arch/ive/ief (2000 - 2005)

"Depuis que 'Le Soir' a révélé la crise que traverse le SETCA de Bruxelles et le licenciement de son secrétaire général Albert Faust, une guerre ouverte a éclaté entre responsables du syndicat socialiste", schreef Michel De Meulenaere in Le Soir van 13 juli.

Waarover gaat het ? Aan de hand van 2 weken persknipsels uit Le Soir en De Morgen (De Standaard liet de 'affaire' 'links' liggen) alsook een paar elektronische publicaties, reconstrueren we wat er gebeurde en zoeken we de inzet van één en ander.

** De feiten

8 juli: de Brusselse SETCA (Syndicat des employés, techniciens et cadres; in het Neder lands: BBTK, Bond van Bedienden, Technici en Kaderpersoneel) wordt door de nationale leiding van de socialistische vakbond ABVV/FGTB onder toezicht geplaatst. Secretaris- generaal Albert Faust wordt ontslagen. Reden: de onduidelijke boekhouding van de SETCA Brussel. Faust wordt er ook van beschuldigd vakbondsgelden voor zichzelf aangewend te hebben.

Nu 2 weken later is de affaire nog aan de gang. Le Soir kopt op 20 juli op zijn cover: "SETCA: le trou serait de 3 millions" (euro) "Chacun accuse l'autre de stalinisme".

Ondertussen heeft Albert Faust op de beweringen van ABVV-Nationaal gereageerd. Hij weerlegt ze één voor één. Via juridische weg wil hij zijn gelijk halen. Eerst bekomt hij van de rechter de uitspraak dat zijn ontslag niet correct gebeurde. Vervolgens dient hij met 32 leden van zijn uitvoerend comité, klacht in tegen nationaal SETCA-voorzitter Christian Roland.

** Genuanceerde Le Soir versus partijdige De Morgen

Le Soir besteedde de jongste twee weken ruim aandacht aan 'de affaire'. Voor- en tegen kwamen aan bod. Zowel de ABVV-leiding werd geinterviewd (o.a. Christian Roland en ABVV-voorzitster Mia De Vits) als Albert Faust (waarvan Le Soir ook een 'portret' bracht). Bovendien verschenen op de lezerspagina's twee artikels die het voor Faust opnamen (ondertekend door in totaal zes mensen). ULB-professor Mateo Alaluf en uitgever/journalist Hugues Le Paige waren alvast ontzet door de totale afwezigheid van de vakbondsbasis (de militanten) in heel het ontslag van Faust. "Als de vakbond de democratische spelregels negeert, verzwakt hij zichzelf en de democratie."

Op 13 juli schreef journalist Michel De Meulenaere: "Il n'est pas question, à ce stade, de départager les camps." Hij verwees naar een gelijkaardig geval bij de Antwerpse BBTK in 1994 en besloot dat de militanten, recht hebben op de waarheid.

In De Morgen speelde Josse Abrahams het in vier artikels van zijn hand veel minder 'voorzichtig'. "Albert Faust was 'relict van vakbondsfeodaliteit" titelde Abrahams op 10/7. De teneur van het artikel gaf hij weer in deze zin: "Voor het ABVV is het aardig meegenomen dat iemand opzijgeschoven wordt die niet meer past bij het moderne profiel dat een vakbond zich wil aanmeten." Waarna een overzicht volgt van Fausts leven, te beginnen met zijn lidmaatschap van de KP waar hij een 'autoritaire' leiderschapstijl ontwikkelde. Dat brengt Abrahams bij "de gelijkenis met Robert D'Orazio", "de Waalse vakbondsman die de strijd voor het behoud bij de Forges de Clabecq leidde, met dezelfde dictatoriale neiging. 'Demo cratie', een mooi woord, maar in het vuur van de strijd telt dat zo niet. Dan worden curatoren even op een rijtje tegen de muur geplaatst om vakkundig op hun 'bakkes' getimmerd te worden" ... Mijnheer Abrahams heeft fantasie ...

Dat Abrahams met D'Orazio afkomt is niet toevallig: Faust verdedigde hem, tegen de vakbondsleiding in. Daarna citeert Abrahams "één van de secretarissen van Faust": "Naar buitenuit kun je je geen linksere vakbondsman voorstellen, maar intern probeert Faust mensen die in zijn ogen nog linkser zijn, te dwarsbomen" ... Dat terwijl ABVV Nationaal het Faust juist kwalijk neemt dat hij te goede contacten heeft met de 'linkseren' ...

