Het propaganda mechanisme van de oorlog tegen Irak

Vandaag vraag op radio 1 « Groot gelijk » : Mogen we Irak aanvallen ? Mag België meedoen ? Is oorlog een oplossing ? Gaat het erom een regime omver te werpen of om olie ?

Mijn reactie die ik instuurde :

Vanzelfsprekend mag België niet meedoen. Oorlog is natuurlijk nooit een oplossing. Een oorlog ontketent men in de eerste plaats om de Amerikaanse economie op te krikken (door de wapenproductie te intensifiëren). Tegen Irak heeft de oorlog bijkomende economische en strategische motieven. In Irak bevinden zich grote olie- en gas voorraden en maakt de ‘fout' daarover zelf te willen beheren en er de inkomsten uithalen. Nu de VS hun invloed kunnen laten gelden in Afganistan en in (het misdadige regime) van Pakistan , geldt Irak als het volgende ‘strategisch' te bezetten grondgebied voor de Amerikaanse omsingeling van ‘s werelds grootste energievoorraden in de Golf-regio. Bovendien is Irak zowiezo een strategisch grondgebied tussen Rusland en China.

De sfeer van pattriotisme rond 9/11 wordt volledig uitgebuit . De regering-Bush gebruikt de gelegenheid om tegen het belang van het merendeel van de huidige en toekomstige Amerikaanse bevolking de enge bedrijfsbelangen te dienen. (Noam Chomsky in De Morgen van 11/9/02)

« Saddam Hoessein is een dictator en staat aan het hoofd van een misdadig regime »
zeker en vast. Maar ook Turkije, Pakistan, Saoedi-Arabië, Toekmenistan en Oezbekistan die door de Amerikanen worden gesteund kennen een misdadig regime dat zijn bevolking onderdrukt.
Trouwens, de misdaden waarvan Bush de Irakezen beschuldigde, vonden reeds plaats vóór 1991, toen Amerika nog goede vrienden was met Irak (crf. Robert Fisk in De Morgen van 14/9/02).

« Saddam legt de VN resoluties naast zich neer »
Zo ook Israël die keer op keer resoluties 242 en 338 naast zich neer heeft gelegd. De VS zelf werden in de jaren tachtig veroordeeld door het Internationaal Hof en door de Veiligheidsraad van de VN voor de terroristische oorlog die Reagan ontketende in Nicaragua. Heeft Cuba of Nicaragua het recht om bommen te laten afgaan in Washington of om Amerikaanse politici te vermoorden ? (Noam Chomsky in De Morgen van 11/9/02).
Trouwens, de chef van de VN inspecteurs zelf (Scott Ritter) verklaarde in april 2002 dat toen zijn missies in 1998 Irak verlaten hebben ze de totale infrastructuur van Irak onder controle hadden en verzekerden dat Irak zijn militair potentieel niet zou kunnen opbouwen.

« Irak ‘behoudt de infrastructuur om een atoombom te maken' en hun enthousiasme om kernfysici aan te trekken ‘laat weinig twijfel bestaan' over de trek in een atoombom »
Is dit het bewijs ? Een preventief-offensieve aanpak van wat ooit misschien een potentiële vijand zou kunnen worden, is meer dan een nuanceverschil. Het is het verschil tussen een natie die zichzelf beschermt en een natie die de ambities van een imperium heeft (Yves De Smet in De Morgen van 12/9/02).
Trouwens indien de VS een ‘preventieve aanval' gerechtvaardigd zien, dan zou een preventieve terreurdaad van Irak tegen de VS ook gerechtvaardigd zijn (Noam Chomsky in De Morgen van 11/9/02).

**intermezzo***
Dictatoriale trekjes van het Bush regime.
In oktober vorig jaar werd de ‘Patriot Act' goedgekeurd. Een nieuwe wet die de bevoegdheden van het FBI en andere politiediensten drastisch uitbreidde. Zij mogen nu, bijna zonder limieten, de telefoon- en emailcommunicatie van burgers afluisteren en informatie inwinnen van scholen, hospitalen, banken, bibliotheken, boekenwinkels, videotheken, enzovoort, zonder aan een rechter uit te leggen wat het doel is van het onderzoek, zolang het maar gebaseerd is op ook maar de vaagste verdenking van terrorisme. De wet definieert de term « binnelands terrorisme » zo ruim dat hij ook toepasbaar is op betogers en stakers die verdacht worden van geweldgebruik. Volgens de regering hebben mensen die verdacht worden van terrorisme geen rechten. Zij kunnen voor de rest van hun leven opgesloten worden in isoleercellen of kampen, zonder proces, zonder contact met advocaten of familie, zonder ergens van beschuldigd te worden. Dat is al het lot van 564 Taliban- en Al Quaeda leden uit 38 landen die als beesten zijn opgesloten in de Amerikaanse basis in Guantanamo in Cuba. Voor zover bekend had geen van hen iets te maken met de aanslagen in de VS. Hoewel ze krijgsgevangenen zijn, weigert de regering om hen het statuut van krijgsgevangene te geven. Ze kunnen zich ook niet wenden tot Amerikaanse rechtbanken omdat ze zich niet in de VS bevinden. Maar natuurlijk kunnen ze ook geen beroep doen op een Cubaanse rechtbank. (De Morgen 9/11)

PROPAGANDA
Hoe wordt de publieke opinie voorbereid op de aanval ? Aan wat voor berichtgeving kunnen we ons verwachten de komende weken ?

