Docusoaps of een goed onderwijsbeleid ? / Universiteit aan eind van haar Latijn?

Wie de discussie over waar het met ons onderwijs naar toe gaat, goed gedocumenteerd wil volgen, heeft niet genoeg aan de 'gewone pers'. Die neemt al te vaak de soms op het randje van de debiliteit zwevende politieke voorstellen over.

Zie bv. hoe De Morgen op 5/7 titelde: "Docusoap moet negatieve imago van leraar opvijzelen." Een ideetje van de 'rondetafel onderwijs' dat in De Morgen naïef verdedigd werd door Agalev- kamerlid Katrien Grauwels. Met zo'n docusoap "zien mensen tenminste wat het beroep echt inhoudt."

Hallo mevrouw Grauwels: ooit één uur beeldopvoeding gekregen ?

De Morgen nam het idee echter serieus en belde met de VRT om te polsen naar de haalbaar heid van een 'docusoap'-reeks over leraren. In plaats van zich kritische vragen te stellen bij deze nieuwe opsmukoperatie.

*** De universiteit aan het einde van haar Latijn

Wie via de media een idee wil krijgen van wat onderwijs echt inhoudt, kan beter te rade gaan bij gespecialiseerde publicaties zoals het maandblad 'Brandpunt' van de christelijke onderwijscentrale (COC) of het driemaandelijkse 'De democratische school' (DDS) van 'Oproep voor een democratische school' (OVDS).

Hoofdthema van het jongste nummer (april-juni) van DDS is de hervorming van het hoger onderwijs. Met de 'Bologna-verklaring' is "de universiteit aan het einde van haar latijn" titelt DDS.

Waarover gaat het ? De inleidende tekst van het hoofdartikel maakt ons al een eind wijzer: "Dertig Europese onderwijsministers ondertekenden in 1999 te Bologna het 2 bladzijden tellend documentje 'The European Higher Education Area'. Vandaag maakt de Vlaamse Executieve zich op om de Bolognaverklaring in decreet te gieten. Voor sommigen leek er destijds weinig aan de hand. Uitgangspunten als de competitiviteit van hoger onderwijs (HO) en 'employability' ('tewerkstelbaarheid') mochten al een niet erg welriekend geurtje verspreiden, de ordewoorden van de voorgestelde hervormingen brachten verluchting. Mobiliteit, levenslang leren en autonomie doen het immers al eeuwenlang goed in academische middens. Ook met de noodzaak aan kwaliteit in de kennismaatschappij lijkt op het eerste zicht weinig mis. Intussen wordt echter duidelijk dat de hervormingen zowat alles onderuit halen waar universiteiten voor staan. Achter de holle woordenpraal schuilt een programma van commercialisering en privatise ring van de universiteit." DDS kijkt zowel "achteruit als buiten de landsgrenzen om de goedklinkende ordewoorden - al te vaak door de media herkauwd - te doorprikken en de verreikende consequenties van de Bolognaverklaring en haar Vlaamse variant, kortweg 'Structuurdecreet' te vatten."

Een centrale rol in heel het onderwijsverhaal speelt de ERT: de Europese Ronde Tafel der Industriëlen. De Europese Commissie blijkt zowat alles over te nemen wat deze selecte club van bedrijfsleiders wenst. Vandaar dat de universiteiten meer en meer 'bedrijven' worden, waar 'mobiele consument-studenten' diploma's komen kopen. Met alle gevolgen vandien voor de samenleving. Maar zoals de schrijver van het artikel, Ruben Ramboer (wetenschappelijk medewerker VUB), opmerkt: verzet is mogelijk. Hij geeft enkele buitenlandse voorbeelden van hoe studenten en proffen bv. een al te verregaande 'samenwerking' met de industrie wisten af te houden.

Verder vind je in het nummer 10 van DDS een reisverslag naar Cuba, de vraag of een 'onderwijsbrochure Palestina' 'anti-semitisch' is, het boek 'No Logo' door een onderwijsbril bekeken alsook een bijdrage over de GATS en de verhandelbaarheid van het onderwijs.

Een jaarabonnement op 'De Democratische School' kost slechts 8 euro. Voor info over OVDS/De Democratische School: ovds@skynet.be; http://users.skynet.be/aped/ovds. Ruben Ramboer is te bereiken via: ruben.ramboer@vub.ac.be

arch/ive/ief (2000 - 2005)