arch/ive/ief (2000 - 2005)

Spijtig genoeg gaat het niet om een tweederangs cowboyfilm met een derderangsacteur à la Ronald Reagan (president van de VS van 1981 tot 1989), maar om bittere werkelijkheid. Sedert het World Trade Centre in New York op 11 september 2001 tegen de grond werd gelegd, slaan bij president George Bush jr. de stoppen door. Wat des te erger is omdat die man het grootste arsenaal massavernietigingswapens ter wereld controleert en meent dat hij die, als opperbevelhebber van de Amerikaanse strijdkrachten, eigenmachtig, zonder het Congres te raadplegen, mag gebruiken.

Niet de Iraakse president Saddam Hoessein is een gevaar voor de wereld, wel president Bush. Samen met zijn medewerkers-havikken zoals vice-president Dick Cheney, minister van Defensie Donald, veiligheidsadviseur Condoleeza Rice, ambassadeur bij de VN John Negroponte (die eigenlijk als een oorlogsmisdadiger kan worden beschouwd wegens zijn acties in Midden-Amerika) en vele anderen vice-ministers.

Democratisering van de VS gevraagd

Met zo'n bewindsvoerders kunnen de mensen overal ter wereld beter maar hun hart vasthouden. En dat doen ze ook - naast hun beurs. De onzekerheid en de onveiligheid die Bush heeft geschapen zijn de grote oorzaak van de aanslepende economische crisis en de forse terugval op de beurzen. Niemand durft nog ergens in te investeren, want wie weet wat Bush nog gaat uithalen en waar.

Bush pleit voor een verandering van regimes die hem niet aanstaan – bv. Saddam Hoessein in Irak, Yasser Arafat in Palestina. Zou het niet beter zijn dat de Amerikanen een andere president kiezen? Maar dat kunnen ze pas eind 1993. Als ze nog bij hun zinnen zijn kunnen ze alvast in de Congresverkiezingen van november de president desavoueren door de Republikeinen een klinkende nederlaag toe te dienen.

Dit vernieuwde Congres zou dan ook maar eens werk moeten maken van het democratiseren van Amerika. Dit wil zeggen: eindelijk afstappen van het verkiezen van "kiesmannen" die de president moeten aanduiden en niet volgens het principe één-man-één-stem worden gekozen. Moest dat democratische principe hebben bestaan dan was George Bush jr. nooit president geworden.

Strijd tussen goed en kwaad

Bush en zijn houding tegenover de buitenwereld komen niet zomaar uit de lucht vallen. Er is heel de Amerikaanse geschiedenis door een tendens tot unilateraal optreden geweest, die dikwijls, ten onrechte, "isolationisme" wordt genoemd. Als de Amerikanen bv. niet wilden meedoen met de Volkerenbond, was dat niet omdat ze zich wilden isoleren van de rest van de wereld maar wel omdat ze eenzijdig, naar eigen goeddunken, wilden optreden.

Dit unilaterale heeft een sterke christelijke fundamentalistische inslag. Sedert Ronald Reagan is dit op de Bijbel gesteunde visionaire fundamentalisme in opmars in de VS-instellingen. Reagans verklaringen met religieuze inslag over het "rijk van het kwaad" als hij het over de Sovjet-Unie had, doen denken aan Bush' "as van het kwade". Het ziet ernaar uit dat het christelijke fundamentalisme momenteel de politieke agenda bepaalt.

Om het enigszins overtrokken te zeggen is er nu een machtsstrijd aan de gang tussen de "goede", christelijke fundamentalist George Bush, en de "slechte", want islamitische, fundamentalist Osama bin-Laden. Wat er met de rest van de wereld gebeurt kan beide niets schelen. In de VS heeft die strijd tussen "goed" en "kwaad" al geleid tot een frontale aanval op de burgerlijke vrijheden, tot een begin van afbraak aan de rechtsstaat. Kwestie van eerst voor eigen deur te vegen. Bovendien zijn dat "details" die de strijd voor het "goede" niet in de weg mogen staan.

