Enkele belangrijke economische lobby-organisaties

(dit artikel is een herwerking/vertaling/aanvulling van een deeltje uit een brochure van 'Direct Action for Direct Democracy', een internationale actiegroep die in december 2001 de chemische lobby bezette in Brussel)

Enkele belangrijke economische lobby-groepen

Hieronder volgt een overzicht van enkele belangrijke industriële of economische lobby-organisaties. Meestal hebben deze groepen – of beter: instellingen – een website waar ze met fierheid hun lobbywerk etaleren. We raden geïnteresseerden dan ook aan om eens naar die organisaties te surfen en hen mee in de gaten te houden.

De CEFIC (the European Chemical Industry Council) werd in 1972 opgericht. Vandaag is het een complex netwerk van meer dan 40.000 nationale chemische federaties, grote en kleine chemiebedrijven, thematische lobby-groepen en verschillende ‘raden van wijzen'. Allen te samen stellen deze ondernemingen ongeveer 2 miljoen mensen te werk en zijn ze verantwoordelijk voor 30% van de chemische productie in de wereld (1). CEFIC is een zeer belangrijke speler in het beïnvloeden van het Europese beleid en is er dan ook zeer trots op om de verwezenlijkingen aan haar leden voor te stellen (2). CEFIC heeft ook een groeiende invloed op het internationale vlak waar ze een dubbele strategie gebruikt: 1. Overheidsingrijpen trachten te belemmeren; 2. Het promoten van dubieuze voluntaristische initiatieven. In de woorden van de CEFIC is dat hetvolgende: ‘Our objective is to be a reliable representative of the chemical industry and offer our members the services they need, maximise their benefits and in doing so, reduce their costs.' (3) Hoewel de doelstellingen dikwijls worden verwoord in termen van ‘welvaartscreatie' en ‘duurzame ontwikkeling', gaat het uiteraard om volgend objectief: het steunen van de groei van de chemische industrie, het promoten van de competitiviteit en van de vrijhandel.

Volgens Jean-Pierre Tirouflet (voorzitter) moet de CEFIC drie prioriteiten voor ogen houden. ‘The first concerns the public perception of the industry.' Dit is belangrijk om gunstige wetgeving te verkrijgen. De tweede prioriteit is ‘the exchange of information within the industry and a closer relationship with the European Commission and Parliament.' De derde is ‘to assist the enlargement of the EU.' De CEFIC beweert te helpen aan de verbetering van gezondheid, veiligheid en milieu (4).

In folders en op de website zien we een groen logo. ‘Green reflects our attitudes and principles. Maximising health and safety values, caring for the environment and bringing benefits to society.' Zolang deze principes niet veel meer zijn dan rapporten en loze beloften moet dit groene logo vervangen worden door bruin en rood. Een bruin logo dat staat voor vervuiling; een rood dat staat voor uitbuiting en voor oplichterij, veroorzaakt door verschillende bedrijven die onderdeel zijn van de CEFIC.

Welke ondernemingen zitten in de CEFIC? Hier een overzichtje van enkele belangrijke TNO's.

Unilever (< http://www.unilever.nl >)

De website van Unilever, de Nederlandse TNO, is gevuld met verhalen over verantwoord ondernemen. Unilever verkondigt met veel trots dat ze meer dan 50 mijoen Euro spendeert aan ‘projecten ten gunste van de civiele samenleving'. De enige maar is, dat die som geld ongeveer 0,1% is van de jaarlijkse omzet en dat er 24 keer meer geld wordt gestopt in PR en marketing. Unilever is van de mening dat ‘de sociale verantwoordelijkheid van de ondernemingen zeer ernstig moet genomen worden'. Toch blijft de officiële strategie van deze TNO ‘de weg van de groei'. Er wordt gestreefd naar een jaarlijkse verhoging van de winstmarge van over de 16%.

