't begint paarsgroen en eindigt bont en blauw by Raf Verbeke Monday September 02, 2002 at 10:52 AM |
carineraf@hotmail.com 0497/23.07.60. |
De Nepal-crisis: wat paarsgroen begon eindigt bont en blauw !
't begint paarsgroen en
eindigt bont en blauw !
Wat is het resultaat van volgende cocktail: oorlog(sdreiging), aanslepende recessie, toenemende afdankingen en sluitingen, oproepen tot loonmatiging, regeringscrisis rond wapens en bijhorende communautaire spanning ?
Juist ! Een zwarte zondag !
Tenminste dat was zo in 1991. Het lijkt er inderdaad op dat de geschiedenis zich vandaag herhaalt. Net als in de maanden voor zwarte zondag zien wij vandaag de zelfde politieke cocktail de revue passeren. Papa Bush viel Irak binnen. De economische conjunctuur begon om te slaan en bedrijven reageerden onverwacht snel met afdankingen en sluitingen. Het patronaat gaf tegengas in de CAO-besprekingen tegenover de wil van de werkers om in te halen hetgeen in de jaren '80 werd ingeleverd. En inderdaad.... de laatste regering Martens viel over een wapenlevering van FN aan Saoudi Arabië waarna het beleid ter zake werd... geregionaliseerd.
Het is allemaal aanwezig in de huidige Nepalcrisis.
Vervang papa Bush door Bush jr. Met dit verschildat de VSA nog niet beslist heeft Irak aan te vallen.
Vervang Willy Claes door Louis Michel en Frank Vanden Broucke. Vervang Frank van den Broucke door Jos Geysels. Vervang de VU door AGALEV en je hebt de zelfde politieke manoeuvers. De zelfde verdraaingen en hypocrisie.
Toen baadden de westerse machthebbers nog in de euforie van de val van de Berlijnse muur. En het Vlaams Blok belichaamde nog niet de politieke oppositie.
Nu blijft er van de neo-liberale euforie niet veel over en is een nieuwe internationale linkerzijde op gang aan het komen. Maar socialisten en groenen hebben afgedaan om deze te vertolken. Niet alleen Magda Aelvoet, maar groenen en roden hebben als partij afgedaan om de vrede, de democratie en de solidariteit met arme volkeren als Nepal te belichamen. Omdat regeringstabiliteit prioriteit nummer één is.
Louis Michel krijgt in 1 klap de kans meerdere vliegen te vangen. socialisten. Hij werpt zich op als zakenman voor Wallonië en behoeder van tewerkstelling door te vechten voor markten. Hij geeft een signaal aan Bush dat België zijn verantwoordelijkheid neemt in de strijd tegen de terroristen in de wereld. Hij zet subtiel het noorden van dit land op tegen het zuiden. En dit alles omgeven met een ethische saus !
Laat deze vergelijking met 1991 echter een vingerwijzing zijn !
Indien links in zo'n politieke cocktail geen POLITIEK ALTERNATIEF organiseert is een VOLGENDE ZWARTE ZONDAG ONVERMIJDELIJK.
De paarsgroene regering belichaamde voor een groot deel in de maatschappij immers een alternatief. Voor het aloude politiek regime in België. En voor het Maastrichtbeleid van de regeringen die na zwarte zondag gevormd werden. De bevolking was Dehaene en Tobback beu en stemde massaal De Winter. Maar ook voor Verwilghen, Decroly en Anciaux. Samen met het actieve welvaartshuwelijk tussen Van den Broucke en Verhofstadt bracht deze elctorale beweging paarsgroen aan de macht.
Vandaag wordt duidelijk , naar de woorden van Tobback, dat wat paarsgroen begint, bont en blauw eindigt. Deze coaltie is een zuiver liberale regering ! Bezig met zichzelf ten dienste van het Europa der rijken. Met sociale accenten om de bevolking af te houden van verzet en echte alternatieven.
Het taboe over regeringsstabiliteit beheerste het debat in het parlement. Het wordt tijd dat dit taboe wordt opgeheven. Want moest deze regering gevallen zijn, dan had de bevolking niets verloren. Integendeel. Als zo'n val een aansporing zou kunnen zijn om een alternatief te vormen kan dit alleen maar heilzaam zijn. En als deze regering haar termijn uitdoet hebben wij niets gewonnen. Het lot van deze regering lag in handen van het parlement. Niet in handen van de bevolking.