Burgers en buitenlanders (zoals de gevangen Taliban- en Al Qaeda-strijders in Guantanamo) kunnen, zonder dat zelfs hun namen ooit worden bekendgemaakt, nu in principe voor de rest van hun leven achter de tralies verdwijnen, zonder enige vorm van proces. Of ter dood worden veroordeeld door geheime rechtbanken zonder mogelijkheid van beroep.

Het is voorwaar ver gekomen met de "democratische waarden" die de VS overal ter wereld zeggen te bevorderen. Behalve natuurlijk in de ondemocratische landen die het Amerikaanse spel willen meespelen zoals Saudi-Arabië, Koeweit, Kazhastan, Tadzjikistan, Pakistan… en ga zo maar door.

Weg met het internationaal recht

Ook internationaal recht en akkoorden zijn van geen tel meer voor Bush. Een Internationaal Strafhof voor oorlogsmisdadigers en voor de berechting van misdaden tegen de menselijkheid? Kan niet, ten minste niet voor Amerikaanse burgers. Een Internationale Conventie tegen Biologische Wapens? Geen zaken mee. Een verdrag ter beperking van de afweersystemen tegen raketten zoals het ABM-verdrag met Moskou? Naar de prullenmand ermee. Zo kan men nog lang doorgaan.

De Verenigde Naties? De bijdragen worden niet betaald maar de VN en haar gespecialiseerde instellingen moeten ten dienste staan van Washington. Zoniet moeten hun leiders maar de laan worden uitgestuurd. Zoals onder meer Mary Robinson, Hoge Commissaris voor de Mensenrechten, Jose Mauricio Bustani, hoofd van de Organisatie voor het Verbod van Chemische Wapens en anderen mochten ondervinden (zie Uitpers, nr. 32, juli-augustus 2002).

VN-secretaris-generaal Kofi Annan zou dezelfde weg kunnen opgaan. Vandaar dat hij in scherpe bewoordingen elke Palestijnse aanslag veroordeelt, maar Israëlische moorden slechts "betreurt" en over het Israëlische bloedbad in Jenin een nep-rapport liet opstellen, dat de Israëli's grotendeels vrijpleitte. Hij zit hiermee op de lijn van Bush die "woedend" is als er een Israëli omkomt, maar geen kik geeft als er Palestijnen worden afgeslacht.

Volgende doelwit: Bagdad?

Sedert in Afghanistan uit weerwraak voor 11 september het Taliban-bewind, dat onderdak verleende aan Al Qaeda, omver is geworpen – zonder dat Osama bin-Laden noch Taliban-baas mollah Omar werden gevonden – heeft Bush zijn zinnen gezet op Irak. Onder voorwendsel van voortzetting van de strijd tegen het "terrorisme", alhoewel er nog geen enkele band bewezen is tussen Al Qaeda en president Saddam Hoessein.

Al heel het jaar is er sprake van een aanval, met allerlei scenario's en speculaties over het tijdstip. In oktober, nog vóór de Congresverkiezingen? Misschien te riskant als het niet onmiddellijk succes oplevert en er teveel "bodybags" met Amerikaanse soldaten nar huis zouden komen. Daarna dan, of begin volgend jaar?

Feit is dat de planning geen sinecure is. Alleen Israël is laaiend enthousiast. De hele Arabische wereld, met inbegrip van Koeweit, is tegen. Saudi-Arabië heeft al laten weten dat het zijn grondgebied niet zal laten gebruiken voor een aanval. Bahrein en Qatar, die respectievelijk een belangrijke Amerikaanse havenfaciliteit en een vliegveld met bijbehorend commandocentrum voor operaties in het hele Golfgebied, herbergen, hebben zich uitgesproken tegen de oorlog maar zijn nog niet zover gegaan als Saudi-Arabië. Jordanië is diep ongelukkig omdat de Amerikanen openlijk plannen maken om ook vanaf Jordaans grondgebied aan te vallen.

