arch/ive/ief (2000 - 2005)

Dossier Nepal

In de zaak van de levering van Belgische moordwapens aan de Nepalese dictatuur doen Agalev en Ecolo aandoenlijke pogingen tot damage control. Ze hopen de storm van protest te kalmeren door Magda Aelvoet als zoenoffer aan te bieden. Volgens de persdienst van Agalev zou arme Magda plotsklaps met «fundamentele twijfels» kampen over de wapenlevering, die ze «niet in overeenstemming kan brengen met haar overtuiging». Dus wordt ze met zachte dwang afgevoerd, uiteraard met behoud van de «volle steun van het partijbestuur» (1).

Agalev en Ecolo zélf worstelen blijkbaar niét met fundamentele twijfels of een weerbarstige overtuiging. Ze blijven vrolijk in een regering die het zijn ethische plicht vindt om 5.500 killing machines te leveren aan een feodale dictatuur die een bloedige oorlog voert tegen een volk in opstand. Snel even een vervanger vinden voor Aelvoet, en de Groenen gaan weer over tot de orde van de dag.

De overige regeringsleden plengen wat krokodillentranen. «Je regrette qu'elle se soit laissée impressioner aussi facilement», zegt vice-premier en minister van Buitenlandse Zaken Michel (MR). Hij voegt eraan toe: «Je le regrette parce que c'est une collègue utile au sein du gouvernement.» Vice-premier en minister van Arbeid Onkelinx (PS) verduidelijkt: «Magda est une femme de gauche» (2)!

Duidelijk, niet? Om de politiek van militarisering, oorlog en fascisering - verpakt als strijd tegen het terrorisme - te kunnen doordrukken, is het altijd fijn om op een groen of zelfs «links» (sic!) schaamlapje te kunnen rekenen. Probleem is dat dit schaamlapje hoe langer hoe meer kakigroen kleurt.

(1) persbericht Agalev, 26 augustus (2) Le Soir, 27 augustus