BJTR en Abou Jahjah : een dialoog

De aangekondigde aanwezigheid van Abou Jahjah in Brugge is niet onopgemerkt voorbijgegaan. Daarover later meer. Eén van de gevolgen van de ontstane mediarel was wel dat er een veel hogere opkomst was dan men had verwacht. Gelukkig was het mooi weer want een deel van het publiek heeft zich moeten tevreden stellen met het volgen vanuit het deurgat en de geopende ramen.

Niemand had eraan gedacht, maar het mooie weer op een vrijdag in augustus zorgde voor een massale binnenlandse migratiestroom vanuit het binnenland richting kust. Daardoor zat de gastspreker vast in de file en werd met een behoorlijke vertraging gestart. Mede ook door het logistieke probleem veroorzaakt door de grote opkomst.

Na een vraaggesprek met de BJTR waarbij een kader geschetst werd, was er ook ruimte voor vragen vanuit het zeer gevarieerde publiek, gaande van punks tot VLD jongeren.

Er werd gestart met de vraag naar de visie van de AEL op integratie.

Volgens de AEL is er niets verkeerd met het begrip "integratie" op zich, in de betekenis van "delen van het maatschappelijk leven", maar net zoals bv. aan het begrip "nationalisme" worden er verschillende invullingen aan dat begrip gegeven. Zo kan je bv. de bevrijdingsbewegingen in de derde wereld (Nicaragua, Cuba) onder de noemer nationalisme plaatsen omdat ze zich afzetten tegen imperialistische inmenging , anderzijds is het nazisme ook nationalisme.

In Vlaanderen wordt het begrip "integratie" ingevuld als "assimilatie" . Dit is het gevolg van het feit dat het integratiebeleid gelinkt is aan de evolutie van extreem rechts. Men is in Vlaanderen slechts aan een integratiebeleid beginnen werken onder impuls van het succes van het Vlaams Blok, en dat beleid werd dan ook uitgewerkt binnen die context.
De doelstelling ervan was niet het bereiken van integratie tussen verschillende bevolkingsgroepen, wel het vinden van een oplossing voor het "migrantenprobleem". Men wilde het Vlaams Blok de wind uit de zeilen nemen, niet een beleid uitwerken ten voordele van de hele samenleving.

Het liep fout van bij de probleemdefinitie, waarbij de aanwezige diversiteit, verschillen in maatschappijvisie als zijnde problematisch werd omschreven. In plaats van te gaan werken rond wederzijds respect en wederzijdse aanvaarding, nam men de optie om te gaan werken rond het wegwerken van verschillen. Dit vanuit de visie dat de "minderwaardige minderheid" zich moest aanpassen aan de meerderheid, met als toppunt van "integratie" het huwelijk tussen een allochtoon en een autochtoon. Dit is fundamenteel fout, den meerderheid kan niet het leven bepalen van minderheden. Toenadering en samenleven tussen gemeenschappen zoals ze zijn was nooit de bedoeling, de enige bedoeling was het terugdringen van het Vlaams Blok.
Het integratiebeleid heeft in zijn hoofdbedoeling gefaald, het Vlaams Blok blijft vooruitgaan. Gelukkig is men er evenmin in geslaagd de identiteit van minderheidsgroepen terug te dringen.

ARABISCHE / MOSLIM IDENTITEIT

De logische volgende vraag was dus "Wat houdt die Arabische/moslim identiteit nu in feite in?"

Elk individu heeft zijn eigen identiteit, maar er bestaat ook zoiets als groepsidentiteit. Niet alle arabieren en/of moslims denken hetzelfde, toch bestaat er zoiets als een gemeenschappelijke identiteit. Toch moet elk individu de vrijheid hebben zijn eigen interpretatie te geven aan die gemeenschappelijke identiteit. Het antwoord op die vraag is uiteindelijk subjectief, elk individu dat zijn identiteit zo omschrijft heeft die identiteit, het subjectieve zit hem in de identificatie met … De gemeenschap bestaat wel, maar er bestaan verschillende interpretaties van het belang van die identiteit, er is ook een dynamisch aspect aan verbonden, de eerste, tweede en derde generatie interpreteert die identiteit op een andere mannier. Zo is de tweede generatie zich veel meer bewust van zijn identiteit en heeft ze ook veel meer kennis van wat de Islam is.