Het verzet van de meeste regimes is ingegeven door schrik voor de massa. Zowel kroonprins Abdullah van Saudi-Arabië als president Mubarak van Egypte hebben gewaarschuwd dat geen enkele Arabische leider de woedende protesten onder controle zal kunnen houden als de Amerikanen Irakezen doden terwijl Israël Palestijnen ombrengt. De schrik zit er bij de Arabische leiders dik in. De regimes in de Golfstaten, Jordanië en Egypte kunnen door een massale protestbeweging worden weggeveegd.

Het wordt de doorgaans pro-Amerikaanse Arabische staten niet in dank afgenomen. De crisis in de Amerikaans-Saudische betrekkingen is nog nooit zo groot geweest sedert een "denktank" er openlijk op aanstuurde Saudi-Arabië als een vijand te gaan beschouwen. En sedert nabestaanden van slachtoffers van 11 september een proces tegen een reeks Saudi's, ook prinsen, hebben aangespannen omdat zij medeverantwoordelijk zouden zijn voor de aanslagen door hun financiering van islamistische groepen.

In Europa staat alleen nog Tony Blair, als trouwe Britse vazal, achter de aanvalsplannen van Bush. Maar dat kan hem zuur opbreken. De anglicaanse kerk heeft zich al openlijk uitgesproken tegen de oorlog, de vakbonden en de Labour-partij zullen dit, naar wordt verwacht, ook doen.

Ook Amerikaans verzet

En na een periode van stilte, om niet als "onpatriottisch" over te komen, zijn er nu ook in de VS dissidente stemmen te horen, zowel bij de Democraten als de Republikeinen en bij de strijdkrachten. Ook de "oude garde" heeft gewaarschuwd. James Baker, minister van Buitenlandse Zaken onder Bush sr. tijdens de Golfoorlog tegen Irak van 1990-1991, sprak zich uit tegen een eenzijdige operatie omdat die zware politieke en economische gevolgen zou hebben. Hij zit hiermee op dezelfde lijn als Norman Schwartzkopf, de geallieerde opperbevelhebber tijdens de Golfoorlog, en Bush' sr. veiligheidsadviseur Bent Swowcroft. Vader Bush heeft blijkbaar zijn zoon op de vingers getikt via zijn voormalige medewerkers.

Met als gevolg dat president Bush jr. zijn rethoriek heeft gemilderd en niet meer spreekt van een aanval op korte termijn. Maar zijn vice, Dick Cheney, doet nog dapper voort. Voor hem kan er niet snel genoeg een actie komen.

Als die er komt zal het de Amerikaanse regering, die nu al met een toenemend budgetdeficit te kampen heeft, heel wat duiten kosten. De directe kosten van de Golfoorlog 1990-1991 bedreogen in totaal 60 miljard dollar, waarvan er zowat 50 miljard werden opgehoest door vooral de Arabische landen Koeweit en Saudi-Arabië. Daar kan nu niet op worden gerekend. Dat wil zeggen dat de regering elders zal moeten gaan snoeien en dat door die bezuinigingen de economie in een neerwaartse spiraal dreigt te geraken.

Een aantal top-generaals ziet ook niet in waarom Bagdad nu moet worden aangevallen. Volgens de rapporten van hun veiligheidsdiensten over de Iraakse massavernietigingswapens, gaat er geen onmiddellijk gevaar uit van president Saddam Hoessein. Zij pleiten dan ook voor een voortzetting van de bestaande politiek van "containment" – het in bedwang houden van Irak – in plaats van tot een risicovolle en dure invatie over te gaan.

Sabotage van olie-voorvoedsel

Irak wordt al twaalf kort gehouden, zegt maar tekort gedaan, sedert de invasie van Koeweit in augustus 1990. Sedertdien sterven nog elke maand 5.000 mensen aan de gevolgen van het handelsembargo tegen het land. Een humanitaire catastrofe – volgens enkele voormalige topambtenaren van de Verenigde Naties zelfs een genocide.

