arch/ive/ief (2000 - 2005)

Marco is pas terug uit Chili. Hij was er op bezoek om naar de begrafenis van zijn vader te gaan. Maar hij werd gearresteerd en het is maar door de druk van actievoerders in België dat de Chileense regering hem terug naar België liet komen. Nog niet goed terug in België en hij is alweer druk in de weer om mensen te mobiliseren tegen de oorlog. [photo Marco by red kitten]

han : Waarom stonden jullie erop om vandaag actie te voeren?

Marco :
We verzetten ons tegen de recuperatie van 11 september. Het verhaal van 11 september begint immers veer vroeger. het verhaal kenden een hoogetpunt op 11 september 1973 in Chili met staatsgreep ban Pinochet. Maar het verhaal van 11 september is voor ons in de eerste plaats het verhaal van alles slachtoffers van het Amerikaans Imperialisme en zij die zich ertegen verzetten.

Wij willen precies die strijd tegen het imperialisme in de kijker zetten, tegen die agressie van de VS.
We moeten vandaag proberen te komen tot één groot samenwerkingsverband tegen het imperialisme. We moeten samen vechten tegen die gemeenschappelijk vijand. de volkeren kunnen niet anders dan solidair zijn met elkaar, bovendien moeten we meer dan ooit de strijd voeren voor het socialisme.

han: Waarom zeg je dat. Sinds '89 heeft het socialisme toch afgedaan.

Marco : De consequenties van 89 inderdaad catastrofaal. Nog nooit zaaide het kapitalisme zoveel miserie. Sinds '89 zaaien ze oorlog en miserie over de gehele wereld, en nu ontketent het imperialisme een oorlog tegen de gehele wereld.
Meer dan ooit kan je zeggen dat het socialisme de enige oplossing is, alleen het socialisme kan een toekomst bieden.

han: je bent net terug uit Chili, je werd er gearresteerd, het heeft niet zoveel gescheeld of je was verdwenen in een van de Chileens kerkers. Is dat de reden waarom je in je toespraak opriep om weerstand te bieden aan de repressie.

Marco :
Ik was in Chili om er naar de begrafenis van mijn vader te gaan. Onder de dictatuur van Pinochet was zo iets mogelijk. Maar voor de zogezegde democratische regering van Chili ben ik niet welkom in dat land, het is mij verboden om naar mijn land te gaan.
Maar ik wild toch graag naar de begrafenis van mijn vader gaan, omdat ik dat een mensenrecht vind.
Toch zie ik mijn arrestatie niet als iets persoonlijk. In Chili is wat mij overkomen is iets dat duizenden mensen overkomt. Wie zich verzet riskeert om vervolgd te worden, dat is nog steeds zo. En op meer en meer plaatsen in de wereld is dat vandaag zo, Bus verklaarde de openlijke oorlog aan iedereen die zich verzet. We mogen ons niet laten doen. Weet je in gevangenis besefte ik dat dit de manier was waarop ze ons proberen te intimideren,.... maar ik besefte ook dat dit was zeer veel mensen meemaken.

han : Is er nog iets dat ik niet gevraagd heb en dat je toch absoluut wil vertellen.

Marco :
Ja,... toch wel.
Ik wil echt wel een oproep doen om in actie te schieten tegen de oorlog. Er moet een beweging komen die het verzet steunt tegen de Amerikaanse agressie.
# Palestina
# Colombia
# Irak
# ...

We moeten er zijn om ons verzet te tonen, en zij die zich verzetten te steunen.

.

.

.

.

.

.