arch/ive/ief (2000 - 2005)

Sinds vorige week verspreidt de officiële website van de conferentie zorgwekkende berichten: het Spaanse Ministerie van Buitenlandse Zaken zou visa weigeren aan deelnemers van de conferentie.

De situatie is als volgt: een persoon die een visum nodig heeft om Spaanse bodem te betreden moet bewijzen dat die over voldoende economische garanties beschikt om in zijn eigen levensonderhoud te voorzien gedurende de periode van zijn verblijf in Spanje.

Omdat heel wat deelnemers uit landen komen die een veel lagere levensstandaard hebben dan Spanje wordt deze eis problematisch. Bovendien vragen de diverse Spaanse consulaten geen uniforme informatie. Vaak wordt ook gevraagd om een adequate ziekteverzekering voor te leggen. Als je weet dat deze aanvraag enkel kan gebeuren mits het uitvoeren van een hiv-test, is het niet ondenkbaar dat een heleboel hiv- of aids-patiënten afhaken.

Het resultaat van een voorwaardelijke hiv-test kan immers verregaande consequenties hebben: zo kan men zich de vraag stellen of de anonimiteit optimaal bewaard zal blijven. Ook in eigen land kan de persoon in kwestie vrezen om met discriminatie af te moeten rekenen op het vlak van tewerkstelling of ziekteverzekering. De vraag om deze ziekteverzekering voor te leggen is echter totaal onterecht, gezien de deelnemers hierin door de conferentie worden gedekt.

Hetzelfde geldt voor het voorzien in het levensonderhoud. De officiële mededeling van het Spaanse Ministerie van Buitenlandse Zaken luidt dat een frauduleuze zaak met de registratie voor de Wereldaids-conferentie aan het licht kwam. Om de ‘ware' deelnemers aan de conferentie te onderscheiden van de ‘onechte' of zogeheten illegale immigranten, hanteert het Ministerie dus veel striktere controles. Een eerste gevolg van de recente migratietop in Barcelona?

We kunnen ons vragen stellen bij het waarom van deze strikte bepalingen. Misschien is Spanje ‘bang' om mensen in het land te zien die er niet echt gewenst zijn. In casus seropositieven of kapitaal zwakkeren. Deze overdreven maatregel lijkt voort te vloeien uit een beleid dat gestoeld is op angst voor een niet te controleren vluchtelingenmigratie.

De situatie wordt nog schrijnender wanneer het thema van de samenkomst wordt bekeken, en de keuze waarom de conferentie in Spanje doorgaat.
Met het mobiliserende thema ‘Knowledge and Commitment for Action' willen de organisatoren de kloof kleiner maken tussen arme en rijke landen, de klassieke tegenstelling tussen zuid en noord. Het thema bouwt verder op de uitkomsten van de vorige Wereldaids-conferentie van 2000 ‘Bridging the Gap'.

Voor Spanje was dit een uitgelezen kans om hiertoe bij te dragen. Het land was immers verkozen boven de Verenigde Staten en een aantal andere kandidaten omdat het net géén inreisbeperkingen voor mensen met hiv hanteert. Dat de richtlijn over economische garantie zo strikt zou toegepast worden, had men echter niet voorzien. Tenslotte is de Wereldaids-conferentie een zeer belangrijk informatiekruispunt.

Deze conferentie is een moment waarop landen vanuit hun eigen ervaring informatie en expertise uitwisselen en zich kunnen voeden met respectievelijke ervaringen van andere landen. Bovenal is dit het uitgelezen moment om wereldwijd overheden te sensibiliseren en motiveren om adequate actie te nemen in de strijd tegen hiv en aids.

bron: Sensoa

http://www.unaids.org/barcelona/index.html