ARABISCH – EUROPESE LIGA

Wanneer werd de AEL opgericht en wat is de AEL nu precies?

Officieel werd de liga opgericht in februari 2000. Maar er is veel denkwerk aan voorafgegaan.
De basisidee was dat er hier een gemeenschap bestaat die zichzelf als dusdanig erkent en te maken heeft met zijn eigen problemen, aspiraties, hopen , dromen, … De meerderheid van de mensen die tot deze gemeenschap behoren heeft dezelfde behoeften als de meerderheid binnen alle andere gemeenschappen, te beginnen met werk, huisvesting en degelijk onderwijs.
Er bestaat echter geen bereidheid om te veranderen om daarop recht te hebben terwijl het integratiemodel als conditio sine qua non stelt dat men daarvoor moet worden wat men niet is.

De problemen situeren zich vooral rond tewerkstelling en discriminatie op de arbeidsmarkt die rechtstreeks gelinkt zijn met discriminatie in het onderwijs. Ook huisvesting speelt een belangrijke rol.
De toestand zoals die vandaag is kan niet. Dit zijn basisrechten, mensenrechten en het criterium "mens zijn" zou moeten voldoende zijn om op die basisrechten een beroep te kunnen doen.
Terwijl men voor het toekennen van die basisrechten voorwaarden blijft stellen en zelfs "Belg zijn" geen erkenning van "geïntegreerd zijn" betekent indien men niet vooral iets veranderd aan zichzelf.

Heel wat van de mensen die actief zijn binnen de AEL komen oorspronkelijk uit de sociale en gesubsidieerde sector, waarbij werd vastgesteld dat subsidies funest zijn voor de onafhankelijkheid en de vrijheid van bewegen. De AEL wil onafhankelijk zijn, niet politiek correct. De AEL wil zich ook niet beperken tot de Vlaamse context, werken binnen een Europees kader kan positiever zijn voor de gemeenschap. In de EU wonen 16 miljoen arabieren met een gemeenschappelijke godsdienstige en/of etnisch-culturele identiteit. Zo beschouwen ook de Arabische christenen zichzelf als behorend tot de Arabischislamitische cultuur. Ook samenwerken met de Turken kan nuttig zijn, maar dat hoeft daarom nog niet noodzakelijk binnen één organisatie te gebeuren.

De AEL is links maar Arabischislamitisch, niet seculier zoals het Arabisch nationalisme dat was. Dit stelt niet echt problemen naar uitsluiting van bepaalde groepen, daar ook de Arabische christenen zich tot het behoren tot die cultuur bekennen.

In de westerse linkse beweging (en bij de westerse bevolking in het algemeen) is de secularisering er gekomen door conflicten met de kerk. Binnen de Islam bestaat er geen georganiseerde hiërarchie, waardoor er geen conflict was en dus ook geen secularisering

Het platform van de AEL is gebaseerd op 2 assen.
Als eerste as is het belangrijk dat de gemeenschap zichzelf gaat bewijzen en affirmeren om op die wijze respect te krijgen. Dit willen we bereiken door het uitwerken van een structuur. De AEL moet een sterke en onafhankelijke tool zijn voor de gemeenschap, die de gemeenschap kan verdedigen.

De tweede as is de affiniteit met de herkomstlanden, daarom wordt er bv. ook gewerkt rond Palestina, Irak …

Die sterke houding wordt momenteel tegen de AEL uitgespeeld, waarom gaat de AEL niet op zoek naar bondgenoten?

De AEL wil niet gaan lobbyen, ook niet om druk uit te oefenen. Die eerlijkheid in onze standpunten is niet tegengesteld aan samenwerking met autochtonen die daarom niet noodzakelijk met al onze standpunten akkoord gaan maar wel willen samenwerken rond die thema's waarover we het wel met elkaar eens zijn.

Zo hebben wij heel wat gemeenschappelijk met de andersglobalisten. We moeten niet hypocriet gaan doen over de wederzijdse verschillen maar ze moeten bespreekbaar zijn en mogen samenwerking niet in de weg staan.

Om even terug te komen op die afwijzende houding, die is niet gebaseerd op het hebben van een andere visie, wel op het feit dat men ons vooral als buitenlanders blijft beschouwen, terwijl de houding van de AEL er niet één is van iemand die zichzelf als een buitenlander beschouwd.