Abrahams vergeet die tegenspraak en concludeert: "Het doet denken aan de verhalen van achter de schermen van communistische regimes in China en Rusland." Zo krijgt ons verhaal nog een internationale en universeel menselijke 'touch' ...

Op 13/7 ging Abrahams verder op zijn elan, in het editoriaal "Enron aan de Zenne". "Voor wie de vergelijking met Enron en WorldCom, twee Amerikaanse bedrijven die recent wegens zware boekhoudkundige malversaties in opspraak kwamen, te verregaand vindt: Bernie Ebbers, stichter van WorldCom, liet indrukwekkende leningen op zijn naam uitschrijven en werd onder meer daarom door zijn raad van bestuur aan de dijk gezet." Als Abrahams nu Fausts weerleggingen van de aanklachten inzake persoonlijke verrijking eens gelezen had ...

Heeft Abrahams een agenda ? "Bij de vakbonden bestaat er intern grote terughoudendheid tegenover externe controle. Voorzitter Christian Roland van de BBTK zei weliswaar geen principiële bezwaren tegen te hebben, maar andere topmensen van de vakbond tekenen groot voorbehoud aan. Hun voornaamste vrees is dat de revisoren inzage krijgen in de strategische stakingskassen en die informatie overbrieven aan bedrijfsleiders. Het wantrou wen is begrijpelijkerwijze groot, maar zal moeten overwonnen worden." Want, zo eindigt hij: "de duizenden vakbondsleden die maandelijks 12 euro van hun zuurverdiende centjes afstaan, hebben recht op een moderne organisatie."

** Plaatselijk probleem of staat er meer op het spel ?

Dat de boekhouding van SETCA Brussel niet echt een voorbeeld was, schijnt wel vast te staan. Le Soir publiceerde overigens een brief van Faust aan 'tresorier' Marc-André Verbeu re waarin hij zich bekloeg over de rommelige boekhouding. Maar om dan zoals De Morgen te gaan pleiten voor externe controle ... Een vakbond kan niet met een bedrijf vergeleken worden. Vakbonden hebben bv. geen rechtspersoonlijkheid en dat is één van hun sterke troeven. Wie daaraan en aan de geheime 'stakingskassen' raakt, zet de al zo beperkte vakbondsmacht op het spel.

De financiële problemen bij de Brusselse afdeling hadden ongetwijfeld anders kunnen aangepakt worden dan op de manier waarop ABVV-Nationaal het nu aanpakt.

Wat ons bij de vraag brengt: waarom moest Faust de laan uit ?

Zelf twijfelt hij daarover niet: zijn ontslag is het werk van de nieuwe nationale ABVV-voorzit ster Mia De Vits. Zij houdt volgens Faust niet van de radicaal-linksen die hij wel toeliet. In De Morgen - die op 15 juli kort inging op het verweer van Faust - stelde hij: "Al wie links staat van Mia De Vits wordt geviseerd." De Vits stelde tijdens een recente toespraak extreem- rechts op één lijn met extreem-links. Faust (in Le Soir): "Je ne suis pas d'accord. Entre les deux, il y a au moins une différence: l'extrême droite est raciste."

Om van de gevolgen voor het strijdbare karakter van de vakbond nog niet te spreken.

In de persberichten die de trotskistische LSP (Linkse Socialistische Partij) over het ontslag van Faust publiceerde (o.a. op Indymedia, 10/7 en 16/7) werd daar ook op gehamerd: het ontslag van Faust is een aanval op het strijdbare linkse syndicalisme. Faust zelf noemt het een stap naar het "syndicalisme d'intégration contre le syndicalisme de contestation." De Vits wil de ABVV tot 'een dienstenvakbond' maken.

Waarop Faust van ABVV-bons Thierry Nollet het verwijt krijgt (Le Soir 20/7) dat hij aan zijn problemen een "ideologische draai wil geven" om zo niet op de "echte problemen van zijn desastreus beheer te moeten antwoorden."

Misschien heeft Nollet nog gelijk ook, maar de andere lezing van de feiten, de zwenking van het ABVV onder Mia De Vits, die (dixit de LSP) "sterk voorstander is van nauwe contacten met SPA en PS", is wel veel verontrustender. En die wordt niet 'gecounterd' door de Fausts van het ABVV aan de deur éte zetten.