Deze Britse oliereus is kampioen ‘greenwashing'. In de strijd tegen tegen klimaatsverandering noemt het zichzelf ‘Beyond Petroleum'. BP Amoco veranderde zijn logo in een soort van groene bloem en en het begon met het monteren van zonnecellen op haar benzinestations. Ondertussen wordt er een veelvoud uitgegeven aan folders en reclamecampagnes om deze ‘vrijwillige verbeteringen' bekend te maken. Op zich is er niets mis met het installeren van zonnepanelen (positief zelfs), maar we moeten voor ogen houden dat de investeringen in hernieuwbare energie slechts peanuts zijn vergeleken met de winst die wordt gemaakt met de verkoop van fossiele brandstof. Een voorbeeldje: BP Amoco kreeg een leidende positie op de markt voor zonne-energie door voor 45 mijoen dollar Solarex op te kopen, maar ondertussen werd ook voor 25 miljard uitgegeven aan ARCO om de olieproductie te vergroten. (5) En ondanks het feit dat BP Amoco's CEO, John Brown, al in 1997 officieel erkende dat klimaatverandering een serieus probleem is voor de oliemaatschappijen (6), zoekt men ondertussen onverminderd door naar nieuwe oliebronnen, ook in zeer kwetsbare gebieden waar dit problematisch is voor milieu en lokale bewoners. John Brown kreeg onlangs zelfs nog een eredoctoraat van de Katholieke Universiteit Leuven voor zijn aandacht voor het milieu en hernieuwbare energie. Van ‘greenwashing' gesproken.

Aventis (< http://www.aventis.com >) (7)

Aventis is een zeer grote, vuile TNO met een jaarlijkse omzet van 18 miljard Euro. Deze onderneming stelt 90.000 mensen te werk in 120 verschillende landen. Het is de derde grootste producent van agrochemische producten. Aventis produceert ook dierenvoedsel en genetisch gemodificeerde gewassen.

Deze onderneming is het meest berucht voor het produceren van zogenaamde ‘starlink corn' – een GM maïs die in de VSA enkel was toegelaten voor dierenvoedsel maar die over de ganse voedselketen ter wereld verspreid raakte. Vele mensen beweren allergische reacties te hebben na het eten van gerechten met mogelijkerwijs ‘starlink corn' erin – de reden waarom het in de VSA enkel was toegestaan was omdat het Amerikaans Ministerie van Landbouw een sterk vermoeden had dat het bij mensen allergische reacties kon opwekken. In juli 2000 tekende Aventis nochtans de ‘United Nations Global Compact' waarin plechtig werd beloofd om ‘a precautionary approach to environmental challenges' te steunen. Het fiasco van de ‘starlink corn' en de voortdurende pogingen om deze GM maïs aanvaard te doen geraken bij de consument, tonen dat de ondertekening een leugen was, meer bedoeld voor PR doeleinden, dan uit bekommernissen om het milieu.

Aventis maakt ook deel uit van de ‘World Bussiness Council for Sustainable Development' en nam ook deel aan het zogenaamde ‘Council's Biotechnology Scenario Project'. Doelstelling? ‘…to articulate a context for strategy development in biotechnology in light of public values and issues of sustainable development' – of om het cynisch uit te drukken: ‘hoe gaan we de publieke opinie, die in Europa de grootste gereserveerdheid toont, bekeren tot genetisch gemanipuleerd voedsel?' De bedoeling is dat ze ‘a set of principles and a framework for innovation' uitwerken – of: het creëren van een voluntaristische code om regeringen te overtuigen dat wetgeving niet noodzakelijk is. Aventis is co-voozitter van dit project.

‘The Life Counts project' is een boek opgesteld oor Aventis, dat duidelijk de toewijding van het bedrijf voor het beschermen van de biodiversiteit aantoont. ‘For every copy of the book that is sold in the industrilaized countries, Aventis will donate one to schools, libraries, or institutes in Africa, Asia or Latin America.' Laat dit nu juist de gebieden zijn met de grootste groeimogelijkheden voor genetisch gemanipuleerde gewassen!

