arch/ive/ief (2000 - 2005)

Welke gewichtige feiten?

Vooronderzoek
N.T. (20) vluchtte 8 jaar geleden met zijn familie naar België, weg van de problemen in Bosnië. Hij leerde Nederlands en volgt een opleiding. Net als zijn ouders en zijn zus heeft N. de Belgische nationaliteit aangevraagd. Alleen hij werd geweigerd. Reden? Vorig jaar had hij problemen op school. Een jongen deed vervelend, N. wilde het uitpraten, maar er kwam een vechtpartij van. Niets ernstigs eigenlijk, ware het niet dat de andere jongen klacht tegen hem neerlegde bij de politie. De zaak is nog steeds in vooronderzoek en daarom krijgt N. de nationaliteit niet. Hij ging in beroep tegen de beslissing van de procureur. Het is niet zo'n moeilijke zaak, dacht hij, dus verdedigde hij zichzelf voor de rechter. Maar ook daar kreeg hij een weigering.

Wat deed Objectief?
Objectief schakelde een advocaat in die N. gaat helpen bij zijn rechtszaak. Na afloop zal hij opnieuw de Belgische nationaliteit aanvragen, en als deze hem weer geweigerd wordt, kan de advocaat onmiddellijk ingrijpen. Dit dossier is het schoolvoorbeeld van een justitie met twee maten en twee gewichten. Voor de vele Belgen die betrokken raken bij een vechtpartij zijn de consequenties niet zo zwaar. En, zij worden ook niet ‘veroordeeld' voor er ook maar enig proces plaatsvindt. Het weigeren van de Belgische nationaliteit geldt als een dubbele straf.

Opzij gezet als huisafval
De rechter zei over de ‘gewichtige feiten': "Het is geenszins vereist dat het gaat om zware criminaliteit, maar wel om een feit of een reeks van feiten die voldoende ernstig zijn en met een zekere maatschappelijke relevantie om de verkrijging van de Belgische nationaliteit te verhinderen. (...) Dat deze feiten nog geen aanleiding hebben gegeven tot een effectieve vervolging is geenszins enige rechtvaardiging ervan."
N.T.: "Ik had die jongen ook kunnen aanklagen, want ik was verwond. Door die ene klacht krijg ik het negatieve advies dat ik ‘geen rekening houd met de Belgische wetten en regels' en mij ‘boven de autoriteiten stel'. Is het mijn fout dat hij een meningsverschil met geweld oplost? Welke prioriteit heeft die jongen boven mij? Overal waar ik met mensen omga is er geen probleem. Ik word ten onrechte veroordeeld en opzij gezet als huisafval."

Te sterke betrokkenheid

Dat je niet eens veroordeeld moet zijn voor een weigering op je nationaliteitsaanvraag, overkwam ook U.P., een Ruandese vrouw (42) die sinds ‘96 in België verblijft. De Commissie Naturalisaties weigerde haar aanvraag omwille van haar ‘sterke bewogenheid voor de problemen van haar land van herkomst'. U.P.: "Ik hou mij bezig met mijn leven hier, ik heb lessen gevolgd en ik werk. Ik ben helemaal niet betrokken in Afrikaanse of Ruandese organisaties. Bij mijn weten voldoe ik aan de voorwaarden voor een naturalisatie: ik woon hier meer dan drie jaar en heb steeds mijn best gedaan om mij zowel economisch als sociaal te integreren. Ik had nooit problemen met justitie. Ik wil meer uitleg over wat de precieze aanleiding voor deze weigering is."

Wat deed Objectief?
We hielpen U.P. met de brief voor de Commissie Naturalisaties, die ze binnen de dertig dagen opstuurde. De Commissie is dan verplicht haar dossier nog eens te bekijken en eventueel de beslissing te veranderen. Ze zal zeker nog zes maanden moeten wachten, en ondertussen blijft het gissen naar de echte reden van de weigering. Hoe dan ook wordt hier erg creatief omgesprongen met de "gewichtige persoonlijke feiten". Mag iemand zich niet meer betrokken voelen met zijn land van herkomst? Dit gaat in tegen alle democratische rechten om aan politiek te mogen doen. Als U. wél georganiseerd was, was zij dan een grote crimineel? En alle Belgen die actief zijn in 11.11.11., of zij die meelopen in de solidariteitsbetogingen met Palestina, moet hen dan ook de nationaliteit afgepakt worden?