Of zoals Manuel Abramovicz, Jean-Marie Dermagne, Hugo Glussels en Dan Van Raem donck in hun 'carte blanche' in Le Soir (12/7) schreven: "Qui menace la FGTB, le syndicalis me d'Albert Faust ou le syndicalisme de service, de complaisance, institutionnel, complice, technocratique ? Le 'syndicalisme à la papa' ? Un syndicalisme, il faut se le rappeler, qu'aiment en particulier les patrons de l'économie et beaucoup de 'patrons' de la vie politique."

Dit artikel werd overgenomen uit nr 13 van e-DIOGENE(S). Voor info: mediadoc.diva@skynet.be

Ik maak mij totaal geen illusies in Mia De Vits. Zij vertegenwoordigt de SPA binnen het ABVV. Zij wil radikaal links uitsluiten. Daar tegen in gaan doe je echter niet door mensen vooruit te schuiven die gesjoemeld hebben.
Schuldig of niet schuldig? Dat is de eerste vraag. De verdediging van Faust is totaal ongeloofwaardig:
- de lening van 1,4 miljoen voor zijn BMW. Hij zou ze vier maanden later terugbetaald hebben. Hij heeft ze niet terugbetaald. Bovendien is dat niet logisch: als je zoveel geld leent dan betaal je daarvan niet een miljoen terug 4 maand later.
- de flessen wijn van 3000 fr stuk. Hij heeft ze zelf opgedronken. Ze waren zogezegd bedoeld voor een feestje van bruggepensioneerden van een bepaald bedrijf. De militanten van dat bedrijf vallen uit de lucht. Er is nooit een feestje geweest.
- De valies met 7 of 8 miljoen frank, betaald aan een de vroegere adjunct van Faust: is inderdaad gebeurd in het zwart...
- Het systematisch incasseren van contant geld zonder enige facturen of tickets voor te leggen. Klopt. De boekhouder verklaarde zelf t.a.v. nationaal: er zijn geen tickets en je zult er nooit hebben. Voor 2001 komt men aan meer dan 4 miljoen BF.
-...

Faust verzet zich tegen het onder voogdij stellen van de Brusselse afdeling. In een brief van 19 januari 2000 (maakt deel uit van het persdossier en circuleert onder BBTK- militanten) gaat hij nochtans akkoord met de voogdij: zonder voorwaarden en zonder raadpleging van het bestuur.
Hypocriet als hij nu moord en brand roept. Hij heeft zijn volledige bestuur meer dan 2 jaar bedrogen.

Ik versta dat links direct een komplot ziet. Faust laat ook niet na om de martelaar te spelen.
Vraag is: als het om een komplot was, waarom heeft Faust twee jaar geleden dan niet geroepen dat er een komplot bezig was?

Ik begon me ook al dik wat vragen te stellen over die zaak-Faust. Wat een klein-links opportunisme om hierin een kluif te zien, niet?
suppur

Oef. Eindelijk iemand die hoofdzaak en bijzaak weet te onderscheiden. Ik ken je niet PJ, maar ik garandeer je dat ik bovenstaande bijdrage kan waarderen. Ik vind de artikels die hier gepost worden van e-DIOGENE(S) meestal goed onderbouwd en met zin voor nuance. Voorts ken ik die publicatie niet. Kan je eens een link doorsturen?

Aan Jan, Jean en Suppur

Zijn jullie syndicalisten? Dan zou je toch kunnen weten dat de syndicale leiding sowieso zal beweren dat het hier gaat om corruptie. Wat denken jullie, dat Mia erbij gaat zeggen dat dit een politiek manouevre was? Heeft Nollet (de papa, niet Thierry)destijds gezegd dat hij D'Orazio en co eruit wou om politieke redenen? Of was het - officieel althans - omdat D'Orazio een "vechtersbaas, maffialeider en rode paus" was?
Jan (die op de PTB-webstek, de franstalige tegenhanger van PvdA, vermoedelijk publiceert onder de naam Jean, tenzij hij plagiaat pleegt) beweert heel wat te weten, maar vergeet steeds weer zijn beschuldigingen te bewijzen.

Enkele voorbeelden:

de wijn
volgens jan (en Jo Cottenier, Mia de Vits, Christian Roland en de 10 putchisten) beweert Faust dat de wijn bedoeld was voor een feestje in een bedrijf. Welk bedrijf? Geen kat die dat weet. Ik vermoed ook Jan niet, zoniet zou hij er wel mee uitpakken. Volgens Faust was het bedoeld als afscheidsgeschenk voor gepensioneerden, niet die van een spcifiek bedrijf.
Maar los darvan: zelfs als die zaak bewezen is, waarom is men er dan niet mee naar de voorziene instanties getrokken, naar de basis? Dat is de cruciale vraag. Daarop blijft Jan het antwoord schuldig.

