mensen
en zonder al te veel politieke slogans. In die zin mocht deze mani-
festatie van gegrond ongenoegen op algemene bijval rekenen bij
al de mensen die ik erover verteld heb. Ze vonden het allemaal
( ook verstokte antidemonstranten ) ontzettend tof dat DeLijn-
militanten ook willen opkomen voor de reizigers en zodus niet alleen
voor hun eigen 'platte' pree. Volgens mij bevindt zich hier een onvermoed en
dus ongebruikt achterpoortje voor openbare diensten tot de opbouw
van ongehoorde drukkracht. In plaats van zich voortdurend te laten
stigmatiseren door de media, zou door de sympathie van de be-
volking het uitzicht wel eens onverwachts snel mogen keren!
En heus, in deze overgeindividualiseerde samenleving volstaat het
dat slechts en paar aan die kar trekken. Tussen de enkelen zijn twee
een menigte.

Wel het feit dat ATTAC werkzaam is rond dit concreet punt en tegelijk in staat gesteld wordt om 150 mensen bijeen te brengen in een seminarie waar syndicalisten van de vervoersbonden samen zitten met Belgische, NEderlandse en Engelse mensen die opkomen voor het openbaar vervoer, is ook een verdienste van het BSF. Alle spitsvondige discussies binnen het BSF en binnen Indymedia ten spijt. HADden wij ons van die spitsvondige disucssies maar IETS aangetrokken dan hadden wij niet het resultaat kunnen halen dat wij gehaald hebben met dat seminarie. NAtuurlijk is dat seminarie maar een etappe. En er zaten ook grote zwakheden in . Maar onze actie zal doorgaan los van de discussies binnen BSF, binnen Indymedia en zeker los van de discussie die hier gevoerd wordt. Want als er 1 zaak op dood spoor zit dan is het hier de zoveelste discussie zoals wij er de laatste maanden al talloze meegemaakt hebben (zoals die over Faust,bv.)

Het zelfde met het atelier van de werkgroep "economische democratie" van ATTAC. Een UITSTEKENDE discussie met drie vakbondsafgevaardigden van FCI uit Nederland en België. Waarom is de wet REnault nep ? Wat is je strategie als delegee die zegt 'gedaan met sluiten ?", maar die de druk ondervindt van collega's met een "pak de poen"houding ? En waarom komt die delegee uit Frankrijk dan NIET af en die van NEderland wel ? Omdat in FRankrijk (nog geen) bedrijven van FCI sluiten en in NEderland en België wel ? Deze uitstekende discussie is zeker een stap geweest om mensen breder te betrekken in de uitwerking van een waardige opvolger van de wet Renault. Als slot hebben wij ter ondersteuning van de actie van de mensen van FCI 35 T-shirts met "gedaan met sluiten !" verkocht.Als de arbeiders van FCI DAT overhouden van het BSF dan zeg ik OK dat mag er zijn. Ook hier de zelfde konstatatie: hadden wij ons laten leiden door allerlei spitsvondige disucssies over platformen dan hadden wij niets bereikt, terwijl nu 50 à 60 aanwezigen het gevoel hadden dat ATTAC iets aan het opbouwen is. Ik weet niet of mensen dat gevoel hadden in het atelier van de vakbonden.

Dit alles en ondubbelzinnig om te zeggen dat zo'n dag van BSF wel degelijk zijn nut heeft. Zoals het prachtig is hoe je daags na het BSF op Indymedia allerlei verslagen van ateliers gepost ziet.

Zie deze getuigenis als een oproep om de discussie over het spoor van de beweging anders en beter te voeren !

Han heeft gelijk als hij constateert dat het spoor dat in andere landen door de beweging gevolgd wordt anders is dan in België. Terwijl net in België idereen aanvoelt dat het potentieel even groot is als elders. Het probleem is niet nieuw. Het stelde zich n.a.v. het Belgisch voorzitterschap ook al en ik kan mij niet van de indruk ontdoen dat een aantal problemen die toen niet opgelost zijn verder meegesleept worden. Wat is er overgebleven van de actie rond het Belgisch voorzitterschap ? Ik denk dat de bevolking in ons land in haar visie over de opdracht van de beweging veruit voorop loopt op de actieve woordvoerders en organisaties van de beweging. HEt is mij bv. opgevallen in de reacties van de reizigers op de actie van ATTAC tegen de privatisering dat de gewone man en vrouw in de straat aanvaardt en verwacht dat het de "de globalisten" zijn die iets doen voor het opengbaar vervoer. Dat het "die jonge gasten van die acties aan al die toppen" zijn die vandaag iets doen. DAT wil zeggen: de mensen die drager zijn van een globale visie, een globale inhoud, een globaal alternatief en niet de mensen van een of andere belangenvereniging die opkomt voor DE reiziger of voor DIE bushalte of DIE buslijn. Ik ondervind dat de beweging niet in staat is deze algemene waarheid te dragen.
ALs Han pleit voor een herlancering van de beweging tegen de oorlog van Bush dan heeft hij overschot van gelijk. Maar als zo'n herlancering niet gepaard gaat met een grotere inworteling in de brede massa van de bevolking dan komen alle bestaande kwalen onvermijdelijk bovendrijven en riskeert ge een ander spoor in te slagen dat 6 maand nadien opnieuw in vraaggesteld wordt door pleidooien voor weer een ander spoor.