Een genocide, waar Amerikanen en Britten alles aan doen om die te laten voortduren. Het olie-voor-voedsel-programma wordt door hen voortdurend gesaboteerd. Ondanks de "versoepelingen" die zijn ingevoerd door het plafond voor olieverkoop op te heffen en de procedures voor de aankoop van voedsel en medicijnen te vereenvoudigen, werkt het programma de voorbije maanden slechter en slechter.

De reden: Amerikanen en Britten hebben hun maatschappijen de wenk gegeven niet meer in Irak te kopen. Bovendien is er een zodanig prijsmechanisme ingevoerd dat de kopers pas achteraf, als ze geladen hebben, weten wat ze moeten betalen! Wegens die onzekerheid hebben vele oliehandelaars afgehaakt. Het olie-voor-voedsel-programma kampt dan ook met een miljarden dollar-tekort. En natuurlijk, zo zullen Amerikanen en Britten volhouden, is het de schuld van Saddam Hoessein, niet van hen, als er onschuldige Irakezen sterven bij gebrek aan voedsel en medische verzorging.

(Dir artikel werd overgenomen uit Uitpers, nr. 33, 4de jg., september 2002)

George Bush en Saddam Hoessein vormen allebei een probleem!
Zwart-wit denken, please stop it. De vijand van onze vijand is niet altijd onze vriend.

Ik vind dat een redelijk perverse stelling, Raf.

Daarbij ben je blijkbaar bereid om te vergeten dat Hoessein geen één miljoen Irakezen een trage dood heeft ingejaagd en dat hij evenmin van plan is om de VS plat te bombarderen (eradicate, zoals in de meeste extremistische krijgen rond Bush te horen is).

Als je zegt dat Hoessein een probleem is, bedoel je dan dat "we" (Bush, Verhofstadt, Blair, de VN,...) het recht hebben om Irak binnen te vallen en Hoessein te vervangen door iemand anders?

Als je dat niet bedoelt, begrijp ik je opmerking niet. Niemand in België beweert dat Saddam een voorbeeld van een democratische en sociaal-voelende president is. Er zijn alleen nog enkele mensen die vinden dat de soevereiniteit van een land heilig is en die beseffen dat het Amerikaans imperialisme momenteel zeer agressief is en alle verzet in de hele wereld wil opruimen.

Voor alle duidelijkheid: Bush is het grootste probleem. Hij zit niet achter Saddam aan omdat Saddam een dictator is, maar omdat Saddam zich verzet tegen die totale Amerikaanse overheersing. Aan jou om kant te kiezen in dit conflict.

Kant kiezen in dit conflict? Ik kies de kant van alle onderdrukten in deze wereld. Zij zijn in elk land te vinden. Ik kies de kant van zwarte Amerikanen in gevangenissen. Van de vrouw die in Nigeria gestenigd dreigt te worden en van alle andere vrouwen die lijden onder economisch en ander seksisme. Van de Koerden die te weinig rechten hebben. Van de Irakezen die massaal gebombardeerd dreigen te worden. Van de homo's die in Iran vaak in de psychiatrie belanden. Van de Nepalezen die lijden onder de burgeroorlog. Van de Kongolezen die te weinig democratie kennen in hun land en het daarentegen willen. Van de Russen die opkomen voor meer vrijheid van meningsuiting om de linkerzijde te kunnen versterken. Van de Europeanen die mogelijk onschuldige slachtoffers gaan worden van staats- en ander terrorisme. Van de linkse tegenstanders van nationalisme. Zal ik nog even doorgaan?