Artikel van Anne Morelli, La Libre Belgique 12/9 :

1. ‘ een provocatie'
Er zal een ‘incident' (spontaan of opgezet) plaatsvinden, waardoor het zo zal lijken alsof ‘wij' de oorlog niet hebben gewild, maar dat het door de onwil van de tegenpartij ‘niet anders kon'
-Irak zal het ‘ultimatum' van de resolutie naast zich leggen
-misschien zal er wel een ‘waargetrouwe' video opduiken met Saddam Hussein en Bin Laden
-of misschien zullen de gevangenen op Guantanamo de ‘link' tussen Hussein en Bin Laden ‘bewijzen'

2. ‘Irak is de schuldige van de oorlog'
Hoewel de VS reeds maanden bol staan van oorlogstaal, zal het ‘incident' « bewijzen » dat Irak de oorlog heeft gezocht en dat - hoewel het moeilijk te geloven is aangezien Irak geen enkele bedreiging heeft geuit – zal de oorlog van de VS louter ‘defensief' zijn.

3. Demonisering van Saddam Hussein
Men zal hem voorstellen als een bloedig monster en vergelijken met Hitler (zijn snorretje zal wat ‘bijgewerkt' worden). Men zal het zo voorstellen dat men het niet op de Irakese bevolking heeft gemunt, alleen op hun leider. Saddam zal worden voorgesteld als dement, psychotische en paranoïde (net zoals men bij Milosevic heeft gedaan). Men zal er wel voor oppassen om geen verwijzing te maken naar de rol van Saddam Husseins zoon, uit schrik voor een analogie met de familie Bush.

4. Een oorlog voor een ‘nobele zaak'
Er zal volstrekt worden gezwegen over de ware motieven voor de oorlog van economische en geostrategische aard (cfr. supra). De ware oorzaak van de aanvalsplannen ligt immers in de weigering van Irak om zoals Kosovo toe te laten dat Amerikaanse troepen zich op hun grondgebied ontplooiien.
Drie ‘motieven' zullen worden naar voren geschoven :
- « ons kamp is het kamp van de ‘democratie' » (vgl. met 1914 toen ook de Russische Tsaren en de dictatoriale emirs tot dit kamp werden gekozen ! )
- « we verdedigen de rechten van een klein, onderdrukt volk (eerder de mensen van Koeweit of de Kosovaren, nu waarschijnlijk de Iraakse Koerden, want de Turkse Koerden mag men blijkbaar rustig onderdrukken)
- « we strijden tegen de militarisering en tegen een militair apparaat » (in 1991 ging men zelf zo ver om zonder blikken of blozen het Iraakse leger voor te stellen als de derde grote supermacht ter wereld !)
Aan deze ‘klassieke' motieven zal ook nog het motief van het ‘feminisme' worden gekoppeld, aangezien de vrouwelijke bevolking toch de helft van de publieke opinie uitmaakt. De Nato is op die manier Kosovo binnengevallen om de ‘Albanese vrouwen te bescherming tegen verkrachting' en de VS heeft op die manier Afghanistan gebombardeerd om de vrouwen er te bevrijden van de bhurda. In maart 2002 verscheen er reeds een reportage dat Saddam Hussein helemaal geen begrip toont voor de prostitués van zijn land !

5. Grove leugens om ‘bestwil'
Om tenslotte een ‘algemene verontwaardiging' te zaaien, de oorlog te verrechtvaardigen en ons psychologisch voor te bereiden op de oorlog, zal er een ‘volstrekte leugen' in de ether worden gestuurd. Het zal gaan om flagrante leugens die nadien, eens ze hun effect hebben veroorzaakt, zullen worden ontkend. Dit was zo bv. het geval met het verhaal over de ‘Iraakse couveuzenroof' door soldaten in Koeweit of het verhaal van het ‘afhakken van de handjes van Belgische baby's' door de moffen in 1914. De details van dit verhaal kunnen we niet op voorhand kennen, maar het zal iets zijn van de aard van het ‘levend villen' van de huid van mensen.
De wandaden aan ‘onze' kant zullen natuurlijk worden voorgesteld als een ongewild ‘schoonheidsfoutje', zoals bij de raketaanslag van de VS op Bagdad op 13 februari 1991, toen 400 Iraakse burgers levend verbrandden in de schuilkelders van een gebouw. De vergissing werd zelf in Iraakse schoenen geschoven, omdat ze het gerucht hadden verspreid dat Saddam in dat gebouw zijn hoofdkwartier had .

