arch/ive/ief (2000 - 2005)

Zoals elk jaar was dit kamp opnieuw het trefpunt van een 450tal jongeren die van op de eerste rij geëngageerd zijn in de sociale strijd in hun land. Dat maakt dat je tijdens deze ontmoetingen steeds weer de polsslag kunt meten van de contestatie in Europa. De interventies in de fora, meetings en workshops weerspiegelen als het ware de debatten die binnen de sociale bewegingen leven en de vragen en contradicties waarmee jongeren die daarin actief zijn, worden geconfronteerd. Hierbij staan een aantal foto's van het kamp, maar op de website vind je er meer. (foto's: Jan Fransen)

ik krijg de foto's er niet op, dus zie ik me genoodzaakt jullie door te verwijzen naar de website...

Er zijn zo veel Vierde Internationale ...

GRACIAS COMPAÑEROS POR ACERCAR HERMOSOS RECUERDOS DE FRATERNIDAD,SOLIDARIDAD Y ESPERANZAS EN UN MUNDO MEJOR VIVIDOS EN OTROS CAMPOS DE LA CUARTA...EL PROXIMO NO ME LO PIERDO.
SALUD COMPAS Y AHORA QUE LLEGARON CON LAS PILAS CARGADAS TENEMOS UN AÑO PARA CREAR,UNIR Y LUCHAR.

P@vel

Surf via http://www.lsp-mas.be naar de website van het CWI, de echte vierde internationale

Het zijn enkel religieuzen die beweren dat ze de 'echten' zijn, of dat ze de 'zuivere' geloofsstellingen hebben bewaard. Een gevaarlijke logica als je het mij vraagt.
De vierde internationale is een organisatie voor een revolutionair socialisme, die streeft naar linkse eenheid in Europa (b.v. het initiatief van de LCR naar LO en PCF, het links blok in Portugal, de rood-groene beweging in Denemarken, de Socialist Alliance in het VK, enz.). Het is helemaal geen religieuze sekte die het 'ware' marxisme, laat staan het 'ware' trotskisme te incorporeren, maar een levendige organisatie die uitgaande van deze historische stromingen vandaag actief is. En die openstaat voor samenwerking met andere stromingen, of ze nu afsplitsingen zijn van de vierde of niet. Onze organisatie is helemaal niet heilig, het is een instrument, als de mogelijkheid zich voordoet, moeten we ze volgens mij zelf kunnen ontbinden om een eengemaakte 'vijfde' internationale te vormen. Waarom niet, nu er zo'n nieuwe wind waait over de wereld?
Zichzelf uitroepen tot de 'echte' Vierde, dat zegt meer over deze roepers dan over de Vierde.

Hoeveel echte "Vierde Internationale" is er ter wereld ?

(a) 7 ?
(b) 15 ?
(c) 29 ?

Uw beweringen over de vierde waar je mee sympathiseert (het USFI) raken kant noch wal. De stichters van het CWI waren lid van "uw" vierde tot ze in 1965 uitgesloten werden. Want in uw vierde konden de leiders zoals Mandel geen dissidenten meningen tolereren. Tendens- en fractierecht waren hen vreemd. De ware lijn - in puur religieuze stijl - was voor hen heilig. Wie meer wil lezen over de geschiedenis van "de" vierde en het CWI kan terecht op http://www.worldsocialist-cwi.org/index.htm

Denjo vertelt er natuurlijk niet bij dat de stichters van de CWI die in 1965 werden utgesloten later op hun beurt de drie oorspronkelijke voortrekkers zouden uitsluiten omdat hun kritiek te scherp en te vervelend werd. Deze luizen moesten blijkbaar met alle middelen uit de pels verwijderd worden. Na die verwijdering werd de CWI nooit meer hetzelfde en dreef ze steeds meer af van de idealen van Trotsky.

