arch/ive/ief (2000 - 2005)

En hiermee staan we terug bij af, eind ‘95 werd al eens dezelfde beslissing genomen voor het oude jeugdhuis in de Zuidstraat.

De opgegeven reden wijkt ook niet te veel af van de redenen die de vorige keer naar voor gebracht werden. De jongeren die toen getroffen werden zijn ondertussen volwassen geworden, hebben trouwplannen of een jong gezin dat hun aandacht opeist. Toch hebben ze hun steun betuigd aan de groep die nu het slachtoffer is en willen ze hen zelfs actief gaan helpen.

Ze hadden de bui zien hangen, sedert een aantal maanden zijn de informele, feitelijke verenigingen "Chabeb" en Maghrebijnse jongeren/Jeunesse Magrebine, die ontstonden na de sluiting van het vorige jeugdhuis en na opening van het nieuwe een slapend bestaan waren gaan leiden, weer beginnen vergaderen om te kijken of ze geen alternatief konden bieden voor de slechte situatie in Yi-Ha.

Want ja, het gaat om jongeren van Marokkaanse en Tunesische afkomst.

De reden die vanuit het stadsbestuur opgegeven wordt voor de sluiting is dat de doelstelling niet bereikt wordt. "Bedoeling was om de integratie te bevorderen maar de laatste tijd bestond het publiek enkel noch uit een twintigtal allochtone jongeren."
"Yi-Ha schiet zijn doel als integratiebevorderend instrument voorbij".

Mogen wij daaruit concluderen dat omdat autochtone jongeren het jeugdhuis links laten liggen, diegenen die er wel hun plek gevonden hadden gestraft mogen worden?

Volgens de officiële berichtgeving vanuit het bestuur was er vanuit de jongeren ook een gebrek aan respect voor de accommodatie en het personeel.

De jongeren weten echter te vertellen dat ze veel respect hebben voor Allal, de jongerenwerker, en dat ze dat ook hadden voor Jo en Thierry, die vroeger begeleider waren in een jeugdwerkinitiatief dat, om te verantwoorden redenen, die niets te maken hadden met deze jeugdwerkers, opgedoekt werd.
Ze stellen dat respect iets is wat wederzijds moet zijn en gepaard gaat met wederzijds begrip. Ze zeggen weinig respect te kunnen opbrengen voor mensen die hen wantrouwen en proberen te betuttelen. Dat ze niet de kans kregen om de accommodatie niet te respecteren, want dat ze ze niet mochten gebruiken omdat ze het toch kapot zouden maken.

Een voorbeeld: Een aantal jongeren wilde een muziekgroepje opstarten en vroegen één van de repetitielokalen en de aanwezige instrumenten te mogen gebruiken. Het antwoord was negatief, "wat als een echte (lees "witte") groep wil repeteren, dan zou dat niet meer kunnen omdat jullie de repetitieruimte gebruiken en tegen dan alle instrumenten zouden kapot zijn" Ook een paar jongeren die regelmatig worden gevraagd als DJ op R&B –fuiven, die professioneel met het materiaal weten om te gaan, werd de mogelijkheid om te oefenen en zich te perfectioneren geweigerd omdat ze toch alles kapot zouden maken.

Ten laatste werd als argument voor de sluiting ook een incident aangehaald dat plaats had op een minivoetbaltornooi, georganiseerd door derden ( de Jonge Kamer en het Lokaal Steunpunt) waar een opstootje ontstond nadat een doelpunt, wat volgens de regels van minivoetbal moest afgekeurd worden, toch werd goedgekeurd door de autochtone scheidsrechter, die enkel vertrouwd is met de regels van gewoon voetbal, en dit nadat een allochtone scheiderechter, met kennis van zaken aangaande minivoetbal, tegen alle afspraken in, niet mocht fluiten… En dan verwonderd zijn dat ze moeilijk doen.

Ach ja, het jeugdhuis zal heropend worden vanuit een totaal nieuw concept, enkel aantrekkelijk voor kapitaalkrachtige, goed opgeleidde, mondige jongeren. Echt aangepast aan de behoeften van die jongeren die nu letterlijk op straat staan en verder gediscrediteerd gecriminaliseerd kunnen worden.