Nog een laatste voorbeeld van ‘greenwashing'; Aventis Crop Science sponsort CropGen, een industrieel initiatief met als doelstelling ‘to make the case for crop biotechnology and help achieve a more balanced debate about GM crops in the UK.'
De PR verantwoordelijke: ‘CropGen compromises an independent panel of scientists and specialists on agriculture, platscience, microbiology, ecology and consumer affairs. It's aim is to provide information for the public, interest groups and the media.' Betrouwbaar?

(1) Cefic's Articles of Association, june 2000.
(2) "Cefic's Role", zie website: http://www.cefic.org
(3) Alain Perroy, directeur-generaal van de Cefic in: Cefic 21. A new Cefic to meet tomorrow's challenges. p. 4.
(4) Our Annual review 2000, Instilling confidence. p. 3.
(5) BP: Beyond Petroleum or Beyond Preposterous van Kennie Bruno en CorpWatch US Corporate Greenwash Organizing Kit, zie website: http://www.igc.org/trac/climate/kit
(6) The Earth Times, 19 mei 1997.
(7) Dit deeltje is gebaseerd op volgende artikels en websites:
- Aventis, Corporate Watch Briefing, zie website: http://www.gm-info.org.uk/gm-info/briefings/aventis1.html
- Gabriela Flora, Institute for Agriculture and Trade Policy, Aventis: Global Compact Violator, zie website: http://www.igc.org/trac/un/updates/2001.starlink.html
- RAFI Communique – Glbalisation Inc., Concentration in Corporate Power: The Unmentioned Agenda, zie website: http://www.rafi.org

De European Round Table of Industrialists (ERT) is een club van 48 grootindustriëlen van de grootste Europese TNO's. Deze discussie- en lobbygroep heeft een geprivilegieerde relatie met de Europese Unie en met de nationale beleidsmakers. De ERT verkondigt al jaren dat ‘de noden van de Europese industrie, van haar klanten en van de gemeenschappen waarin ze opereren, het best gediend is met promotie van concurrentie en competitiviteit op Europese schaal'(1). Deze eis lijkt volledig overgenomen door de Europese beleidsmakers. De laatste jaren neemt de ERT het voortouw in het promoten van de zelfregulering van de industrie in plaats van overheidscontrole-mechanismen. De groep verzet zich ook tegen elke vorm van een CO² of een energietaks. Ze spreekt van bepaalde projecten, waarbij ondernemingen ecologische verbeteringen hebben aangebracht, maar statistieken van deze vrijwillige projecten zijn niet beschikbaar. De ERT is trots op haar directe participatie in de voorbereiding van de zogenaamde ‘Job Summit' in Lissabon (2). Voor de ERT is het niet genoeg. Op haar verlanglijst staan een aantal belangrijke zaken, die al grotendeels op de agenda van de Europese Commissie staan: liberalisering van de energie- en transportmarkt, liberalisering van het openbaar transport, van de postdiensten en van het publieke pensioneringssysteem. Verder wenst de ERT het onderwijssysteem grondig te hervormen ten dienste van de noden van de TNO's (3). Een citaat van de ERT uit 1997 maakt hun standpunt nog duidelijker: ‘The green groups are creaking with age… they just don't recognise that it is a different world, with different needs. Alle they succeed in doing is making it more difficult for industry to take positive action on a voluntary level.' (4) Het is de ene wereld tegen de andere!

Op de website van de ERT kan je allerhande teksten terugvinden over haar objectieven, haar doelstellingen, haar verwezenlijkingen, haar vergaderingen, en dergelijke meer. Het is broodnodig deze machtige lobby in de gaten te houden en haar doen en laten te controleren.

