Terreur houdt Colombiaanse stakers niet tegen

Oorspronkelijk moest dit een staking van de boeren worden, maar de boeren kregen al snel de steun van de arbeiders in de steden, de leraars, de ambtenaren en de studenten. De studenten zijn bijvoorbeeld begonnen met een mars op Bogota vanuit alle kleinere steden en provincies.

Hoe verklaar je dat?

We zien een beetje het zelfde gebeuren als in Argentinië. De maatregelen die de nieuwe president Alvaro Uribe Vélez doorvoert op vraag van de VS, hebben catastrofale gevolgen voor de middenklassen. Uribe is een vurig aanhanger van de ALCA, het Amerikaanse plan dat heel Zuid-Amerika in een vrijhandelszone wil herschapen. Met zijn beleid wil hij Colombia klaarstomen voor de toetreding tot die zone. Voor de VS is Uribe een enorm belangrijke pion aangezien hij een tegenwicht biedt tegen alle tegenstanders van de ALCA. Het hele beleid staat daarom ook in het teken van de oorlog tegen de verzetsbewegingen. Iedereen is nu bijvoorbeeld verplicht om een oorlogstaks te betalen. Kun je je dat voorstellen. Betalen om vervolgd en vermoord te worden?

Ik veronderstel dat staken in die omstandigheden niet evident is.

Op 7 september hebben de paramilitairen verklaard dat iedereen die aan de staking deelneemt een potentieel doelwit. Als je weet dat Uribe zelf zijn wortels heeft in die door de CIA omkaderde paramilitaire organisaties, dan begrijp je dat het menens is. Daarom was het zo belangrijk om internationale waarnemers te hebben. Vanuit België zijn er vijf mensen vertrokken, waaronder twee syndicalisten en een medewerker van Indymedia-België. Zij vervoegen onder meer delegaties uit Spanje.

Wat hebben jullie gedaan toen jullie vernmaen dat ze opgepakt waren?

Paul Lootens, de federale secretaris van de Algemene Centrale van het ABVV, heeft onmiddellijk een brief gestuurd naar de vredescommissaris (een offiële vertegenwoordiger van de regering) van de provincie waar ze opgepakt werden. Ook de Christelijke Vakbond heeft in een brief geëist dat de waarnemers hun missie konden verder zetten om zo de stakingsrechten te kunnen waarborgen. Wij zelf hebben druk uitgeoefend op de Colombiaanse ambassade in België en hebben het nieuws over de arrestatie wereldwijd bekend gemaakt.

Als de regering zoveel moeite doet om de waarnemers het leven zuur te maken, dan moeten ze wel het een en ander te verbergen hebben.

Het is ongelooflijk wat de regering zich permitteert. Ik heb hier een heel lijstje voor me liggen. In Sucre werden twee Spaanse observatieteams van de bekende Spaanse NGO Sodepaz aangehouden. In Tolina was het de beurt aan nog een andere Spaanse NGO. Nog in Tolina heeft de leger hardhandig de weg vrijgemaakt. In Huila werden verschillende dorpen door het leger met tanks bezet waardoor 8.000 boeren hun huis niet kunnen verlaten. In Cauca waar ook de Belgische delegatie werd opgepakt, worden zo 7.000 boeren vastgehouden. Nog in Cauca zijn heel wat paramilitairen aanwezig. De studenten konden ook niet aan hun mars beginnen. Interessant is ook dat net op dit moment een boek over het duistere verleden van president Uribe klaar is. Het boek onthult details over zijn banden met de extreemrechtse milities. Door de doodsbedreigingen aan zijn adres durft de uitgever het boek niet op de markt te brengen. Zelfs in Spanje vindt men geen uitgever die het boek durft uit te geven.

En ondanks die dreigingen en de terreur werd de staking toch een succes.

800.000 ambtenaren legden het werk neer. Scholen, ministeries en luchthavens liggen plat. Ook in veel geprivatiseerde bedrijven wordt gestaakt. 100.000 boeren zijn de straat opgetrokken en marcheren richting hoofdstad.

Hoe lang gaan ze door met de staking?

Het is een staking voor onbepaalde tijd. De boeren eisen een onderhoud met de president die daar tot op vandaag nog geen antwoord op heeft gegeven. De eisen van de boeren zijn uiteindelijk dezelfde als die van de guerilla tijdens de vredesonderhandelingen (landhervorming, einde van de vernieling van cocateelten, aanbieden van alternatieve teelten,... cc). Het is precies Uribe die niets wil horen van dat vredesproces en die kiest voor de weg van de totale oorlog tegen de boeren en de arbeiders.

arch/ive/ief (2000 - 2005)