Dat is allemaal wel mooi, Raf. Ik stel me toch één vraag.
Als je beweert voor het Iraakse volk te zijn die het slachtoffer dreigt te worden van bombardementen, wie ga je dan concreet steunen? Dat is de vraag die moet gesteld worden en dat is de verdienste van dit artikel in Uitpers.
Of we het nu leuk vinden of niet, als Saddam tegen bombardementen omdat dit de souvereniteit van zijn land schaadt heeft hij op DAT punt gelijk en steun ik hem op DAT punt. Wil dat daarom zeggen dat ik met de rest van zijn standpunten akkoord hoef te gaan? Laten we inderdaad niet beginnen te denken in zwart-wit termen.
Ik denk dat (bijna) iedereen, althans in woorden, de kant van de onderdrukten kiest. Hoe je dat doet is de hamvraag: je kan bestaande krachten steunen op bepaalde punten, zoals in dit geval Saddam of je kan wachten tot de perfecte linkse mensenrechtenactivist even komt aanbellen. Helaas is de aardbol geen flower-power feestje waar de mensen Jesus of Maria heten.

Raf:
George Bush en Saddam Hoessein vormen allebei een probleem!
Zwart-wit denken, please stop it. De vijand van onze vijand is niet altijd onze vriend.

Christophe:
Voor alle duidelijkheid: Bush is het grootste probleem. Hij zit niet achter Saddam aan omdat Saddam een dictator is, maar omdat Saddam zich verzet tegen die totale Amerikaanse overheersing. Aan jou om kant te kiezen in dit conflict.

Bush:
you are either with us or against us.

Beste CC; ik heb het artikel van Paul nog niet gelezen (ga ik meteen printen) maar ik vind toch wel dat Raf groot gelijk heeft hoor. Sadammeke is een probleemke. Herinner wat hij die lieve mensen die zich Koerden noemen al jaren aandoet. En waarom moest hij persé Koeweit binnenvallen ? Dat zijn toch geen manieren hé.

En wie zich wel afzet tegen de bommen van Bush op Bagdad maar geen kritiek geeft op mijnheer Hoessein, komt weinig geloofwaardig over. Het is alsof je met twee maten meet en alleen maar altijd tegen de Yankees bent. En dat is pervers als je zo'n hoog woord wil gebruiken.

Maar laat er geen twijfel over bstaan: ook ik vind Bush een duizendmaal ergere schurk dan 'onze' man in Bagdad. En neen, hij heeft dedjieu niet het recht Irak binnen te vallen. Alleen, ik heb daarom nog geen zin om zij aan zij met een derderangsdictator op te trekken.

Dus eerst Bush intomen en als het even kan wegkrijgen, en dan Irak democratiseren. Het is de twee die nodig zijn. Democracy Now and Everywhere.

En hoe we dat gaan aanpakken Gaetan ? Wel laat ons eerst de doelen stellen en als die klaar zijn, dan kunnen we over de realisatie gaan nadenken. Niet omgekeerd. Niet neerleggen wij wat 'mogelijk' is.

Bush is het grootste probleem niet Saddam.

Dat is de stelling van dit artikel, en ik onderschrijf het volledig.

Ik heb absoluut geen bergip meer voor mensen die zich links voordoen en het verschil niet kunnen zien tussen een land als Irak en de super macht USA.

Het waren de United states of Agression die voor het eerst kernwapens gebruikten.
Het zijn de United States of Agression die over het grooste arsenaal kerwapens beschikken.
Het zijn de United states of Agression die Vietnam, Korea, Yougoslavië, Afghansitan, Irak, .... naar de middeleeuwen bombardeerden.

Vandaag zijn het de VS en hun Europese bondgenoten die een bedrijging vormen voor de gehele mensheid. En niet de Irakezen, die met veel moeite proberen hun land terug op te bouwen.

Bush zet in dit verhaal inderdaad de toon:
Je bent met ons of je bent tegen ons.
Wel ik ben tegen.
En jij Creativeurge ....?

United states of Agression gaf gas aan Saddam om daar Koerden mee te vergassen. Saddam had daar geen problem mee.

Wat George W. Bush en de ander christelijk-fundamentalisten willen doen, namelijk, het bombarderen van Irak zonder enige reden(zelfs de CIA zegt dat Saddam geen wapens heeft), kan niet. Simpel, het kan niet.

Wat Saddam met de Koerden heeft gedaan, kan ook niet.