De auto
in het Frans luidt het: "Faust prétend avoir rembousé un million de FB d'un emprunt après quatre mois. La réalité, c'est qu'il n'a pas remboursé. Logique: pourquoi emprunter si on peut rembourser après quatre mois." Kortom de stelling dat de lening niet is terugbetaald, is geen feit, maar een "logische conclusie" van Jean, want "waarom lenen als je na 4 maand kan terugbetalen".
in het Nederlands: "de lening van 1,4 miljoen voor zijn BMW. Hij zou ze vier maanden later terugbetaald hebben. Hij heeft ze niet terugbetaald. Bovendien is dat niet logisch: als je zoveel geld leent dan betaal je daarvan niet een miljoen terug 4 maand later."
Hier wordt de stelling dat de lening niet is terugbetaald,; plots geen logische conclusie meer, maar een feit (bewijzen daarvan worden niet aangehaald). De logische conclusie wordt hier een toevoeging (vandaar het woord "bovendien"). Aardig truukje, geleerd bij Mia?
Los daarvan: als dat bewezen is, waarom moest het ontslag van Faust dan op een illegale manier gebeuren zonder de instanties - uitvoerend bestuur, uitvoerend comité en congres - te betrekken?

"De valies met 7 of 8 miljoen frank, betaald aan een de vroegere adjunct van Faust: is inderdaad gebeurd in het zwart..." Jan denkt blijkbaar door de toevoeging van "inderdaad" zijn stelling bewezen te hebben. Het zal Jan toch niet verbazen dat heel wat delegees het daar "inderdaad" niet mee eens zijn.

"Het systematisch incasseren van contant geld zonder enige facturen of tickets voor te leggen. Klopt. De boekhouder verklaarde zelf t.a.v. nationaal: er zijn geen tickets en je zult er nooit hebben. Voor 2001 komt men aan meer dan 4 miljoen BF."
"Klopt" zegt Jan zonder meer, want de boekhouder vertelde het aan nationaal. Als bewijs mag dat er wezen. Jan gelooft blijkbaar nog in sinterklaas. Hij was zijn bijdrage nochtans goed begonnen met zeggen dat hij geen illusies had in Mia, dat ze de SPa vertegenwoordigd in het ABVV en dat die radikaal links wil uitsluiten. Hij maakt er echter geen probleem van Faust te beschuldigen op basis van iets dat de boekhouder verklaard zou hebben aan nationaal (Christian Roland en Carlos Polenus veronderstel ik), ik vermoed dat hij dat weet via nationaal of van iemand die het weet van nationaal(het was immers niet op een vergadering). Denkt Jan dan dat Carlos (oud politiek secretaris van de Jongsocialisten) en Christian geen SPA-ers zijn?

Jan beweert dat Faust al 2 jaar geleden akkoord zou zijn gegaan met de voogdij van nationaal. Niemand van onze militanten, noch van de 150 op de vergadering waar Faust zijn ontslag heeft toegelicht wist hiervan af. Faust heeft het ons (dat is logisch, Jan) niet verteld. Aan Jans' partijgenoot, ook al op indymedia (12 juli), heeft één van onze leden gevraagd dat document te publiceren of toch op te sturen. We wachten nog altijd. Jan's partijgenoot had het over een document dat al een tijdje circuleerde onder BBTK-militanten. Geen enkele van de militanten die wij kennen wist hiervan af. Nu komt Jan met de aap uit de mouw: "In een brief van 19 januari 2000 (maakt deel uit van het persdossier en circuleert onder BBTK- militanten) gaat hij nochtans akkoord met de voogdij: zonder voorwaarden en zonder raadpleging van het bestuur." Over welk persdossier heb je het Jan, zou het niet toevallig het dossier zijn dat Christian, Mia en de putchisten aan hun companen doorsturen?

Jan "verstaat" dat links in het ontslag van Faust een komplot ziet. Wat een eer. Onze Jan ontfermt zich over de naievelingen die hierachter een komplot zoeken. Hij verstaat ons. Wel Jan, wij verstaan jou niet. Hoe kan je klakkeloos aanvaarden wat de vakbondstop in een persdossier zet wanneer ze afrekent met iemand die in de vakbond staat voor een linkse oriëntatie, zelfs al is die niet meteen dezelfde als die van jou. Erger nog: hoe kan je aanvaarden dat de nationale leiding zonder raadpleging van de instanties, laat staan de basis, zomaaar kan ingrijpen. En jij dekt dat potje? Een operatie doofpot bezig door zoveel mogelijk beschuldigingen op te werpen waardoor een kat haar jongen niet meer vindt?

