Nepal: kort en kritisch by Peter Morlion Wednesday August 28, 2002 at 01:51 PM |
dikkexpierre@yahoo.com |
Kort over de wanpraktijken van zowel de Nepalese regering als de Maoïstische rebellen.
Met al het gedoe rond de wapenlevering aan Nepal is het interessant om eens te bekijken wat daar juist gaande is. Terecht worden er tegenkantingen gemaakt tegen de wapenlevering. Het Nepalese leger neemt het niet zo nauw met de mensenrechten en daarom lijkt het ook ongepast om hen wapens te verkopen. Maar moeten we dan ook niet stil staan bij de praktijken van de Maoïsten?
Het raport 'Nepal: A Spiralling Human Rights Crisis' van Amnesty International is daarbij interessant.
De regering heeft een aantal basisrechten kunnen beperken met het excuus van een noodtoestand. Zo'n 1300 Maoïsten zijn reeds gedood, maar het is haast zeker dat daar vele burgers bijzitten. Ontvoering, moord en foltering zijn hen ook niet vreemd.
Aan de andere kant heb je de Maoïsten die beweren voor het volk te vechten. Vreemd als je weet dat ook zij gebruik maken van bovengenoemde technieken. In elke oorlog mogen we slachtoffers verwachten, maar foltering en ontvoering? En laten we niet vergeten dat zij al 440 burgers gedood hebben. Onder het veelgebruikte mom van 'vijanden van de revolutie.' Verder hebben ze al 29 leerkrachten gedood voor hun lidmaatschap van de Nepal Teachers' Association (dat verbonden zou zijn met de Nepali Congress Party die in de regering zit) en zouden ze gebruik maken van kindsoldaten.
Laat het duidelijk zijn dat we ook hier weer kritisch moeten blijven (en dat dat niet betekent dat we contra-revolutionair zouden zijn, of het Nepalese volk niet zouden steunen). Laten we ook onthouden dat het Nepalese People's Progressive Forum eigenlijk de spreekbuis is van deze Maoïstische rebellen (waarmee ik hen de hel niet in wens!)
Nepal: A Spiralling Human Rights Crisis : http://web.amnesty.org/ai.nsf/Index/ASA310242002?OpenDocument&of=COUNTRIESNEPAL
web.amnesty.org/ai.nsf/Index/ASA310242002?OpenDocument&of=COUNTRIES\NEPAL
Uiteraard, doch ... by Bosgeus Wednesday August 28, 2002 at 02:35 PM |
Het klopt inderdaad dat de maoïstische rebellen, juist zoals Koerdische geestesgenoten, misdaden tegen de menselijkheid plegen, net zoals het regeringsleger.
Doch daar draait de discussie niet rond. Waar het wel rond draait is dat de Belgische regering deze wapens gewoonweg niet MAG leveren omdat ze dan flagrant art.4 van de wet van 5 augustus 1991 overtreedt.
Deze wet en haar hele geest moet je trouwens samenlezen met tal van internationale gedragscodes en het rapport, opgesteld door diplomaat Loocke (Silco-affaire remember), ten behoeve van de Europese Commissie waarin OVERDUIDELIJK wordt geschreven dat Nepal wel degelijk in een ernstig conflict, een burgeroorlog is verwikkeld en de situatie van de mensenrechten twijfelachtig is.
Nog op 27 juni berichtte de BBC (2 weken voor de beslissing in het Kernkabinet) dat een Nepalese journalist (met vermeende sympathieën voor de maoïsten) doodgemarteld werd door veiligheidsdiensten.
Laten we er alsjeblieft geen doekjes om winden : Nepal is een gebied waar je geen wapens naar uitvoert, zowel humanitair-ethisch gezien niet, alsook volgens zelfs de meest ruime interpretatie van de wapenwet van '91.
Waarom dan wel ?