Je bent nog geen fan van Saddam omdat je de bombardementen van de VS niet steunt. Je steunt wel Bush als je de bombardementen goedkeurd.

Het is altijd de burgerbevolking die slachtoffer is.

Kijk guido, Zelfs het ultime Argument over het gas van Saddam word de amerikanan zelrf tegengesproken.

Het amerikaanse leger zegt over dat bewust gas.

# Het is meer dan waarschijnlijk van Iraanse oorsprong
# Het was bedoeld tegen de soladtan en niet tegen de burger bevolking.
Je kan dat nalezen in het boek De media leugen van Michel Collon.

So what als Saddam niet 100% OK is.
Is het nu echt Sadaam die de bedreiging vormt voor deze wereld. Want dat is waar deze discussie over gaat hé.

Voor mij hebben de Irakezen het recht hun problemen zelf op te lossen. Zo lang Bush en zijn companen tussenkomen in die landen is er geen enkel, maar dan ook geen enkel vooruitzicht dat het ook maar beter zou worden.

De stellingg van dit artikel is.

Niet Saddam maar Bush is het probleem.

En de auteur heeft volledig gelijk.

mensen, een kant kiezen komt er niet op neer om tussen klootzakken te kieze, dit zijn niet de verkiezingen... misschien hadde jullie da niet door... het komt erop neer dat de Staat met al haar mogelijke vormen van regering, een vijand is voor de vrijheid van het volk. maw, kies een kant: het volk, of de Staat? het volk, of Saddam en Bush?
kapisj?

goodnight

"Wij steunen het volk."

Dat is zowat de slapste dooddoener die we in dit debat mogen horen. Wat hebben de Irakezen aan uw steun als je voor de rest vindt dat de Amerikanen het recht hebben om Saddam om ver te werpen. Tijdens de oorlog in Agfhanistan beweerde hier een eminente doctor dat de verdrijving van de Taliban een leuk neveneffect was van de Amerikaanse bombardementen. Over het nieuwe regime hebben we hem nog niet horen klagen. Wat de Afghanen van Karzai, de nieuwste marionet van de VS, denken, kan de linksen die stonden te juichen bij de val van de taliban niets schelen. De vele bomaanslagen en de moordpogingen op Karzai vertellen een ander verhaal.

Afghanistan is nu tien keer meer afhankelijk dan voor de val van de Taliban. Probeer maar eens een sociale revolutie te voeren met tientallen basissen in je achtertuin en Amerikanen die nog altijd regelmatig een dorp platgooien.

Bush steunt ook het volk want hij wil hen verlossen van Saddam.

Ik vind het bovendien beledigend dat hier steeds opnieuw moet herhaald worden dat dat niets te maken heeft met onkritisch zijn voor Saddam.

Ik vind tenslotte dat al de "de vijand van ..." aanhangers nooit eens antwoorden als je vraagt naar de consequenties van hun stelling. Wat bedoelt Raf Grinfeld als hij zegt dat Bush en Saddam allebei een probleem zijn?

Ik denk dan altijd dat hij bedoelt dat Saddam moet omvergeworpen worden. Wel, Bush zal dat binnenkort gaan doen. Bedoel je dat dan tenminste al één van de problemen zal opgelost zijn?

Dus nadenken is er niet meer bij.

"We zijn tegen alles en iedereen." Maar als het verkiezingen zijn zullen we weer braaf voor AGALEV stemmen of voor Chirac (war Raf troch voorstelde enkel maanden gelden).
Jah ....

Het artikel zegt :
Niet Saddam maar wel Bush is het probleem.

Antwoord daar nu eens op. Maar blijkbaar ziijn jullie zo blind gemaakt door media en politici dat jullie niet eens bergijpen wat er wordt gezegd.

Het artikel vraagt niet om kant te kiezen voor Saddam, het vraagt om kant te kiezen tegen Bush.

En dan nog zo iets.

Hebben jullie ooit gehoord van het Zelfbeschikkings recht van de volkeren? Weet je wat dat wil zeggen??