Wat wel in onze handen ligt is een alternatief voor paarsgroen. Een alternatief dat de komende maanden stap voor stap gesmeed wordt doorheen verzet tegen de oorlogsplannen van Bush. Doorheen het verzet van de ambtenaren van het openbaar vervoer, de post en de andere openbare diensten tegen de sluipende privatisering en regonalisering. Door met de werkers van de privé-sector niet toe te geven aan de druk om onze lonen te matigen omdat reëele koopkracht en tewerkstelling duurzamer middelen zijn tegen een recessie dan beurszeepbellen en de gekonkel van topmanagers in multinationals. Door tegen de stroom in te gaan tegen de hatelijke verdeeldheid door racisten en nationalisten gepropageerd.
Zijn het "dé Vlamingen" die een blok aan het been van de democratie zijn ? Of is het het Vlaams Blok dat teert op dit soort politieke crisissen ? Lopen " dé Walen" weg met het geld voor sociale oplossingen van de recessie ? Of zijn het de vermogens die massaal geld over de balk gooien tenkoste van de staatskas, de loontrekkenden en de kleine beleggers. Pakken de immigranten het werk van de bevolking af ? Of zijn het de grote concerns die hun winsten veilig stellen door onmiddellijk te snoeien in de arbeidsorganisatie en de lonen, daarmee de recessie alleen maar verergerend ? Zijn de armen van Nepal vormen en hun organisties een dreiging voor de wereldvrede ? Of is het de bewapeningsindustrie die opnieuw gouden tijden beleeft.
Het is tijd om het bedrog van paarsgroen af te werpen,deze vragen te stellen en de waarheid over deze regering zeggen.
Daarom nodigen wij elkeen uit kontakt te nemen met LEEF! met het oog op electorale initiatieven voor de federale verkiezingen van 2003. LEEF! is bezig gesprekken te voeren ter voorbereiding van een vergadering in november. Wij vertrekken van locale groepen en mensen actief in een politiek netwerk rond talloze concrete actiepunten en locale alternatieven.
Daarom nodigen wij iedereen uit deel te nemen aan het overwinningsfeest van de delegees van Clabecq op zaterdag 28 september in Tubize om mee het gesprek aan te gaan om van de overwinning van Clabecq op het gerecht ook een politieke overwinning te maken.
Weg met paarsgroen, leef en sta op !
Tom Baetens,Rik De coninck, Raf verbeke
Groot gelijk maar... by Bosgeus Monday September 02, 2002 at 11:58 AM |
...de VU kan niet helemaal vergeleken worden met Agalev, die stapten namelijk op uit de regering.
Blijkbaar zit het pacifisme meer ingebakken in de Vlaamse beweging dan bij de groene, en kom nu niet af met het Vlaams Blok. Ik smijt anarchisten en stalinisten ook niet op één hoop.
Ik wens alvast LEEF veel succes toe ! Dat er eindelijk een jan Marijnissen en Erik Meijer mogen opstaan in Vlaanderenland !!!
leef by lievendeflandre Monday September 02, 2002 at 02:36 PM |
lievendeflandre2001@yahoo.com |
Ik woon in een migrantenbuurt in Gent en de sfeer onder de inwoners van Turkse, Algerijnse, Kosovaarse, Belgische etc. origine is vrij positief. Er zijn kleine wrijvingen, ieder nationaliteit heeft zich in zijn eigen subcultuur teruggetrokken, maar er is verbetering merkbaar. Het primaire racisme is vooral het gevolg van existentiële angst voor het onbekende. De frustratie voor de eigen miserabele woonomgeving wordt afgereageerd op de vreemdeling die 'ons' werk, onze huizen etc. komt afpikken. Als je met engelengeduld en niet belerend met die bange mensen praat, als je hen opmerkt dat misschien de stad, het federaal gewest en de huisjesmelkers verantwoordelijk zijn voor hun sociale ellende, dan moeten ze dat beamen. Ik ben ervan ovetuigd dat je het onderbuikracisme voor tachtig procent kan uitroeien als je iedereen een menswaardig onderkomen kan verschaffen.
Ik steun Leef.
Steun by jpe Monday September 02, 2002 at 03:33 PM |
Zoals eerder gemeld, hierbij ook mijn steun aan deze tekst Raf, Baert en Tom. Jan-Pieter Everaerts
Steun 2 by Stijn O. Monday September 02, 2002 at 06:51 PM |
Alle steun Raf, Tom en Rik. Op naar een Belgische versie van de Nederlandse SP.
STEUN 3 by Didi de Paris Monday September 02, 2002 at 09:16 PM |
LEEF! en sta op!