Depri in luilekkerland

"De nieuwsarme zomer is bij uitstek een periode waarbij statistisch onderzoek zich vlot een weg baant naar de voorpagina's van de kranten en de nieuwsuitzendingen op radio en tv" schreef Bart Sturtewagen in De Standaard van 26/7. "Statistieken bieden de illusie dat ze in een oogopslag inzicht verschaffen in hoe het er in onze steeds complexere wereld aan toegaat."

Het statistisch zomeroffensief begon met het bericht: "België op drie landen na beste plek ter wereld om te leven". Aldus een grote kop op de cover van De Morgen van 24/7.

Die vierde plaats blijkt uit een nieuw UNDP-rapport: "Deepening Democracy in a fragmented world". Zoals de titel aangeeft, vindt het VN-ontwikkelingsprogramma 'democratie' belangrijk. "Cette troisième jambe qu'est la démocratie" titelde Le Soir op zijn cover (24/7). Ook De Standaard en De Morgen legden in hun berichtgeving nadruk op het belang van democratie. "Democratie is een absolute voorwaarde tot ontwikkeling" kopte De Morgen (24/7). Bart Sturtewagen was voorzichtiger: "Democratie is geen luxe én geen tovermiddel / Slinger tussen vrijheid en veiligheid slaat door naar rechts." (DS, 24/7).

Dat de democratie ook in het Westen in hoge mate een schijndemocratie is, lazen we niet.

Bovendien, het gaat hier om een UNDP-rapport ... Opletten dus ? Inderdaad: op VTM (niet in de kranten, niet op VRT) vernamen we dat "milieu" niet in de lijst zit. "En" voegde de nieuwslezer er aan toe: "uit een recente WWF-studie blijkt dat België op de 10 plaats staat van de meest milieubelaste landen ter wereld." Tja, hoe zou het anders kunnen met zo'n overbevolkt 'Vlaanderen' ?

Voor de nog niet ingewijden in onze milieuproblemen: neem het boekje 'Moorddadig milieu in Vlaanderen, Moeder, waarop leven wij ?' maar eens ter hand. Peter Cremers, Bob Van Laerhoven en Raf Willems schreven het in 1997 (ISBN 90 02 20641 0). Waar zouden we op de WWF-wereldlijst staan als alleen 'Vlaanderen' en Brussel (zonder de groene Ardennen dus) zouden beschouwd worden ?

2) 'Vermoordde Vlaams kapitalisme in 2000 1.174 mensen ?'

Bovenstaande titel kon je eind juli nergens in onze pers aantreffen. Hij was nochtans op zijn plaats geweest. Een paar dagen na het zegebulletin over België als luilekkerland stelde Michel Vandersmissen in De Standaard (26/7): "En wat de Vlaming doet, doet hij beter. Toch heeft bijna één op de vier Vlamingen in zijn leven een depressie en stijgt het aantal zelfmoor den, vooral bij West-Vlamingen en Vlaamse mannen tussen 30 en 45".

Dit keer kwamen de cijfers van de 'Vlaamse gezondheidsindicatoren'. Daaruit bleek dat depressie de ziekte van deze tijd wordt. Vooral vrouwen lijden er aan, maar zelfmoorden zijn vooral een (steeds groter wordend) mannenprobleem. In 2000 werden in het Vlaams Gewest 1.174 zelfmoorden vastgesteld.

"Er is een rechtstreeks verband tussen het aantal zelfmoorden en de economische conjunc tuur" schreef Vandersmissen. "Vooral werkloosheid en scheiding drijven Vlaamse mannen tot zelfmoord" kopte De Morgen op 26/7. Nog in De Morgen van 26/7 lazen we dat "het aantal personen dat in Japan de hand aan zichzelf slaat wegens de slechte economische omstandigheden in 2001 een recordhoogte bereikte: 6.845 mensen pleegden zelfmoord." Een recordhoogte. Rekenen we het Japanse cijfer om naar 'Vlaanderen' waar ongeveer 20 x minder mensen wonen, dan zouden er in 'Vlaanderen' 'maar' 342 zelfmoorden jaarlijks mogen zijn. Het zijn er 3,5 keer zoveel ! 'Vlaanderen' doet het 3,5 keer slechter dan het 'Japans record' ...

Opletten echter met die cijfers: een kennis van me in Yokohama (Japan) vond het aantal zelfmoorden in Japan dat De Morgen opgaf, verdacht laag.