Heel eenvoudig ! Binnenkort zijn er verkiezingen en Louis Michel (MR) kan nu de rol vervullen van Moureaux ten tijde van de wapenhandel aan de Saoudi's in '91. Michel wil en zal van de Waalse liberalen de grootste partij maken, ook al moet hij nu duivelspacten sluiten met de PS en zelfs het lafhartige Ecolo ter wille van de "Waalse werkgelegenheid" zoals dat zo mooi heet.
Agalev speelt hier een zeer vuil en uiterst hypocriet spelletje.
Agalev is met deze gebeurtenissen, voor hen die het nog niet wisten, definitief in het rijtje getreden van establishment-partijen zonder enige moraal of ideaal. Agalev heeft de vredesbeweging verraden en zal hoop ik uitgekleed worden door haar (ex)basismilitanten in Peer op 5 oktober.
Laten we niet vergeten dat ene Mieke Vogels nog op 3 oktober 1991 in de volksvertegenwoordiging (federale) wist te verkondigen dat, en ik citeer, "zoiets onmogelijk zou zijn met Agalev". Ze doelde daarmee op de halfslachtige houding van zowel SP als CVP.
Agalev denkt dat ze, net zoals de VLD, de mensen kan blijven blaasjes wijsmaken. Doch in tegenstelling tot die VLD heeft Agalev (hopelijk!) een kritischer publiek dat hen volmondig zal afstraffen voor deze compleet hypocriete houding. Het ontslag van Aelvoet verandert hier NIETS aan en is simpelweg een faits divers in deze saga.
Eén ding moet me nog van het hart. Er mag van de VU en van haar nazaten gezegd worden wat men wil, maar die VU is verdomme zo konsekwent geweest UIT de regering te stappen naar aanleiding van de wapenhandel. Waarom ? Simpelweg omdat pacifisme één van de leidraden is van een zichzelf respecterende nationalistische partij. De N-VA blijft trouwens bij deze lijn als, inmiddels enige, nazaat !
Benieuwd trouwens wat de linksliberale pseudo-progressieve yuppies van Spirit en ex-Spirit allemaal zullen doen (Staes, Willems, etc...)
_______________________________________________________
NVA by KaM Wednesday August 28, 2002 at 03:30 PM |
Vlaanderen exporteert geen wapens zeker! Als de Niveanen aan de macht komen zullen ze de Vlaamse wapenindustrie aan banden leggen. Laat me niet lachen. Het is gemakkelijk voor een Vlaams-Nationalistische partij om de wapenindustrie van een andere regio aan te pakken. NVA vs Barco wie zal er winnen ? Heeft NVA al iets gedaan tegen de Antwerpse diamandhandel, wapenindustrie in Vlaanderen, ..... maar nu plotseling een waals bedrijf die toevallig nog een keertje eigendom is van het Waalse gewest een paar geweertjes wil verkopen breekt de hel los en wil de NVA zich een beetje profileren. Ik vind dat een beetje goedkoop. Voor de rest ga ik wel min of meer akkoord met wat u schreef.
ps Senator Q gezien op TV bij de ambassade van Nepal.... ?
Wat het Nepalese volk vindt van de maoisten... by dirk Monday September 02, 2002 at 07:39 PM |
Laten we even het Nepalese volk aan het woord in de resultaten van een opiniepeiling van de Nepalese krant Himal (geciteerd in DS van dit weekend of vrijdag?):
80% (of was het 90%, ik weet het niet meer exact) van de bevolking vindt de regering een bedreiging, tegenover 10% slechts vindt de maoisten een bedreiging. Ik denk niet dat ik me vergis wanneer ik zeg dat het hier gaat over de 10% van het land die direct of indirect verbonden is met de regerende elite, waarvan Nepali Congres de partijpolitieke vorm is.
Nog even over de rol van mensenrechten in het conflict...
