arch/ive/ief (2000 - 2005)

Het Lappersfortbos

Op de grens van Assebroek en Sint-Michiels in Brugge bevindt zich tussen de kanaal en de spoorweg een 'vergeten' stukje bos, het Lappersfortbos. In het verleden had een baron er zijn woning en park, en in een recenter verleden werd het bos gebruikt als wapenopslagplaats door FN. Het Lappersfortbos is sedert de jaren 1980 eigendom van Fabricom [1], die het onbeheerd achterliet.

Doordat het bos jarenlang in de vergetelheid was geraakt, heeft de natuur er haar werk kunnen doen: er hebben zich daar verscheidene ecosystemen ontwikkeld, zodat het bos nu bewoond wordt door talrijke vogels, zoogdieren en insecten. Misschien niet echt indrukwekkend, maar in het overbebouwde Vlaanderen kan het wel tellen.

Het Lappersfront

Een paar jaar geleden is het bos echter uit de vergetelheid geraakt. Brugge heeft er grootse plannen mee: de stad zou er een busstelplaats voor De Lijn bouwen, een groot deel van het bos is sedert juni 2000 ingekleurd als zone voor KMO's en kleine industrie, en men wil langs het kanaal een nieuwe invalsweg voor Brugge aanleggen om de 'fileproblemen' in de Baron Ruzettelaan op te lossen [2].

Deze plannen zijn ter ore gekomen van het Brugs anarchistisch collectief Uitgezonderd. Omdat zij het onaanvaardbaar vinden dat nog er nog eens een stukje natuur eraan zou moeten geloven in naam van de economie en de ontwikkeling, hebben ze het Lappersfront opgestart. Met het Lappersfront bezetten ze sedert 5 augustus 2001 het bos, om het bos te laten erkennen als natuurgebied. Hiermee hebben ze reeds meermaals de nationale en internationale media bereikt. Het is immers de eerste keer dat een dergelijke actie in België wordt gehouden.

Dankzij de aangehouden media-aandacht hebben ze al een aantal toezeggingen gekregen uit politieke hoek. Zo heeft Steve Stevaert toegezegd dat er andere locaties zullen worden gezocht voor de busstelplaats van De Lijn. Ook de stad Brugge lijkt in beweging te zijn gekomen: momenteel wordt onderzocht of de Vlaamse regering het bos kan overkopen, en er is ook sprake van een referendum over het bos. Het lijkt er dus sterk op dat het bos op redelijk kort termijn een natuurreservaat kan worden.

Fabricom verliest geduld en daagt de bezetters voor de rechters

Ondanks de positieve berichten, heeft Fabricom een aantal bezetters van het Lappersfortbos nu voor de vredesrechter gedaagd om de uitdrijving van de bezetters te eisen. De aanhoudende bezetting van het bos zou immers slecht zijn voor het imago van het bedrijf. Ze pikken het ook niet dat er natuurwandelingen en culturele activiteiten in het bos worden gehouden. Daarom hebben ze 22 "bezetters" voor de vredesrechter gedaagd. Fabricom eiste ook een bezettersvergoeding van 2200 euro per dag.

Solidariteit met het Lappersfront

Het Lappersfront staat in Brugge niet alleen. Verscheidene groene organisaties hebben zich verenigd als "Het Groene Gordelfront". Dit front organiseerde reeds een aantal solidariteitsacties met de Lappersfronters. Het werkt ook milieuvriendelijke alternatieven uit voor de "automobiliteit" in Brugge.

Op woensdag 4 september organiseerde het Groene Gordelfront een solidareitsbetoging met de Lappersfronters. Meer dan 500 mensen kwamen voor deze betoging opdagen - de grootste mobilisatie voor het Lappersfort tot nu toe. Er waren opvallend veel jongeren bij, en opvallend weinig vlaggen van organisaties.

De optocht vertrok van het Zand, en ging via het stadscentrum naar het Gerechtshof aan de Kruispoort, waar nog een paar toespraken werden gehouden. Deze toespraken benadrukten het feit dat de Lappersfronters bewezen hebben dat ze iets konden bereiken, en dat het niet altijd om geld moet draaien. Er werd ook opgeroepen om blijvend solidair te blijven met het Lappersfront, tot de actie volledig geslaagd is.

Na de betoging bleven een 50-tal mensen op de Kruisvest aan de ingang van het gerechtsgebouw zitten voor een stille wake. De meesten onder hen waren Lappersfronters, maar er waren ook sympatisanten bij. De mobiele actiekeuken Kokkerellen was er ook bij om de magen van de actievoerders te vullen.

De rechtzaak

De zitting was gepland om 10u00. Er was veel volk komen opdagen om de zaak te volgen - zoveel dat de rechter de Lappersfronters en sympathisanten moest vragen om de zaal te verlaten: hij moest eerst nog 67 andere zaken behandelen en zou pas om 11 uur aan de "Zaak Lappersfort" beginnen.