En jij Suppur, goed dat je je dik wat vragen begint te stellen, doe zo voort man, 't is nodig.

Als je 't even wil checken jan, hieronder de franstalige versie van je schrijfsel, zo kan je zelf ook eens vergelijken.

Cher David,

Faust vous a pris par le nez:
- le vin: il était destiné à usage privé: la soi-disante fête pour les prépensionnés n'a jamais eu lieu. Les camarades de l'entreprise d'ou sortaient les prépensonnés confirment qu'il n'y a pas eu de fête.
- la BMW. Faust prétend avoir rembousé un million de FB d'un emprunt après quatre mois. La réalité, c'est qu'il n'a pas remboursé. Logique: pourquoi emprunter si on peut rembourser après quatre mois.
- la dette: Faust, qui était le seul responsable de la gestion a toujours bien caché la vraie ampleur de la dette. Faudra peut-être une fois écouter les autres permanents? Sur base de mes informations les malversations et la mauvaise gestion ont couté des dizaines de millions au Setca. L'argent des affiliés, ça ne compte pas?
- putchistes? Le Setca national était sur l'affaire depuis plusieurs années. Jamais, Faust a admis qu'il y avais un vrai contrôle. Les cotisations, c'était son trésor personnel.

Suggestion: informez vous auprès de gens qui connaissent le dossier. Demandez de voir les pièces. Il est ultra lourd. Le jour ou tout le monde connaitra la vérité, la douche sera froide pour certains.

--------------------------------------------------------------------------------

Bedankt voor jullie commentaren. Wat ik hier geprobeerd heb is om als buitenstaander en als onafhankelijke een beeld te geven van het conflict zoals het door de pers voorgesteld wordt. En daar dan wat vragen bij stellen. En inderdaad zoeken naar hoofd en bijzaken. En dan moet je toch oordelen dat De Morgen (weeral zij) door met Enron te vergelijken, de bal totaal misslaan. Beseffen ze wat een totaal verschil in schaalgrootte ? En dat het één een multinational is en het ander een plaatselijke vakbondsafdeling. Enzoverder.

Maar graag had ik hier op Indymedia, de site die er soms voor versleten wordt een PVDA-aanhangsel te zijn, eindelijk eens de visie van de PVDA/PTB gehoord, mede omdat Solidair vorige week niet uitkwam. Ik weet (uit de pers) dat er een probleem schijnt geweest te zijn met een PTB-'mol' (Le Soir). Wat denken ze bij de PVDA nu over Faust ? Ik vraag het puur uit nieuwsgierigheid.

Om zelf maar het antwoord te geven op mijn vorige vraag: op de website van Solidair, weekblad van de PVDA, (http://www.solidair.org) staat o.a. een artikel van Jo Cottenier met als titel "Enkele vragen over de zaak Faust". (17/7) Snelle lectuur leert dat Solidair (en dus de PVDA ?) zich in deze zaak minder strijdlustig opstelt dan LSP/MAS, meer met vragen schijnt te zitten.

Het artikel begint met te stellen dat "we een voorzichtig standpunt hebben ingenomen" maar op het einde van de alinea staat: "In feite is er maar één vraag die ons al een weeklang bezighoudt: hoe kan een man met linkse geloofsbrieven als Faust zijn eigen secretarissen de rug toekeren, zodat tien van hen (op dertien) verklaren niet meer met hem te willen werken in de huidige omstandigheden ?"

Is dat nu echt de ene vraag die ons moet bezighouden ?

Citaat uit test hierboven
Naar buitenuit kun je je geen linksere vakbondsman voorstellen,maar intern probeert faust mensen die in zijn ogen nog linkser zijn te dwarsbomen.

Is het niet toevallig dat in de maand juni Faust 3 weken ma elkaar in de solidair verschijnt.Voor er van dit schandaal sprake was vond ik dit zeer raar en heb dit ook tegen sommige van mijn kameraden gezegd.Bijgevolg vind ik dat Faust de "solidair" heeft MISBRUIKT.

HOE KAN EEN VAKBONDSSECRETARIS DIE GEBUKT GAAT ONDER DIT GESJOEMEL OP EEN CORRECTE MANIER ONZE CAO VERDEDIGEN.