Hij schreef: "6.845 leek me zo weinig. Dus ben ik even gaan kijken op Internet. Daar vond ik volgende vrijgegeven cijfers: 1998: 32.863 zelfmoorden; 1999: 33.048 zelfmoorden, 2000: 31.957 zelfmoorden." "Het aantal van 6.845 zelfmoorden in De Morgen kan enkel betrekking hebben op een categorie van mensen: +50-ers bv. Let er ook mee op dat zelfmoord als uitweg in Japan een minder schandelijk imago heeft dan in Europa."

Toegegeven. Maar De Morgen schreef eigenlijk dat "het aantal personen dat in Japan de hand aan zichzelf slaat wegens de slechte economische omstandigheden in 2001 een recordhoogte bereikte: 6.845 mensen pleegden zelfmoord." "Om economische oorzaken" had er nog eens bij moeten hebben staan, en dat is toch wel heel veel. En van daaruit kan je dan weer met eigen land gaan vergelijken waar werkloosheid en echtscheidingen in hoge mate verantwoordelijk worden geacht. Overigens meldde Le Soir op 8 augustus dat uit een Europese studie blijkt dat de Belgen de 'champions de divorce' zijn in de Europese Unie.

Nu zijn zowel werkloosheid als echtscheidingen in hoge mate een maatschappelijk feno meen (zoals de rechtse Amerikaanse futuroloog in 'The Third Wave' al uiteenzette). Is er dan nog een voorbehoud om het Vlaams kapitalisme de schuld te geven van de dood van 1.174 mensen in 2000 ? Als er over 'communistische' landen geschreven wordt, worden problemen zoals alcoholisme en zelfmoorden, toch ook aan het systeem gewijd. Waarom doen we dat met 'ons' systeem nooit ?

3) Als al de zelfmoordende mannen in opstand zouden komen

Met de vraag naar het systeem, vermijdt je dat je tot idiote 'oplossingen' komt zoals Bart Sturtewagen in zijn 'commentaar' in De Standaard (26/7), getiteld "Levensmoeheid en onwil om zich voort te planten". Na de vraag gesteld te hebben "of een leven van werken en consumeren te weinig te bieden heeft om ermee door te gaan", schreef Sturtewagen: "Misschien was Stijn Meuris van Noordkaap er het dichtste bij toen hij zich afvroeg of 'een heel klein beetje oorlog soms niet beter zou kunnen zijn.' Vorige generaties konden hun ongedurigheid en doodsdrift tenminste nog op het slagveld kwijt."

Sturtewagen vervolgde: "Het is zover gekomen dat een hoog suïcidecijfer op zich een teken van hoge beschaving geworden is." Dat dat veel zegt over die zogenaamde 'beschaving', Bart merkt het niet. Vervolgens maakt hij zich druk over de dalende nataliteit en roept hij op na te gaan of de "geringe neiging om zich voort te planten - een tijdbom voor de volgende generaties - niet op dezelfde mix van elementen steunt."

Van overbevolking, overbevuiling en overlast op alle denkbare gebieden in Vlaanderen (dat nog amper enkele stiltegebieden telt), Sturtewagen heeft er geen weet van. Net als de groene (?) minister Mieke Vogels wil hij ons weer aan het kweken zetten. Niet beseffende dat dat pas een tijdbom voor de volgende generaties zou zijn. Hoe idioot moet je zijn om te denken dat met nog meer dan de nu al 6 miljoen 'Vlamingen' (en hun 6 miljoen varkens) de milieuproblemen nog ooit beheersbaar zouden worden ?

Eén vraag van Sturtewagen is nochtans terecht: "of een leven van werken en consumeren te weinig te bieden heeft om ermee door te gaan". Maar anders dan De Standaard-man, verkies ik noch Eros (kweken) noch Thanatos (slagveld) als uitweg. Sociale strijd, ijveren voor een meer rechtvaardige, meer ecologische wereld, mijnheer Sturtewagen, daar kan je ook een leven rond opbouwen. Als nu al die mannen die in de 'fleur' van hun leven zich zelfmoorden, hun wrok eens zouden richten op het systeem dat hen zover gebracht heeft. Als al die mannen die afgedankt, uitgeperst en wat nog al meer worden door mannen én vrouwen die ondanks alle mooie COO- en CEO-titeltjes wel degelijk hun bazen zijn, eens zouden opstaan tegen die bazen ... Dan zouden we een interessante maatschappelijke dynamiek krijgen. Of om de woorden van de Chinese klootzak Mao nog eens te recycleren: "Kom in opstand in plaats van jezelf te vernietigen."

Dit artikel werd overgenomen en geactualiseerd uit het wekelijkse mediawatch-ezine DIOGENE(S) nr 14. Gratis inschrijven: mediadoc.diva@skynet.be

arch/ive/ief (2000 - 2005)