Ik zie 3 belangrijke zwakheden van de beweging in België die vele positieve ervaringen dreigen te overwoekeren en aanleiding geven tot slechte discussies en herhaalde oproepen tot "hersporen" van de beweging:

1. De druk op de beweging vanuit de maatschappij om zich te beschouwen als een "middenveld". In tegenstelling tot andere landen ishiet meer druk van de media en van het establihgement om een brede maatschappelijke beweging te verwarren met de organisaties van die beweging in enge zin. Een nieuwe beweging als de huidige wereldbeweging wordt door opiniemakers, door het establishement maar ook door de bestaande organisaties onmiddellijk opgevat als een middenveld. Als bemiddelaar voor "een probleem" en de "instelling" die dat probleem moet oplossen. een bemiddelaar "om de kloof te dichten". In het BSF is deze druk natuurlijk zeer duidelijk aanwezig. Maar Alle andere bewegingen ontsnappen er niet aan of ontwikkelen er geen echt alternatief voor.
2. Samenhangend daarmee is de aanwezigheid van de werkende klasse in de beweging in verhouding tot de macht die de arbeidersbeweging betekent in België en in hetkapitalisme van vandaag ondermaats. Ik kan mij niet van de indruk ontdoen dat de grote voorbeeldmomenten waar Han naar verwijst (Seattle, Genua, en SPanje) allemaal momenten zijn waar de actieve aanwezigheid van arbeidermilitanten in de acties noodzakelijk was om de acties een breed draagvlak te geven. Een breed draagvlak heeft niets te maken met radicaal of gematigd zijn, maar met het vermogen van de beweging de de meerderheid van de bevolking aan te spreken, los van de vraag met hoeveel mensen ge actie voert. Seattle is de stad met een van de rijkste arbeiderstradities, waar de rol van de vakbonden in de organisatie van de belegering cruciaal was. In Italië is de beweging van Genua gewoon opgegaan in algemene stakingen en burgerprotesten tegen Berlusconi . Idem Spanje waar een algemene staking (arbeiders en burgerstaking) georganiseerd is tegen de top. We staan in BELgië nog maar aanhet begin van vruchtbare, practische en diepgaande gemeenschappelijke ervaringen waarbij niet de mondiale activist centraal staat. MAar de gewone mens met een leven en een functie in de maatschappij en die zich niet wil laten opsluiten in een hokje als werknemer, als consument, als student,... En die globaal stelling neemt als burger tegenover de instellingen die verantwoordlijk zijn voor de verslechtering van zijn/haar situatie die de globalisering te weeg brengt.DE beweging mag geen middenveld zijn maar moet het democratisch alternatief zijn voor het geheel van de problemen van deze samenleving.
3. In tegenstelling tot hetgeen Han suggereert (ik ken zijn mening daarover niet) speelt de politieke/electorale situatie in dit alles een cruciale rol. België is vandaag een uitzondering in Europa op politiek vlak. Is het beleid van de paarsgroene regering ongeveer het zelfde al alle andere (dit wil zeggen neo-liberaal) dan is de cultuur die er rondomheen hangt dat niet. Op een aantal vlakken (buitenlands beleid, bepaalde sectoren van de sociale zekerheid,cordon sanitaire, openbaar vervoer,...) is deze regering verplicht toegevingen te doen aan de bevolking of een links imago aan te nemen. Anders is hier gewoon geen regering te vormen.Communautaire tegenstellingen verstekren dit nog. Dit heeft tot gevolg dat een deel van wat de politieke oppositie zou moeten zijn die de beweging zou moeten vertolken zich binnen de regering bevindt. Terwijl een deel van onze tegenstaanders waartegen de beweging zich keert via de weg van natiionalisme en racisme teert op het ongenoegen dat de beweging uitdrukt.
Een van de tussenkomsten hier in de discussie brengt inderdaad een belangrijke les in herinnering: de CVP overwinning na de installatie van de raketten in de jaren '80. Ik zou er ook nog aan kunnen toevoegen: de Tobback-overwinning na de stakingen tegen het globaal plan in de jaren '90. Politiek en verkiezingen spelen wel degelijk een rol in het spoor dat bewegingen kiezen. Als bewegingen geen politiek steuntpunt vinden dan vindt de politiek wel steunpunten in de beweging om haar eigen agenda door te voeren.
Het meest dramatisch hebben wij dat gezien in de beweging voor de verdwenen kinderen en tegen het Spaghetti-arrest. DE globale democratische eisen en verzuchtingen en alternatieven van die tijd, die kwa inhoud in wezen de zelfde zijn als de eisen van de beweging vandaag, zijn compleet in hun tegendel omgeslagen omdat de bevolking massaal voor verandering gekozen heeft via partijen en personen die op de doofpot gingen zitten in plaats van hem meer open te doen. Dit soort ervaringen vergeet men niet en worden in het bewustzijn van de bevolking meegedragen.
Ik wil hier niet het politiek netwerk LEEF! waarin ikzelf werkzaam ben en waarmee ik denk het politiek alternatief dat de beweging nodig heeft kan georganiseerd worden promoten. Maar het levensgrote probleem van van een altenratief voor de paarsgroene regering opzijschuiven zoals én HAN doet ("als er een beweging is, is het niet omdat men stemmen wilde afpikken") én het BSF ("Geen politieke partijen toegelaten ! ", kom nou zeg !) dat is de beweging geen goede dienst bewijzen en is mee bijdragen tot het ontsporen van een aantal disucssies hier op Indymedia en voor de alsmaar weerkomende vraag naar het spoor van de beweging zonder voldoende leiderschap om de beweging uit te breiden sterker te maken en dieper in te wortelen in de maatschappij.
Zolang er geen krachten zijn die opstaan uit de basis van de samenleving en die strijden voor een andere regering die de eisen van de beweging uitvoert, stevenen wij af op een zoveelste zwarte zondag met een herverdeling van de linkse stemmen ten voordele van de bestaande coalitie. Laten wij ook dit spoor opnemen in de discussie.

arch/ive/ief (2000 - 2005)

Belgium Social Forum, dood spoor voor de beweging tegen globalisering?