Want waar willen jullie eigenlijk heen met jullie noch noch gedoe.

Vinden jullie het embargo dan OK. + 1 miljoen doden. In naam van het noch noch verhaal heeft de vredesbeweging inderdaad nog betoogd VOOR dat embargo. Dat dat ze dat maar eens aan het Iraakse volk gaan uitleggen.

Hier in Europa worden we geconfronteerd met onze regeringen. En die regeringen steunen Bush in zijn oorlog. Dat is waar wij hier iets aan kunnen doen.

.

Lieve Han,

Volgend bericht is eerst verschenen in de NYT en dan overgenomen door vele alternatieve nieuwssites.(commondreams.org, counterpunch.org,yellowtimes.org,Zmag.org,indymedia.org om er enkele te noemen). Dit kan niet in Coolo zijn boek staan omdat het nu pas gelekt is.

"Now the Times has revealed that when Iraq's government did use chemical weapons against Iranian forces and its own Kurdish population, the U.S. government was there - aiding and abetting!

The Times ("Officers Say U.S. Aided Iraq in War Despite Use of Gas," 8/18/02) reported that, according to senior military officers with direct knowledge of the secret program, U.S. officials "provided Iraq with critical battle planning assistance at a time when American intelligence agencies knew that Iraqi commanders would employ chemical weapons in waging the decisive battles of the Iran-Iraq war."

It's long been known that the U.S. gave Iraq satellite intelligence and other military support to prevent an Iranian victory. What's new in the Times story is the extent of U.S. involvement: "More than 60 officers of the Defense Intelligence Agency [DIA] were secretly providing detailed information on Iranian deployments, tactical planning for battles, plans for airstrikes and bomb-damage assessments for Iraq."
http://www.zmag.org/content/showarticle.cfm?SectionID=40&ItemID=2292

Ik kan nu moeilijk geloven dat al deze sites uitgebaat worden door het Pentagon.

Met deze informatie kan je dus wel zeggen dat het Iraakse volk ook niet te kiezen heeft in wat hun leider doet.

Nogmaals, mijn persoonlijk gedacht is dat Bush en zijn kliek geen enkel recht hebben om Saddam en Irak aan te vallen. Ze hadden zelfs het recht niet om Afghanistan binnen te vallen.

"Over het nieuwe regime hebben we hem nog niet horen klagen. Wat de Afghanen van Karzai, de nieuwste marionet van de VS, denken, kan de linksen die stonden te juichen bij de val van de taliban niets schelen. De vele bomaanslagen en de moordpogingen op Karzai vertellen een ander verhaal."

Wat Christophe hier aanhaalt is zeer juist. Vrouwen worden nog altijd verkracht en moeten zich nog steeds onderwerpen an mannen. Tussen eind oktober en eind december waren er al meer dan 3700 burgerslachtoffers gevallen. Niemand die er om kraait, niemand die kraait om de politieke gevangen op Guayatanmobaai. Niemand die kraait om de vele Taliban die stierven door verstikking in containers. Als er vluchtelingen sterven in containers is het een groot drama, wanneer mensen sterven,van wie we enkel gehoord hebben dat ze slecht zijn, geeft er niemand om.

De Iraakse bevolking moet beslissen over Saddam.
Wij moeten de daden van Bush veroordelen, want zijn volk is in slaap gewiegd.

Hoeveel bezoekers van deze site zouden het nemen dat China hier binnenvalt omdat er hier tien kernwapens liggen?