Nepalese mensenrechtenaktivisten klagen vaak over het niet-neutrale karakter van AI-Nepal. Sommige
Aktivisten zijn lid of sympathiseren met regerende of ex-regeringspartijen, die niet vrij zijn van schuld in dit conflict. Het gaat zelfs zo ver dat AI-Nepal weigert bepaalde mensenrechtenschendingen te rapporteren. De mensenrechtenaktivisten sturen hun rapporten rechstreeks naar AI-London, of proberen het via andere mensenrechtenorganisaties bekend te maken. Dat het AI-Nepal-rapport dan toch nog het leger en politie beschuldigt als voornaamste oorzaak van de mensenrechtenschendingen, bewijst helemaal niet hun "neutraliteit", of hun bekommernis om de democratie. Zelfs de regerende partijen, inclusief de partij van de eerste minister, zijn tegen de staat van beleg en het inschakelen van het leger, en klagen de mensenrechtenschendingen aan… Dit toont enkel maar aan dat elk ander standpunt hun onmogelijk zou vergeven worden door de bevolking. Dat de anti-gevoelens onder de bevolking tegen de regering en de regerende of ex-regerende partijen te groot zijn om verwaarloosd te worden door gelijk welke politicus.
Dat er confrontaties en uitbarstingen van volkswoede bestaan is een feit. Hoe zou het ook anders kunnen in een situatie van schrijnende sociale ongelijkheid? Jarenlange discriminatie, uitzuigerij, corruptie, afperserij, tot zelfs slavernij (open of verkapte vormen ervan) kunnen zich explosief opstapelen. De biografie over Phoolan Devi (Bandit Queen), een Indisch meisje uit de lagere kaste, geeft hiervan een schrijnend beeld. Wanneer gerecht en politie in jouw dorp in handen zijn van de hoogste kaste, en zelfs niet bereid zijn om naar jouw klacht tegen een lid van die hoogste kaste te luisteren (en meestal is dat de landeigenaar van het dorp, of één van die leden van de regerende of andere partijen, of ja, zelfs de schooldirecteur…), dan is elke vreedzame, of wettelijke oplossing van conflicten onmogelijk. Dan blijft er niets anders meer over dan het eigenhandig te regelen. Mijn persoonlijke mening is dat dit gerechtvaardigd volksverzet is, zelfs als dit met geweld gepaard gaat. Het is te gemakkelijk om vanachter zijn computer in België dit simpelweg te veroordelen of te zeggen: "Noch het geweld van de regering, noch het geweld van de maoisten."
Wil dat zeggen dat ik daarom elke vorm van geweld, of elk slachtoffer vergoelijk? Neen. Maar als per definitie het volksverzet vertrekt vanuit de laagste, meest onderontwikkelde lagen en kasten, dan hoef je ook niet te verschieten wanneer hun pogingen tot volksverzet niet altijd mooi en puur zijn, of 100% politiek correct. Wil je misschien wachten met volksverzet tot elke arme boer ontwikkeld is en 100% politiek bewust? Dan veroordeel je elke volksbevrijding tot passiviteit en verleng je de dwingelandij enkel maar.
"Noch het geweld van de één, noch het geweld van de ander", zegt in feite: het gerechtvaardigd volksverzet (in het groot en het klein, de pure en de niet pure) is één van de twee oorzaken van het conflict (naast het geweld van de regering), en niet het gevolg ervan. Deze stelling verdoezelt op die manier de échte, sociale en politiek-democratische, orzaken van het conflict en de ontevredenheid die aanleiding geven tot dit soort van situaties.
Het is bovendien al te naïef om elke daad van volksverzet in de schoenen van de maoisten te schuiven, om overal het spook van de maoisten te zien.
Deze visie van "geweld tegen geweld" of "Noch Geweld noch geweld" en aansluitend daarbij degenen die elk sociaal verzet in de schoenen willen schuiven van de maoisten versterken zonder dat ze het misschien zelf willen het beeld dat de Nepalese regering hier ophangt van het conflict: "Wij tegen de maoisten/terroristen.". Op die manier versterken ze ook Deuba in zijn taktiek van militaire confrontatie en escalatie van geweld. Want met een volksbeweging onderhandel je, hou je rekening mee, maar geïsoleerde gewelddadige terroristen die verpletter je militair. Maar zoals een franse ONG-medewerkster stelt in Le Soir van deze week: "De opstand militair neerslaan? Wat gaan ze doen…de helft van de bevolking afmaken?"