arch/ive/ief (2000 - 2005)

Als revolutionairen, vredesactivisten en democraten er geen stokje voor steken, zal paarsgroen de 5.500 FN-mitrailleurs aan Nepal gewoon leveren. Even wachten met het verlengen van de noodtoestand, beloven dat de verkiezingen zullen plaatsvinden, een koppel waarnemers toelaten en het Nepalees regime krijgt zijn bewijs van goed gedrag en zeden. Trouwens, er moest sowieso even gewacht worden tot FN de Minimi's van de band kan laten rollen. Zaterdag in de Kamer zeiden de Groenen volmondig ja aan de regering, en dus aan dit scenario van wapenlevering.

Er was een tijd dat vice-premier Michel hoogdravende toespraken hield over de mensenrechten. Maar waar de belangen van pro-westerse dictauren op het spel staan, zoals in Nepal, moet de blabla over de mensenrechten wijken voor de boemboem van de wapens. De VS hebben beslist komaf te maken met de Nepalese volksguerrilla. Europa volgt, en verkneukelt zich al op een militaire industrie in overdrive. Duitsland, België, Groot-Brittannië en Frankrijk waren of zijn allemaal kandidaat-wapenleveranciers.
Om de wapenlevering te rechtvaardigen verdwijnt het woord burgeroorlog met één muisklik van de website van Buitenlandse Zaken. De Nepalese eerste minister Deuba, die de noodtoestand heeft uitgeroepen, alle burgerlijke vrijheden heeft opgeschort en het parlement heeft ontbonden, is volgens Verhofstadt nu plots een de verdediger van een prille democratie, ja, zelfs een "mensenrechtenactivist" .
Omgekeerd is de revolutionaire beweging van Nepal, geleid door de maoïstische Communistische Partij, volgens Verhofstadt een "terroristische beweging" . De definitie en het gebruik van de term "terrorisme" is sinds het verdwijnen van de Sovjet-Unie fundamenteel veranderd. In een VN-resolutie van 1987 over terrorisme wordt nog een duidelijke uitzondering gemaakt: het veroordelen van terrorisme mag niet dienen om "het recht op zelfbeschikking, vrijheid en onafhankelijkheid (…) van volkeren te veroordelen, die met geweld van dat recht worden beroofd (…), met name volkeren onder koloniale en racistische regimes en buitenlandse bezetting of andere vormen van koloniale overheersing" . Het vrijwaren van dit recht op strijd tegen buitenlandse overheersing en onderdrukking is ook de reden dat de VN vandaag niet tot een algemene conventie over terrorisme komt: de Verenigde Staten (en Israël) weigeren die uitzondering toe te staan.
Bush gebruikt 11 september om elke bevrijdingsbeweging als "terroristisch" te laten brandmerken. Louis Michel volgt dezelfde lijn: "Un débat sur la définition du terrorisme prendrait trop de temps et il est peu probable que l'on puisse arriver à une définition commune", vindt hij . Men hanteert daarom liever het begrip "daad van terrorisme", dat de Europese Unie - erg ruim - definieert als "d'infractions commises intentionnellement par un individu ou un groupe en vue de menacer une population, d'influencer un gouvernement ou une organisation internationale, de porter gravement atteinte aux structures politiques, économiques ou sociales de ces pays ou de les détruire" . Voor Palestina maakte Michel nog een theoretisch onderscheid tussen organisaties die aanslagen plegen tegen de burgerbevolking en rechtmatig verzet tegen de bezetting. Maar toch ging hij ermee akkoord dat de Europese Unie ook het PFLP en de Al Aqsa-martelarenbrigades van Fatah bij de "terroristische organisaties" rangschikte. In de zaak Nepal glijdt hij nog verder af. Nu is ook een heuse bevrijdingsbeweging, die miljoenen arme mensen vertegenwoordigt "terroristisch". Knack merkt op : "Met die motivering in de hand zou paars-groen destijds ook wapens hebben geleverd aan Fulgencio Batista die in Cuba te maken had met de kleine guerrilla rond Fidel Castro en Che Guevara." .
Michel wil de vredesbeweging en de basis van de Groenen meesleuren in deze logica. Maar die horen ook wat een delegatie van de Vlaamse christelijke arbeidersbeweging te vertellen heeft die in Sri Lanka een conferentie over migratie bijwoont en lange gesprekken met de Nepalese deelnemers had. Die vertelden hen: "Toen wij eindelijk een democratisch verkozen regering hadden waren de verwachtingen hoog gespannen, de frustratie van het volk was des te groter naarmate wij beseften dat de pas veroverde democratie er enkel toe leidde dat de rijken rijker en de armen armer werden. Uit die frustratie van werkloze jongeren en arme boeren werd de maoïstische beweging geboren. Ze presteren een programma dat vertrouwen wekt bij de arme bevolking op het platteland. (…) De repressie van de regering was en is zeer scherp."