Moeten wij kiezen tussen Bush en Saddam Hoessein?
Neen, toch.
100% eens met de stelling van Guido:
"De Iraakse bevolking moet beslissen over Saddam."
En voorts kan er alleen gezegd worden dat Bush (of wie zijn oorlogspleidooien helpt opstellen) het grootste gevaar voor de wereldvrede is sinds Hitler.
Als de anti-Irak-oorlog echt uitbreekt, moeten alle progressieven en alle pacifisten ter wereld de USA krachtig veroordelen (het internationaal strafhof mag zich al gaan klaarhouden - zelfs als Bush vervolgens Den Haag attaqueert).
Dat zal helaas lijken op steun voor Hoessein, die geen aanmoedigingen verdient (voor zover we dat van hieruit kunnen nagaan) maar dat is dan maar zo.
Ook het laffe afslachten van een slechterik is misdadig.

toen ze de vietcong aanvielen heb ik geen partij gekozen
want Ho Chi Min was niet basis-democratisch
toen ze Libië bombardeerden heb ik geen partij gekozen
want Kadhafi was niet basis-democratisch
toen ze Afghanistan bombardeerden heb ik geen partij gekozen
want de Taliban was niet basis-democratisch
toen ze Irak wilden bombarderen heb ik geen partij gekozen
want de Hoessein was niet basis-democratisch
Toen ze ons land kwamen bombarderen
was er niemand meer om te reageren
...
http://ministerievanagitatie.offiziell.info

geacht ministerie,
ik ken en erken die logica, al heb ik weinig sympathie voor jouw verkapte verdediging van het Talibanregime (het was niet alleen niet "basisdemocratisch" - ik neem aan dat u dat woord ironisch gebruikt omdat u elke vorm van democratie als een utopie afwijst; het was ronduit totalitair onderdrukkend op een fascistische wijze; wat inderdaad geen bombardementen of andere oorlogsdaden van een vreemde mogendheid verantwoordt, want Afghanistan bedreigde de wereld niet zoals Hitler dat in de jaren dertig en veertig deed).
En helaas is de laatste zin heel reëel: " Toen ze ons land kwamen bombarderen...": nu al kondigt de USA aan dat Nederland niet veilig zal zijn als het Internationaal Strafhof het lef zou hebben Amerikaanse oorlogsmisdadigers te berechten.
Anderzijds: wat is een gepaste reactie? Hoe kunnen we een oorlog tegen Irak tegenhouden? Dit is een wanhopige vraag waarop ik persoonlijk echt geen antwoord weet.
Wie wel?

ik ben de laatste week al dagelijks eens komen kijken naar dit artikel en dan vooral naar dat wat er na de laatste zin van de laatste post zou bijgekomen zijn, in de hoop dat er iemand 'het' antwoord zou gepost hebben.

help, weet er iemand het antwoord?

Bush en co. heeft geen excuus nodig om Irak aan te vallen, Irak moet zelfs geen excuus geven. Dat verzinnen ze toch wel. Zij zijn slecht en wij zijn goed. Dat is wat 'de' mensen geloven, gaan geloven, opgedrongen gaan wordern te geloven, zullen moeten geloven, moeten geloven.

dat is waarop we onze aandacht moeten richten denk ik: de media: zij zijn het volgens mij die de verantwoordelijkheid mee 'mogen' hebben om deze oorlog tegen te houden; als 50.000 mensen tegen oorlog in Palestina betogen en het komt niet in de mainstream-media. dan is er niks gebeurd.

ja toch?! dat is volgens mij, hé.

als wij betogen, en indymedia volposten, zonder de VTM, VRT, De Morgen, het laatste nieuws, De standaard,... daar mee naartoe krijgen dan heeft het niets opgebracht.

toch?

als ik interessante artikeltjes cut and paste en er staat een indymedia link onder of een mainstream link onder, dan merk ik in de reacties daarop dat te veel mensen nog altijd enkel vertrouwen hebben in de berichtgeving van 'officiele media'.
"zij verkondigen de waarheid, ze zijn objectief", "t'is echt waar, want het was in't nieuws".
dus moeten we zorgen dat we daar in geraken!

toch?

en dan niet met een gecriminaliseerd verslag van een vredesbetoging. maar ja, ik droom weer.

dus:
Hoe kunnen we een oorlog tegen Irak tegenhouden? Dit is een wanhopige vraag waarop ik 'ook' persoonlijk echt geen antwoord weet.
Wie wel?