6. De vijand beschikt over ‘niet toegelaten' wapens
Alhoewel Scott Ritter en zijn deskundigen getuigen dat 90 à 95 % van het produktieapparaat voor biologische, chemische en nucleaire wapens effectief onder controle is van de VS en vernietigd werd, toch zal men praten of beelden uitzenden van ‘niet toegelaten wapens' waarover Irak beschikt : ‘draagbare' atoombommen bv. of het pokkenvirus. Het enige land echter dat op dit moment ooit gebruik heeft gemaakt van een atoombom is de VS en ook het anthrax virus schijnt nog nergens anders te zijn teruggevonden dan op het Amerikaanse grondgebied zelf !

7. De VS als ‘bevrijders' van onderdrukte vrouwen en kinderen
Vanzelfsprekend zal het zo worden voorgesteld dat de oorlog voor de VS heel weinig slachtoffers maakt en dat er bij de Iraakse vijand enorme verliezen zullen zijn. Wel zullen we alleen beelden te zien krijgen van dode Iraakse militairen (niet van Iraakse burgers !) en nooit van dode Amerikaanse militairen, want dat laatste zou het beeld van een ‘propere' oorlog met zero-risico voor de American boys in het gedwang kunnen brengen. We zullen beelden krijgen van de superman-Rambo Amerikaanse militair, die worden voorgesteld als bevrijders en weldoeners van de mensheid. Met een beetje geluk krijgen we beelden van het leveren van hulp en bescherming aan de Iraakse bevolking : Amerikaanse soldaten met Iraakse baby's in hun armen die voedsel uitdelen aan dankbare Iraakse vrouwen en kinderen.

8. Intellectuele en artistieke steun.
Ieder conflict wordt beter ‘geslikt' door de publieke opinie als ook de intellectuelen en artiesten zich achter de oorlog scharen. Verwacht u dus aan een sterk gemediatiseerde uiting van ‘goedkeuring' door de intellectuele elite die zich in een ‘manifest' uitspreken als voorstanders voor de oorlog. Dit gebeurde met de Duitse intellectuele elite in de Tweede Wereldoorlog en met de Amerikaanse intellectuele elite in de oorlog tegen Afghanistan. De ‘dissidente' intellectuele zullen slechts een laattijdige ‘echo-stem in de mainstream media krijgen. Ook artiesten zoals Marilyn Monroe en Britney Spears die met hun stem en hun charmes de moreel van de Amerikaanse troepen moeten opkrikken vooraleer ze naar het front vertrekken heeft slecht de functie om het publiek de indruk te geven dat de oorlog op een unanieme wijze wordt ondersteund.

9. Onze oorlog vertegenwoordigt een ‘heilige zaak'
Aangezien Irak geen Islamitisch land is (de vice-premier van Irak is zelfs een overtuigd christen) zal het moeilijk zijn om deze oorlog voor te stellen als een oorlog van het Christendom tegen de Islam. De opsplitsing tussen ‘goed' en kwaad zal gaan via een volgende tegenstelling : aan de ene kant het kamp van de democratie, het humanisme, de vrijheid en het vrije ondernemerschap, aan de andere kant de schurkenstaat, de tyrannie, de dictatuur. God zal VS bijstaan, Irak zal in de greep zijn van Satan. Om het contrast nog te beklemtonen zullen we een aantal keren de ‘ontroerende' toespraak van Bush moeten aanhoren : « God blessed America » of « In God we trust »

10. De tegenstanders van de oorlog zullen worden voorgesteld als ‘verraders'
« Snappen die verraders dan niet dat Irak de oorlog heeft gewild, door wreedheden te begaan en zich te laden leiden door bloeddorstig monster die de oorlogswetten niet respecteert ? Snappen die verraders dan niet dat ons kamp een ‘edele zaak' vertegenwoordigd, die oorlog voert met ‘legale' wapens en ‘ridderlijke' soldaten die slechts ‘ongewild' enige schoonheidsfoutjes begaan ? »
De ‘verraders' zullen worden voorgesteld als ‘handlangers' van Saddam Hussein, doodgravers van de democratie, achterlijke pacifisten en gevaarlijke onwetenden.

Op deze manier zal de publieke opinie zonder problemen de agressieve aanval op Irak slikken (pardon : « de rechtvaardige verdediging van de democratie en van de vrije onderneming, tegen een ondermijning ervan door Irak »). Al een halve eeuw zijn dit de ingrediënten van de oorlogspropaganda, die tot nu toe altijd hebben gewerkt. Verwacht er u dus aan om ze binnekort terug te vinden in uw favoriete kranten, tijdschriften, radiozenders en televisiestations.

arch/ive/ief (2000 - 2005)