arch/ive/ief (2000 - 2005)

Onze appelblauwzeegroene partij heeft ons al veel genoegen verschaft. Het is steeds dolle pret wanneer agalev zich weer eens neerlegt bij een beslissing van de VLD en zich vervolgens in de meest hilarische bochten moet wringen om dat goed te praten.
Agalev is zijn vroegere achterban (de milieu- en de vredesbeweging, de kritische studenten, NGO's...) al lang kwijt, maar toch vinden wij dat de eindeloze tevredenheid en zelfgenoegzaamheid van Geysels en zijn vrienden nog eens goed gevierd moet worden.
Daarom roep ik hierbij op om alle agalev-politici, agalev-leden of de JA softies die zich laten zien op acties, demonstraties, meetings... op een lekkere taart te trakteren.
Beste Geysels, als je voor de grap nog naar de bomspotting zou komen, wil je dan één met chocolade of één met slagroom?

Het vieze is dat Agalev er in de polls dus niet op achteruit gaat. Alles lijkt erop dat haar vroegere achterban van progressieven, pacifisten, echte groenen, etc. zich vervangt door een achterban van mensen die opeens merken dat Agalev 'toch geen fundamentalisten zijn'.

Agalev is een establishmentspartij geworden, en er zullen een hele hoop mensen zijn die om die reden op Agalev gaan stemmen.

Voor Agalev is dat goed, want geef toe: er is niets moeilijker het midden te moeten houden tussen een kritische achterban en een liberale regering. Dan maar liever een nieuw samengestelde achterban zonder de Agalev'ers van het eerste uur, zonder echte groenen, zonder pacifisten.

De CVP van de 21ste eeuw, zoals al verteld werd...

groeten,
TUc

Pater Versteylen, zijt gij da?