CONSERVATIEVE GEZINSWAARDEN

Er is een conflict ontstaan naar aanleiding van jouw uitspraken over homo's en vrouwen in Knack, kan je hierover wat meer uitleg geven?

Het gaat hier niet om een conflict, wel om een verschil in meningsuiting. Wij zijn links voor wat betreft de sociaal economische thema's, maar eerder conservatief war het gezinswaarden betreft.
Een conflict ontstaat pas daar waar de wet overtreden wordt, waar eer morele of fysieke dwang uitgeoefend wordt. Wij pleiten sowieso voor een consensusmodel.
Volgens mij is de positie van man en vrouw binnen het gezin verschillend maar gelijkwaardig. Zoals er een verschil is tussen het hoofd en het hart, beiden zijn even belangrijk, beiden zijn gelijkwaardig. Maar zoiets moet tussen partners afgesproken worden in consensus tussen volwassenen. Zonder dwang op basis van vrije keuze.
Het carrièremodel is niet het enige model en legt ook een vorm van dwang op.

Voor wat betreft homo's die moeten ook gelijke rechten krijgen, een beroep kunnen doen op hun mensenrechten, zeker op het recht om niet gediscrimineerd te worden.
Homofilie is een afwijking van de norm, in de opvoeding van mijn kinderen zal ik uitgaan van wat als "normaal" beschouwd wordt, lukt het niet, tant pis, dan zal ik dat moeten accepteren. Ik vind het verkeerd om te gaan discrimineren naar seksuele oriëntatie.

Het opvoedingsmodel wordt bepaald binnen het gezin. De samenleving moet een gezonde mannier vinden om met verschillende visies in opvoeding om te gaan in plaats van te proberen om verschillen weg te werken. Want, ten eerste werkt dat niet en ten tweede is het niet democratisch. Men zou veel beter de verschillen erkennen en managen.

VRAGEN UIT HET PUBLIEK

Een van de steeds terugkomende items inzake moslims is het ritueel slechten, en het al dan niet verdoven van de schapen bij het offerfeest, wat is hiervoor een mogelijke oplossing?

Ik ben onvoldoende theologisch onderlegd om te kunnen een antwoord geven op de vraag of verdoven al dan niet mag. Dit is één van de technische aspecten die een uitdaging stelt aan de samenleving om in overleg een goede oplossing te zoeken dat waarschijnlijk zal leiden tot een compromis, waarbij iedereen wat water bij de wijn doet maar waar we uiteindelijk allemaal mee kunnen leven.

Als je je kinderen wilt opvoeden tot moslims, hoe denk je hen dan te kunnen afschermen van invloeden uit de buitenwereld?

Kinderen opvoeden tot of als moslims betekent niet hen afschermen van de buitenwereld, dat is sowieso niet de bedoeling van opvoeding. "Thuis" staat in wisselwerking met de buitenwereld en dat geeft een dynamisch systeem. Cultuur is niet iets voor thuis, en dat is zo voor alle burgers. Wij willen aanvaarding als binnenlandse minderheid. Wij willen partners zijn, wij zijn geen gasten, we willen samen wonen.

Dit is strijdig met de mannier waarop Belgen naar allochtonen kijken, zelfs met een Belgisch paspoort wordt je niet als Belg aanvaard. De eerste keer dat ik mijn Belgische identiteitskaart, ik moet toegeven, niet zonder enige trots, tevoorschijn moest halen aan een loket, kreeg ik al meteen een negatieve denigrerende opmerking te horen van de loketbediende. Dit veroorzaakt dan soms ook een negatieve houding bij sommige allochtonen, een terugplooien op zichzelf: "de Belgen willen ons niet als Belg zien, dan willen wij ook geen Belg zijn".
Dat is ook geen oplossing. We zijn hier en we blijven hier en iedereen zal daarmee moeten leren omgaan.

Betekent het inburgeringbeleid geen positieve evolutie? Los van de voor de hand liggende kritieken dat het het too little too late is?
Het inburgeringbeleid is gericht op nieuwkomers, er zijn wel een aantal positieve elementen aan verbonden, men geeft nieuwkomers misschien wel kansen. Zolang er maar geen dwang aan vastgekoppeld wordt. Het inburgeringbeleid is wel geen beleid dat gericht is op het bevorderen van het samenleven tussen verschillende gemeenschappen.