Die dag trokken we op door de straten van een kapitalistische metropool. Een massamanifestatie die niets minder wilde dan de omverwerping van het hele kapitalistische zootje. Beursaandelen, werknemersevaluaties, directeursstoelen en relatiegeschenken zouden defintief op de vuilnisbelt van de geschiedenis belanden. Ons bewust van de moeilijkheid van van deze historische opdracht kropen we dicht bij elkaar, schouder aan schouder. Intussentijd werden er liederen van Pete Segher gezongen, adressen uitgewisseld voor de stralende toekomstperiode die voor ons lag. Het was die dag net zoals jaren geleden in Seattle; anaars, marxisten van uiteenlopend pluimage, milieu-activisten, arbeiders, vakbondstroepen, naïeve creatievelingen, dichtende kunstenaars, gemaskerde herrieschoppers en vooral heel veel ongeorganiseerde mensen die de loonslavernij en de oprukkende verdingelijking hartsgrondig beu waren. Een kleurrijke klasse danste, zong, schreeuwde en streed zich een weg naar een klassenloze maatschappij waar werken en vertier hand in hand zouden lopen. Plots kregen we de raad de muziek even stil te zetten, onze slogans te onderbreken, het gelach te doen verstommen. We moesten onze schoenen uitdoen, zodat elke muisje hoorbaar zou worden. "Wat gebeurt er?", vroegen we met in gedachte een nakende charge van de privé-milities van het kapitaal. "Niets ergs", zo stelde een woordvoerder van de actie ons gerust" "Hier enkele straten verder ligt een klein pleintje waarop de LSP en het CWI een meeting houden en luisteren naar hun grote leider 'denjo' genaamd; welnu, zij denken dat ze de ENIGEN zijn die in opstand komen en wij willen hen graag in die waan laten".

Dat de geschiedenis van de trotskistische stroming ingewikkeld in mekaar zit, is een feit. Dat er stommiteiten zijn gebeurd, binnen de vierde, en binnen de afsplitsingen, ongetwijfeld. We kunnen uit de geschiedenis leren, maar in de eerste plaats moeten we met onze twee voeten in de actualiteit staan. Ik houd wel van het verhaaltje van P.H., want het slaat de nagel op de kop. Desalniettemin denk ik dat we moeten ophouden met modder te smijten - zelfs al is het op een schitterend humoristische manier - en naar convergentie streven, op politieke basis natuurlijk.
Weg met het typisch klein-links onderling gezeik! We zijn het blijkbaar eens, weg met de religiositeit van degenen die denken dat ze de waren zijn. Als er zulke lopen binnen de vierde, ga ik er niet aan twijfelen om ze ook te bekritiseren. Ik verheug me over het feit dat ze binnen de LSP ook zo ageren tegen mensen die denken dat ze het groot gelijk hebben.

"Ko. M.", de splitsing in 1992 was het gevolg van een ernstig politiek meningsverschil niet omwille van het feit dat er binnen het CWI geen ruimte zou zijn voor kritiek! Een kleine groep bleef vasthouden aan een conservatieve ingesteldheid, ook al mocht de actieve basis van de sociaal-democratie volledig verdwijnen dan nog zouden ze stellen dat het opgeven van werken binnen die sociaal-democratie een bedreiging zou vormen van 40 jaar werk.

Volgens U zouden "de drie oorspronkelijke voortrekkers" uitgesloten zijn uit het CWI? Wat een pretentie! Ted Grant, Alan Woods en Rob Sewell mogen in uw organisatie misschien opgevoerd worden als zijnde de goden op aarde; maar hen omschrijven als "de drie oorspronkelijke voortrekkers" lijkt mij toch wat overdreven! Ook al heb ik uiteraard heel veel respect voor de belangrijke bijdrage aan de beweging door iemand als Ted Grant, dan nog moet je als marxist toch wat verder durven kijken dan de personen die iets zeggen of ooit iets beteked hebben en bvb ook eens kritisch analyseren wat ze vandaag te bieden hebben op vlak van theoretische duidelijkheid en praktische tussenkomsten in de arbeidersbeweging.

En dan zul je merken dat die zogenaamde grote voortrekkers vast zitten, ze hebben jammer genoeg geen weg vooruit meer aan te bieden aan de beweging.

@ Mattias: toch wel vreemd hoe je zegt dat er niet 1 "echte" Vierde Internationale zou zijn, maar intussen die van u (het VSVI) wel beschouwt als "dé" Vierde Internationale...

... voor de juist antwoord:
hoeveel "echte" Vierde Internationale is er ?

Wat is een Trotskist in een telefooncel?

De achtiende Internationale

Trotskiste, bien sous tout rapport, cherche autre trotskiste, âge sans importance, pour scission et plus si affinité.
Ecrire au journal.

( quel journal? celui de la véritable section de la 4ème Internationele en Belgique, bien-sûr )

http://www.geocities.com/CapitolHill/1884/tro-links.htm

Ik heb er 24 gevonden. Plus nog 18 die het bescheidener houden en als groep bestaan. Van die 42 maar liefst 9 in Argentinië. Dolle pret!!!
Pas op hé, dan tellen we die die nog geen internet ontdekt hebben nog niet eens mee :-) Woehahahahahahahahaha!