Om 11 uur begon dan eindelijk de "Zaak Lappersfort". Na de oplossing van een persoonsverwisseling en de identificatie van de 22 verweerders en hun advocaten, begon de advocaat van Fabricom zijn pleidooi: in naam van zijn klant vordert hij een principieel vonnis van uitdrijving en een provisionele schadevergoeding van 1 euro per dag.

Advokaten Smeets en Verstraete, die een groot deel van de gedagvaarde bezetters vertegenwoordigen, ontwikkelden hun betoog rond een aantal punten. Ten eerste stelden ze de bevoegdheid van de Vrederechter in deze zaak in vraag. Verder vroegen ze een uitstel voor deze zaak, omdat ze pas de dag ervoor het volledig dossier hadden gekregen van Fabricom. Het eigenlijke pleidooi benadrukte het feit dat het Lappersfront geen feitelijke bezetting van het bos beoogt, maar dat het een sociaal-ecologische actie is - de wettelijke uitoefening van het demonstratierecht. De advocaten wezen er tevens op dat de Lapperfronters het bos zullen verlaten wanneer het officieel wordt dat het bos beschermd is, en dat binnenkort een oplossing zou moeten worden gevonden voor het bos. Na zijn pleidooi werd Smeets onthaald op een luid applaus (wat oogluikend werd toegestaan door de rechter).

Een aantal van de gedagvaarde Lappersfronters hebben zich ondertussen teruggetrokken: ze hebben het bos verlaten, of beweren er nooit te hebben verbleven.

Er is donderdag geen uitspraak gekomen in de "Zaak Lappersfront". De rechter had meer bedenktijd nodig en zou uiterlijk op de volgende zitting zijn uitspraak maken. Deze zaak wordt dus vervolgd.

Voetnoten

[1] Fabricom en haar dochterondernemingen zijn gespecialiseerd in de integrale uitvoering van technische installaties en systemen op het gebied van elektriciteit, pijpleidingwerk, mechanische constructies, automatisering, assemblage en logistieke systemen (bron: website van Fabricom). Het is voor 98% de eigendom van Tractebel (bron: www.transnationale.org).

[2] Deze vierbaansweg is ook bekend als de "Zuidelijke Ontsluiting" van Brugge. Het zou de stationsbuurt en het Zand (waar Brugge al het peperdure Concertgebouw heeft neergepoot, en waar er nog steeds plannen zijn om een groot cinemacomplex te bouwen) beter bereikbaar maken voor de auto's. Je kan meer lezen over de plannen omtrent het Lappersfortbos op http://belgium.indy media.org/front.php3?article_id=27765

Links

Overzicht van de artikelen over het Lappersfort verschenen op Indymedia
Lappersfront
Groene Gordelfront
Groen vzw Brugge

die 22 mensen die gedagvaart werden ddor fabricom hebben ooit hun naam laten zetten op een communicatielijst als teken van goede wil, naar fabricom toe. Deze lijst (zo werd toch gezegd) zou enkel gebruikt worden om mensen te kunnen bereiken die effectief met het bos begaan waren. Tengevolge daarvan, hebben sympathgisanten ook hun naam op die lijst latten zetten. Dit teken van vertrouwen is echter door de Fabricom n.v. redelijk schandalig misbruikt om deze mense te dagvaarden voor een dwangsom van 100 euro, oper dag, per persoon. en ze zijn wel zo slim (doortrapt is misschien een beter woord) om erbij te laten zetten, dat het geld moest betalld worden door degene dat kunnen betale, dat wil zeggen, als van de 22 mensen er 10, niet genoeg, of gewoon geen geld hebben, (100 euron per dag, is op, maandbasis wel een enorm bedrag als ge geen directeur van een internationaal bedrijf met een tweede inkome zijt) door de andere twaalf ook voor hen betaalt moet worden. In die context is het misschien wel begrijpelijk, dat mensen zich distantieren van het wonen in het bos, ik zou ook ni graag de rest van mijn leven blijven afbetralen voor een stukje groen, hoe gemotiveerd ik ook ben, en hoezeer ik ook wil dat het er blijft.

Dat is inderdaad een manier om de zaak te bekijken.

Zou het dan ook niet interessant zijn om aan alle sympathisanten te vragen om hun naam op die lijst te zetten? Als je zo 500 namen (of liever zelfs meer!! - ik ga uit van 500: het aantal mensen die erbij waren op de betoging van 4 september) zou hebben, zou het al te belachelijk klinken bij een eventuele eis tot bezettingsvergoeding. (Dat was toch een bedenking die ik me maakte tijdens de rechtzaak)