Check: http://www.ert.be
Check: http://www.corporateeurope.org

-----
(1) Zie op de website : http://www.ert.be
(2) Zie artikel ‘ERT moves to next phase in Europe's Double revolution' van Corporate Europe Observatory, Corporate Europe Observer, Issue 7, October 2000, < http://www.corporateeurope.org >
(3) Zie CEO artikel ‘From Lisbon to Stockholm, the ERT evaluates Progress in Neo-liberal Reforms', Corporate Europe Observer, Issue 9.
-----

Een andere belangrijke lobby-groep is de ‘Union of Industrialists and Employers Confederation' (UNICE). Het is dé Europese patroonsfederatie. Ze werkt nauw samen met de ERT, maar hun focus op het beïnvloeden van de Europese Commissie is nog groter. De laatse tien jaar is de macht van deze lobby-groepen enorm toegenomen. Men kan haast stellen dat zij de Europese Commissie vormen. Eén van de belangrijkste zaken waarvoor UNICE en de ERT jarenlang lobbywerk verrichtte, was om het EU-beleid te veranderen inzake handelsverdragen, WTO-verdragen en dergelijke meer. Het is hen ook gelukt want op de top van Nice in 2000 nam de EU de voorstellen van UNICE en de ERT over.

UNICE neemt de rol van expert aan in het voorspellen van de economie. Jaarlijks publiceert ze de ‘Economic Outlook', een analyse van verschillende economische sectoren en regio', met een discussie over het economisch en sociaal beleid van Europa, en met een lijst van bezorgdheden over de verschillende sectoren en regio's afzonderlijk. De conclusie van de ‘Economic Outlook 2001' is zeer duidelijk : "Thus it is clear that governments are still active in many countries in terms of new regulations, which make the business climate more difficult for business to work in. […] The tax cuts need to be accompanied by efforts to make labour markets more flexible, with fewer regulations and restrictions on employers."(1) Ziedaar het neoliberalisme à la UNICE.

Onlangs (6-8 juni 2002) vond in Brussel de ‘European Bussiness Summit' plaats. Hoofdorganisator: UNICE!

Hou UNICE in de gaten!!!

Check: http://www.unice.org
Check: http://www.corporateeurope.org

-----
(1) Economic Outlook, UNICE, October 2001.
-----

In de ‘TransAtlantic Business Dialogue (TABD) zijn meer dan 100 van de voornaamste Noord-Amerikaanse en Europese ondernemingen vertegenwoordigd. Ze promoot de wereldwijde harmonisatie van regels en standaarden en ze ziet elke regulering als handelsbelemmeringen. De TABD is een van de meest toegewijde pleiters voor een nieuwe uitgebreide WTO-ronde. Sinds haar oprichting in 1995 is ze zeer succesvol geweest in het beïnvloeden van het economisch beleid. Dat deze lobby-organisatie wel degelijk iets in de pap te brokken heeft, blijkt duidelijk uit volgend citaat van Al Gore, toen die nog vice-president van de VSA was: ‘I know that you are proud of the fact that of the 129 recommendations TABD has made in the past three years, over 50 percent has been implemented into law. I wish we had that same level of success with Congress!' (1) Recente acties van de TABD om het beleid van de EU te beïnvloeden waren de volgende: het tegengaan van de beperkingen op de opening van de Europese markt voor genetisch gemanipuleerd voedsel, het tegengaan van de totale afschaffing van CFK's, het tegengaan van een stopzetting van dierentesten door cosmetica-bedrijven, het tegengaan van de invoering van verplichte recyclage van onderdelen van machines. De laatste jaren ontstaat er meer en meer protest tegen de TABD. Op 11 en 12 oktober 2001 was er in Stockholm naar aanleiding van een meeting van de TABD een betoging en een alternatieve conferentie georganiseerd, waarbij zo'n 1000 activisten aanwezig waren.

Blijf deze agressieve lobby-organisatie in de gaten houden!!!

Check: http://www.tabd.com
Check: http://www.corporateeurope.org

-----
(1) Al Gore in zijn speech voor de TABD Conferentie in Charlotte, VSA, 6 november 1998.
-----

arch/ive/ief (2000 - 2005)