Wat bedoelde u precies met uw uitspraak over erkennen van het Arabisch als vierde landstaal?

Het zou interessant zijn als men in het onderwijs kan kiezen voor Arabisch als tweede taal. We vormen een grotere binnenlandse minderheid dan de Duitstalige groep, het enige verschil is dat wij niet territoriaal gebonden en niet blank zijn, dus niet "niet geïntegreerd".
In Duitsland bv. is het Arabisch een keuzetaal die aangeboden wordt in het onderwijs, in Frankrijk bestaat die mogelijkheid ook.

Als Belg van Arabische origine wordt ik vaak geconfronteerd met de vraag "waarom moeten wij ons aanpassen als we in jullie landen komen en niet omgekeerd?" en "Waarom vraag je hier naar rechten die je in eigen land niet hebt?" Hoe reageer jij daarop?

Overal op de wereld wordt de Europese en Amerikaanse cultuur opgedrongen. Ongeveer nergens wordt hen opgedrongen hoe ze zich moeten gedragen. Zo kunnen toeristen in Marokko gerust gaan zonebaden in monokini, op stranden die speciaal voor hen ingericht en van alle luxe en gemakken voorzien worden. In de meeste niet _ westerse landen worden westerse bezoekers met heel veel egards behandeld, veel beter dan de autochtone bevolking.

Wat betreft het vragen naar rechten, dat doen we hier, het feit dat bv. Tunesië een dictatuur is niet relevant bij het vragen naar rechten als niet-buitenlander.

Hebt u er een verklaring voor waarom antiracistische groeperingen zo weinig aantrekkingskracht uitoefenen op allochtonen? Waarom zo weinig allochtonen zich bij dit soort verenigingen aansluiten?

Ik vermoed dat dat het gevolg is van het feit dat de meeste antiracistische initiatieven vanuit een Marxistische invalshoek werken. Dit terwijl voor ons suprastructuur even belangrijk is als infrastructuur. Hoe verklaar je anders dat bv. Puertorico, ondanks het feit dat een groot deel van zijn bevolking om economische redenen naar de VS trekken, zich toch zou willen afscheiden, dit is niet logisch als je alleen redeneert vanuit de infrastructuur, het toont aan dat identiteit bestaat.
We zien België ook niet als een eenheidscultuur maar als cultuur met subculturen. Als de AEL zoekt naar bondgenoten en de Belgische bevolking gaan beschouwen als 1 blok lukt het ook niet. Materialisme op zich is reductionistisch, culturalisme als enig criterium zien is evengoed reductionistisch.

Waarom hecht de AEL zo veel belang aan identiteit?

Identiteit is een prioriteit omdat het ontbreken van identiteit of een gebrekkige identiteit problemen geven bij communicatie. Gebrek aan vertrouwen geeft foutieve communicatie omdat men zichzelf dan bv. gemakkelijker aangevallen voet en in de verdediging zal gaan. Daarom moeten we ook onze structuur uitbreiden zodat ze de gemeenschap kan mobiliseren.

Wat is de houding van de AEL ten aanzien van de "oorlog tegen de terreur"?
Volgens ons moet de oorlog tegen de terreur beginnen met oorlog tegen terroristische staten als de VS en Israël. Met F16's geladen met laag – radioactieve bommen burgerdoelwitten aanvallen, dat is toch ongeveer het meest terroristische wat er bestaat.

Er komt weer oorlog tegen Irak. Werkt de AEL in dit verband rond een standpuntbepaling en zullen er acties komen?

Er is al oorlog in Irak, het embargo op zich is een oorlogsdaad. Er zal een nieuwe militaire aanval komen en die wijzen wij af.
Dit betekent niet dat wij daarom het regime van Saddam zouden steunen, maar dat zijn niet de zaken van de VS of wie dan ook. Dat is de zaak van het Irakese volk. De VS heeft aan niemand lessen te geven inzake dictaturen, ze hebben er in de loop van de geschiedenis genoeg gecreëerd en gesteund.
De AEL gaat actie voeren want we voelen dat er daar bij onze achterban behoefte aan bestaat en dat we onze achterban hiervoor kunnen mobiliseren, dat is steeds onze belangrijkste motivering bij het voeren van acties.

arch/ive/ief (2000 - 2005)